Sunday, October 28, 2012

Knowledge Zone



Knowledge Zone  တဲ့  ဒီနာမည္ေလးက  ဒီေက်ာင္းေလးအတြက္ တကယ္ကိုပဲ လိုက္ဖက္ပါတယ္ ။  အသိပညာနယ္ေျမ လို႕ေခၚမလား ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေက်ာင္းကေလးက  က်ေနာ္တုိ႕အတြက္ေတာ့  အသိပညာေတြ တိုးပြားရံုတင္မက  မိတ္ေဆြသစ္  အေတြ႕အၾကံဳ သစ္ေတြလည္းအမ်ားၾကီးရေစပါတယ္ ။  ဘေလာ့မိတ္ေဆြေတြ သိၾကမွာပါ  က်ေနာ္ ထိုင္းစာသင္တဲ့အေၾကာင္းေလးေတြ ဘေလာ့မွာ ေရးဖူးေသးတယ္  ဒါေပမယ့္   ေက်ာင္းကအေၾကာင္းကိုေတာ့ မေရးဖူးေသးဘူး  ။ ဒီ ေက်ာင္းကေလးကို မဲေဆာက္က ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိၾကပါတယ္ အဖြဲ႕စည္းတစ္ခုျဖစ္ဖိူု႕ ဆိုတာ မလြယ္ကူတဲ့ ဒီေနရာေလးမွာ  ဒီေက်ာင္းေလးကေတာ့  ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကိုေတာင္  ျဖတ္သန္းနိုင္ခဲ့တယ္  ။ က်ေနာ္ကေတာ့  ဒီေလာက္ထိ ျဖတ္သန္းနိုင္ခဲ့တာဟာ စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာေၾကာင့္လို႔ပဲ ယူဆမိတယ္ ။




 ဒီေက်ာင္းေလးမွာ ထိုင္းစာ အေရး ၊အေျပာ ၊ အဖတ္  အျပင္  အဂၤလိပ္စာ ကိုလည္း အေျခခံမွ  ကြ်မ္းက်င္စြာ ေျပာနိုင္တဲ့အဆင့္ထိလည္းသင္ေပးပါတယ္ ။  ကြန္ပ်ဴတာ အေျခခံမွ စလို႕  ဖုိတိုေရွာ့ပါမက်န္သင္ေပးတယ္  ။ ျပီးေတာ့ တစ္ခုစိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းတာေလးက  ဒီေက်ာင္းက ဆရာ/မ ေတြဟာ  ႏွိမ့္ခ်ျခင္းနဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြအေပၚ တကယ္ပဲ ေဖာ္၂ေရြ၂ နဲ႕  စတနာျဖင့္ ဆက္ဆံတယ္ဆုိတာ  ခံစားရတယ္  က်ေနာ္ေက်ာင္းတက္တုန္းကလို  ဆရာေတြအေပၚေၾကာက္စိတ္လည္းမ၀င္မိဘူး  း)   ။  အရင္ကေက်ာင္းနဲ႕ သိပ္မရင္းဘူး အတန္းခ်ိန္သြား  အတန္းျပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ ဒီေလာက္ပဲ  ။ ခု  အရင္ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးက   ပဲခူးမွာေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕  ညီအစ္ကိုလိုရင္းႏွီးတဲ့  ထိုင္းစာသင္ေပးတဲ့ ဆရာက ေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းနဲ႔ ပိုရင္းႏွီးလာတယ္   ျပီးခဲ့တဲ့ အပါတ္ကတင္ ေက်ာင္းမွာ မုန္႔ဟင္းခါးလုပ္စားျဖစ္ၾကေသးတယ္  ျပီးေတာ့  ေက်ာင္းအေၾကာင္းေလးေရးဖို႔ စိတ္ကူးရတာနဲ႕ ဓာတ္ပံုေလးေတြရိုက္ထားလိုက္တယ္ ။  ေအာ္....ေမ့လို႕  ဆရာက   ထိုင္းစာလာျပန္တပ္ဖို႔ ေခၚတာနဲ႕ က်ေနာ္ ေက်ာင္းျပန္တက္ျဖစ္ေနတယ္   ။ အရင္လို  က၊ခ  မဟုတ္ေတာ့  သင္ရတာ နည္းနည္း  အာရံုရလာတယ္ ။




ေက်ာင္းက  ၅ ထပ္ေဆာင္ျဖစ္ျပီး  ဒီပံုေလးကေတာ့ ေအာက္ဆံုးထပ္ပါ  ။ ေက်ာင္းအပ္ရင္ လက္ခံေပးတဲ့ ေကာင္တာေလးနဲ႕ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းပါ ဖြင့္ထားတယ္ ။




