မုန္းတယ္ ႏွင္းဆီ
အနက္ေရာင္ ႏွင္းဆီကိုပိုမုန္းတယ္
အခ်စ္ ဆိုတာကိုလည္း မုန္းတယ္
ဘယ္လိုအျငိဳးေတြေၾကာင့္မ်ား ကိုယ့္ဘ၀ တစ္ခုလံုး မြမြေၾကသြားေအာင္ ေဆာ့ကစားရက္ခဲ့တာလဲ
''ေမ ''ကိုယ္ တကယ္ မခံစားနိုင္ဘူး၊ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေသသြားတဲ့သူေတြကို မိုက္ရူးရဲ ဆန္တယ္လို ့ေျပာၾကမွာလား
ကုိယ္ကေတာ့သူတို ့ ေလးစားတယ္ လူဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုနဲ ့ အသက္ရွင္ေနတာ မဟုတ္လား ''ေမ့ ''ဆီက အခ်စ္ကို တစ္ေန ့ရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ ့ ငါအသက္ရွင္ေနတာေလ အခုေတာ သြားကုန္ျပီး ငါ့ဘ၀ အားလံုးေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ ျဖစ္ကုန္ျပီ
ဒါေတြ အားလံုး အနက္ေရာင္ ႏွင္းဆီကို စြဲစြဲလန္းလန္း ၾကိဳက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ''ေမ ''ဆိုတဲ့ မင္းေၾကာင့္
ကုိယ့္အတြက္ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚကိုေရာက္ေအာင္ တည့္မတ္ေပးခဲ့တဲ ့ ၊ ေမတၱာ ငတ္မြတ္ေနတဲ့ ငါလိုလူတစ္ေယာက္ကို ဘာေၾကာင့္မ်ား ေႏြးေထြးတဲ့ေမတၱာေတြ ေပးခဲ့တာလဲ ''ေမ '' မင္းေၾကာင့္ လွပခဲတဲ့ ငါ့ဘ၀ မင္းေၾကာင့္ပဲ မလွပစြာ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရပါျပီ အဲ့ဒီအတြက္ မင္းေက် နပ္တယ္ဆိုရင္ ဒီေကာင္က လွလွပပၾကီး ေသဆံုးျပီး ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္
ေက်နပ္ ပါေတာ့ ''ေမ '' မင္းလြယ္လြယ္ကေလး ဆံုးျဖတ္ျပီးေရြခ်ယ္ခဲ့ မင္းအတြက္ ပန္းခင္းလမ္းဆိုတာ ထာ၀ရ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးပါေစလို ့ ဆုေတာင္းပါတယ္။ ဖုန္းျမင့္ ဆိုတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ သူခ်စ္တဲ့ ေမ့ ေၾကာင့္ လူေပလူေတ ေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ကေန အခ်စ္ဆိုတဲ့ ညႈိ ့အားျပင္း တဲ့အရာနဲ ့ေတြ ့ျပီးတဲ့ေနာက္ သူ ့ရဲ့စရိုက္ေတြ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္ ပတ္၀န္က်င္ရဲ့ ကဲရဲ့မႈေတြလဲ ေပ်ာက္ဆံုးျပီး အံ့ၾသတဲ့ အသံေတြ ၊ မိဘေတြရဲ့ ၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္မႈေတြနဲ ့ သူ ့ရဲ့ ဘ၀ ေလးက သာယာစိုေျပခဲ့ပါတယ္ အရင္က သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚရင္ ေငါက္ခနဲ လုိက္သြားတတ္တဲ့ ေကာင္ကေလး အခုေတာ့...
“သူငယ္ခ်င္းေရ လမ္းထိပ္မွာ ဂစ္တာသြားတီးရေအာင္ လိုက္ခဲ့ပါလားကြ''
'' ငါမလိုက္ေတာ့ဘူး သူငယ္ခ်င္းတို ့ရာ စာက်က္စရာရွိေသးလို ့ ေဆာရီးကြာ ''
စာက်က္မယ္ဆိုတဲ့ အသံကို တစ္ခါမွမၾကားဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ထူးဆန္းတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ ့ သူ ့ကိုၾကည့္ေနၾကတယ္ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ ဂရုမစိုက္ေတာ့ ပါဘူး အခ်စ္ေၾကာင့္ သူေျပာင္းလဲသြားျပီး '' ေမ ့ ''ေၾကာင့္သူေျပာင္းလဲသြားျပီသြားျပီဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္လဲ ေကာင္းေကာင္းၾကီး နာလည္ပါတယ္ ...။
သူ နဲ ့ သူမ ရဲ့ေတြ ့ဆံုမႈေလးက ရိုးရိုးေလပါပဲ ဒါေပမယ့္ ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း ရင္ထဲမွာ တစ္လွပ္လွပ္ နဲ ့ အခုထိအမွတ္ရေနတုန္းပါ ...
