Thursday, October 23, 2014

လိုက္ရင္ေျပးတဲ့အခ်စ္



တစ္ေယာက္ထဲလည္း ဘာျဖစ္လဲ။
ေႏွးရင္ေႏွး ျမန္ရင္ျမန္၊ ကိုယ့္အေတာင္ပံနဲ႔ကိုယ္ပ်ံမယ္။

အရမ္းၾကိဳက္တ့ဲ  စာသားေလးေတြ႕ျပီး ဒီစာေရးခ်င္စိတ္ျဖစ္မိသြားတယ္ ။

အခ်စ္အေၾကာင္းမေရးတာလည္းၾကားလွပါျပီး မေရးဆို ေရးစရာလည္းမရွိဘူးရယ္ အရင္ကေတာ့  ဘေလာ့မွာ  အငွားခံစားခ်က္ေတြနဲ႕   လူရွိန္ေအာင္လုိက္ေရးေနတာ ၾကာေတာ့ ဇတ္ေကာင္မင္းသမီးေတြက တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ေျပာင္းေနေတာ့  ကိုယ္ကမသိရင္ မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ေမာင္လို ျဖစ္ေနလို႕ ေတာ္ျပီဟဲ့  ဒီအခ်စ္အေၾကာင္းဆိုျပီး  မေရးျဖစ္ေတာ့ဘူး ။

ဒီအရြယ္ၾကီးတို႕  ဒီအရြယ္ရွိျပီတို႕    ဆိုတဲ့  စကားနဲ႕ကိုင္ေပါက္ရေလာက္ေအာင္ကလည္း  ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့  ငါ  အသက္မွမၾကီးေသးတာလို႕ ခံယူပစ္လိုက္တယ္ ။  ဒါနဲ႕ ပက္သက္ျပီး  အိမ္ေထာင္က်ေစာသြားတဲ့ တူေတာ္ေမာင္ကို သိပ္မေက်နပ္ဘူး   ဒင္းသိပ္သြက္ေနတယ္  ကိုယ့္ကို  ဦးေလးကေန ဖုိးေလးျဖစ္ေအာင္  စြမ္းေဆာင္ေနတယ္လို႕  သတင္းက ရထားေလေတာ့  ဘာၾကီး ဘာၾကီးဆိုျပီး ဖုန္းဆက္လို႕   မင္းက  အလုပ္ကိုပဲအရင္အဆင္ေျပေအာင္မလုပ္ပဲ  ခေလးယူေတာ့မလို႕လား  မင္းမိန္းမကိုေျပာေလ  မယူၾကနဲ႕အံုးဟ ဆိုျပီး တားစီးရတာ ကိုယ့္မွာ  လူဆိုးၾကီးျဖစ္ရတဲ့ဘ၀ ။

ခုရက္ပိုင္း သူငယ္ခ်င္းစားရင္းမွာ ရွိေနတဲ့  သူငယ္ခ်င္းမေလး  ဟုတ္ကဲ့  သူငယ္ခ်င္းမေလးပဲ သံုးပါရေစ  ေနေကာင္းရဲ့လား    ေပ်ာက္ေနတယ္  သူ႕ကိုေမ့သြားျပီလားဆိုတဲ့ စာတိုမက္ေဆ့ေလးေတြပို႕ပို႔လာတယ္  ေနေကာင္းပါတယ္ အဆင္ေျပလား ဒီ့ထပ္ပိုျပီး စာမျပန္ျဖစ္ေတာ့ဘူး  လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ထိုင္းစာသင္တဲ့ သင္တန္းေလးမွာပါ အခ်ိန္လည္းပိုေနတာနဲ႕ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေလးပါတက္ျဖစ္တယ္ ထိုင္းမေလး သူ႕တစ္ေယာက္တည္း  သူက  ထိုင္းကျပားမေလးပါ  က်န္တာေတြကေတာ့ ျမန္မာေတြၾကီးပဲ ထိုင္းစကားတတ္တာလည္း ကိုယ္တစ္ေယာက္ပဲမို႕ သူနဲ႕  ကိုယ္ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ျဖစ္တယ္ စကားေတြေျပာတယ္ သူအတန္းမလာတဲ့ေန႕ဆို  ကိုယ့္မွာဟာတာတာၾကီး   တစ္နာရီသင္တန္းေလးေတာင္မွ မတက္ျဖစ္တဲ့ေန႕ဆို ဆရာ့ဆိီဖုန္းဆက္ပဲ   သူ႕ဆိီအတန္းမလာတက္ျဖစ္ေၾကာင္းဖုန္းဆက္ျဖစ္တယ္ သူခ်င္းမိုင္က ျပန္လာရင္  ကိုယ့္အတြက္ လက္ပတ္ၾကိဳးကေလးေတြ၀ယ္၀ယ္ေပးခဲ့တယ္  တစ္ခါက်ေတာ့ စားပြဲေပၚ္တင္တဲ့ ပန္းအိုးေလး  အသဲပံုေလးနဲ႕  ကိုယ့္ကိုလက္ေဆာင္ေပးတယ္ ။

သူဆိုင္ကယ္ေနာက္က  အသားကင္သြားစားၾကေတာ့ ကိုယ္လိုက္စီးဖူးတယ္ ေလေတြေအးေအးေလးတိုက္လို႕ မီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ  ေပ်ာ္စရာ ။သူဆိုင္ကယ္အၾကမ္းေမာင္းတယ္ (က်ေနာ္ဆိုင္ကယ္ေသခ်ာမေမာင္းတတ္ဘူး   သူလည္း  လိုက္မစီးရဲဘူးတဲ့ ) ။  ဘယ္တုန္းကမွ  မိန္းခေလးေတြနဲ႕  စကားစိတ္ရွည္ရွည္မေျပာတတ္ပဲ  သူနဲ႕က် စိတ္ရွည္ေနတတ္တယ္ သူ႕အိမ္နားက ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းအခန္းသြားလည္တဲ့အခါ  သူကိုယ့္အတြက္  ကြတ္တီယိုေလးေတြ ၀ယ္လာပို႕ေပးတယ္ သူအခန္းေျပာင္းေတာ့  ပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္ဆို  ေသေအာင္ပ်င္းတဲ့ေကာင္က  ဗီရိုေတြသြား၀ိုင္းမကူရတာ ေနာက္ေန႕ခါးနာသြားတာ  သူ႕ကုိေျပာမေနေတာ့ပါဘူး ။  ဒီအထိ ဇတ္လမ္းေလးက လွေနတယ္  က်ေနာ္သူ႕ကို ခ်စ္လိုက္ခ်င္တယ္ သူကမလွပါဘူး  ေသးေသးျဖဴျဖဴေလးနဲ႕ခ်စ္စရာေတာ့ေကာင္းသား  မရိုင္းဘူးဆိုရင္ တစ္ခု၀န္ခံပါရေစ  သူ႕ကုိယ္သင္းန႔ံေလး သိပ္မိုက္တယ္ဗ်ာာ အနီးကပ္ထိုင္ရင္း  မသိမသာခိုးရွဴမိတာပါ  

