Saturday, March 5, 2011

လြမ္းလို႔ေရးတဲ့စာ

မီးပူရာေလးက်ေနတဲ့ အျပာေရာင္ကြပ္စိပ္ လံုခ်ည္ေလးကို ထုတ္၀တ္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ အျဖဴေရာင္လည္းမက် မီးခိုးေရာင္ဘက္ နည္းနည္းသန္းတဲ့ အက်ၤ ီလက္ရွည္ပါးေလး၀တ္လိုက္တယ္ ။ ဘာကုိမွန္းမသိ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ လြမ္းေနသလိုလို အေ၀းက ျမင္ေနရတဲ့ ၀င္လုဆဲလိမ္ေမာ္ေရာင္ ေနမင္းၾကီးနဲ႔ လႈိင္းလံုးေတြထေနတယ္ထင္ရတဲ့ ေဒါနေတာင္တန္းသြယ္သြယ္မ်ား ။ ညေနခင္းရဲ့ ေလေအးေတြက သနပ္းခါးေရက်ဲေလး စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔လိမ္းထားတဲ့ ပါးျပင္ေပၚကို စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ။ ဂ်ဴး ရဲ့ ဖတ္ျပီးသားျဖစ္တဲ့ စာတစ္အုပ္ကို လက္မွာကိုင္ရင္း ျခံစပ္က ဒန္းေလးဆီကို တစ္လွမ္းခ်င္း ဒီေန႕မွ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကဗ်ာဆန္ေနခ်င္တာပါလိမ့္ စာရြက္တစ္ရြက္နဲ႔ ေဘာပင္ေလးတစ္ေခ်ာင္း ဒါမွမဟုတ္ ခဲတံေလးတစ္ေခ်ာင္းမ်ားျဖစ္ျဖစ္ပါလာရင္ေတာ့ ကဗ်ာေရးမေတာ္ပဲ ကဗ်ာလိုလို စာေလးေတြေရးျခစ္မိမွာေတာ့အမွန္ပဲ ။

ေန႕ခင္းက အပူရွိန္မကုန္ေသးတဲ့ ဒန္းက ညေနခင္းေလေအးေအးမွာေတာ့ေႏြးေထြးမႈေတြေပးေနသလို သက္မဲ့ဒန္းေလးကေတာင္ ေႏြးေထြးမႈေပးနုိင္ေသးရင္ သက္ရွိေတြဆီက ဘာေၾကာင့္မ်ားေႏြးေထြးမႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနပါလိမ့္လို႔ စဥ္းစားေနတုန္း ဘယ္ေတာ့တည္းက ကိုယ့္အနားေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ အိမ္က ေခြးပုအိုအိုၾကီးတစ္ေကာင္က ကိုယ့္ေျခေထာက္ကို သူ႕ေခါင္းၾကီးနဲ႔ တုိးေခြ႔လို႔ ေအာ္..ဟုတ္သားပဲ သူလည္း သက္ရွိပဲ ။ ပ်ိဳးထားတဲ့ စပယ္ပင္ေလးကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ေတာင္မျမင္ရေသး သူ႕အရြက္ေတြကေတာ္ေတာ္ကိုသန္လာျပီး ေစ်းၾကီးေပးျပီးေဆာက္ထားတဲ့ ေရပန္းကလည္း ခုေတာ့ ပ်က္စီးေနပါျပီး ေရညွိေတြေတာင္တက္လို႕ ေနလံုးၾကီးေပ်ာက္ကြယ္သြားလို႕ ေမွာင္ရိပ္ဖက္သန္းလာတဲ့ ညခင္းမွာေတာ့ လမ္းမီးနီက်င္က်င္ေတြအေရာင္နဲ႔ ကန္ထဲက ငါးသားေပါက္ေလးေတြကို ခဏထုိင္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္ ေအးခ်မ္းလိုက္တာ သူတို႕ဘ၀ေလးေတြ ။