ေဆာင္းတြင္ရဲ့ ညေနခင္းေလးတစ္ခုမွာ ေဆးေရာင္စံု အလွပျပင္ဆင္မႈေတြ မပါပဲ သနပ္ခါးပါးပါးေလး လိမ္းခ်ယ္ ျပီီး ျမန္မာဆန္ဆန္ ေက်ာ့ရွင္း လွပေနတဲ့ သူမရဲ့ ရွည္လွ်ားတဲ့ ဆံေကသာထပ္မွာေတာ့ အျပာေရာင္ဖဲၾကိဳး ပံုသ႑န္ ကလစ္ေလး နဲ ့အရမ္းကို က်က္သေရရွိတဲ့ မိုးေပၚက နတ္သမီးေလးပါပဲ..။ ဖုန္းျမင့္ သူလဲ ေငးၾကည့္ေနလိုက္တာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာသြားသလဲမသိ လွ်ပ္တျပက္ သူမရဲ့ ေကသာထပ္က ျပဳတ္က်လာတဲ့ အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကိုေတြ ့မွ သူသတိ၀င္ျပီး အသက္ရႈဖို ့ သတိရပါတယ္ သူမ ကေတာ့ ဘာကိုမွမသိလုိက္ပဲ တျဖည္းျဖည္း နဲ ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္ ေဘးဘီကိုၾကည့္ေတာ့လဲတစ္ေယာက္မွမရွိ သူလဲ ေျခလွမ္းေတြက အလိုေလွ်ာက္နဲ ့ လက္ေတြကလဲ ကလစ္ကေလးကို ကိုင္ျပီး သူမ ထြက္သြားတဲ့ လမ္းကေလးတိုင္း ရွာၾကည့္လိုက္တယ္ သူမရဲ့ အရိပ္ေယာင္ကို မေတြ ့ရပါဘူး ဒါေၾကာင့္ သူလဲ ကလစ္ကေလးကို သိမ္းထားလိုက္တယ္ ...ထိုေန ့မွစျပီး သူမရဲ့ ပံုရိပ္၊ ဆံေကသာေလးေတြနဲ ့ လွပတဲ့မ်က္၀န္းေလးေတြကို သူ ့ရဲ့အာရံုထဲကေဖ်ာ္ဖ်က္မရေတာ့ ပါဘူး အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကေတာ့ သူမရဲ့ ကိုယ္ပြားေလးသဖြယ္ သူဘယ္သြားသြား ယူေဆာင္သြားခဲ့တယ္ ...တစ္ေန ့ သူမနဲ ့ ျပန္ဆံုေတြ ့နိုင္မလားဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ ့ အရူးၾကီးရူးေနေတာ့တာေပါ့.......။
ကံၾကမၼာ ဆန္းၾကယ္ပံုမ်ား သူမနဲ ့ သူ ျပန္ဆံုေတြ ့ခြင့္ရခဲ့တယ္ အဲ့ဒီေန ့က နွင္းေတြအရမ္းက်ေနတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခု ေက်ာင္းသြားဖို ့ စက္ဘီးကေလးစီးျပီး ထြက္လာတဲ့ သူ နဲ ့ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ကေန မဟာဆန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ ့ သူ ့ရဲ့မ်က္၀န္းထဲမွာ တစ္သက္လံုး အလြတ္ရေနမယ့္ ပံုရိပ္ကေလး တစ္ျဖည္းျဖည္း သူနဲ ့နီကပ္လာတယ္ သူ ဘာလုပ္ရမလဲ ၊ဘယ္္ကေနဘယ္လို စ စကားေျပာရမလဲ သူမ နာမည္လဲ သူမသိ.....ေနာက္ဆံုးေတာ့ အရဲစြန္ ့ျပီး သူမေနာက္ကို သူလိုက္သြားလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ စြံအ ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လို....
''ဟို...ေလ ''
''ဟို...........''
စြံအသြားျပီလား မသိ သူမနဲ ့က်မွ ဒီလိုျဖစ္မိတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လဲ အံၾသမိတယ္ ....
''ဟုတ္ကဲ့...ဘာကိစၥရွိလို ့လဲမသိ ''
အရမ္းကို ဆြဲေဆာင္မႈရွိျပီး တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ အသံကေလးပါ သူလဲ အိတ္ကပ္ေလးထဲက အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကို ထုတ္ျပလိုက္တယ္.....
