မိသားစု ထမင္း၀ိုင္း

မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလး.... ထမင္းလက္စံုမစားျဖစ္တာေတာင္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္ေလာက္ရွိျပီ ။ က်ေနာ္တို႕ မိသားစုက မ်ားေပမယ့္ က်ေနာ္ အငယ္ေလးတုန္းက ေတာ့ထမင္းလက္စံုအျမဲစားျဖစ္ၾကပါတယ္ မနက္ပိုင္းကိုေတာ့ လက္စံုစားျဖစ္တာနည္းတယ္ မ်ားေသာ အားျဖင့္ အဘ နဲ႔ အစ္ကိုေတြက ျခံထဲဆင္းရင္ အစ္မေတြက ထမင္း၊ ဟင္း ေတာင္းကို ျခံထဲ သြားပို႔တာမ်ိဳးရွိတယ္ ။ အဲ့အခါဆို အဘၾကိဳက္တဲ့ ေရေႏြးဖန္ခါးခါး တစ္အိုး ကြမ္းယာစားဖို႕ ကြမ္း ၊ ထံုး ၊ ကြမ္းသီးနဲ႔ ေဆးၾကမ္းကို ၾကြတ္ၾကြတ္အိတ္ၾကီးၾကီးထဲ ထည့္ျပီးယူသြားေပးရတယ္ ျပီးရင္ အဘက ပြတ္ခြ်န္းေဆးလိပ္လည္း ေသာက္တတ္ေတာ့ အဲ့တာေလးပါယူသြားေပးရတာေပါ့ အငယ္ကေတာ့ အဘအတြက္ ေဆးရြက္ၾကမ္းကို ပါးပါးလွီးေပးတာမ်ိဳး သတင္းစာကို တစ္လိပ္စာေလးေတြ ျဖတ္ေပးတာမ်ိဳးမၾကာမၾကာလုပ္ေပးျဖစ္တယ္ ။

မိသားစုေတြ မနက္ပိုင္း ထမင္းလက္စံုမစားျဖစ္ၾကေပမယ့္ ညေနပိုင္းကိုေတာ့ စံုေအာင္စားျဖစ္ၾကတယ္ ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ မစားရေသးပဲ အရင္စားဖို႕ ေလာမိ၇င္ေတာ့ ကိုၾကီးရဲ့ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႔ ၾကည့္ခံ၇မွာေသခ်ာတာေပါ့ အဲ့တာေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ဆာဆာ သိပ္မပူဆာရဲဘူး ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ရြာက က်ေနာ့္အိမ္ေလးရဲ့ မိးဖိုေခ်ာင္မွာ မိုးခိုးေလးေတြထြက္ေနတဲ့ျမင္ကြင္းကို သိပ္သေဘာက်ပါတယ္ ျပီးရင္ မိးဖိုေခ်ာင္ထဲက ငရုပ္စံု သံ တေတာင္ေတာင္ ကိုၾကားရရင္လည္း သိပ္ရင္ခုန္ပါတယ္ ဒီညေနေတာ့ ငါ ဟင္းေကာင္း တီးရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အေတြးမ်ိဳးနဲ႕ေပါ့ ။ျပီးရင္ အဘနဲ႔ အေမလည္း စံုျပီး ေမာင္ႏွမေတြလည္း စံုတဲ့ ညေနခင္းမီးခြက္ထြန္းခ်ိန္ေလာက္ဆို က်ေနာ္တို႕ရဲ့ ညေနခင္း ထမင္း၀ုိင္းေလးစပါျပီ က်ေနာ္က ထမင္းပန္းကန္သယ္ေပးတယ္ ျပီးရင္ ဟင္းပန္းကန္သယ္တဲ့အခါက် ဘယ္အတံုး အသားမ်ားမ်ား ပါလဲဆိုတာ အရင္ၾကည့္ထားတယ္ ျပီးရင္ အေမ့နားဟင္းပန္ကန္ေလးခ် အေမ့နားပဲ ကပ္ထိုင္တာ ကိုၾကီးမၾကားေအာင္ တိုးတုိးေလး *ေမ့...သားကို ဟိုအတုံးၾကီးၾကီးေလး * အေမကေတာ့ ျပံဳးလို႔ ။