စာသင္ခန္း



ဒါက ဆရာမ်ားနားေနခန္း



သင္တန္းေၾကာ္ျငာမ်ား  ။








တကယ္ဆို မဲေဆာက္က  အလုပ္သမားေတြဟာ  လစာ ေကာင္းေကာင္းရၾကတဲ့သူေတြ နည္းပါတယ္ ။ အဲ့ေတာ့ သင္တန္းေၾကးျမင့္ျမင့္သာဆိုရင္ တက္နိုင္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး  ။ အဲ့ေတာ့  ဒီေက်ာင္းေလးကပဲ  က်နာ္တို႕အတြက္  ပညာေတြေပးေနတဲ့ ေနရာလးပါ  သင္တန္းေၾကးကလည္း  ၃ လမွ ဘတ္  ၂၀၀  တည္း ။  အဲ့ ၂၀၀ ကလည္း  ဆ၇ာေတြ သင္တန္းမွာ  ျပန္ေပးတဲ့  စာရြက္စာတမ္းဖိုးနဲ႕တင္ေၾကေလာက္ျပီ း) ။ က်ေနာ္စံုစမ္းၾကည့္ေသးတယ္  ထိုင္းစာကို ဆရာငွားသင္မယ္ဆို တစ္လကို  အနည္းဆံုး  ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ေပးရတယ္  ျပီးေတာ့  ဘန္ေကာက္မွာ  ထိုင္းစာသင္းေပးတာ  တစ္နာရီ  ၂၀၀  တဲ့    အဲ့တာ  ကိုလတ္ 


တက္ဖူးတယ္  ။ သူ မဲေဆာက္ အလည္ေရာက္တုန္းက ေက်ာင္းကို အလည္ေခၚသြားျဖစ္ေသး ။တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္  သူၾကိဳက္တယ္ဆိုတဲ့  သီခ်င္းကို  ဆရာက က်ေနာ္တို႕ကိုသင္ေပးတဲ့ေန႕နဲ႕  တိုးေနတာ ။




ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္  ပညာဆိုတာ  အဆံုးမရွိဘူး ဆိုေလမလား  ဒီေက်ာင္းေလးမွာေတာ့ အသက္ၾကီးရြယ္မေရြး  လူမ်ိဳးမေရြး  သင္ၾကားနိုင္ျပီး  ပညာေတြ တိုးပြားေစတာ အမွန္ပါပဲ ။ စစ္မွန္တဲ့ေစတနာနဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့ ပညာအလွဴေတြေၾကာင့္  ဒီေက်ာင္းကေလး ကိုတကယ္ပဲ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္  ျပီးေတာ့  အခေၾကးေငြ အဓိက မထားပဲ စိတ္ရင္းနဲ႕ သင္ၾကားေပးတဲ့ ဆရာ/မ ေတြကိုေကာေပါ့ ။ 



http://www.krobkruakao.com/video.php?type=videoDetail&video=60&path=13955&year=2012&month=10  ဒါကေတာ့ ထိုင္း Chnnel 3 မွာပါတဲ့  က်ေနာ္တုိ႕ေက်ာင္းေလး အေၾကာင္းပါ း)



ပန္းကေလးမ်ား ပြင့္ေတာ့မည္

ဖူးကာ ၀င့္လိုခ်ီ

ေနျခည္မွာ ေရႊရည္ေလာင္း

က်ေနာ္တို႕စာသင္ေက်ာင္း

:)



 



မွတ္ခ်က္  ။  ။ ေက်ာင္းမွာ  သန္႕ရွင္းေရးလုပ္အားေပးလာရင္ ဒီပို႔စ္ေလးအားေရးပါသည္။





Wednesday, October 10, 2012

အေမ့ထမိန္စေလး…..



အေမ့ထမိန္စေလး…..

ျပီးခဲ့တဲ့  လလယ္ေလာက္က  အိမ္မွာတုပ္ေကြးေတြျဖစ္ၾကတယ္   ကိုယ္ခံအားေကာင္းတဲ့  အဘ တစ္ေယာက္ပဲ မဖ်ားတာ   အေမဖ်ားတုန္းက   အေမကလည္း  ေဆးမွ  ၾကိဳမေသာက္တာ ျပီးေတာ့  အဟာရရွိေအာင္ စားပါဆို  ဒီခေလးေတြကိုပဲ ေကြ်းေန  အေမက်မစားဘူးဆိုျပီ   စကားကမ်ားမိေသး ။  ခေလးေတြက  နို႕ဗူးခေလး ေတြဆိုေတာ့ ေသးေတြ  တအားကုိ ေပါက္ၾကတာ  အေမဖ်ားေတာ့ က်ေနာ္ ေလွ်ာ္ရတာေပါ့ လုပ္လည္းလုပ္   စကားလည္းမ်ား ..``ကိုယ့္ပါသာ ေအးေဆးေနခ်င္လို႕အပူမရွာတာ  ခုေတာ့  သူတုိ႕ဒုကၡေတြ  ကိုယ္ပါ ခံရတာ  နံ႔လိုက္တဲ့ေသးကြာ  အရင္က  စတိုင္လ္ၾကီးတစ္ခြဲသားနဲ႔ ေနခ့ဲေလသမွ်  ခုေတာ့  ျဗမ္းျဗမ္းကြဲတာပဲ  