'' ေဟာေတာ့....အဲ့ဒါ က်မေပ်ာက္သြားတဲ့ ကလစ္ကေလးပဲ ''
''ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ ေကာက္ရထားတာ ျပန္ေပးခ်င္လို ့ပါ ''
'' ဟင္း....ကလစ္ကေလးက ေပ်ာက္သြားတာ ၾကာျပီေနာ္ ယူကေကာ ဒို ့ကိုဘယ္လိုလုပ္ျပီးသိေနတာလဲ ''
'' ေအာ္...ဒီလိုပါပဲ တစ္ေန ့ျပန္ေတြ ့ရင္ ပိုင္ရွင္ကိုျပန္ေပးမယ္ဆိုျပီး သြားေလရာ ယူသြားျဖစ္တာပါ ''
ထို ့ေနာက္ သူရဲ့ အခ်စ္မ်က္၀န္ေတြနဲ ့ သူမကိုၾကည့္လိုက္ပါတယ္ အရမ္းကိုလွပတဲ့မ်က္၀န္တစ္စံုပါပဲ ၾကာၾကာေတာ့ သူမၾကည့္နိုင္ဘူး ဘာေၾကာင့္ဆို သူမရဲ့ တန္ျပန္အၾကည့္ေတြရဲ့ ေအာက္မွာသူ မခံစားနိုင္လို ့ပါ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ပ်ဴငွာေဖာ္ေရြတတ္တဲ့ သူမရဲ့ ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ သူမ နဲ ့ သူ ခင္မင္မႈတစ္ခုရရွိခဲ့ပါတယ္ သူမရဲ့ နာမည္ကေလးက '' ေမဆူး ''
တဲ့ သူ ့အတြက္ေတာ့ သူမ နဲ ့ပက္သက္သမွ် အရာအားလံုးက ကဗ်ာဆန္ျပီးလွပေနတာပါပဲ အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကေတာ့ သူ ့ရဲ့ ပိုင္ရွင္ထံျပန္ေရာက္သြားပါျပီး ။တစ္ေန ့ေန ့ေပါ့ အခြင့္ရွိလာတဲ့အခ်ိန္ က် အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကို သူတစ္သက္လံုးအမွတ္တရ သိမ္းဆည္းသြားနိုင္ဖို ့ သူ ေတာင္ဆိုမွာပါ .....။
သူမ နဲ ့ ခင္မင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သူမရဲ့ အရာရာကိုေလးေလးနက္နက္ေတြးေခၚနိုင္မႈ ၊ လူၾကီးဆန္ျပီး မိန္းမပီသတဲ့ သူမ ကို သူ အရမ္းျမတ္နိုခဲ့ပါတယ္ သူ ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူမ သိေပမယ့္ မသိဟန္ေဆာင္ေနခဲ့တယ္ သူမ ေျပာတဲ့ စကားက သူ ့အတြက္ ေတာ့ လိုက္နာဖို ့အသင့္ပါ သူမ မၾကိဳက္တဲ့ အေပါင္းသင္ေတြ၊ အရင္က ဆိုးခဲ့မိတဲ့ အျပဳမူေတြ အားလံုး ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တယ္ ဒါသူမကို ခ်စ္လို ့ေပါ့ တစ္ေန ့သူ အရဲ့စြန္ ့ျပီးသူမ ကိုခ်စ္ခြင့္ပန္ခဲ့တယ္ သူမျပန္ေျပာတဲ့ စကားက စာကိုသာၾကိဳးစားစမ္းပါတဲ့ ေနာက္ဆံုး စာေမးပြဲေျဖတဲ့ေနေရာက္ရင္ အေျဖေပးမယ္တဲ့ သူအရမ္းကိုေပ်ာ္သြားတယ္ ဒါေၾကာင့္လဲ သူအျပင္ထန္ၾကိဳးစားျပီး စာေမးပြဲအတြက္ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္ အဲ့ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာေတာ့ သူမ ဘယ္ေတြသြားေနလဲဆိုတာ သူလဲ သတိမထားမိပါဘူးး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးရက္ေရာက္ရင္ေတာ့ သူမနဲ ့ေတြ ့ရမွာဆိုျပီးေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္နဲ ့ စာကိုပဲၾကိဳးစားခဲ့တယ္ .............။
စာေမးပြဲေျဖဆိုျပီးတဲ့ေနာက္ သူ စက္ဘီးေလး စီးျပီး သူမခ်ိန္ဆိုတဲ့ေနရာကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္ အဲ့ဒီေန ့က ဇူလိုင္လ ၃၁ ရက္ေန ့ မိုးေတြလဲအရမ္းရြာေနတယ္ သူေရာက္သြားေတာ့ သူမက မိုးေရေတာထဲမွာ အျပာေရာင္ထီးကေလးေဆာင္းျပီး ရပ္ေစာင့္ေနတယ္ သူမရဲ့ ေကသာ ထပ္မွာေတာ့ အနက္ေရာင္ ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္က ေနရာယူထားတယ္ သူမရဲ့မ်က္နွာ ေပၚမွာကေတာ့ ထူးဆန္းတဲ့အရိပ္ေယာင္ေတြ သူေတြ ့ျမင္ေနရတယ္ သူေရာက္သြားေတာ့ မိုးေရထဲမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနမိတယ္ ႏွဦးစလံုးရင္ခုန္ေနမွာပဲဆိုျပီး သူေပ်ာ္ေနတယ္ ဘယ္သူက စကားအရင္စေျပာမလဲဆိုတာကိုလဲ ျပိဳင္တူေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကတယ္ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ၀န္းက်င္ကို အရင္ဆံုးျဖိဳခြဲလိုက္တာကေတာ့ သူမ ပါ............. သူမ ပထမဆံုးေျပာတဲ့ စကားက ရွင့္အတြက္ က်မမွာ အေျဖမရွိဘူးတဲ့ မိုးသံေတြနဲ့ မို ့သူနားၾကားမ်ားလြဲသလား...ေနာက္တစ္ေခါက္သူမထပ္ေျပာပါတယ္..