အိတ္ကပ္ထဲထည့္လာတဲ့ ဖုန္းကိုၾကည့္ျပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ဆၤီမ်ား ေခၚရင္ေကာင္းမလားေတြးၾကည့္မိေသး ေတာ္ပါျပီေလ ဖုန္းထဲသြင္းထားတဲ့ i want to know what love is သီခ်င္းကို ေခါင္းကိုေမွးစင္းလို႕ ေအးေအးလူလူနားေထာင္ေနလုိက္တယ္ ။ အခ်စ္.... ကိုယ့္အတြက္ ဘယ္နားမွာမ်ားပုန္းခိုေနမွန္းမသိတဲ့ တန္ဖိုးၾကီးအရာတစ္ခု တန္ဖိုးရွိခ်င္မွလည္းရွိနိုင္မယ့္ ခပ္ညံ့ညံ့အေပါစားအရာတစ္ခုလည္းျဖစ္နိုင္တာေပါ့ ။ေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့သူေတြအေၾကာင္းနဲ႔ ခြဲခြာခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြအေၾကာင္း လြမ္းေမာရတဲ့ အတိတ္ေန႕ရက္ေတြနဲ႔ ျပန္ေတြးမိတိုင္းနာက်င္မိတဲ့ ခေလးဘ၀ေန႕ရက္တစ္ခ်ိဳ႕ ခုျပန္ေတြးေတာ့ ဒါေတြဟာလည္း ဘာမွမဟုတ္ခဲ့ေတာ့သလိုပဲ အနာဂါတ္ဆိုတာကလည္း ဘာမွန္းေရေရရာရာမသိနိုင္ေသးတဲ့အရာေတြ ။

အိမ္ထဲျပန္၀င္ေတာ့မလို႔ ပတ္ရမွာပ်င္းတဲ့လက္ကနာရီကိူု ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၉ နာရီဆိုတဲ့လက္တံကေလးကိုျပေနျပီး ေခြးပုၾကီးေတာင္ တံုးလံုးၾကီးေခြလို႔ ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ကိုယ့္အခန္းကိုျပန္တက္ခါနီး စပယ္ပန္းအိုးနား ခဏထိုင္ခ်လိုက္ေသးတယ္ ျပီးေတာ့ မာဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေျမမာေတြကို စမ္းၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ ဒီတိုင္းဆို ဒီစံပယ္ပင္ ရွင္သန္နုိင္ပါ့မလား သက္ရွိျဖစ္တဲ့ ပန္းပ်ိဳးသူေတာင္ ရွင္သန္ဖို႕ခက္တဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ဒီပန္းပင္ေလး တစ္ပင္ေသသြားလို႕လည္း ဘယ္သူမွထူးျပီး ၀မ္းနည္းေနမယ္မထင္ပါဘူး ။ပန္းအိုးနားမွာေတာ့ သစ္ရြက္ေၾကြတစ္ခ်ိဳ႕ ေနပူဒဏ္ေၾကာင့္ မုန္႕ေလေပြေလး လို ကိုင္လိုက္တာနဲ႕ ေၾကြေတာ့မလိုလို ဒီသစ္ရြက္ကေလးလည္း တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ လွပတဲ့ သစ္ရြက္စိမ္းေလးတစ္ရြက္ပဲေလ အခ်ိန္ရဲ့တိုက္စားျခင္းနဲ႔အတူသူလည္း အခုေတာ့ အမႈိက္ဘ၀ကိုေရာက္ရေလျပီ ေနာက္ ၂ရက္ေလာက္ဆို သူျခံစပ္က အမႈိက္ပံုၾကီးမွာ ေလာင္ကြ်မ္းခ်င္ ေလာင္ကြ်မ္းေနေလာက္ျပီ.........။

အခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့ ျခင္ေဆးတစ္ေခြထြန္းရင္း ဘာကိုမွမေတြးပဲ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ က်ေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ၾကိဳးစားမိတယ္ ဒါမယ့္ ညက က်ေနာ္တကယ္ကို ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဆိုတာ ဒီမနက္မိုးလင္းမွသိလိုက္ပါတယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မနက္ခင္းေရ မဂၤလာရိွေသာေန႕ေလးျဖစ္ပါေစ ။





16 comments:

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

လွလွပပ ရသေလး တစ္ပုဒ္...
မင့္အစ္မတြက္ေတာ႔ ရွားပါးကုန္ ျဖစ္ေနတယ္။

အဂၤါဟူး said...