ထမင္း၀ိုင္းမွာ အသားဟင္းေကာင္းေကာင္းေတြ မပါ ဆီျပန္ဟင္းတစ္ခြက္ ဟင္းခ်ိဳ ဇလံုၾကီးၾကီးတစ္လံုး ငါးပိရည္ပ်စ္ပ်စ္တစ္ခြက္နဲ႔ တို႔စရာစံု ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔မိသားစု ထမင္း၀ုိင္းအတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးအရွိဆံုး ဟင္းလ်ာေတြပါပဲ အဘက အသားေလးတစ္တစ္ဖဲ႔ ဖဲ့ေပးလိုက္ အေမက နည္းနည္းေပးလိုက္နဲ႕ က်ေနာ့္ရဲ့ ထမင္းပန္းကန္ေလးက ဟင္းေလးေတြ မ်ားေနတတ္တယ္ ဒီၾကားထဲဟင္းစားမ်ားေတာ့ ကုန္သြားရင္ ခပ္တာေတြလည္းမ်ားျပီ ထပ္လည္းမခပ္ထည့္ရဲေတာ့ အေမ့ကို ထမင္း၀ိုင္းေအာက္ကေန အသာေလး လက္ကေလးနဲ႔ကုတ္လိုက္တယ္ ေသခ်ာျပီ အဲ့လိုဆိုရင္ေတာ့ အသားတစ္တံုးေလာက္ က်ေနာ့္ပန္းကန္ထဲေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ...* အငယ္ေကာင္ မင္းက ဟင္းစားမ်ားလွၾကီလားကြ အၾကီးေတြေတာင္ နည္းနည္းပဲစားတာကို * ဒါကေတာ့ ထမင္းစားတိုင္း သိပ္စည္းကမ္းၾကီးတဲ့ ကိုၾကီးရဲ့ ဆူတာလည္းမဟုတ္တဲ့ မာန္ပါပါ အသံ အဲ့လိုဆိုရင္ေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ အေမ့ကိုစစ္ကူေတာင္းတဲ့အၾကည့္ေလးၾကည့္လို႕ * နင္တို႔ကလည္းဟယ္ ငါ့သားေလးစားပါေစ * ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကိုၾကီးက က်ေနာ့္ကိုမၾကည္ၾကည့္ေလာက္ပဲၾကည့္ေတာ့တယ္ ။

အငယ္က ေနမေကာင္းျဖစ္ျပီဆို အေမက က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ့ ဆီခ်က္ေလးေတြ လုပ္ထားေပးတတ္တယ္ ျပီးေတာ့ ငါးေျခာက္နဲ႕ ကင္းပြန္းရြက္ေၾကာ္ စပ္စပ္ေလး မစားခ်င္လည္း ထမင္း၀ိုင္းမွာ နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ စားရတာ အေမက မိသားစု ထမင္းလက္စံုမစားရတဲ့ေန႕ဆို စိတ္မေကာင္းျဖစ္လို႕ပါ ။ မိုးမတိုင္ခင္ အိမ္မိုးတဲ့ေန႕ဆို လည္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ ေတာင္ထန္းေတြၾကားထဲမွာ အေမ ေမ့ျပီးထိုးထားတဲ့ ပိုက္ဆံလိပ္ေလးေတြ ပါနိုင္သလို အိမ္မိုးသမားေတြအတြက္ အဲ့ေန႔ဆို အေမက ဟင္းေကာင္းေကာင္းခ်က္ေကြ်းတာ အိမ္မိုးတဲ့ေန႔ဆို ေတာင္ထန္းသယ္ေပး အဘကိုႏွီးကမ္းေပးနဲ႔ ေပလူးေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္ ထမင္းစားခါနီးက် * အေမ့ သားလည္း အိမ္မိုးတတ္ျပီ ေနာက္ႏွစ္ဆို ေခါင္မိုးေပၚတက္မိုးလို႕ ရျပီဗ် * က်ေနာ္က ဟန္ပန္နဲ႔ေျပာရင္ေတာ့ အေမက ႏွိီးပဲ လိမ္တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါအံုးဟယ္ တဲ့ အေမဆိုတာ သားသမီးေတြရဲ့ ေရွ႕ျဖစ္ ေနာက္ျဖစ္ေတြကိုမ်ားၾကိဳသိေနေရာ့သလားမသိ ခုထိ ေတာသားသာ ဆုိတယ္ ႏွီးတစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္မလိမ္တတ္ေသးပါဘူး။