သူ႕ကို ကိုယ္ဂရုစိုက္လာတာ သူရိပ္မိလာတယ္ သူမလာရင္ ကိုယ္ေမွ်ာ္တတ္လာတယ္  ဖုန္းဆက္တယ္  သူမအားသလိုလိုေျဖတယ္ ကိုယ္တို႕အေျခေနကို ရိပ္စားမိတဲ့သူငယ္ခ်င္း ( ဒီေကာင္ FB friend lists ထဲရွိေနတယ္ မဖြပါစနဲ႕ မျမင္ပါေစနဲ႕) က  ေရွ႕တိုးၾကည့္ဖုိ႕ကိုယ့္ကို  ေျပာတယ္   ကိုယ္ေရွ႕တိုးမယ္ၾကံေတာ့  သူအတန္းမလာေတာ့ဘူး        ကိုယ္ဖုန္းဆက္ေတာ့ သူမကိုင္ေတာ့ဘူး သူဖုန္းကိုင္တဲ့အခါ  ခ်စ္သူေဘးနားရွိေနသလိုလို ေျဖတယ္ ။ တစ္ျမိဳ႕ထဲေနေပမယ့္   သူ႕ဆီေတာ့ ကိုယ္မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး သူေရွာင္ေနတာသိျပီးတဲ့ေနာက္မွာ  သူ႕ပံုေတြၾကည့္တယ္ သတိရလာမိတယ္   ။ တစ္ေန႕  တစ္ခုခုစားရင္း  စကားေျပာမိၾကေတာ့ သူက   ၾကိဳက္တဲ့သူလိုလုိ မတင္မက်ေတြ ကိုယ့္ကုိေျဖတယ္  ေၾကကြဲျပီေပါ့       အခ်စ္က အဲ့လိုၾကီလား လာျခင္းမေကာင္းလိုက္ေလပံုမ်ား   ကိုယ္သူ႕ကိုမမုန္းမိဘူး   ကိုယ့္မွာျပစ္ခ်က္တစ္ခုခု ဒါမွမဟုတ္ သူ႕မွာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ေယာက္လို႕ ေျဖေတြးလိုက္တယ္  ဒါေပမယ့္ သူကိုယ့္ကို သံေယာဇဥ္မျဖစ္ခဲ့ဘူးတာေတာ့  လံုး၀မျဖစ္နုိင္တာ ကိုယ္ျငင္းရဲတယ္  ။ခု.....အၾကာၾကီးေနရင္ေတာ့ တစ္ခါဖုန္းေျပာျဖစ္တယ္ အလုပ္အကိုင္အေၾကာင္း  ေနေရးထိုင္ေရးအေၾကာင္းေပါ့  တစ္ခါတေလ  စာပို႔ျဖစ္တယ္  အ့ဲထက္မပိုေတာ့ဘူး   ထပ္ၾကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ေသးလားဆိုေတာ့  ကိုယ္လိုက္ရင္ သူေျပးအံုးမွာ မလိုလားျပန္ဘူး  ။

ဒီလိုပါပဲ အခ်စ္ဆိုတာကလည္း  နံုးထဲက ငါဖမ္းရသလိုပါပဲ  ကိုယ့္မွာေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားစြာနဲ႕ မိ ေတာ့မလိုလိုၾကိဳးစားဖမ္းေပမယ့္  သူက  ေရပြက္ရာကေလးေပးလိုက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္နဲ႕ေပါ့  ဒါေပမယ့္  အနည္းဆံုးေတာ့  ကိုယ္ ငါးဖမ္းဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့တယ္ ျပီးေတာ့  ၾကည္နူးစရာစိတ္လႈပ္ရွားမႈကလည္းရလိုက္တယ္ေပါ့   


ဒါနဲ႕ အဲ့ခ်စ္စရာေကာင္မေလး က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းစာရင္းထဲမွာရွိေနတယ္  ဒါေပမယ့္ သူျမန္မာစာမဖတ္တတ္လို႕ က်ေနာ္ဒီစာကိုေရးရဲတာ  း)       





Sunday, September 21, 2014

ေက်ာင္းဆရာ ကြ်န္ေတာ္ (ဇာတ္သိမ္း)







 သင္ခန္းစာ  နာရီ  ၅၀ ဆိုေပမယ့္  စာအုပ္ၾကီးအတိုင္းမသြားပဲ အျပင္အေၾကာင္းရာေတြ ေျပာၾကတဲ့အခါလည္းရွိပါတယ္   သနပ္ခါးအေၾကာင္း  ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း နဲ႕ အျခားအေၾကာင္းရာေလးေတြေပါ့   သူတို႕ရဲ့ တန္ျပန္ေမးခြန္းေတြက  အရမ္းေကာင္းပါတယ္  အားလံုးက ဌာနေတြက  ဆရာ ဆရာမေတြဆိုေတာ့  ရႊီလို႕မရဘူး တစ္ခါတေလ  ကိုယ္မျပင္ဆင္ထားတဲ့ ေမးခြန္းေတြထိတယ္  ျမန္မာခုႏွစ္က ဘယ္က အစျပဳတာလဲဆိုတာမ်ိဳး  း( က်ေနာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းမသိဘူးရယ္ ။  တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္းေျပာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႕က  ျမန္မာစကားကို အားလံုးတတ္ၾကတယ္ထင္ေနတာ ထိုင္းနိုင္ငံေ၇ာက္တဲ့သူအမ်ားစုက တိုင္းရင္းသားေတြမ်ားပါတယ္  သူတို႕သင္ထားတဲ့ျမန္မာစကားေလးနဲ႕ ေစ်းမွာ စကားသြားေျပာရင္  တစ္ခ်ိိဳ႕က  နားမလည္ဘူးတဲ့ စာသင္ခန္းထဲ လာျပန္ေျပာၾကတယ္ း)  ျမန္မာလူမ်ိဳးေတာ့ ေျပာတယ္ ျမန္မာလိုမေျပာတတ္ဘူး ဆရာတဲ့  ။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ဘာသာစကားေပါင္း  ၁၃၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့အေၾကာင္းရွင္းျပေတာ့ သူတို႕ေတြ အံ့ၾသၾကတယ္ ။
 


တစ္ခ်ိဳ႕ ေမးခြန္းေတြက်  ကိုယ့္ရင္ထိတာေပါ့  ကိုလိုနိီလက္ေအာက္ခံနိုင္ငံေတြက ဖြံျဖိဳးၾကပါတယ္တဲ့ ဘာလို႕ ျမန္မာျပည္က်ေနာက္က်က်န္ခဲ့တာလဲလို႕ေမးၾကတယ္  း(  ။  ေရွာ့ပင္ေမာလ္ၾကီးေတြရွိလား  ေတာင္တနး္ရွိလား  ကမ္းေျခရွိလားဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြက  ရွိတာေပါ့ အမ်ားၾကီးလို႕ ခ်က္ခ်င္းကိုေျဖပစ္လိုက္တယ္ ။  ကိုယ္ေျပာမယ္လို႕ ခ်ိန္ရြယ္ထားျပီး မေျပာျဖစ္ေသးတာကေတာ့ အေမစုအေၾကာင္း   စာသင္ရင္း ေလကန္တာမ်ားသြား သူတို႕ေမးတာေတြ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးေျဖရင္းနဲ႕  အခ်ိန္ကကုန္ေတာ့ အေမစုအေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုျပီး   မေျပာျဖစ္ေသး   ေနာက္တစ္ပါတ္ေတာ့ ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာအံုးမွာ   ကိုယ္ေတြမွာ ၾကြားစရာဆိုလို႕ ဒါပဲရွိတာမွတ္လား။