အျပာေရာင္လံုခ်ည္ မီးခိုေရာင္ရွပ္စ္နဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ဒန္းကေလးက စီးႀကိဳတုန္း အုန္း.. ဟုန္း...

ေခြးအိုႀကီးက ငါ့ကုိ ေခါင္းေ၀ွ႕တိုး... ဟိုး..အိုး...

နာရီလက္တံကို ငံု႕ၾကည့္ေတာ့ ေခြးအိုႀကီးက တံုးလံုးႀကီးေကြးေအး..ေဟ

စံပါယ္ေတြရွင္သန္ေနၿပီပဲ...

ဒူးအနည္းငယ္ေကြးၿပီး ခါးေလးညြတ္ ခါးပိုက္ေထာင္အား ဘယ္လက္ျဖင့္ကိုင္ ညာလက္ကို 45 ဒီကရီေကြး... ဘယ္ညာယိမ္းၿပီး ရပ္စ္ စတိုင္ျဖင့္ဆိုရန္။

Anonymous said...

ေျသာ .. ညက အိပ္ေရး၀တယ္ေပါ့ .. ငါေတာ့ အိပ္ေရးပ်က္တယ္ဟ .. ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနလို႕ .. :D

မိုးခါး

ေဆြေလးမြန္ said...

အထီးက်န္ခ်င္းတစ္စြန္းတစ္စနဲ႕
ဟာတာတာခံစားမႈတစ္ခုရယ္
ၿပီးေတာ႕
မေရရာတဲ႕ အနာဂတ္ တစ္ခုကို ေမွ်ာ္လင့္ေနရ
တယ္ဆိုတဲ႕ ခံစားမႈေလးေတြေတာ႕
ဒီပို႕(စ္)ေလးကို ဖတ္ၿပီးရသြားတယ္

ေမဓာ၀ီ said...

လြမ္းလို႔ေရးတဲ့စာက လြမ္းစရာေလး ...
အစအဆံုးဖတ္ၿပီး စိတ္ထဲစြဲက်န္ရစ္တဲ့ စာတေၾကာင္းက
............................................
............................................
............................................
ေခြးပုႀကီးေတာင္ တံုးလံုးႀကီးေခြလို႔ ... တဲ့။
............................................
အဟုတ္ေျပာတာ ... အဲဒီလိုေရးတာ မ်က္စိထဲ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ကို ျမင္သြားတယ္။

ညီလင္းသစ္ said...

အေပၚက မေမနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔လည္း ျမင္တာခ်င္း တူေနၿပီ ညီေရ႕...၊ ေခြးကပုရတဲ့ၾကားထဲ ႀကီးက ႀကီးေနေသး တယ္၊ အဲဒီေခြးက အိပ္ေတာ့ တံုးလံုးႀကီးမ်ားေတာင္ ေခြေနလိုက္ေသး..၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အဲဒီေခြးကိုေတာင္ ေျပးၾကည့္ခ်င္လိုက္ေသး...၊ :D

တစ္ပုဒ္လံုးရဲ႕ အလြမ္းေတြက တကယ့္ကိုပဲ လွတယ္..။

rose said...

