လြတ္လပ္ေရးဖခင္ အဲ့ဒီေန ့မွာ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္ ။ ဘယ္ေတာ့ မွေမ့မွာမဟုတ္တဲ့ ေန ့တစ္ေန ့ေပါ့ က်ေနာ္တို ့ဘ၀ေတြ အေမွာင္ထုထဲက်ေရာက္ေစေတာ့မယ္ဆိုတာကုိ ေရွ့ေျပးနမိတ္ ျပခဲ့ေလေရာ့သလားး ျပန္စဥ္းစားတိုင္းရင္နာမိတယ္ ။ တစ္ခါခါ လူပ်င္းအေတြးနဲ ့ သူသာရွိခဲ့လွ်င္ ဒါမွမဟုတ္ အသက္ရွည္ရွည္ေနခဲ့ရလွ်င္ ငါတို ့ေတြ အခုလို မိေ၀း ဖေ၀း သူတစ္ပါးေျမမွာ မ်က္ႏွာငယ္ရမွာမဟုတ္ဘူးလို ့ ေတြးမိတယ္။ အခုမ်ားေတာ့ ဒီလူမ်ိဳးဆိုတာနဲ ့ သူတို့ ေတြ ရဲ့ မ်က္ႏွာေတြက မႏွစ္ျမိဳ ့သလိုလိုနဲ ့ သိပ္ကိုခံရခက္တယ္ ။ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ရဲ့ ရုပ္ပံုကို ျမင္လိုက္ရရင္ပဲ ရင္မွာေႏြးေထြး ငါတို ့မွာ ဒီလို ထက္ျမက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူုူးတယ္ဆိုတာ ဂုဏ္ယူမဆံုးျဖစ္မိတယ္ ။ သူ ့ရဲ့ အေငြ ့သက္ နဲ့ လုပ္ရပ္ေတြက ရာဇ၀င္မွာ စာတင္ေလာက္ပါေပတယ္။
ရန္ကုန္ ( ၂) ရက္ခရီးေလးမွာ အခုလို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္နဲ ့ အျမဲတမ္းေရာက္ဖူးခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ခြင့္ရခဲ့တာ အရမ္းကို ၀မ္းသာမိပါတယ္။ အဲ့ဒီေန ့က လြမ္းေစ နဲ့ က်ေနာ္ အစ္မ ဘာညာတို ့ ရံုးနားက ထမင္းဆိုင္မွာ တူူတူစားၾကတယ္ ခဏၾကာေတာ့ ကိုေဂါက္၊ ကိုဖိုးသူေတာ္ ၊မဘာညာ တို ့ ၃ ေယာက္ ထမင္းဆိုင္ထဲကိုလာျပီး ႏႈတ္ဆက္ၾက ထမင္းတူတူစားၾက ျပီးေတာ့ သူတို ့ အားဇာနည္ကုန္း သြားမယ္ လိုက္မလားတဲ့ က်ေနာ္ထင္တာ အဲ့ေနရာကို သြားလို ့ေကာရရဲ့လားလို ့ ဒီႏွစ္မွ ေပး၀င္တာတဲ့ ပိတ္ထားတာ ၉၀ ခုႏွစ္ထဲကလို ့ေျပာတာပဲ ဒါနဲ ့ စိတ္ကူးထဲမွာ အရမ္းသြားခ်င္ေနတဲ့ ေနရာကို လိုက္သြားတယ္။ ကိုစိုးေဇယ် ပါေ၇ာက္လာျပီး MBS မွ ဘေလာ့ဂါ ၆ ဦး Taxi တစ္စိီးကို ျပြတ္သိပ္ေနေအာင္ စီးျပီး အာဇာနည္ကုန္း သြားၾကတာေပါ့ ။
အင္းးး.....ေျပာခ်င္တာေတြ ျမိဳသိပ္ ေရးခ်င္တာေတြကို စာရြက္ေပၚမွာပဲ ျခစ္ျပီး ေရးပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ :) ပါလာတာေတြ အကုန္ခြ်တ္( အ၀တ္စားမွလြဲ၍ေပါ့ ) နာရီ ၊ ကင္မရာ ဘာဆို ဘာမွ ယူသြားလို ့မရပါ။ သြားတာက ၆ ေယာက္ ေမးခြန္ၾကီး ၄ ခြန္း( အမည္၊မွတ္ပံုတင္၊ ေနရပ္ ၊ အဖအမည္၊ ) ဘာဘာညာညာ အာလူးဖုတ္တာေတြ ေျဖ၊ ဟုိႏႈိက္ ဒီႏႈိက္ အႏႈိက္ခံျပီး သကာလေတာ့ ၀င္ခြင့္ရသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အားရိုးးရိုးး အဂုၤလိမာလ လို ဆြဲၾကိဳးၾကီးေတြနဲ ့ မ်ားလိုက္တာ မီးသတ္ဆိုတာ ေရပိုက္ ေခါင္းပဲ ကိုင္တယ္ထင္ေနတာ အခုေတာ့ ေျပာင္းၾကီးေတြနဲ ့ ၾကက္သီးထစရာ ကားေတြေပၚမွာေကာ လမ္းေဘး၀ဲယာေတြမွာေကာ မ်ားလိုက္တာ ပါေသးတယ္ စြမ္းအားေသေတြ တစ္ေန ့ ဘယ္ေလာက္ရလဲေတာ့မသိ( မေရးပါဘူးဆို ေရးမိျပန္ျပီး) ။ မိုက္ေတာ့မိုက္သား ကိုယ့္အဆင့္နဲ ့ဆို သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ ဘာေတြ ဘယ္ရွိမတုန္း အခုေတာ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြနဲ ့ ၾကိဳပို့ လို ့ပါလားး ။