'' ရွင့္အတြက္ က်မမွာ ေပးစရာ အေျဖမရွိပါဘူး ''
''ေမ ..ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ့္ကို နားလည္မေပးနိုင္တာလဲ ''
'' ရွင့္ကို က်မ ေျပာျပီးျပီပဲ ''
'' ဒါက တို ့ေတြအတြက္ အဓိကက်လို ့လား ေမ ''
'' ရွင့္အတြက္ေတာ့ မသိဘူး က်မ အတြက္ေတာ့ အဆင့္တန္းဆိုတဲ့စကားက အဓိက ''
'' ..................................... ''
'' က်မဘယ္ေတာ့မွ ႏွလံုးသားနဲ ့ ဆံုးျဖတ္မွာ မဟုတ္ဘူး ဦးေႏွာက္ဆိုတာ လူေတြအတြက္ အလကား ထည့္ေပးထားတာမွမဟုတ္တာ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုအေျခေန ဘယ္လို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ ဦးေႏွာက္နဲ ့ပဲဆံုးျဖတ္မယ္ ''
''ဒါဆို ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္မိတာ အျပစ္တစ္ခုလား ေမ ေျပာစမ္ပါ ''
'' ဒါလဲ က်မ မသိဘူး သိဖို ့လဲမၾကိဳးစားဘူး က်မတို ့ေတြ ့ဆံုတာဒါေနာက္ဆံုး အၾကိမ္ပါပဲ ေရာ့ ဒါ ရွင့္နဲ ့ပက္သက္ခဲ့ဖူးတဲ့ အရာေလးတစ္ခု က်မအတြက္ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူး ''
ေမ...
ျပာလဲ့လဲ့ေကာင္းကင္ေတြကို
ေမာ့ၾကည့္ၿပီး
ရူးခဲ့တဲ့ေကာင္တစ္ေယာက္
ဒဏ္ရာေတြကိုငံု႔မၾကည့္ရဲဘူး။ ။
ရူးမိုက္စြာ ေရွ႕ဆက္တိုးမိတယ္
ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ လမ္းျပၾကယ္ေပါ့
အထင္နဲ႔အျမင္ မွားေနမွန္း
အဆင့္တန္းက ခြဲလာမွ သိလိုက္ရတယ္။ ။
ငိုေတာ့ေလ... မထူးဆန္းတဲ့ျပဇာတ္လို႔
လူေတြပါးစပ္ဖ်ားမွာ ဘယ္လိုရြက္ဆိုပါေစ
ငါငိုေနတာ ငါပဲသိတယ္ ။
သူမေျပာ ျပီး သူ ့ကိုကမ္းတဲ့ အရာေလးကေတာ့ အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးတစ္ခု သူ ့မွာ ျပန္ေျပာဖို ့စြမ္းအားေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး သူမ သူ ့ကို အရမ္းရက္စက္တယ္......ကလစ္ကေလး ေပးျပီးတာနဲ ့ သူမ သူ ့နားကေနေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္ သူမ ငိုေနသလား မဲ့ျပံဳးျပံဳးေနလား သူမသိေတာ့ပါဘူး သူ အျပာေရာင္ကလစ္ကေလးကိုင္ျပီး မိုးေရထဲမွာ အၾကာၾကီး ရပ္ေနမိတယ္ သူဘာဆက္လုပ္ရမလဲ သူဘ၀ရဲ့ လမ္းျပၾကယ္ သူမက သူ ့ဘ၀ထဲက အျပီးကိုင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး အခုသူ ့မွာ အားအင္ေတြ ကုန္ခမ္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားျပီး ..ထို ့ေနာက္ သူရဲ့ စက္ဘီးကေလးကိုတြန္း လက္ထဲမွာေတာ့ အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကို တင္းတင္းဆုပ္ ကိုင္ျပီး ယိုင္နဲ ့ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ ့ လမ္းျဖတ္ကူးတဲ့အခိုက္ ...........
*********ဒိန္းးးးးးးးးးးးးးးး*************
ဆိုတဲ့ အရွိန္ျပင္းျပင္း ကားတစ္စီ၀င္တိုက္သြားတဲ့ အသံနဲ ့အတူသူ ့တစ္ကိုယ္လံုး ေျမာက္ၾကြ သြားခဲတယ္ သူ ့ရဲ့ စက္ဘီးကေလးတစ္စစီ၊ ဒါေပမယ့္ လက္ထဲမွာ တင္းတင္းဆုတ္ထားဆဲ အျပာေရာင္ကလစ္ေလးကေတာ့ သူ ေလာကၾကီးထဲကထြက္ခြာသြားျပီျဖစ္ေပမယ့္ သူ ့ရဲ့ ၀ိညဥ္ေတြကေတာ့ တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားဆဲပါပဲ.....သူကေတာ့ ဇူလိုင္ (၃၁) မိုးသည္းတဲ့ ညေနခင္းတစ္ခုမွာ လူ ့ေလာက ကေန ထြက္သြာသြားခဲ့ရပါျပီး.....................။
အနက္ေရာင္ ႏွင္းဆီကိုပိုမုန္းတယ္