စာေလး လာဖတ္တယ္ ေမာင္မ်ိဳး။ "အခ်စ္.... ကိုယ့္ အတြက္ ဘယ္နား မွာမ်ား ပုန္းခို ေနမွန္း မသိတဲ့ တန္ဖိုးၾကီး အရာ တစ္ခု တန္ဖိုး ရွိခ်င္ မွလည္း ရွိနိုင္မယ့္ ခပ္ညံ့ညံ့ အေပါစား အရာ တစ္ခုလည္း ျဖစ္နိုင္တာေပါ့"
အင္း... ေမာင္မ်ိဳး တစ္ေယာက္ တန္ဖိုး ရွိတ့ဲ အခ်စ္စစ္နဲ႕ အျမန္ဆုံး ေတြ႕ပါေစ။
http://redroseofburma.blogspot.com/

အုပ္ႀကီး said...

လြမ္းလို ့ေရးတာလားဗ် ...
ေမာင္မ်ိဳးဆီလာရင္ ..ေပါ့ေပ့ါပါးပါးနဲ ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေလးအသစ္ေလးေတြ
ြရတယ္ဗ်ာ

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ေအာ္ သူမ်ားေတြမ်ား
လြမ္းေတာ႕လဲ စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္လာပါလားေနာ္..
ေဘးနားက ေခြးပုအိုၾကီးလဲ မေနရ၊ ငါးေလးေတြနဲ႔ ဖုန္းလဲ မက်န္ေစရ၊ စပယ္ပင္ေလးလဲ ပါေသး၊ ျခင္ေဆးေခြလဲ ခ်န္မထားဘူး
ေတာ္ေသးတယ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ မအိပ္ေသးရင္ ဘာေတြ ထပ္ထည္႕ဦးမယ္ မသိဘူး
ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ အိပ္မက္ထဲမွာ ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းနဲ႔ ျပန္ေတြ႔တာ မမက္ဘူးလား း)

Anonymous said...

လြမ္းလို႔ေရးတဲ့စာေတာ့ မဖတ္ပါရေစနဲ့ ေခါင္းစဥ္ပဲၾကည့္သြားတယ္...

လၿပည့္ရိပ္

ေမသိမ့္သိမ့္ေက်ာ္ said...

စံပယ္ေတြ ျမန္ျမန္ပြင့္ေစခ်င္ရင္ အရြက္ရင့္ေတြ ေျခြေပးရတယ္ ကိုမ်ိဳးရဲ႕.... တစ္ရြက္ခ်င္း အေသအခ်ာေျခြၾကည့္ မနည္း အလြမ္းသက္သာသြားမယ္..... စံပယ္ေတြပြင့္ရင္ အၾကံေပးအရာရွိခန္႔ေပါ့..... း)

ခင္မင္ေလးစားလ်က္

အၿပံဳးပန္း said...

အင္း၊
ဒန္းကေလး၊
စပယ္ပင္ကေလး၊
ျခင္ေဆးေခြ၊
ပုဆိုး၊ ရွပ္အိက်ီၤပါး၊
သနပ္ခါးေရက်ဲ၊ ေလေအးေအး၊

သတိမထားမိတဲ့ လစ္ဟာေနတဲ့ အရသာေတြကို ျပန္ေတြ႕လိုက္ရတယ္၊

ေရးလည္းေရးတတ္ပါတယ္ ေမာင္မ်ိဳးေရ။

ညီသူအိမ္ said...

ေခြးပုအုိၾကီးက လူေျပာသိပ္မ်ားေနပါ့လား:)

Than Lae said...

ဟိုက္,,,,စကားလံုးေတြက မိုက္လွခ်ည္လား ေမာင္မ်ိဳးရဲ့။ ဘာကို လြမ္းမွန္းမသိတာေတာင္ ဒီေလာက္ထြက္လာတယ္ေနာ္။ သိမ်ားသိရင္ေတာ့??? :P ,,"သက္မဲ့ဒန္းေလးကေတာင္ ေႏြးေထြးမႈေပးနုိင္ေသးရင္ သက္ရွိေတြဆီက ဘာေၾကာင့္မ်ားေႏြးေထြးမႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနပါလိမ့္" ..အခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲ့ဒါပဲ ေတြးမိေနတယ္ဗ်ာ,,,,

Phyo Kay Khine said...