ပညာေရးအေၾကာင္းေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႕က ကိုယ္ေတြပညာေရးကို ေတာ္ေၾကာင္း ေကာင္းေၾကာင္း ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ၾကတယ္ အဂၤလိပ္စာ အသံထြက္သူတို႕ထပ္ပိုေကာင္း ၀ါက်တည္ေဆာက္ပံု ေကာင္းၾကတယ္လို႕ေျပာၾကတယ္ ျပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္ေ၇ာက္ဖူးတဲ့ အတန္းထဲက တစ္ေယာက္ သူတို႕ျမန္မာျပည္မွာ အေျခခံက အစ အဂၤလိပ္လိုေတာ့တက္ၾကတယ္ ေစ်းထဲလည္း ေျပာေနၾကတာပဲတဲ့  ။

စကားေျပာေလးေတြ ေျပာခိုင္းၾကည့္တိုင္း   စကားသံေလးေတြပီလာၾကတာေတြ႕ေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တဲ့ျဖစ္ခ်င္း  း)   စာေတြလည္းေရးတတ္လာၾကျပီ   စကားလံုးအသစ္ဆန္းေျပာရင္ ေရးျပပါလို႕ေတာင္းဆိုလာၾကတယ္ ။ အတန္းမျပီးခင္ စာေမးပြဲစစ္ရေအာင္ဆုိေတာ့   စာေတြေသခ်ာလုပ္ၾကတာလည္းေတြ႕တယ္     ကိုယ့္မိခင္ဘာသာစကားကိုတစ္ျခားတိုင္းနိုင္ငံသူေတြ ေလ့လာေနတာေတြ႕ေတာ့ တကယ္ကိုပဲ ပီတိျဖစ္မိတယ္ ။


အတန္းတာ၀န္က်ဆ၇ာရဲ့ အသင္ျပ ေကာင္းမေကာင္း  အခ်ိန္မွန္ မမွန္ ကို  ကိုယ္တို႕ကိုငွားထားတဲ့ company က အတန္းထဲမွာ စား၇င္းလာေကာက္တုန္းကေတာ့ အရင္လို  ကိုယ္ရင္မခုန္ေတာ့ဘူး အေကာင္းဆံုးလုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ အေျဖက ဘယ္လိုထြက္ထြက္  ကိုယ့္စိတ္ထဲ ေက်နပ္တာက အေျဖပါပဲ ။  အစပိုင္းက်  ေက်ာင္းသားမ်ားျပီး ေနာက္ပိုင္းက်  လူနည္းသြားတတ္တာ  သင္တန္းေတြရဲ့ အက်င့္အတိုင္းပါပဲ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္အတန္းမွာေတာ့  ေက်ာင္းသား ၂၀ မွာ  ၁၇ ေယာက္ေလာက္ေန႕တိုင္းျမင္ရတာကလည္း   သင္ခန္းစာအျပင္သူတို႕သိခ်င္တာေလးေတြေျပာျပခ်င္စိတ္ပိုျဖစ္မိတယ္   ။ ပံုမွန္လာေနက်သူမလာရင္  ဘယ္သူ ဘာလို႕မလာလဲဆိုျပီး သြားသြားေမးမိေကာ  ။ ခုမွ  ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္တယ္ ဆရာ ဆရာမ ေတြ ေက်ာင္းသားအိမ္အထိ လိုက္ စိတ္ပူတတ္ၾကတာ  ။ကိုယ္က  ခနေလးဆရာလုပ္တာေတာင္  ပူမိရန္ေကာလို႕  ျပန္ထိန္းရတယ္။

ကိုယ္က ဆရာဆိုေပမယ့္ တစ္ခါတေလ တပည့္ျပန္ျဖစ္သြားတာလည္းရွိတယ္  ထိုင္းစာ မေက်ညက္ေသးေတာ့  အလြဲလြဲအေခ်ာေခ်ာျဖစ္ေနတိုင္း သူတို႕က တစ္ခါ ကိုယ့္ကို ျပန္ေျပာျပၾကတာ   လူကမ်ားေတာ့အၾကံျပဳခ်က္အမ်ားၾကီးလည္းရလိုက္တယ္ မွတ္သားဖြယ္ရာပါပဲ ။ေနာက္ထပ္  ပရုိဂရမ္အတြက္ သူတို႕ ျမန္မာစာထပ္သင္ဖို႕ တင္ျပသြားမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ အဆင္ေျပရင္ က်ေနာ္တို႕ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့လို႕ ။

တကယ္ေတာ့ ဆရာလုပ္လိုက္ရတဲ့အေတြ႕အၾကံဳဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ၾကီးမားတဲ့ အခြင့္ေရးေတြအမ်ားၾကီးရလိုက္တယ္  ဘ၀မွာ တစ္ၾကိမ္ေတာ့  ငါလုပ္နိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေတြး  ထိုင္းလူမ်ိဳးတြကို ကိုယ္ကသာ အျမဲေလးေလးစားစားဆက္ဆံခဲ့ရေပမယ့္   အခုေတာ့ ကိုယ့္ကို ေလးစားမႈရွိရွိ  ဆက္ဆံၾကတဲ့အခါ ၀မ္းသာေက်နပ္မိတဲ့စိတ္   လူမ်ားမ်ားေရွ႔ထြက္ရဲလာတဲ့စိတ္ေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ  ။ ေနာက္ထပ္  ဆရာလည္း လုပ္ခြင့္ရခ်င္မွရမယ္   ရခ်င္ရင္လည္းရအံုးမွာ ဘာမွမေသခ်ာမေရရာေပမယ့္  ကို္ယ့္မွတ္ညဏ္ထဲမွာေတာ့ အမွတ္တရေကာင္းေလးအျဖစ္  ရွိေနခဲ့ပါျပီ  ။

ဘာသာစကားတစ္ခုဟာ  လူေတြရဲ့ ဆက္ဆံေရး ေပါင္းသင္းကူးလူမႈေတြမွာ တကယ့္ကိုအဓိကက်တဲ့ အခ်က္တစ္ခုပါပဲ ကိုယ္လည္း  သင္ယူရင္း သူမ်ားကိုလည္း ေ၀မွ်ရင္း  ေက်ာင္းဆရာအေတြ႕အၾကံဳက သင္ေပးျခင္းအျပင္ သင္ယူျခင္းေတြအမ်ားၾကီးရလိုက္တာပါပဲ ။

မဂၤလာပါခင္ဗ်ား  က်ေနာ္တို႕ ေနာက္ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ း)


Friday, September 12, 2014

ေက်ာင္းဆရာ ကြ်န္ေတာ္ (၁)