အခ်စ္ ဆိုတာကိုလည္း မုန္းတယ္
ဘယ္လိုအျငိဳးေတြေၾကာင့္မ်ား ကိုယ့္ဘ၀ တစ္ခုလံုး မြမြေၾကသြားေအာင္ ေဆာ့ကစားရက္ခဲ့တာလဲ
''ေမ ''ကိုယ္ တကယ္ မခံစားနိုင္ဘူး၊ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေသသြားတဲ့သူေတြကို မိုက္ရူးရဲ ဆန္တယ္လို ့ေျပာၾကမွာလား
ကုိယ္ကေတာ့သူတို ့ ေလးစားတယ္ လူဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုနဲ ့ အသက္ရွင္ေနတာ မဟုတ္လား ''ေမ့ ''ဆီက အခ်စ္ကို တစ္ေန ့ရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ ့ ငါအသက္ရွင္ေနတာေလ အခုေတာ သြားကုန္ျပီး ငါ့ဘ၀ အားလံုးေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ ျဖစ္ကုန္ျပီ
ဒါေတြ အားလံုး အနက္ေရာင္ ႏွင္းဆီကို စြဲစြဲလန္းလန္း ၾကိဳက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ''ေမ ''ဆိုတဲ့ မင္းေၾကာင့္
ကုိယ့္အတြက္ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚကိုေရာက္ေအာင္ တည့္မတ္ေပးခဲ့တဲ ့ ၊ ေမတၱာ ငတ္မြတ္ေနတဲ့ ငါလိုလူတစ္ေယာက္ကို ဘာေၾကာင့္မ်ား ေႏြးေထြးတဲ့ေမတၱာေတြ ေပးခဲ့တာလဲ ''ေမ '' မင္းေၾကာင့္ လွပခဲတဲ့ ငါ့ဘ၀ မင္းေၾကာင့္ပဲ မလွပစြာ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရပါျပီ အဲ့ဒီအတြက္ မင္းေက် နပ္တယ္ဆိုရင္ ဒီေကာင္က လွလွပပၾကီး ေသဆံုးျပီး ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္
ေက်နပ္ ပါေတာ့ ''ေမ '' မင္းလြယ္လြယ္ကေလး ဆံုးျဖတ္ျပီးေရြခ်ယ္ခဲ့ မင္းအတြက္ ပန္းခင္းလမ္းဆိုတာ ထာ၀ရ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးပါေစလို ့ ဆုေတာင္းပါတယ္။ ဖုန္းျမင့္ ဆိုတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ သူခ်စ္တဲ့ ေမ့ ေၾကာင့္ လူေပလူေတ ေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ကေန အခ်စ္ဆိုတဲ့ ညႈိ ့အားျပင္း တဲ့အရာနဲ ့ေတြ ့ျပီးတဲ့ေနာက္ သူ ့ရဲ့စရိုက္ေတြ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္ ပတ္၀န္က်င္ရဲ့ ကဲရဲ့မႈေတြလဲ ေပ်ာက္ဆံုးျပီး အံ့ၾသတဲ့ အသံေတြ ၊ မိဘေတြရဲ့ ၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္မႈေတြနဲ ့ သူ ့ရဲ့ ဘ၀ ေလးက သာယာစိုေျပခဲ့ပါတယ္ အရင္က သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚရင္ ေငါက္ခနဲ လုိက္သြားတတ္တဲ့ ေကာင္ကေလး အခုေတာ့...
“သူငယ္ခ်င္းေရ လမ္းထိပ္မွာ ဂစ္တာသြားတီးရေအာင္ လိုက္ခဲ့ပါလားကြ''
'' ငါမလိုက္ေတာ့ဘူး သူငယ္ခ်င္းတို ့ရာ စာက်က္စရာရွိေသးလို ့ ေဆာရီးကြာ ''
စာက်က္မယ္ဆိုတဲ့ အသံကို တစ္ခါမွမၾကားဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ထူးဆန္းတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ ့ သူ ့ကိုၾကည့္ေနၾကတယ္ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ ဂရုမစိုက္ေတာ့ ပါဘူး အခ်စ္ေၾကာင့္ သူေျပာင္းလဲသြားျပီး '' ေမ ့ ''ေၾကာင့္သူေျပာင္းလဲသြားျပီသြားျပီဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္လဲ ေကာင္းေကာင္းၾကီး နာလည္ပါတယ္ ...။
သူ နဲ ့ သူမ ရဲ့ေတြ ့ဆံုမႈေလးက ရိုးရိုးေလပါပဲ ဒါေပမယ့္ ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း ရင္ထဲမွာ တစ္လွပ္လွပ္ နဲ ့ အခုထိအမွတ္ရေနတုန္းပါ ...