အင္းးးးးး ဖတ္ရင္းနဲ႔ သနပ္ခါးေရက်ဲေလးေတာင္ လြမ္းတယ္...:)

Maung Myo said...

မေလး..... အစ္မလည္း အၾကည္ဓာတ္ေလး ျမန္ျမန္ျပန္ရျပီး ရသစာေလးေတြေရးနိုင္ပါေစဗ်ာ ။

မိုးယံ...မင္းကေတာ့ အတည္ကိုမရွိဘူးေနာ္ ေျပာင္စပ္စပ္နဲ႕ လဒေကာင္။

မိုးခါးး.....အင္း ထင္တယ္ ထင္တယ္ း)

ေဆြေလးမြန္....ေက်းဇူးပါ သူငယ္ခ်င္းေျပာခဲ့ေပးတဲ့ နုတ္ေလးေတြက က်ေနာ္ေပးခ်င္တဲ့မက္ေဆ့ထပ္ေတာင္ လွေနေသးတယ္ .

မေမ...ဟဟား ေခြပုၾကီးလည္း လြမ္းစရာစာထဲထည့္ေရးလိုက္တာ မွန္သြားတာေပါ့ ။

ကိုညီ...တစ္ခါခါ ဘာမွန္းမသိပဲ အဲ့လို လြမ္းတတ္လို႔ တစ္ခါမွမေရးဖူုးတဲ့ ခပ္ေဆြးေဆြးပံုစံေလးေရးၾကည့္ုျဖစ္တာ လွတယ္ဆိုလို႕ေနာင္လည္းေရးအံုးမယ္ ခုရက္ပိုင္းစာေတြပဲေရးခ်င္ေနတယ္ဗ် .

ရုိ႕စ္.... ဆုေတာင္းေပးတာ ေက်းဇူးပါဗ်ာ ။

ကိုအုပ္... အစ္ကိုအဲ့လိုေျပာရင္ က်ေနာ္ၾကည္နူးတယ္ဗ် အျပင္းစားၾကီးေတြေရးုဖိို႔လည္း မတတ္ပါဘူုးအစ္ကိုရာ အဲ့ေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္အသိဆံုးဆုိေတာ့ ေရးတဲ့စာေတြလည္း ကိူယ့္အေၾကာင္းေတြပဲျဖစ္ေနတာေပါ့ ။.

မေခ်ာ....ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းလား သူအိမ္ေထာင္က်သြားျ့ပီး အိပ္မက္ မမက္ျဖစ္ပါဘုူးဗ်ာ း) ျခင္ေဆးေခြမထြန္းရင္ ျခင္ေတြက တအားေပါလို႕ မဟုတ္၇င္ ျခင္ေတြအေၾကာင္းပါထည့္ေရးျဖစ္မလားမသိ အိပ္မေပ်ာ္ရင္ေျပာပါတယ္ .။

လျပည့္ရိပ္... း) အဲ့ေလာက္ၾကီးလည္း လြမ္းဖို႔မေကာင္းပါဘူး ဖတ္ၾကည့္ပါအံုး ။

ေမသိမ့္...က်ေနာ္လုပ္ၾကည့္မယ္ဗ် ေက်းဇူးး အၾကံေပးအရာရွိခန္႔မယ္ စံပယ္ေတြပြင့္ရင္ တင္အံုးမယ္ ေစာင့္ေနေနာ့္ ။

မအျပံဳးပန္း..အဲ့တာေတြက သာမန္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အလြမ္းေတြပါပဲ တစ္ခါခါ ကိုယ္လည္း ေမ့ေနတတ္တယ္ေလ ။

ညီသူအိမ္...ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ ေခြပုၾကီးက လူပိုေျပာမ်ားေနတယ္ း)

မလဲ့.....တကယ္ပဲ ဘာကိုလြမ္းမွန္းမသိတာတုန္း။

ျဖိဳးေကခိုင္.... ၀ယ္လိမ္းေလ ေႏြမွာလိမ္းေတာ့ ေအးတယ္ဗ် ။

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...