ဒီအေၾကာင္းကေတာ့  ဖဘ မွာ တစ္ေၾကာင္းတစ္စ ေရးျပီးလို႕   ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္းသိျပီးၾကပါျပီ  မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕  က ေရးပါအံုးဆိုတာနဲ႕  ေက်ာင္းဆရာဘ၀ အေတြ႕အၾကံဳေလး ေရးလိုက္ပါတယ္ း)

ဒီအေၾကာင္းေရးမယ္ဆိုရင္ ေက်းဇူးတင္ရမယ့္ သူေတြကလည္းေတာ္ေတာ္မ်ားသား  ဘန္ေကာက္မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့  အသိ အစ္ကိုရယ္  ညီမေလးေတြရယ္က တစ္ဆင့္ ဒီအလုပ္အဆက္သြယ္ရလိုက္တာပါ သူတို္႕ကိုလည္း တကယ္ကိုေက်းဇူးတင္တယ္  ျပီးေတာ့  အြန္လိိုင္းက  ခ်စ္ရတဲ့   သူေတြ ၾဆာဟန္ နဲ႕  မေမ   း)      ၾဆာက ေျပာတယ္  ေမာင္မ်ိဳးရယ္ သူမ်ားကို ဆရာလုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေလာက္  ဘာေကာင္းတာရွိအံုးမလဲတဲ့  ဟုတ္သား ခုမွ ေကာင္းမွန္းသိတယ္ဗ်ာ   မေမကေတာ့   လိုအပ္မယ္ထင္တဲ့  စာေတြေကာ     အြန္လိုင္းကေနပါ အၾကံညဏ္ေတြေပးတာ   က်ေနာ္သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ  က်ေနာ့္မွာ ဒီလိုမိတ္ေဆြေတြရွိေနတာ  ေက်းဇူး ၾဆာ နဲ႕ မေမ ။

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္က  စာသင္နည္းနဲ႕ ပက္သက္လို႕ ဘာမွမသိတဲ့ေကာင္ပါ  အငယ္က တူေတြကို စာျပရင္ေတာင္ တစ္လံုးသင္လိုက္ တစ္ခ်က္ထုလိုက္လူစားမ်ိဳးမို႕ အစ္မကေတာ္ပါေံတာ့ မသင္ပါရေစနဲ႕ အျပင္က်ဴရွင္ပဲ အပ္ေတာ့မယ္လို႕ေျပာရတဲ့အျဖစ္ ။   အခု သင္ရမွာက   ထိုင္းေတြကို  ျမန္မာစာ စကားသင္ရမယ့္အလုပ္ပါ    ကိုယ့္ေလာက္  စာလံုးေပါင္းမွားတဲ့သူကလည္း  ဘေလာ့ရပ္၀န္းမွာ ခပ္ရွားရွားရယ္  ရွိေတာ့ရွိပါတယ္  ဘူလဲလို႕မေျပာဘူး း)    

လူမ်ားမ်ားေရွ႕ထြက္ရရင္  ေၾကာက္တတ္တဲ့ေကာင္    ခုလို   သူမ်ားကို စာသင္ျပဖို႕ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးေပါ့ ဒါေပမယ့္ လူဆိုတာမ်ိဳးကလည္း  ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ျဖစ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ   ထြက္ေပါက္က ဒါပဲရွိရင္  ဒါကိုပဲ လုပ္ရဲလိုက္ၾကရတာပဲမွတ္လား   အင္တာဗ်ဴးမသြားခင္ သိထားတာက  တစ္ေန႕ကို  ၁ နာရီ   ဒါေပမယ့္ တကယ္သင္ရတာက ၃ နာရီ      ။    ၃ နာရီၾကီးေတာင္ ငါဘာေတြေျပာရမွာပါလိမ့္လိုလည္းျဖစ္မိတဲ့ စိတ္    ေပးတ့ဲ လုပ္အားခကလည္း ကိုယ္တစ္ခါမွ  မရဖူးတဲ့လစာမ်ိဳး   အလုပ္ထြက္ထားျပီး  ေယာင္ေျခာက္ဆယ္ျဖစ္ေနတဲ့က်ေနာ္     ဒါကိုလုပ္ဖို႔အားတင္းလိုက္တယ္   သင္ခန္းစာအတြက္  ညီမေလးေတြနဲ႔  နာရီ  ၅၀  စာ  စာေတြလုပ္ၾကရသလို   မွန္ထဲမွာလည္း စာသင္ပံုသင္နည္းေတြ က်င့္ရေသးတယ္  သြားသင္မယ့္ေန႕အထိ  ရင္ကတထိတ္ထိတ္  ကိုယ္တာ၀န္ယူ သင္ရမယ့္သူေတြက    ယူနိီဗာစတီက ၀န္ထမ္းေတြ  အေမတို႕အရြယ္ကေန စျပီး  အငယ္ဆံုး ကိုယ့္အရြယ္ေလာက္အထိ ပါတယ္  စုစုေပါင္း အေယာက္၂၀  ။

 တပည့္ေတြရဲ့  အိမ္စာ 

ပထမ  ေန႕မွာ  မိတ္ဆက္  က ၾကီး  ကေခြ  အေရးအဖတ္နဲ႕    မဂၤလာပါ ႏႈတ္ဆက္ျခင္း တစ္ျခား ေမးျမန္းျခင္းေလးေတြသင္တယ္   အသံထြက္ေတြကို ပီ ေအာင္ေျပာရတာနဲ႕  အခ်ိန္က  ကုန္လြယ္သား   သရ ေတြ သင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႕ေတြ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္ၾကတယ္  ကိုယ္ေကာပဲ   ဘယ္တုန္းကမွာ  ျမန္မာစာကို ဒီေလာက္က်ယ္ျပန္႕မွန္း နားမလည္ခဲ့ဘူး  ဒါ ကပထမဆံုးအၾကိမ္ပဲ    မေမ ကို  ( သေ၀ထိုး ၊    ဟက္ထိုး  ၊ ေအာက္ကျမင့္) ေ တြက  အဲ့တာ သရေတြလားလို႕ ေမးရတဲ့အျဖစ္  း)  ထိုင္းမွာက်  သရ သပ္သပ္ခြဲထားျပီးသား  သင္၇တာလြယ္တယ္   တစ္ေန႕တာ သင္ခန္းစာအတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ရတယ္   စာအုပ္ထဲက အတိုင္းမသြားပဲ  ခ်က္ခ်င္း အေျခေနကို ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ရတဲ့ အေနထားေတြလည္းရွိခဲ့တယ္  ကဗ်ာေလးေတြရြတ္လိုက္ရတာမ်ိဳး   ဂဏန္းအေရအတြက္ေတြ  သင္လိုက္ရတာမ်ိဳးက  ျငီးေငြ႕ေနတဲ့ အေနထားေတြကို ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ရတာေပါ့ ။

