အခ်စ္ဆိုေသာ ဧည့္သည္

image from yenta4.com

အခ်စ္ ဆိုတာကိုယ့္အတြက္ေတာ့ အေမ့ခံႏွလံုးသားနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေဖာ့ဖေယာင္းအိမ္ကေလးတစ္လံုးပါ ။ အဲ့ဒီအိမ္ေလးမွာ မေသခ်ာျခင္းေတြရွိတယ္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုမယ့္ လမ္းျပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းနဲ႔ အတၱမာနေတြရွိတယ္ ။ ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ ခ်စ္သူကိုခ်စ္ေနရျခင္းဆိုတဲ့ အတၱနဲ႔ မရွိသင့္တဲ့ မရွိမာနေတြရွိတယ္ ။ ေဖာ့ဖေယာင္းအိမ္ေလးမွာ ခ်စ္သူအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ အမွတ္တရေတြကို သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပဲ့ စုဗူးတစ္လံုးရွိတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ခ်စ္သူကို ခ်စ္ခဲ့ရျခင္းဟာလည္း အိပ္မက္ထဲ ထီေပါက္ရသလိုပါပဲ မိုးလည္းလင္းေကာ ေျခေျချမစ္ျမစ္ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။

အရင္က “ ေမာင္....ရွင္ က်မကို ဒီေန႕ခ်စ္တယ္မေျပာရေသးဘူးေနာ္ ” အဲ့လို ဂ်စ္တိုက္တတ္တဲ့ ေကာင္မေလးက အခုေတာ့ “ က်မ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတယ္ ေမာင္ ” တဲ့ အခ်စ္ဆိုတာလည္း အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ေျပာင္းလည္းတတ္ပါလားဆိုတာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက ကိုယ့္ကိုေပးလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာပါပဲ ။ “ က်ေနာ့္အစာအိမ္ ျပန္နာေနလို႕ ” အဲ့လိုစကားေလးၾကားလိုက္တာနဲ႕ စိတ္ပူတဲ့မ်က္ႏွာကေလးနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း က်ေနာ့္ႏွဖူးေပၚသူ႕လက္ေႏြးေႏြးေလးေရာက္လာတတ္တယ္ ျပီးေတာ့ ခ်စ္သူ႕ရဲ့ စိတ္ပူးတဲ့ေလသံေလးနဲ႕ေမးတဲ့ “ ေဆးေသာက္ထားရဲ့လား အရမ္းမ်ားနာေနသလားေမာင္ ဒါမွမဟုတ္ ႏြားနို႕ပူပူေလးတစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ထားလိုက္ပါလား ” အဲ့စကားေလးေတြနဲ႕တင္ က်ေနာ့္ေရာဂါ 100% ေလာက္ေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ခုေတာ့ ခ်စ္သူက ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ျပီေလ ခ်စ္သူေျပာတဲ့ ၀တၱရားေက် စကားက “ အင္းးး ေဆးေသာက္ထားလားတဲ့ ” ။

“ခင္ဗ်ား အဲ့လို စကပ္တုိတုိေလးေတြ၀တ္ထားေတာ့ ဘိုးေတာ္ၾကီးေတြက ငမ္းငမ္းတတ္ၾကည့္ၾကေတာ့မွာေပါ့ဗ်” စကပ္တိုတို၀တ္တိုင္း စကားမ်ားရတဲ့ သူနဲ႕ က်ေနာ့္အတြက္ စိတ္ဆိုးရင္ ခင္ဗ်ားလို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေခၚတတ္တဲ့ က်ေနာ့္စကားေတြမွာ ဟိုတုန္းကေတာ့ခ်စ္သူက ေက်နပ္စြာနဲ႕ “ အင္းပါ ေမာင္ မၾကိဳက္ရင္ ေနာက္မ၀တ္ေတာ့ဘူး တကယ္ေျပာတာ ” ။ ခုေတာ့ “ေဟး မင္းအဲ့တာၾကီး၀တ္သြားမလို႕လား ” ေမးမိတဲ့က်ေနာ့္အျပစ္ ခ်စ္သူရဲ့ တန္ျပန္စကားတစ္ခြန္းက ဓားသြားလိုခႊ်န္ျမလွ်က္ “ ေတာ္စမ္းပါ အေရးမပါတာေတြ အရင္တိုင္းေျပာတတ္တုန္းပဲ ” တဲ့ ။ ခ်စ္သူရယ္ မင္းမို႕ေျပာရက္တယ္ ။ “ ေျခေထာက္ေတြ နာေနတယ္ဆို ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေတြ မစီးနဲ႔ ” က်ေနာ့္ရဲ့ ဂရုတစိုက္စကားေတြၾကားမွာ ခ်စ္သူက ျပံဳးလို႕ တစ္ခြန္းတည္း “ ဟုတ္ကဲ့ ” တဲ့ ခ်စ္သူရဲ့ ႏွာေခါင္းခြ်န္ခြ်န္ေလးကို ဆြဲလိမ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

ေလထုေတြကပဲ ေျပာင္းလဲသြားသလား အခ်စ္အေလးခ်ိန္ေတြကပဲ ၀ိတ္က်သြားသလားမသိ ခ်စ္သူ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္စီးလို႕ က်ေနာ္ေဆြၾကည့္လိုက္ရင္ “ ဒီဖိနပ္ ဘယ္ေလာက္တန္လဲ သိလို႕လား ” ။ “စာေတြ အဲ့ေလာက္က်က္ေနရတာ ပင္ပန္းမွာေပါ့ နားနားေနေန ေနစမ္းပါလို႕ ” ေျပာလိုက္မိရင္ “ညဏ္ရည္မမွီတိုင္း လာေျပာမေနနဲ႕ ” တဲ့ ဟုတ္ပါျပီး အဲ့လို သူမရဲ့ ခနဲ႕တဲ့တဲ့စကားေတြၾကားရင္ က်ေနာ့္ရဲ့ ေယာက္်ားမာနေတြအစြယ္တျမွားျမွားနဲ႔ မင္းကိုငါ ခ်စ္ေနေသးလို႕ေပါ့ကြာလို႕ အက်ယ္ၾကီး ေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ ။ ခ်စ္သူနဲ႔ က်ေနာ့္အတြက္ တံတိုင္းေတြျခားသြားခဲ့ျပီး ျပီးေတာ့ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ေက်ာခ်င္းကပ္လွ်က္ကေန တလွမ္းခ်င္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အရပ္ကို ဦးတည္ေနၾကျပီးဆိုတာ ႏွစ္ဦးစလံုးသိေနလွ်က္နဲ႔ ျပန္ဆံုဖို႔မျဖစ္နိုင္ေတာ့တာ ....................။

အခ်စ္ကသင္ေပးလိုက္တာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထြက္လာတယ္၀ါက်မလွတဲ့အခ်စ္ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေပါ့...............

အခ်စ္ဆိုတာ
မေခၚပဲလာတဲ့ ဧည့္သည္ပါပဲ
စားခ်င္တာစားသြား
ေျပာခ်င္တာေျပာသြားတဲ့
အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့
ဧည့္သည္ဆိုး.............။