ဗိမၼာန္ေရွ့လည္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့ ၆ေယာက္ အဖြဲ ့ ( ကိုေဂါက္၊ ကိုဖိုးသူေတာ္ ၊ကိုစိုးေဇယ်၊ မဘာညာ၊ က်ေနာ္ ၊ လြမ္းေစ) ဓာတ္စက္မွ အေလးျပဳဖို့ ေၾကျငာေတာ့ အေလးျပဳၾကပါတယ္ ဟုိဟုိဒီဒီ ေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ လံုျခံဳေရးေတြ အရမ္းမ်ားေတာ့ မၾကည့္ေတာ့ပဲ ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ ။ အေလးျပဳေနတဲ့ ပံုက အထဲကို ကင္မရာ လည္း ယူသြားလို ့မရပဲနဲ ့ ဘယ္လို ထြက္လာတာလဲမသိ ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္ကို ဆက္လက္ခ်ီတက္ လမ္းေဘးမွာ မနက္ ဘယ္အခ်ိန္ထဲကေစာင့္ေနရတာလဲမသိ ျခံစည္းရိုးကို ေခါင္းမွီုျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူလည္းေတြ ့ရပါ့ း) စံုေနတာပါပဲ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အိမ္း၀န္းနားေရာက္တာနဲ ့ “အာဇာနည္ေန ့ကိုျဖင့္ မေမ့အပ္ပါေပ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလည္းၾကာေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲက ဆို ့တက္လာလိုက္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ခံစားခ်က္ကို ေျပာျပလို ့ေတာင္မတက္ဘူးး အိမ္၀မွာ တစ္ခါစစ္ ျပီးေတာ့ အိမ္၀န္းထဲကို ၀င္ၾကည့္ၾကတယ္ လုပ္ၾကံခံရတဲ့ေန ့အထိ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ကားကိုေတာ့ ျခံ၀မွာပဲ ေတြ ့ခဲ့တယ္ ။အိမ္ထဲကို၀င္ေတာ့ ထမင္းစားခန္းဘက္ကိုအရင္ေရာက္တယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ သမိုင္း၀င္ပံုမ်ား ကိုျပသထားတယ္ အဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ့္စိတ္ကုိဆြဲေဆာင္သြားတဲ့ အရာေလး ႏွစ္ခုရွိခဲ့တယ္ ထမင္းစား၀ိုင္းက “ပဲျပဳတ္နဲ ့ နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လက္ေရးနဲ့ စာ ၊ ေနာက္တစ္ခုက ဧည့္ခန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျမဲနားေထာင္ခဲ့တဲ့ ေရဒီယို ပါပဲ ။ အိမ္အေပၚထပ္ကိုေတာ့ ေဆြးေနလို ့ တက္လို ့မရပါဘူးး ပိတ္ထားပါတယ္ ျပီးေတာ့ ေၾကးနဲ ့ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရုပ္တု တစ္ခု ေႏြးေထြးလိုက္တာ သူ ့ရဲ့ ပံုရိပ္ေတြက က်ေနာ္တို ့ရဲ့ ႏွလံုးသားကို ထာ၀ရေႏြးေထြးေစမွာပါပဲ ။
နားေထာင္ခဲ့ရတဲ့ သီခ်င္းလိုေပါ့ “အာဇာနည္ေန ့ကိုျဖင့္ မေမ့အပ္ပါေပ” ဆိုတဲ့ အတိုင္း ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုေတြ ေျပာေျပာ ဘာေတြပဲ ျဖစ္ေနေန က်ေနာ္တို ့ရဲ့စိတ္၀ိညဥ္ထဲမွာေတာ့ အဲ့ဒီေန ့ ဇူလိုင္ (၁၉) က နာက်င္စြာနဲ ့ အမွတ္ရေနမွာပါ ။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ ့ တကြ က်ဆံုးေလျပီးေသာ အာဇာနည္ အေပါင္းအား ထပ္မံအေလးျပဳပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့ေသာ လိုက္ပို ့ေပးခဲ့ၾကေသာ လြမ္းေစ ႏွင့္ ကိုေဂါက္တုိ့ အဖြဲ ့ကို ေက်းဇူးအထူး ။