၃  ရက္ေလာက္ေနေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေတာ္က်င့္သားရလာတယ္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕လည္းခင္လာတယ္  သင္ခန္းစာ ခဏရပ္တုန္း သူတို႕သိခ်င္တဲ့  အေၾကာင္းအရာကို ကုိယ္က  ရွင္းျပရတဲ့အခါေတြမွာေတာ့  အခ်ိန္  ၃ နာရီက ခနေလးလိုပါပဲ   သူတို႕က ဆင္ေျခေပးသား ေက်ာင္းသားေတြမဟုတ္ဘူး အသက္ကၾကီးလာၾကျပီမို႕ တစ္ခါတည္း အမ်ားၾကီးမသင္ပါနဲ႕  မမွတ္နိုင္ဘူးတဲ့ း)    တစ္ခ်ဳ႕ိကလည္း ခုထိရက္ပ်က္မရွိပဲ ေန႕တိုင္းလာတဲ့သူေတြရွိတယ္ စာေတြလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ  လိုက္မွာၾကတာ သတိထားမိတယ္  သင္ခန္းစာအျပင္ ၾကားျဖတ္ေမးခြန္းေလးေတြအတြက္ေတာ့  ကိုယ္က အၾကပ္ရိုက္တာေတြေတာ့ရွိတာေပါ့ ။ဒါေပမယ့္  ဘာသာစကား ကြ်မ္းက်င္မႈေလးကေတာ့ အတိုင္းတာတစ္ခုေလာက္အထိ  အေထာက္အကူျဖစ္ေသသား   ဥပမာ  ေသာၾကေန႕နံ  ပူးေကာင္ေလးကို  ကိုယ္က ခ်က္ခ်င္းစဥ္းစားမထြက္တဲ့အခါ   ၾကြက္လိုပဲေလ ဒါေပမယ့္ သူက အျမီွးမပါဘူး ၊  ဂဌဳန္က ထိုင္းနိုင္ငံ တံဆိပ္တံုးေတြထုတဲ့ဆိီမွာ သံုးတဲ့ အေကာင္လို႕  အဲ့လို  အနီးစပ္ဆံုးရွင္းျပတဲ့အခါေတြမွာက်ေတာ့  ႏွစ္ဘက္စလံုးအဆင္ေျပသြားၾကတာေပါ့  ။

ေမာင္မ်ိဳး ရွိရင္ေတာ့  အလြဲကေတာ့ ရွိေနမွာပဲေလ  း)    စာလံုးေပါင္းေတြ ေပါင္းတက္လာၾကတဲ့အခါမွာ  ကိုယ္က အသံအတိုရွည္ေလးေတြ ေျပာျပလာနုိင္တယ္   ( း)   ၀က္စာေပါက္ ပါတဲ့အသံ  ေအာက္ကျမင့္ပါတဲ့ အသံေပါ့  တစ္ေန႕ေတာ့  အစ္မတစ္ေယာက္က   ေမးလာတာကို  ကိုယ္က လိုခ်င္တယ္  လို႕ေျပာရတယ္ဆိုျပီး  သင္ျပတယ္ အသံထြက္ အဲ့တာသူက   လိုခ်င္တယ္မဟုတ္ပဲ  ၀က္စာေပါက္ ပါတဲ့အသံၾကီီးနဲ႕ ဆိုေကာ ေနာက္လူေတြကလည္း လိုက္ဆိုတာ  ျပီးေတာ့ ေစ်း၀ယ္ရင္  ဒါ  ---ခ်င္တယ္လို႕ေျပာရမွာေပါ့ေနာ္ဆရာ တဲ့ ငါေတာ့ ကားျပီ   ကိုယ္မျပင္ရင္ သူတို႕ဒီတိုင္းၾကီးကို မွတ္လိုက္ၾကေတာ့မွာ   ျပသနာကတက္မွာ  အမွားကို အမွန္ထင္ေနတာဆိုေတာ့  ေျဖရွင္းရတယ္ အိုေက  ခဏေလး ( း)   ၀က္စာေပါက္  အသံလံုး၀ထည့္မဖတ္ပါနဲ႕  လံုး၀မရပါဘူးဆိုျပီးေျပာေတာ့  ဘာလို႕မရတာလည္းဆိုတာ ေျပာျပပါတဲ့  ကိုယ္လည္း ရွက္လာေကာ  ( ငါဘယ္လိုလုပ္ရပါ့ေနာ္ )  အတင္းေမးေလ  ကိုယ္လည္း မ်က္ႏွာကရဲလာေလ    ေနာက္ဆံုးေတာ့  အိုေက ေျပာျပမယ္ဆိုျပီး   အသံထြက္ေကာ စာလံုးေပါင္းေကာ ျပီးေတာ့  အဂၤလိပ္လို  ဆိုလိုရင္းပါ   ေရးျပလိုက္ေတာ့  သူတို႕လည္း  ေၾသာ္ အဲ့တာလား ဒါေၾကာင့္ ဆရာမ်က္ႏွာရဲေနတာကိုးတဲ့   ဟဟား  ။

ေန႕ေတြ  ရက္ေတြ  လေတြ သင္တဲ့ အခါမွာ သူတို႕စိတ္၀င္စားၾကတယ္      ေငြအေရအတြက္ဆို သူတို႕ေတာ္ေတာ္ရၾကျပီ   သူတို႕စိတ္၀င္စားတာဆို ခနေလးရၾကတယ္  လူၾကိီးေတြဆိုေတာ့  တန္ျပန္ေမးခြန္းေတြကေတာ့မ်ားတယ္  အေရာင္ေတြသင္ရင္း  အေရာင္ၾကည္ၾကည္  ဆို ဘယ္လိုေျပာလဲ  အေရာင္ေနာက္ေနာက္ဆို ဘယ္လိုေျပာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြပါသလို  သင္ခန္းစာတစ္ေန႕တာက ေနေသြဖယ္ျပီး တစ္ျခားအေၾကာင္းရာေတြလည္းေရာက္ေရာက္သြားတာေတြရွိတယ္   ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္မိခင္ဘာသာစကားကို   တစ္ျခားလူမ်ိဳးက ေလးေလးစားစား  သင္ယူေနတာ  ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ဂုဏ္ယူစရာပါပဲ။ သင္ေပးရင္းလည္း   သင္ခန္းစာအျပင္ အျခားအေၾကာင္းရာေတြ အမ်ားၾကီး  ထပ္ေျပာျပျဖစ္တယ္   အရင္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြနဲ႕ဆက္ဆံေရးလိုမဟုတ္ပဲ  အစိုးရဌာနေတြက မ်က္ႏွာ ၈ ေခါက္ခ်ိဳးနဲ႕ လူေတြလိုမဟုတ္ပဲ     ကိုယ့္ကိုယ္ ေကာင္း၂မြန္၂ နဲ႕ဆက္ဆံၾကတာ ျမင္ရေတာ့  ၀မ္းသာမိတာ အမွန္ပဲ   ေငြအခက္ခဲျဖစ္ေနလို႕၀င္လုပ္လုိက္၇ေပမယ့္ ခုသိလိုက္တာ ဒီအေတြ႕အၾကံဳမ်ိဳးက ေငြေပးလို႕ေတာင္ မရနိုင္ဘူးဆိုတာပါပဲ   ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈအတြက္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ေက်နပ္မိပါရဲ့   ...   ။

ဆက္ပါအံုးမယ္  ဇတ္သိမ္းပိုင္း   း)



ဒါက ဆရာပြား    း)

