ထင္သလိုေရးတယ္ ေရးခ်င္သလိုေရးတယ္ ငါမွားသြားလို႔လဲ ကမာၻမပ်က္ဘူး

ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေကာင္ေတြရဲ့
အစာအိမ္၀မွာ မုသာ၀ါဒေတြနဲ့ ပိတ္ဆို့ေနတယ္
ကမာၻႀကီးကပဲ ပိုၿပီးတိမ္းေစာင္းလာတာလား
လူေတြကပဲ ေစာင္းငန္းငန္းျဖစ္လာတာလား
လက္ေတြတယမ္းယမ္း အံေတြတက်ိတ္က်ိတ္နဲ့
လမ္းေတြက မေကာက္ေပမယ့္
စိတ္ေတြကေတာ့ မေျဖာင့္ေတာ့ဘူး
မေန့တေန့ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ့ ငါ
လက္ေမာင္းေသြးေဖာက္လုိ့ သစၥာေရေသာက္ၾကတယ္
( တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ သစၥာရွိေၾကးေပါ့ )
ေသာက္ၿပီးခဏမွာပဲ ဗိုင္းခနဲလဲက်တယ္
( မေသေသးဘူး ဆန့္ငင္ဆန့္ငင္နဲ့ )
ကဲ ကဲ အားရပါးရကခုန္ၾက
ဒါဟာ အလႅာအရွင္ျမတ္ရဲ့ အမိန့္ေတာ္ကို ခံယူတာမဟုတ္သလို
ခရစ္ေတာ္မွာလည္း အိပ္ေပ်ာ္တာမဟုတ္ဘူး
ေန့စဥ္ထုတ္သတင္းစာမွာ ၁" . ၂" အကြက္တစ္ကြက္ပါဖို့လဲ မဟုတ္ဘူး
က်င့္ျခင္သလို က်င့္ၿပီး ဆင္ႀကံ ႀကံေနက်တဲ့
ႏိုင္ငံႀကီးသားမ်ား ႏႈတ္သီးေကာင္းလွ်ာပါးဖို့ျဖစ္တယ္
အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ ၀တ္ မ၀တ္
မေသခ်ာတဲ့ ေယာက်ာၤးရင့္မာႀကီးမ်ား
ပုဆိုးၿခံဳထဲက လက္သီးျပဖို့ျဖစ္တယ္
ရယ္ၾက ေမာၾက ေပ်ာ္ၾက ပါးၾက
လူေတာ္လူေကာင္းေတြရဲ့ ပံုစံခြက္ထဲ
ဒလိမ့္ေကာက္ေကြး ျပဳတ္မက်ခင္
ပိႆေလးနဲ့ ေဘးပစ္ၾက
ဒါမွမဟုတ္ အလႊာပါးပါးၿခံဳၿပီး ငိုေၾကြးၾက
ပဥၥမံအနမ္းေတြနဲ့ အားပါးတရနမ္းၾက
ေဟာဒီေနရာမွာ စာေရးတာ၊ကဗ်ာေရးတာမဟုတ္သလို
အႏုပညာကို ခ်ျပတာလည္းမဟုတ္ဘူး
စိတ္ထင္ရာကို ေလွ်ာက္ေရးတာ
မိုက္တယ္ဆိုတာ သိပ္လြယ္တာေပါ့
လက္ညိႈးေလးေကြးတတ္ဖို့ မလိုဘူး
နားရြက္တံေတြးဆြတ္တတ္ဖို့ပဲ လိုတယ္
အကုန္လံုးမွန္ေနတဲ့ လူေတြၾကားမွာ
တစ္ေယာက္မွားသြားလို့ ဘာျဖစ္သြားမလဲ
ကဲပါေလ လူညီၾကသားပဲ
ဤ ကြ်ဲဖတ္လိုက္ၾကတာေပါ့ ... ... ...။

မွ်ားျပာ