က်ေနာ့္အလွည့္ဖ်ားေတာ့   အခြ်ဲက ပိုခ်င္ေသးတယ္  အေမ  အနားရွိေနတာေၾကာင့္လည္းပါတာေနမယ္   ပါးစပ္ပ်က္ေတာ့  ဘာမွမစားခ်င္ဘူး  အေမက ေျပာတယ္   ေနမေကာင္းတဲ့သူက  မစားခ်င္ဘူးဆိုျပီး  အိမ္က သူက  ဘာမွမေကြ်းရင္  ေရာဂါကပိုဆိုးတတ္တယ္   အဲ့ေတာ့ ဖ်ားတဲ့သူ ခံတြင္းေတြ႕ေအာင္  အမယ္စံုလုပ္ေကြ်းရတယ္တဲ့  ထမင္းေလးသုတ္ေပးလိုက္   ၊ ျမင္းခြာရြက္ေလး သုတ္လိုက္  ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္လိုက္နဲ႕  အေမကေတာ့  မေမာနိုင္လုပ္ေပးရွာသား  ။ က်ေနာ္က ပိန္ေတာ့  ကိုယ္ခံအားနည္းတယ္ အဖ်ား၀င္ေတာ့ ပိုဆိုး  ဘာမွမလုပ္ခ်င္း  ဖ်ားတဲ့ ရက္မွ  အလုပ္ေတြမ်ားေတာ့  အဖ်ားက တာရွည္သြားတယ္ ။

အေမ နဲ႕  အဘ  ကို အနားေခၚျပီ  ကိုယ္ဖိရင္ဖိ  ျပဳစုမယ္စိတ္ကူးတာ  ကိုယ့္ၾကီးျပဳစုေနရတယ္   ။ ည ည  ဆို အဘ က ဓာတ္မီးကေလးထိုးျပီး အခန္းထဲ၀င္လာတတ္တယ္  ``ေကာင္ေလး …သက္သာရဲ့လား  မင္းတို႕က အစားသိပ္ဖ်င္းတာပဲ  ေကာင္းေကာင္း ၊ မေကာင္းေကာင္း စားထည့္ေပါ့ကြ  အစားက လူနဲ႕တည့္တာပဲ  ငါနဲ႕မ်ားကြာပါ့ကြာ  ၊ မစားခ်င္ဘူးမလုပ္နဲ႕ ဒါေလးကုန္ေအာင္ေသာင္လိုက္  ´´  မစားခ်င္ဘူးဆိုလည္း အတင္းေကြ်းတတ္ပါတယ္ ။  အေမကေတာ့ က်ေနာ့္  ျငီးသံနားစြင့္ျပီးအိပ္တယ္ ။  ျပီးေတာ့ ခဏခဏ  ကိုယ္ပူလာစမ္းတယ္ ။ကိုယ္လက္ေတြနာေတာ့ အေမက ေဆးလူးေပးရင္း  နင္းႏွိပ္ေပးတယ္  `` အေမ့ပါသာ အိပ္ပါဗ်ာ  က်ေနာ္  ငရဲၾကီးေနပါ့မယ္  သြားသြား  ´´ဆိုလည္း  သားမိခ်င္ေတာင္ အားနာလို႕ ဆိုျပီ က်ေနာ့္ကိုဆူေသး ။