Saturday, September 6, 2014

၂၀၁၄ တဂ္ပို႔စ္

ဘေလာ့ဆိုတာၾကီး ကိုေမ့ေနတဲ့ကိုယ္    ခုေတာ့  တီတင့္ နဲ႔ ပစ္ပစ္ ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္  ဘေလာ့ေပၚျပန္ေရာက္လာပါျပီ  း)     ေရးဖို႕ေတြးထားတာၾကာေပမယ့္ ခုမွပဲ အင္တာနက္ေလး အဆင္ေျပလို႕ ေရးျဖစ္ေတာ့တယ္   စတိုင္လ္ၾကီးတစ္ခြဲသားနဲ႕ေနတယ္ဆိုျပီး ထင္မွာလည္း စိုးရေသးတယ္ေလ   ။

တကယ္ေတာ့ ဘေလာ့ေဒး အမွတ္တရက အရင္ႏွစ္ေတြမွာ ေရးခဲ့ဖူးျပီးသားေတြပါပဲ  အရင္ကေတာ့  ဘေလာ့ကို  ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေရးခဲ့ေပမယ့္  ကိုယ္လည္း အမ်ားနည္းတူ ေပ်ာက္ေနတယ္  ပ်င္းေနတယ္  ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္  ဘေလာ့မွာ ေရးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြလည္း ေပ်ာက္ကုန္တယ္ ။     ဖဘ ကို  မက္မက္စက္စက္ သံုးေနေပမယ့္   ဘေလာ့ေလာက္ေတာ့  တန္ဖိုးထားမႈမရွိတာ အမွန္ပါပဲ   ဘေလာ့က ခင္မင္တဲ့သူကို  သူငယ္ခ်င္းအရင္းၾကီးလိုေပါင္းေပမယ့္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ ဖဘ သံုးသူေတြကိုေတာ့   ကလစ္ေလးတစ္ခ်က္ႏွိပ္ျပီး  ဖ်က္လိုက္ဖို႕ ၀န္မေလးတတ္တာ အမွန္ပါပဲ ။

တေလာက မေလး တင္လိုက္တဲ့  ျပည္တြင္းက  စာေရးဆရာမ တစ္ေယာက္ရဲ့ ဘေလာ့ဂါတစ္ေလွၾကီး ဆိုျပီး  ဘေလာ့ဂါေတြကို သိမ္းၾကံဳးျပီး ေ၀ဖန္ပစ္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္မွာ  အရင္လို  မိတ္ေဆြေတြ ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္မျဖ်စ္ၾကေတာ့့ဘုူး   နာရေကာင္းမွန္းမသိေတာ့တာကိုေတာ့ ၀မ္းနည္းမိပါရဲ့  ဒါေပမယ့္   ကိုယ္လည္း ဒီတိုင္းပါပဲ  ။

ဒီႏွစ္  ဘေလာ့ကေနရလိုက္တဲ့ အမွတ္တရေလးတစ္ခုကေတာ့  မွတ္မွတ္ရရပါပဲ   အန္တီတစ္ေယာက္ က ကိုယ့္ ရဲ့  ဘေလာ့နဲ႕ အတူ  ကိုယ့္ဘေလာ့မိတ္ေဆြေတြ အေၾကာင္းေျပာျပေတာ့  တအံ့တၾသ   သူက  ဘယ္မွာမွလည္း ေကာ့မန္႕ေရးတာမမဟုတ္ေတာ့  ဘယ္သူမွလည္း သိမွာမဟုတ္ဘူးထင္တာပဲ  သူက ဦးဟန္ၾကည္  စာေရးေကာင္းတာကို သိသလို    ကိုညီလင္းသစ္  မိသားစု ခ်စ္စရာေကာင္းေၾကာင္းသိတာပဲ   ၊ အန္တီတင့္ ၊ တီတီဆြိ    က်န္ေသးတယ္  အမ်ားၾကီးပဲ  မမွတ္မိေတာ့ဘူးရယ္   စာဖတ္သူက  ဘေလာ့ဂါေတြ ျငိမ္ေနၾကတယ္ေနာ္ ေျပာေတာ့  ကိုယ္ကလည္း ဟုတ္တယ္ဗ် လို႕ပဲျပန္ေျပာမိတယ္  ကိုယ္လည္း စာေရးဖို႕ပ်င္းေနတာကိုး  း))

ခုလည္း  က်ေနာ္ရဲ့  စာတိုေလးေတြမွာ  သားေ၇ဆိုျပီ  အားေပးစကားမွတ္ခ်က္ေလးေတြေပးတတ္တဲ့ အန္တီ  အေမတို႕႔ က်န္းမာၾကရဲ့လားဆိုျပီး  အျမဲေမးတတ္တဲ့ အန္တီ  ေက်းဇူးတင္စရာ ဒါဟာ က်ေနာ္တို႕   Like   ေလးတစ္ခ်က္ရတာနဲ႕    မႏႈိင္းသာပါဘူး   နာမည္ၾကီး ဘေလာ့ဂါမဟုတ္ေပမယ့္လည္း  သားစာေလးေတြဖတ္  လို႕ေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာတာခံရတာေလးကတကယ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စရာပါ ။

ဘေလာ့က ရလိုက္တဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ  အမ်ားၾကီးပါ  တကယ့္ခင္မင္မႈစစ္စစ္ေလးေတြေပါ့    ဘေလာ့က ကိုယ့္အတြက္  အမွတ္တရေကာင္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိခဲ့တဲ့  ေနရာပါပဲ  ။ သူ က က်ေနာ့္ရဲ့  ခ်စ္ဦးသူပါ           ခ်စ္ ရယ္ မင္းကို ကိုယ္မေမ့ပါဘူး  မင္းရင္ခြင္ကို  ကိုယ္ ျပန္လာခဲ့ပါအံုးမယ္   လို႕  း))


တီတင့္ေရ   ... စာမေရးတာၾကာလို႕လားမသိ  အမ်ားၾကီးမေရးတတ္ေတာ့ဘူးရယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းျပန္၀င္လာတဲ့ တပ္သား လိုသေဘာထားျပီး   ေက်နပ္ေပးပါလို႕  ေသြးျပန္ပူျပီဆိုေတာ့ ေနာက္ဆို  ဘေလာ့မွာ စာျပန္ေရးမယ္ေလ ေနာ့္   ။  စာေရးဖို႕ေျပာတဲ့ အတြက္  အားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါဗ်ာာ  ။



Wednesday, February 19, 2014

ႏႈတ္ဆက္လမ္းခြဲခ်ိန္မ်ား

ဒီေန႕  စန္းထြန္း ရဲ့  အမွတ္တရ  ဆိုတဲ့  စာေလးဖတ္ျပီး   ခံစားခ်က္ေတြ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ျဖစ္သြားတယ္ ။  ဟုတ္ပါရဲ့  ဘ၀မွာ ေတြ႕ၾကံဳဆံုကြဲေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား  မ်ားခဲ့ျပီလဲ လို႕ ။  ကိုယ္က  ခံစားခ်က္ကို  ေရွ႕တန္းတင္တဲ့လူစား တစ္ခါတေလမ်ား ေသးေသးေလးကို  အၾကီးၾကီးလုပ္တတ္မိလြန္းလို႕ကို  အရြယ္နဲ႕ ျပန္ထိန္းရတယ္ ။   အငယ္က  ရြာကို အမ်ိဳးေတြ လာလည္ျပီးရင္    သူတို႔ျပန္တဲ့အခါက်     ငိုတာက မျပီးနုိင္ မစီးနုိင္   ျပီးရင္  အေမ့ကို    သားလည္ပင္းက ေအာင့္တယ္လို႕  ေျပာတတ္တယ္  း)  ။