မိုးတြင္းဆို မိီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ အေမသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ ဒညင္းသီးဆားေရစိမ္အိုးၾကီးရွိတယ္ အေမမရွိတဲ့ေန႔ဆို ရြာထဲက အိမ္ေတြကို အဲ့ဆားေရစိမ္အိုးထဲက ဇလံုၾကီးၾကီးတစ္လံုးေလာက္ ခိုးႏွိႈ္က္ျပီး မုန္႔ဖုိးလည္းရွာတတ္ေသးတယ္ အိမ္မွာ မိသားစု အားလံုး ဒညင္းသီး တအားၾကိဳက္ၾကေပမယ့္ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ မစားတတ္တာ စားၾကည့္စမ္းပါ စိမ့္ေနတာပဲ ဆိုလည္း အားးး နံတယ္ဗ်ာ ဆိုျပီး ထြက္ေျပးမိတဲ့အျဖစ္ ။ထမင္း၀ိုင္းဆိုတာ မိသားစု စံုမွစားေကာင္းတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ထမင္း၀ိုင္းေလးေတြက အရသာျပတ္ေနတာၾကာေပါ့ ။ ထမင္း၀ိုင္းေလးမွာ သူစိမ္းေတြ တိုးတိုးလာတယ္ ျပီးေတာ့ သူစိမ္းေတြနဲ႔အတူ အိမ္သားေတြလည္း ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့သြားတယ္ ။ မိသားစုထဲက မိသားစု ၀င္ေတြလည္း ေရၾကည္ရာ ျမက္နုရာကို အစာရွာထြက္ခဲ့တဲ့ သူေတြလည္းရွိလာတယ္ ။ အေမကေတာ့ ထမင္း၀ိုင္းမွာ ဟင္းအမ်ိဳးအမည္တိုင္းမွာ သားသမီးတစ္ေယာက္ဆီရဲ့ အၾကိဳက္ေတြကိုေျပာလို႔ * ဒီဟင္းက နင္တို႕ကိုၾကီးသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ဟင္း သူရွိရင္ေတာ့လား ေနာက္ေန႔ ဒါမ်ိဳးခ်က္ေကြ်းအံုးအေမလို႕ေျပာအံုူးမွာ* ။ * ဟဲ့ သားငယ္ နင္ ဟင္းနုနယ္ရြက္ေၾကာ္ေလး စားခ်င္တယ္ဆို အေမေၾကာ္ေပးမယ္ * က်ေနာ္တို႕ကို ဧည့္သည္ေတြလို အေမကေတာ့ မေမာမပန္းခ်က္ေကြ်းတတ္တာ အေမလည္း ထမင္း၀ိုင္းေလးမွာ လူမစံုေတာ့ အရသာျပတ္ေနတယ္ထင္ပါ့ ။