တစ္ည  ေျခသလံုးက  ပုေလြရုိးေလးေပမယ့္  တအားကိုေတာင့္ျပီး အိပ္မရေအာင္ျဖစ္တာ ေဆးလည္း  လူးမေပ်ာက္  အေမ့ကိုလည္းမေခၚခ်င္  အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႕  ။ အဘက က်ေနာ့္  ျငီးသံၾကားျပီး  ``အဖြားၾကီး  ထထ   နင့္သားဘာျဖစ္လဲ မသိဘူး´´ ဆိုျပီး အခန္းထဲေရာက္လာတယ္  ျပီးေတာ့ အဘက  ဇက္ေတြ  ေၾကာေတြ ႏွိပ္ေပးတာ  အေမက ေျခေတြ ႏွိပ္ေပး   သူမ်ားေတြ႕ရင္ေတာ့  ကဲ့ရဲ့စရာေတြျဖစ္ေတာ့မွာပဲ း)     က်ေနာ္ နာလို မ်က္၇ည္ေတြပါ  က်ေတာ့  အဘက တအားကို  ႏွိပ္တာ  အဘ လက္ၾကီးေတြက သန္ေတာ့  ``အားး  အား   နာတယ္ ေတာ္ျပီ  အဘ ´´   လို႔ေျပာရတယ္  တကယ္  က်ေနာ့္ အဘက  ဟဲဗီးၾကီးဆိုေတာ့   အသက္သာၾကီးတယ္  အားကေတာ့  သန္တုန္း။ အေမကေတာ့   ေဆးလူးေပးေနလည္း မသက္သာေတာ့  အေမ့ထပ္ဆင့္စ ကိုျဖဲျပီး  က်ေနာ့္ ေျခသလံုးေလးမွာ  စီးေပးတယ္     အေမတို႕က  လူၾကီးေတြဆိုေတာ့  အဲ့အယူေတြရွိၾကတယ္   မေအ့ထမိန္စ ဆိုတာ  ေရာဂါကင္းတယ္တဲ့   အစ္ကိုေတြလာလည္သြားတုန္းက  မွတ္မိေသး  `` အေမ့…  ထမိန္စ နည္းနည္းခ်ည္ေပးအံုး  က်ေနာ္လည္း တစ္ခါတေလ  အိပ္မက္ေတြမေကာင္းဘူး´ တဲ့    အစ္ကိုေတြက  လက္ေမာင္း ႏွစ္ဖက္လံုး စီးသြားတတ္တယ္  ေဘးကင္းတယ္ ဆိုျပီး ။

စိတ္အားျမွင့္တင္မႈတစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္   တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမ့ရဲ့  ေမတၱာတရားေၾကာင္းပဲထင္တယ္   က်ေနာ့္ ခံစားမႈေတြ  သက္သာရာရခဲ့တယ္  ။ အေမ  က်ေနာ္တို႕ အနား  ဘယ္ေလာက္ထိ  ရွိေနမွာလဲဆိုတာ  အတိက်မသိေပမယ့္  အေမရွိရင္  က်ေနာ္  ခေလးဆုိးၾကီးလို ေနခ်င္တုန္း  အေမ့ကို စိတ္ေကာက္ခ်င္တုန္း  သားသမီးမ်က္ႏွာ   သိပ္ဖတ္တတ္တဲ့  အေမ့ကို   ခဏခဏ မ်က္ႏွာရိပ္ေတြေျပာင္းမိေနတုန္း ။မနက္ပိုင္း  ရံုးလာရင္ အေမ့ကို  ႏႈတ္မဆက္မိခဲ့ရင္ ေနရတာ တစ္မ်ိဳးၾကီး   အဲ့က် ေန႕လည္ပိုင္း ဖုန္းတစ္ေခါက္ဆက္ျပီး  အိမ္မွာ ဘာခ်က္လဲေမးလိုက္တယ္    အေမ ျပန္ရင္  က်ေနာ္ေတာ့ ေနတတ္ပါေတာ့မလားေတာင္မသိ  း(    အေမ့  ထမိန္စကေလးရဲ့ အစြမ္းေၾကာင့္ ေနေကာင္းသြားတဲ့ က်ေနာ္    ေရခ်ိဳးခန္းထဲ  အေမ  ထမိန္ေရစိုေလး ပံုထားတုန္း    ခိုးျပီး ေလွ်ာ္လိုက္တယ္   အေမက  ေပးမေလွ်ာ္လို႕ပါ  ထမိန္ေအာက္က  ထြက္ခဲ့သူက   ဒီတန္ဖိုးကိုေတာ့ သိတန္ေကာင္းရဲ့ေပါ့ 

က်ေနာ္ ေနေကာင္းလာေပမယ့္  အေမ့ထမိန္စေလး  ခ်ည္ထားတုန္း  အေမ့ေမတၱာတရားေတြ  က်ေနာ့္ကိုယ္မွာ  စည္းေႏွာင္းထားတယ္လို႔ခံစားရတယ္ ္  အရာ အားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ  အေမ 




(  က်ေနာ္လည္း  မိသားစုေရာက္လာကတည္းက  ဒီထဲမွာတင္ရုန္းကန္ေနရတာနဲ႕  အျပင္အေၾကာင္းရာေတြလည္း  မလုပ္ျဖစ္သေလာက္နည္းသြားတယ္  အဲ့ေတာ့ တစ္ျခားအေၾကာင္းရာေရးဖို႕လည္း  မရွိသေလာက္ျဖစ္သြားတယ္ ။   မိသားစု အနားရွိတုန္းေတာ့ က်ေနာ္  ဒါေတြပဲေရးျဖစ္ေနမယ္ထင္ပါ့  အေၾကာင္းရာေတြထပ္ျပီး  ဒါၾကီးပဲ ျဖစ္ေနရင္  မိတ္ေဆြေတြနားလည္ေပးပါလို႕   စာဖတ္သြားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္   း) 




LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...