အရြယ္ကေလးရလာေတာ့   အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွာ  အရမ္းခင္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္း ဘုန္းၾကီး၀တ္သူနဲ႕  ေက်ာင္းေျပာင္းသူနဲ႕   ခုေနလမ္းမွာေတြ႕ရင္မ်ား အေနေတြစိမ္းလို႕   စကားေတြေတာင္အမ်ားၾကီးမေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး  ။   ေမာ္လျမိဳင္မွာ ေက်ာင္းတက္တုန္းက  အမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားၾကီးဆံုခဲ့ရတယ္ ေဖ့ဘြတ္ဆိုတာၾကီးရဲ့ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အဆက္သြယ္ေတြအၾကာၾကီးျပတ္ေနၾကသူေတြ ျပန္ေတြ႕မိတယ္   လုပ္ငန္းခြင္ကိုယ္စီ  ေနရာကိုယ္စီ   အေဖာ္ကေလးေတြ  မိသားစုကေလးေတြနဲ႕  ရွိၾကသူေတြလည္း ေတြ႕ရတယ္ ။ မ်က္မွန္  နဲ႕  ဖုန္းေျပာျဖစ္တုန္း တစ္ခါေလာက္မင္းနဲ႕ရန္ျဖစ္ခ်င္ေသးတယ္လို႕ ေျပာေတာ့  သူက  ရယ္ေနေလရဲ့  ျပီးေတာ့ ေအးပါ    ဒီတစ္ခါမင္းျပန္လာ ေမာ္လျမိဳင္  လာခဲ့ပါအံုးတဲ့     လူတိုင္းက  ကိုယ္ကလြဲလို႕  အားလံုးဟာ  အဆင္ေျပေနၾကေလရဲ့လို႕ ထင္တတ္ၾကတယ္ဆိုတာ  သူနဲ႕ စကားေျပာမွ ျပန္သတိထားမိလိုက္တယ ္။


လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေတာ့ မဲေဆာက္မွာ ကိုယ္နဲ႕ တူတူေန  တူတူစားၾက   သူေဌးဆူရင္  စူပုတ္ၾက  ရန္ျဖစ္ၾက ျပန္တည့္ၾက တဲ့   လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ကေလးေတြလည္း   ျပည္တြင္းျပန္သူျပန္ တစ္ျခားေနရာေျပာင္းသူေျပာင္းနဲ႕  အဆက္သြယ္ေတာင္မရတဲ့သူမရ ။ အေမတို႕ကို ေခၚေနျဖစ္တုန္းက   တိုက္ခန္းကေလးမွာ ေနၾကတုန္း ေဘးခန္းက သိပ္ခင္စရာေကာင္းတဲ့ အန္တီၾကီးက တစ္ခါတေလ ကိုယ္ဖုန္းဆက္ရင္မ်ား သူ႕မွာ ေပ်ာ္လို႕ ျပီးေတာ့ မၾကာမၾကာဖုန္းဆက္ပါကြယ္တဲ့ မွာတတ္ေသးတယ္  ။ အခုေနရာေလးမွာ  တစ္ႏွစ္နီးပါးေလာက္ရွိလာေတာ့  ကိုယ္က မသိရင္ပဲ လူေဟာင္းလိုလို  ၀င္လာလိုက္ ထြက္သြားလိုက္နဲ႕  မ်ားလိုက္တာ    ၀င္ခါစက  ကိုယ့္ကို အစစ ကူညီၾကတ့ဲ အစ္ကို၂ေယာက္ တစ္ေန႕တည္း  အလုပ္ထြက္ၾကတဲ့ ႏႈတ္ဆက္ပြဲမွာ  ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းနဲ႕ အဆက္သြယ္လုပ္ဖုိ႕ စိတ္မေကာင္းသံနဲ႕ေျပာမိေတာ့  ၾကာရင္  တစ္ေယာက္တစ္လမ္းဆီနဲ႕မို႕ ေမ့သြားၾကမွာပါေလ   စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႕တဲ့  သူေျပာတဲ့စကားက ခုေတာ့  ဟုတ္ေနေလရဲ့  စာအဆက္သြယ္မလုပ္ျဖစ္သလို ဖုန္းေတြလည္းမဆက္ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။

ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္တိုင္းမွာ   ၀မ္းနည္းစိတ္ကေလးေတြ ၀င္မိေပမယ့္  ကိုယ့္စိတ္ရဲ့အက်င့္အတိုင္း အလြဲကေလးေတြလည္းျဖစ္လိုက္ေသးရဲ့   ခင္မင္ရတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္  အၾကာၾကီးေနမွ  တစ္ခါေလာက္ေတြ႕ရတဲ့အစ္ကို  သူလာတုန္း ခရီးေလးတစ္ခုတူတူ သြားျဖစ္ပါရဲ့  ကိုယ့္ရဲ့  လူမသိသူမသိ ျဖစ္ရပ္ေတြလည္း ေပၚေသး  အိပ္ယာထ ေနာက္က်တာမ်ိဳး အပ်င္းထူတာ  လႈပ္စိလႈပ္စိ ျဖစ္တတ္တာ   ရွက္သလိုလို  ေၾကာက္သလိုလိုျဖစ္တာေတြေပါ့    အဆူခံထိမွာစိုးလို႕  ဂရုစိုက္ရင္းကို  ေလဆိပ္မွာ  လိုက္ပို႔တုန္း  လြဲျဖစ္ေအာင္လြဲလိုက္ေသး  ေလဆိပ္ထဲက ေကာ္ဖီဆိုင္ကအထြက္   ေကာ့ေကာ့  ေကာ့ေကာ့နဲ႕  ဆပ္ျပာသည္ က်ေနာ္  ထြက္လာခဲ့လိုက္တာ   ေနာက္လည္းလွည့္ၾကည့္မရွိေတာ့ဘူးရယ္ လူေတြအမ်ားၾကီး ရွာလို႕လည္းမေတြ႕  း(   သူ႕အေႏြးထည္ၾကီးလက္ထဲကိုင္ျပီး မ်က္နွာၾကီးပုတ္သုိးလို႕  ထိုင္ခံုမွာ စိတ္ပ်က္လက္ျပတ္ထိုင္လို႕    အစ္ကို႕ကိုေတာင္ေသခ်ာမႏႈတ္ဆက္ရေသး  ငါကလည္း  လြဲရတယ္လို႕ကြာဆိုျပီး  စိတ္ေတြလည္းတိုလို႕  အိမ္အျပန္လမ္း ကိုေလးလံစြာနဲ႕ ျပန္ခဲ့ရတယ္။

