Sunday, September 12, 2010

ေကာင္းကင္


ေကာင္းကင္က ေနတစင္း
ဘယ္လိုပင္ပူျပင္း
ရင္တြင္းကအခ်စ္ဒဏ္ရာ
ေနတေပ်ာက္ေပမယ့္
ေသေလာက္ေအာင္ခံစားတယ္။

ေကာင္းကင္က ေရတေပါက္
ခမ္းေျခာက္တာပေပ်ာက္ေစေပမယ့္
ရင္တြင္းကအလြမ္းမိုး
ႏြမ္းညိဳးတာကိုပိုေစတယ္ ။

ေကာင္းကင္က လတစင္း
အရာရာကိုထြန္းလင္းေစေပမယ့္
ရင္းတြင္းကခ်စ္သူ႔ပံုရိပ္
အလံုပိတ္ထားတာေတာင္
လင္းလက္ေအးျမျခင္းေတြကို
ေဆာင္ႏွင္းေပးႏိုင္တယ္။

ေကာင္းကင္ကအေဟာင္းေတြကို
အသစ္မျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္
ရင္တြင္းမွခ်စ္ျခင္းမ်ားကို
ပ်က္ယြင္းေဟာင္းႏြမ္းသြားသည္မရွိ
ထာ၀စဥ္သစ္လြင္ေတာက္ပမႈေတြနဲ႔
ေမာ့ၾကည့္လိုက္တိုင္း ေကာင္းကင္က ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ။




8 comments:

ေမပယ္လ္ said...

ေျပးေလး ေကာင္းကင္ကုိ ေမာ့ၾကည့္သြားတယ္..
အား..လွလုိက္တာ

khin oo may said...

အၿမဲႀကည္လင္နိုင္ပါေစ။

ယြန္း said...

ေကာင္းကင္က တိမ္ေတြသိပ္လွသလို အေတြးေလးေတြ သိပ္လွတာပဲ...

သိဂၤါေက်ာ္ said...

မိုးသားေတြ ၾကည္လင္သြားတဲ့ ေကာင္းကင္လို ခ်စ္ျခင္းေတြ ထာဝရ လွပေနပါေစ..

လင္းဒီပ said...

ေကာင္းကင္ၾကီးကို ပဲ ခ်စ္လိုက္ေတာ့ ...

ေန႕အိပ္မက္ said...

ေကာင္းကင္ကို လွလွေလးျဖစ္ေအာင္ဖြဲ႕ထားတာ ဖတ္သြားပါတယ္..

“ေနတစ္စင္း”ကို “ေနတ စင္း” ဆုိျပီး ဖတ္လိုက္မိေတာ႕ ေၾကာင္သြားေသးတယ္... ညႈိးက ဟထုိးေရာ တစ္ေခ်ာင္းငင္ေရာ လိုတယ္ထင္တာပဲ.. အျငင္းသေဘာနဲ႕သုံးရင္ ေနာက္ပစ္နဲ႕ မဲ႕ပါတယ္... :)

ShwunMi- said...

ငါေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္းကင္က သူ႕ကိုဝိုင္းေထာက္ထားတဲ့ တုိက္အျမင့္ၾကီးေတြၾကားမွာ မအီမသာ ..
ငါခရီးထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားမွပါေလ..
နင္ျမင္ရတဲ့ ေကာင္းကင္ၾကည္ၾကည္ကို အားက်တယ္။

ညလင္းအိမ္ said...

ကဗ်ာေလးကုိ ႏွစ္သက္မိပါတယ္ ..

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...