ဘယ္ေလာက္ပဲ မိသားစုေတြေ၀းေ၀း ရိုးရာနတ္ တင္တဲ့ေန႔ဆို မိသားစုေတြျပန္ဆံုတတ္ၾကေပမယ့္ ခုေတာ့မဆံုျဖစ္တာၾကာလွပါျပီ ။က်ေနာ္တို႕ေတြ အိမ္ျပန္ေရာက္ျပီဆို ညေနပိုင္းက် အေမက အဘကို * ငေပါ ေရ ငေပါသားေတြအတြက္ ဟင္းစားေလးလုပ္ပါအံုး* ဆို အဘတစ္ေယာက္ ရြာထဲမွာ ၾကက္တစ္ေကာင္ေလာက္ရွာခဲ့ျပီ ျပီးရင္ ေရတြင္းနား ဗူးစင္က ဗူးသီးပ်ိဳပ်ိဳတစ္လံုး ကာလသားဟင္းခ်က္လိို႕ မိသားစုေတြ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ထမင္း၀ိုင္းေလးေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ႏွစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္ လက္စံုစားျဖစ္ၾကေသးတယ္ ။ခုေတာ့ အေမခ်က္ေကြ်းတဲ့ ဟင္းေတြလည္း စားခ်င္စိတ္ေတြ ျမိဳသိပ္ရင္ ဘာအရသာမွန္းမသိတဲ့ က်ေနာ့္ ထမင္းစားခ်ိန္ေတြဟာလည္း ဘယ္လိုျပီးလို႕ျပီးသြားမွန္းမသိတာၾကာပါျပီေကာ ။ က်ေနာ့္အိမ္ကေလးမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႕ေတြအစား အေမ နဲ႔ အဘက ေတာ့ ေျမးတစ္အုပ္န႔ဲ ဆူညံ့ပြက္ေလာရိုက္လို႕ အသားဟင္းနည္းနည္းကို ဟိုေျမးနည္းနည္းဖဲ့ ဒီေျမးနည္းနည္းဖဲ့လို႕ သူတို႕ ထမင္း၀ိုင္းေလးကို ပီတိေတြနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ေနတတ္ျပီ ။

အိမ္ျပန္တိုင္း ခေလးတစ္အုပ္နဲ႔ စိတ္မရွဳပ္ပဲ ထမင္း၀ုိင္းမွာ လက္စံုက်ေနတဲ့ အေမနဲ႔ အဘကိုၾကည့္ျပီး ေအးေအးလူလူစားပါေစေတာ့ရယ္ဆိုျပီ အေမ နဲ႔ အဘနား ဂ်ီတိုက္ေနတဲ့ တူ တူမ ဒါဇင္၀က္ေလာက္ကို တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကို္င္လို႕ * ဟိတ္...နင္တို႕ေတြ ဘယ္လိုလဲ စားျပီရင္သြားေဆာ့ေလ ဒီခေလးေတြေတာ့ ငါ ေဆာ္ထည့္လိုက္ရ * တကယ္ေတာ့မရိုက္ပါဘူး အေမနဲ႔ အဘကို သနားလို႕သာေဟာက္လိုက္တယ္ အေမကေတာ့ *နင္ကလည္းဟယ္ ခေလးေတြ စားေနတာကို* တဲ့ အေမအဲ့လိုေျပာတိုင္း က်ေနာ္ အငယ္က အေမ့နား ထမင္း၀လည္း ကပ္ေနတတ္တာေလး သြားေျပးသတိရမိတယ္ ။တစ္ခါတေလ အရသာရွိတယ္လို႕ ထင္ရတတ္တဲ့ ေစ်းမ်ားမ်ားေပးရတတ္တဲ့ ဟင္းေတြစားေနရေပမယ့္ မီးခိုးတစ္လူလူထြက ငရုပ္စံု သံေလးၾကားရျပီ ပံုတာက်ေလးပဲ ရတတ္တဲ့ ကိုယ့္အတြက္ ဟင္းေ၀စုေလးေလာက္ မက္ေမာမႈမရွိေတာ့တာလည္း ထူးမဆန္းတဲ့ အျဖစ္ပါပဲ ။ က်ေနာ္တို႕လိုေနတာ ဟင္းနံ႕ေတြ လႈိင္ထေနတဲ့ ထမင္း၀ိုင္း တစ္ပြဲမဟုတ္ပါဘူး ။ မိသားစုေတြ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ လက္စံုစာဖို႕ လိုေနတဲ့ ထမင္း၀ိုင္းတစ္ပြဲပါပဲ ။


က်ေနာ္တို႕ ထမင္းလက္စံုတူတူစားၾကအံုးစို႕ အေမ အဲ့အခါက် က်ေနာ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ ငါးကေလး အိုးကပ္ ခ်က္ေကြ်းပါအုံး။ ေစတနာေတြ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးဟာ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့မိသားစု ျပယုဂ္ကေလးတစ္ခုပါပဲ ။