ဘ၀မွာ ၾကံဳဆံုခဲ့ရသူေတြအမ်ားၾကီး ရွိခဲ့ပါရဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕က  ၀င္လာကတညး္က မ်က္နွာေၾကာမၾကိဳက္ဘူးလို႕ သတ္မွတ္ပစ္လိုက္တဲ့သူေတြ   ေပါင္းၾကည့္မွ ဒီလိုပါလားလို႕ သိလိုက္ရသူေတြ  စိတ္တူ ကိုယ္တူဆိုတာ  ရွားပါးလို႕  အတုေတြအစစ္ေတြေတာင္ ကြဲကြဲဲျပားျပားမသိလိုက္ရဘူး ။

ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္တိုင္းမွာ  ၾကံဳေတြ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကိုပဲ ျပန္ေတြးလို႕   ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္နိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ  ကိုယ္လည္း  အဲ့လိုျဖစ္ဖို႕  ၾကိဳးစားဆဲ ...။






Wednesday, January 22, 2014

၂၀၁၄ ကို စဥ့္တံုးျဖင့္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ျခင္း

နွစ္သစ္ကို  ကူးလာေပမယ့္  ဘေလာ့ကေတာ့ ႏွစ္ေဟာင္းမွာက်န္ခဲ့တုန္းပဲ  မျဖစ္ေသးဘူး  စာသစ္ေလးတင္အံုးမွလို႕စိတ္ကူးေပမယ့္ ေရးစရာအေၾကာင္းရာကလည္း မရွိ  ။  ရွိတာေတာ့ရွိပါရဲ့ မေရးျဖစ္တာ မေရးခ်င္တာ  း)       ဒီမနက္မွေရးခ်င္စိတ္က ဘယ္လိုမွ တားမရ  မနက္ေစာေစာ စိတ္ကလည္း လန္းလန္းဆန္းဆန္းနဲ႕ပဲ ထခ်င္ပါရဲ့ ခုေတာ့..................

ျဖစ္ပံုကဒီလို    က်ေနာ္ ခုေနေနတဲ့ အေဆာင္က  ၅ ထပ္ တစ္ထပ္ကို ၁၂ ခန္းရွိတယ္   ေစ်းလည္းမၾကီးပဲတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္န႔ဲေနလို႕ေကာင္းတယ္   လမ္းထဲမွာ ဘာဆိုင္မွမရွိေတာ့  ဆူညံ့သံမရွိ  ေခြးခ်စ္ၾကတဲ့အိမ္ေတြမ်ားေတာ့ ေခြးေဟာင္သံေတာ့ ရွိတယ္ ။    အေဆာင္မွာ တိုက္ခန္း ၄ ထပ္ေလာက္က ထိုင္းေတြၾကီးပဲ ျမန္မာေတြေနတဲ့ တစ္ခန္းစ ႏွစ္ခန္းစေတာ့ရွိတယ္ က်ေနာ္ေနတာက ၄ ထပ္  အေပၚထပ္တစ္ထပ္လံုးက   ကရင္ေတြေနတယ္  ႏွိမ္တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္လည္း ကရင္ပဲ မခံနိုင္ဘူးဆိုတဲ့သူလည္းေသ မတတ္နိုင္   အေပၚထပ္အစြ
န္းဆံုးအခန္းမွာ အလုပ္ကအသိတစ္ေယာက္ရွိတာနဲ႕ တစ္ခါတေလ သြားသြားတက္လည္တယ္  အခန္းတံးခါးၾကီးေတြဖြင့္ျပီး ရန္သူငါးပါးထဲမွာ အင္မတန္းဆိုး၀ါးလွတာ သီခ်င္းေတြဖြင့္တယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပ်ာ္စရာပါ  ငပိေၾကာ္တယ္ း) တြံေတးသိန္းတန္းသီခ်င္းဖြင့္တယ္  တခါတေလ   ေရႊျပည္ၾကီးကိုေတာင္လြမ္းတယ္။ အားလံုးက တံခါးေတြပိတ္ျပီးေနၾကတာပဲမ်ားပါတယ္ ငါးထပ္ကလြဲလို႕  သူတို႕က မနက္ေစ်းမွာလုပ္ၾကတာမ်ားတယ္  အေစာၾကီးဟင္းထခ်က္ၾကတယ္.

ခံရတာေတာ့ၾကာပါျပီး အေပၚထပ္အခန္းတည့္တည့္က ဘယ္သူမွန္းေတာ့ေသခ်ာမသိ ငရုပ္သီးေထာင္းသံ ထုသံ ေထာင္းသံ ည ၁၁ ေလာက္ဆိုေထာင္းျပီ  အ၀တ္လည္းခုပံုမရပါဘူး ၾကမ္းျပင္သံက ဆူးဆူး၀ါး၀ါး  အခန္းေဖာ္က ေရႊျပည္ေအးဆိုေတာ့ သည္းခံျခင္းျပည့္၀တယ္   ကိုယ္ကေတာ့မရ  ခံရပါမ်ားလာေတာ့စိတ္ကတိုလာတယ္  မနက္က ၇ နာရီေလာက္ ရာသီဥတုေအးလာလို႕ေကြးေကာင္းေကာင္းနဲ႕ေကြးေနတာ ငရုတ္သီးေထာင္းတာမဟုတ္ပဲ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေထာင္းသံဆူးဆူး ( ငါးေျခာက္ကိုဖုတ္ျပီး စဥ့္တံုးေပၚအေပၚက ဓားနဲ႕ထုသလိုအသံ)  ၾကားတယ္  ျပန္အိပ္တယ္ ထုတယ္ ဆက္ထုတယ္  အၾကာၾကီး   အျပင္သံဇကာနားထြက္ျပီးနားေထာင္တယ္  စကားေတြမ်ားလိုက္ ရယ္လိုက္နဲ႕ဆက္ထုတယ္   ေနာက္ဆံုးမခံနိုင္ေတာ့ဘူး အိပ္ယာကထ ပရိေဘာဂရံုမွာ လုပ္တဲ့ ေယာက္ဖေပးလိုက္တဲ့ စဥ္းတံုးကိုယူတယ္ ခံုခုတယ္ ျပီးေတာ့ အသံထြက္တဲ့ေနရာကို အဲ့စဥ့္တံုးနဲ႕ ၁၅ ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ထုပစ္လိုက္တယ္  အသံေတြတိတ္သြားတယ္  ထုသံ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ၾကားျပီးေပ်ာက္သြားတယ္ အခန္းေဖာ္ကရယ္ျပီး  ဒီလိုအကြက္မွပဲ ျငိမ္ေတာ့တယ္တဲ့ ျပံဳးစိစိနဲ႕ေျပာတယ္  မ်က္ေထာင့္နီနဲ႕တစ္ခ်က္ၾကည့္ပစ္လိုက္တယ္။


ေနာက္ထပ္ ၾကား ထပ္ျပီးထုအံုးမွာ   လြန္လြန္းတယ္     အမွန္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ လက္သည္းရွည္ေတြဖြက္ထားတဲ့ ေၾကာင္ဆိုးတစ္ေကာင္ပါ   အခ်ိန္တန္ရင္ အဲ့လက္သည္းေတြလည္းထုတ္သံုးတတ္တယ္  း)

By the way    .. Happy New year  :) မိတ္ေဆြတို႕  

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...