ေဆာင္းတြင္ရဲ့ ညေနခင္းေလးတစ္ခုမွာ ေဆးေရာင္စံု အလွပျပင္ဆင္မႈေတြ မပါပဲ သနပ္ခါးပါးပါးေလး လိမ္းခ်ယ္ ျပီီး ျမန္မာဆန္ဆန္ ေက်ာ့ရွင္း လွပေနတဲ့ သူမရဲ့ ရွည္လွ်ားတဲ့ ဆံေကသာထပ္မွာေတာ့ အျပာေရာင္ဖဲၾကိဳး ပံုသ႑န္ ကလစ္ေလး နဲ ့အရမ္းကို က်က္သေရရွိတဲ့ မိုးေပၚက နတ္သမီးေလးပါပဲ..။ ဖုန္းျမင့္ သူလဲ ေငးၾကည့္ေနလိုက္တာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာသြားသလဲမသိ လွ်ပ္တျပက္ သူမရဲ့ ေကသာထပ္က ျပဳတ္က်လာတဲ့ အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကိုေတြ ့မွ သူသတိ၀င္ျပီး အသက္ရႈဖို ့ သတိရပါတယ္ သူမ ကေတာ့ ဘာကိုမွမသိလုိက္ပဲ တျဖည္းျဖည္း နဲ ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္ ေဘးဘီကိုၾကည့္ေတာ့လဲတစ္ေယာက္မွမရွိ သူလဲ ေျခလွမ္းေတြက အလိုေလွ်ာက္နဲ ့ လက္ေတြကလဲ ကလစ္ကေလးကို ကိုင္ျပီး သူမ ထြက္သြားတဲ့ လမ္းကေလးတိုင္း ရွာၾကည့္လိုက္တယ္ သူမရဲ့ အရိပ္ေယာင္ကို မေတြ ့ရပါဘူး ဒါေၾကာင့္ သူလဲ ကလစ္ကေလးကို သိမ္းထားလိုက္တယ္ ...ထိုေန ့မွစျပီး သူမရဲ့ ပံုရိပ္၊ ဆံေကသာေလးေတြနဲ ့ လွပတဲ့မ်က္၀န္းေလးေတြကို သူ ့ရဲ့အာရံုထဲကေဖ်ာ္ဖ်က္မရေတာ့ ပါဘူး အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကေတာ့ သူမရဲ့ ကိုယ္ပြားေလးသဖြယ္ သူဘယ္သြားသြား ယူေဆာင္သြားခဲ့တယ္ ...တစ္ေန ့ သူမနဲ ့ ျပန္ဆံုေတြ ့နိုင္မလားဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ ့ အရူးၾကီးရူးေနေတာ့တာေပါ့.......။
ကံၾကမၼာ ဆန္းၾကယ္ပံုမ်ား သူမနဲ ့ သူ ျပန္ဆံုေတြ ့ခြင့္ရခဲ့တယ္ အဲ့ဒီေန ့က နွင္းေတြအရမ္းက်ေနတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခု ေက်ာင္းသြားဖို ့ စက္ဘီးကေလးစီးျပီး ထြက္လာတဲ့ သူ နဲ ့ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ကေန မဟာဆန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ ့ သူ ့ရဲ့မ်က္၀န္းထဲမွာ တစ္သက္လံုး အလြတ္ရေနမယ့္ ပံုရိပ္ကေလး တစ္ျဖည္းျဖည္း သူနဲ ့နီကပ္လာတယ္ သူ ဘာလုပ္ရမလဲ ၊ဘယ္္ကေနဘယ္လို စ စကားေျပာရမလဲ သူမ နာမည္လဲ သူမသိ.....ေနာက္ဆံုးေတာ့ အရဲစြန္ ့ျပီး သူမေနာက္ကို သူလိုက္သြားလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ စြံအ ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လို....
''ဟို...ေလ ''
''ဟို...........''
စြံအသြားျပီလား မသိ သူမနဲ ့က်မွ ဒီလိုျဖစ္မိတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လဲ အံၾသမိတယ္ ....
''ဟုတ္ကဲ့...ဘာကိစၥရွိလို ့လဲမသိ ''
အရမ္းကို ဆြဲေဆာင္မႈရွိျပီး တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ အသံကေလးပါ သူလဲ အိတ္ကပ္ေလးထဲက အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကို ထုတ္ျပလိုက္တယ္.....
'' ေဟာေတာ့....အဲ့ဒါ က်မေပ်ာက္သြားတဲ့ ကလစ္ကေလးပဲ ''
''ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ ေကာက္ရထားတာ ျပန္ေပးခ်င္လို ့ပါ ''
'' ဟင္း....ကလစ္ကေလးက ေပ်ာက္သြားတာ ၾကာျပီေနာ္ ယူကေကာ ဒို ့ကိုဘယ္လိုလုပ္ျပီးသိေနတာလဲ ''
'' ေအာ္...ဒီလိုပါပဲ တစ္ေန ့ျပန္ေတြ ့ရင္ ပိုင္ရွင္ကိုျပန္ေပးမယ္ဆိုျပီး သြားေလရာ ယူသြားျဖစ္တာပါ ''
ထို ့ေနာက္ သူရဲ့ အခ်စ္မ်က္၀န္ေတြနဲ ့ သူမကိုၾကည့္လိုက္ပါတယ္ အရမ္းကိုလွပတဲ့မ်က္၀န္တစ္စံုပါပဲ ၾကာၾကာေတာ့ သူမၾကည့္နိုင္ဘူး ဘာေၾကာင့္ဆို သူမရဲ့ တန္ျပန္အၾကည့္ေတြရဲ့ ေအာက္မွာသူ မခံစားနိုင္လို ့ပါ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ပ်ဴငွာေဖာ္ေရြတတ္တဲ့ သူမရဲ့ ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ သူမ နဲ ့ သူ ခင္မင္မႈတစ္ခုရရွိခဲ့ပါတယ္ သူမရဲ့ နာမည္ကေလးက '' ေမဆူး ''