ရန္ကုန္ ( ၂) ရက္ခရီးေလးမွာ အခုလို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္နဲ ့ အျမဲတမ္းေရာက္ဖူးခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ခြင့္ရခဲ့တာ အရမ္းကို ၀မ္းသာမိပါတယ္။ အဲ့ဒီေန ့က လြမ္းေစ နဲ့ က်ေနာ္ အစ္မ ဘာညာတို ့ ရံုးနားက ထမင္းဆိုင္မွာ တူူတူစားၾကတယ္ ခဏၾကာေတာ့ ကိုေဂါက္၊ ကိုဖိုးသူေတာ္ ၊မဘာညာ တို ့ ၃ ေယာက္ ထမင္းဆိုင္ထဲကိုလာျပီး ႏႈတ္ဆက္ၾက ထမင္းတူတူစားၾက ျပီးေတာ့ သူတို ့ အားဇာနည္ကုန္း သြားမယ္ လိုက္မလားတဲ့ က်ေနာ္ထင္တာ အဲ့ေနရာကို သြားလို ့ေကာရရဲ့လားလို ့ ဒီႏွစ္မွ ေပး၀င္တာတဲ့ ပိတ္ထားတာ ၉၀ ခုႏွစ္ထဲကလို ့ေျပာတာပဲ ဒါနဲ ့ စိတ္ကူးထဲမွာ အရမ္းသြားခ်င္ေနတဲ့ ေနရာကို လိုက္သြားတယ္။ ကိုစိုးေဇယ် ပါေ၇ာက္လာျပီး MBS မွ ဘေလာ့ဂါ ၆ ဦး Taxi တစ္စိီးကို ျပြတ္သိပ္ေနေအာင္ စီးျပီး အာဇာနည္ကုန္း သြားၾကတာေပါ့ ။
အင္းးး.....ေျပာခ်င္တာေတြ ျမိဳသိပ္ ေရးခ်င္တာေတြကို စာရြက္ေပၚမွာပဲ ျခစ္ျပီး ေရးပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ :) ပါလာတာေတြ အကုန္ခြ်တ္( အ၀တ္စားမွလြဲ၍ေပါ့ ) နာရီ ၊ ကင္မရာ ဘာဆို ဘာမွ ယူသြားလို ့မရပါ။ သြားတာက ၆ ေယာက္ ေမးခြန္ၾကီး ၄ ခြန္း( အမည္၊မွတ္ပံုတင္၊ ေနရပ္ ၊ အဖအမည္၊ ) ဘာဘာညာညာ အာလူးဖုတ္တာေတြ ေျဖ၊ ဟုိႏႈိက္ ဒီႏႈိက္ အႏႈိက္ခံျပီး သကာလေတာ့ ၀င္ခြင့္ရသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အားရိုးးရိုးး အဂုၤလိမာလ လို ဆြဲၾကိဳးၾကီးေတြနဲ ့ မ်ားလိုက္တာ မီးသတ္ဆိုတာ ေရပိုက္ ေခါင္းပဲ ကိုင္တယ္ထင္ေနတာ အခုေတာ့ ေျပာင္းၾကီးေတြနဲ ့ ၾကက္သီးထစရာ ကားေတြေပၚမွာေကာ လမ္းေဘး၀ဲယာေတြမွာေကာ မ်ားလိုက္တာ ပါေသးတယ္ စြမ္းအားေသေတြ တစ္ေန ့ ဘယ္ေလာက္ရလဲေတာ့မသိ( မေရးပါဘူးဆို ေရးမိျပန္ျပီး) ။ မိုက္ေတာ့မိုက္သား ကိုယ့္အဆင့္နဲ ့ဆို သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ ဘာေတြ ဘယ္ရွိမတုန္း အခုေတာ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြနဲ ့ ၾကိဳပို့ လို ့ပါလားး ။
ဗိမၼာန္ေရွ့လည္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့ ၆ေယာက္ အဖြဲ ့ ( ကိုေဂါက္၊ ကိုဖိုးသူေတာ္ ၊ကိုစိုးေဇယ်၊ မဘာညာ၊ က်ေနာ္ ၊ လြမ္းေစ) ဓာတ္စက္မွ အေလးျပဳဖို့ ေၾကျငာေတာ့ အေလးျပဳၾကပါတယ္ ဟုိဟုိဒီဒီ ေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ လံုျခံဳေရးေတြ အရမ္းမ်ားေတာ့ မၾကည့္ေတာ့ပဲ ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ ။ အေလးျပဳေနတဲ့ ပံုက အထဲကို ကင္မရာ လည္း ယူသြားလို ့မရပဲနဲ ့ ဘယ္လို ထြက္လာတာလဲမသိ ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္ကို ဆက္လက္ခ်ီတက္ လမ္းေဘးမွာ မနက္ ဘယ္အခ်ိန္ထဲကေစာင့္ေနရတာလဲမသိ ျခံစည္းရိုးကို ေခါင္းမွီုျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူလည္းေတြ ့ရပါ့ း) စံုေနတာပါပဲ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အိမ္း၀န္းနားေရာက္တာနဲ ့ “အာဇာနည္ေန ့ကိုျဖင့္ မေမ့အပ္ပါေပ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလည္းၾကာေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲက ဆို ့တက္လာလိုက္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ခံစားခ်က္ကို ေျပာျပလို ့ေတာင္မတက္ဘူးး အိမ္၀မွာ တစ္ခါစစ္ ျပီးေတာ့ အိမ္၀န္းထဲကို ၀င္ၾကည့္ၾကတယ္ လုပ္ၾကံခံရတဲ့ေန ့အထိ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ကားကိုေတာ့ ျခံ၀မွာပဲ ေတြ ့ခဲ့တယ္ ။အိမ္ထဲကို၀င္ေတာ့ ထမင္းစားခန္းဘက္ကိုအရင္ေရာက္တယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ သမိုင္း၀င္ပံုမ်ား ကိုျပသထားတယ္ အဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ့္စိတ္ကုိဆြဲေဆာင္သြားတဲ့ အရာေလး ႏွစ္ခုရွိခဲ့တယ္ ထမင္းစား၀ိုင္းက “ပဲျပဳတ္နဲ ့ နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လက္ေရးနဲ့ စာ ၊ ေနာက္တစ္ခုက ဧည့္ခန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျမဲနားေထာင္ခဲ့တဲ့ ေရဒီယို ပါပဲ ။ အိမ္အေပၚထပ္ကိုေတာ့ ေဆြးေနလို ့ တက္လို ့မရပါဘူးး ပိတ္ထားပါတယ္ ျပီးေတာ့ ေၾကးနဲ ့ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရုပ္တု တစ္ခု ေႏြးေထြးလိုက္တာ သူ ့ရဲ့ ပံုရိပ္ေတြက က်ေနာ္တို ့ရဲ့ ႏွလံုးသားကို ထာ၀ရေႏြးေထြးေစမွာပါပဲ ။
နားေထာင္ခဲ့ရတဲ့ သီခ်င္းလိုေပါ့ “အာဇာနည္ေန ့ကိုျဖင့္ မေမ့အပ္ပါေပ” ဆိုတဲ့ အတိုင္း ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုေတြ ေျပာေျပာ ဘာေတြပဲ ျဖစ္ေနေန က်ေနာ္တို ့ရဲ့စိတ္၀ိညဥ္ထဲမွာေတာ့ အဲ့ဒီေန ့ ဇူလိုင္ (၁၉) က နာက်င္စြာနဲ ့ အမွတ္ရေနမွာပါ ။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ ့ တကြ က်ဆံုးေလျပီးေသာ အာဇာနည္ အေပါင္းအား ထပ္မံအေလးျပဳပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့ေသာ လိုက္ပို ့ေပးခဲ့ၾကေသာ လြမ္းေစ ႏွင့္ ကိုေဂါက္တုိ့ အဖြဲ ့ကို ေက်းဇူးအထူး ။
3 comments:
အမလဲ အာဇာနည္ေန ့ကို ရိုရိုေသေသ အေလးျပဳသြားတယ္ေနာ္
း)
ေမာင္မ်ိဳးက ထုေဘမွာတုန္း
ရန္ကုန္မွာလား
ေမာင္မ်ိဳးေရ..
က်မကအေဝးကိုေရာက္ေနတဲ႕သူဆိုေတာ့
စိတ္ထဲကဘဲမွန္းၿပီး..ေမာင္မ်ိဳးတို႕နဲ႕တူတူ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုဦးညြန္႕လိုက္ပါတယ္ေနာ္..
တကယ့္အမွတ္တရပါပဲ ညီေလးေရ။
Post a Comment