တဲ့ သူ ့အတြက္ေတာ့ သူမ နဲ ့ပက္သက္သမွ် အရာအားလံုးက ကဗ်ာဆန္ျပီးလွပေနတာပါပဲ အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကေတာ့ သူ ့ရဲ့ ပိုင္ရွင္ထံျပန္ေရာက္သြားပါျပီး ။တစ္ေန ့ေန ့ေပါ့ အခြင့္ရွိလာတဲ့အခ်ိန္ က် အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကို သူတစ္သက္လံုးအမွတ္တရ သိမ္းဆည္းသြားနိုင္ဖို ့ သူ ေတာင္ဆိုမွာပါ .....။
သူမ နဲ ့ ခင္မင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သူမရဲ့ အရာရာကိုေလးေလးနက္နက္ေတြးေခၚနိုင္မႈ ၊ လူၾကီးဆန္ျပီး မိန္းမပီသတဲ့ သူမ ကို သူ အရမ္းျမတ္နိုခဲ့ပါတယ္ သူ ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူမ သိေပမယ့္ မသိဟန္ေဆာင္ေနခဲ့တယ္ သူမ ေျပာတဲ့ စကားက သူ ့အတြက္ ေတာ့ လိုက္နာဖို ့အသင့္ပါ သူမ မၾကိဳက္တဲ့ အေပါင္းသင္ေတြ၊ အရင္က ဆိုးခဲ့မိတဲ့ အျပဳမူေတြ အားလံုး ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တယ္ ဒါသူမကို ခ်စ္လို ့ေပါ့ တစ္ေန ့သူ အရဲ့စြန္ ့ျပီးသူမ ကိုခ်စ္ခြင့္ပန္ခဲ့တယ္ သူမျပန္ေျပာတဲ့ စကားက စာကိုသာၾကိဳးစားစမ္းပါတဲ့ ေနာက္ဆံုး စာေမးပြဲေျဖတဲ့ေနေရာက္ရင္ အေျဖေပးမယ္တဲ့ သူအရမ္းကိုေပ်ာ္သြားတယ္ ဒါေၾကာင့္လဲ သူအျပင္ထန္ၾကိဳးစားျပီး စာေမးပြဲအတြက္ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္ အဲ့ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာေတာ့ သူမ ဘယ္ေတြသြားေနလဲဆိုတာ သူလဲ သတိမထားမိပါဘူးး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးရက္ေရာက္ရင္ေတာ့ သူမနဲ ့ေတြ ့ရမွာဆိုျပီးေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္နဲ ့ စာကိုပဲၾကိဳးစားခဲ့တယ္ .............။
စာေမးပြဲေျဖဆိုျပီးတဲ့ေနာက္ သူ စက္ဘီးေလး စီးျပီး သူမခ်ိန္ဆိုတဲ့ေနရာကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္ အဲ့ဒီေန ့က ဇူလိုင္လ ၃၁ ရက္ေန ့ မိုးေတြလဲအရမ္းရြာေနတယ္ သူေရာက္သြားေတာ့ သူမက မိုးေရေတာထဲမွာ အျပာေရာင္ထီးကေလးေဆာင္းျပီး ရပ္ေစာင့္ေနတယ္ သူမရဲ့ ေကသာ ထပ္မွာေတာ့ အနက္ေရာင္ ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္က ေနရာယူထားတယ္ သူမရဲ့မ်က္နွာ ေပၚမွာကေတာ့ ထူးဆန္းတဲ့အရိပ္ေယာင္ေတြ သူေတြ ့ျမင္ေနရတယ္ သူေရာက္သြားေတာ့ မိုးေရထဲမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနမိတယ္ ႏွဦးစလံုးရင္ခုန္ေနမွာပဲဆိုျပီး သူေပ်ာ္ေနတယ္ ဘယ္သူက စကားအရင္စေျပာမလဲဆိုတာကိုလဲ ျပိဳင္တူေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကတယ္ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ၀န္းက်င္ကို အရင္ဆံုးျဖိဳခြဲလိုက္တာကေတာ့ သူမ ပါ............. သူမ ပထမဆံုးေျပာတဲ့ စကားက ရွင့္အတြက္ က်မမွာ အေျဖမရွိဘူးတဲ့ မိုးသံေတြနဲ့ မို ့သူနားၾကားမ်ားလြဲသလား...ေနာက္တစ္ေခါက္သူမထပ္ေျပာပါတယ္..
'' ရွင့္အတြက္ က်မမွာ ေပးစရာ အေျဖမရွိပါဘူး ''
''ေမ ..ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ့္ကို နားလည္မေပးနိုင္တာလဲ ''
'' ရွင့္ကို က်မ ေျပာျပီးျပီပဲ ''
'' ဒါက တို ့ေတြအတြက္ အဓိကက်လို ့လား ေမ ''
'' ရွင့္အတြက္ေတာ့ မသိဘူး က်မ အတြက္ေတာ့ အဆင့္တန္းဆိုတဲ့စကားက အဓိက ''
'' ..................................... ''
'' က်မဘယ္ေတာ့မွ ႏွလံုးသားနဲ ့ ဆံုးျဖတ္မွာ မဟုတ္ဘူး ဦးေႏွာက္ဆိုတာ လူေတြအတြက္ အလကား ထည့္ေပးထားတာမွမဟုတ္တာ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုအေျခေန ဘယ္လို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ ဦးေႏွာက္နဲ ့ပဲဆံုးျဖတ္မယ္ ''
''ဒါဆို ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္မိတာ အျပစ္တစ္ခုလား ေမ ေျပာစမ္ပါ ''
'' ဒါလဲ က်မ မသိဘူး သိဖို ့လဲမၾကိဳးစားဘူး က်မတို ့ေတြ ့ဆံုတာဒါေနာက္ဆံုး အၾကိမ္ပါပဲ ေရာ့ ဒါ ရွင့္နဲ ့ပက္သက္ခဲ့ဖူးတဲ့ အရာေလးတစ္ခု က်မအတြက္ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူး ''
ေမ...
ျပာလဲ့လဲ့ေကာင္းကင္ေတြကို
ေမာ့ၾကည့္ၿပီး
ရူးခဲ့တဲ့ေကာင္တစ္ေယာက္
ဒဏ္ရာေတြကိုငံု႔မၾကည့္ရဲဘူး။ ။
ရူးမိုက္စြာ ေရွ႕ဆက္တိုးမိတယ္
ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ လမ္းျပၾကယ္ေပါ့
အထင္နဲ႔အျမင္ မွားေနမွန္း
အဆင့္တန္းက ခြဲလာမွ သိလိုက္ရတယ္။ ။
ငိုေတာ့ေလ... မထူးဆန္းတဲ့ျပဇာတ္လို႔
လူေတြပါးစပ္ဖ်ားမွာ ဘယ္လိုရြက္ဆိုပါေစ
ငါငိုေနတာ ငါပဲသိတယ္ ။
သူမေျပာ ျပီး သူ ့ကိုကမ္းတဲ့ အရာေလးကေတာ့ အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးတစ္ခု သူ ့မွာ ျပန္ေျပာဖို ့စြမ္းအားေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး သူမ သူ ့ကို အရမ္းရက္စက္တယ္......ကလစ္ကေလး ေပးျပီးတာနဲ ့ သူမ သူ ့နားကေနေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္ သူမ ငိုေနသလား မဲ့ျပံဳးျပံဳးေနလား သူမသိေတာ့ပါဘူး သူ အျပာေရာင္ကလစ္ကေလးကိုင္ျပီး မိုးေရထဲမွာ အၾကာၾကီး ရပ္ေနမိတယ္ သူဘာဆက္လုပ္ရမလဲ သူဘ၀ရဲ့ လမ္းျပၾကယ္ သူမက သူ ့ဘ၀ထဲက အျပီးကိုင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး အခုသူ ့မွာ အားအင္ေတြ ကုန္ခမ္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားျပီး ..ထို ့ေနာက္ သူရဲ့ စက္ဘီးကေလးကိုတြန္း လက္ထဲမွာေတာ့ အျပာေရာင္ ကလစ္ကေလးကို တင္းတင္းဆုပ္ ကိုင္ျပီး ယိုင္နဲ ့ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ ့ လမ္းျဖတ္ကူးတဲ့အခိုက္ ...........
*********ဒိန္းးးးးးးးးးးးးးးး*************
ဆိုတဲ့ အရွိန္ျပင္းျပင္း ကားတစ္စီ၀င္တိုက္သြားတဲ့ အသံနဲ ့အတူသူ ့တစ္ကိုယ္လံုး ေျမာက္ၾကြ သြားခဲတယ္ သူ ့ရဲ့ စက္ဘီးကေလးတစ္စစီ၊ ဒါေပမယ့္ လက္ထဲမွာ တင္းတင္းဆုတ္ထားဆဲ အျပာေရာင္ကလစ္ေလးကေတာ့ သူ ေလာကၾကီးထဲကထြက္ခြာသြားျပီျဖစ္ေပမယ့္ သူ ့ရဲ့ ၀ိညဥ္ေတြကေတာ့ တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားဆဲပါပဲ.....သူကေတာ့ ဇူလိုင္ (၃၁) မိုးသည္းတဲ့ ညေနခင္းတစ္ခုမွာ လူ ့ေလာက ကေန ထြက္သြာသြားခဲ့ရပါျပီး.....................။
.ႏွင္းဆီနက္........မဟူရာအလွမာယာေတြ အနႏ ၱနဲ႔
ဒီစာေလးကို က်ေနာ္ေရးဖူးတာၾကာပါျပီး ဟိုးတုန္းက ေရးခဲ့တာေလးကို ျပန္ဖတ္ျပီး ရယ္လည္းရယ္ခ်င္တယ္ ၂၀ ၀န္းက်င္းတုန္းက စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ အခု ေရႊရတုနီးလားတဲ့ လူပ်ိဳမသိုးတသိုး တစ္ေယာက္ရဲ့ ခံစားမႈခ်င္းကေတာ့ လံုး၀မတူေတာ့တာ ေသခ်ာတယ္ ။ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့စာေတြကို တစ္ပုဒ္ခ်င္း ျပန္ေကာက္သိမ္းေနရတဲ့ က်ေနာ့္ အတြက္ေတာ့ အမွတ္တရေပါ့ း)
2 comments:
ဇာတ္နာတယ္ .. :D
စာေမးပြဲေအာင္ေအာင္ေျဖထားျပီးေတာ့မွ ေသတယ္ဆိုေတာ့ :D
စကားမစပ္ နင္က ငါ့ကို မွတ္မိေသးတယ္လား း)
အေဟာင္းေပမယ့္ လြမ္းစရာေလးေတြေပါ့ေလ =)
Post a Comment