Saturday, February 18, 2012

ဦးေလး.....

ခုရက္ပိုင္း က်ေနာ္ စာေတြ သိပ္မေရးျဖစ္ဘူး သူငယ္ခ်င္းေရးတဲ့စာေတြပဲ တင္ျဖစ္တယ္ ။ ေရးဖို႕လည္း ကုန္ၾကမ္းမရွိသလို ေရးျပီးသား ကုန္ေခ်ာကလည္းမရွိ ။ အသက္ကေလးရလာတယ္လို႕လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမေျပာခ်င္ပါဘူး ဒါေပမယ့္လည္း လူမႈေရး လုပ္ရတာေတြ ပိုပိုမ်ားလာတယ္ ။ ကိုယ့္ရဲ့ အေ၀းၾကီးက သူစိမ္းေတြအေပၚ လူမႈေရးၾကီးေတြ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ လုပ္မွ လူမႈေရးလုပ္ငန္းလို႕ က်ေနာ္ကေတာ့ မထင္ပါဘူး ဆရာဦးဟန္ၾကည္ ေျပာတဲ့စကားေလးကို သြားသတိရတယ္ *ကိုယ့္အနားမွာရွိတဲ့သူေတြကိုေတာင္ မခ်စ္တတ္တဲ့သူက မျမင္ရတဲ့ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္နိုင္ပါ့မလဲ တဲ့ ။ က်ေနာ္လည္း တာ၀န္ေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္ ကိုယ္က ဦးေလးကိုး တစ္ခါတေလ သိပ္ကိုပင္ပန္းပါတယ္ ခေလးေလးေတြလည္းမဟုတ္ၾကေတာ့ပါပဲ ကိုယ့္မ်က္စိထဲေတာ့ သူတို႕ေလးေတြ အားလံုးဟာ ခေလးေလးေတြလို႕ကိုျမင္တုန္း အေသးဖြဲေလးက အစ ေျပာမိေနတုန္း ဒါေတြက ခ်စ္ျခင္းတရားေတြဆိုတာ သူတို႕ေတြသိရင္ေကာင္းမယ္။

က်ေနာ့္တုန္းက ဘယ္ဦးေလးေတြဆီကမွ မုန္႔ဖိုးဆိုတာလည္းမရဖူးပါဘူး သူတို႕လည္း သူတုိ႕ဘ၀မွာ သူတို႕ေတြရုန္းကန္ေနၾကရတာ ဒါေပမယ့္ တူ တူမေတြဆိုတာ မျပည့္စံုတဲ့ မိဘမွာ သူတို႕ရဲ့ လိုခ်င္မႈေလးေတြဟာလည္း ဦးေလးေတြ အေပၚေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ ထားလာတတ္ၾကပါတယ္ ။ က်ေနာ့္တုန္းကေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး ရရွိခဲ့မႈမရွိေတာ့ အခု ကိုယ္က ဦးေလးေနရာျပန္ေရာက္ေတာ့ တတ္နိုင္တာေလးေတြျဖည့္စည္းေပးခ်င္မိတယ္ ။ တစ္ႏွစ္ကို တစ္ေယာက္ႏႈန္းေလာက္တိုးတုိးလာတယ္ ။ အရင္က ေသးေသးေလးေတြ ၀ယ္ေပးရတဲ့ တူေတြဟာလည္း ခုဆိုေတာ္ေတာ္ၾကီးၾကီးမွ အဆင္ေျပေတာ့တာ ဒီ ဦးေလး မွာ ဖုတ္လိုက္ ဖုတ္လိုက္နဲ႔ ။

ခေလးေတြဟာလည္း သူတို႕ ဦးေလး မဲေဆာက္လိုေနရမွာ ရွိေပမယ့္ သူတို႕အတြက္ေတာ့ အေမရိကားမွာ လစာ ေဒၚလာနဲ႔ခ်ီရတဲ့ ဦးေလးပဲ ဒါကိုကတင္ သူတို႔အတြက္ၾကြားစရာ အဖံုးမရွိေတာ့တဲ့ ကြမ္ဖာစုတ္ေလးကိုလည္း ၾကြားရတာ အေမာ * ဒါ ငါတို႕ဦးသားေလး မဲေဆာက္က ၀ယ္ေပးလိုက္တာ အေကာင္းစား * တဲ့ ။ ျပီးေတာ့ ကိုယ္က အေပးပဲ ရွိခ်င္တာပဲ တကယ္ပဲ အယူျပန္ရွိရမယ့္ အေျခေနကိုလည္း ေၾကာက္ပါတယ္ ။မိဘရဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြကို ေရးၾကတဲ့စာမ်ိဳးပဲဖတ္ရတာေတြမ်ားေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕လို႕ဦးေလးေတြရဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားကို ေရးမယ့္သူကေတာ့ ရွားမယ္ထင္ပါတယ္ ေသြးဟာ ေရေလာက္မက်ဲ ေသြးက ျပန္ျပီးေမြးထားတဲ့ ရင္ေသြးေတြဟာလည္း ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ရတနာေလးေတြပါပဲ သူတို႕အားလံုးကို က်ေနာ္ခ်စ္ပါတယ္ ။

တစ္ခါက မလတ္ သမီးေလးအတြက္ပဲ ဂါ၀န္ေလးတစ္ထည္ပါသြားတယ္ အရင္ဆံုးေတြ႕တာက မငယ္ ျပီးေတာ့ သူ႕သမီးေလးအတြက္မပါေတာ့ စိတ္မေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ျပန္သြားတာ က်ေနာ့္မွာ တစ္ေန႕လံုး ေနမထိ ထိုင္မသာ အေမက အဲ့တာေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့ သားရယ္ နင္ အဆင္မေျပရင္ တစ္ေယာက္မွ မ၀ယ္ေပးနဲ႔ ၀ယ္ေပးရင္လည္း အေယာက္ေစ့ ၀ယ္ေပးလို႕ အေမေျပာတာေပါ့ သူစိမ္းေတြလည္းဖက္လာေတာ့ စိမ္၀မ္းကြဲဖို႕လြယ္လာျပီတဲ့ အဲ့ကတည္းက က်ေနာ္လည္းမွတ္သြားတယ္ ။ တူမေလးေတြကမ်ားတယ္ သူတို႕အတြက္ ကလစ္ေသးေသးေလးေတြစု ၊ ပိုက္ဆံအိတ္ေသးေသးေလးေတြစု ေတာ္ေတာ္ၾကီးမ်ားမွ အေယာက္ေစ့တယ္ထင္မွ ပို႔ျဖစ္တယ္ တစ္ခါတေလ ခေလးေတြ ကအေ၀မတည့္ေတာ့ နပန္းလည္း လံုးၾကေသးတယ္ေလ အဲ့ေတာ့ ၾကြတ္ၾကြတ္အိတ္ကေလးနဲ႔ထည့္ အဲ့ေပၚမွာ တစ္ခါတည္း နာမည္တပ္ေပးလိုက္တယ္ ေအးေရာ ျပီးရင္ စာတိုေလးလည္းထည့္ေရးလိုက္တယ္ ေပးတဲ့အတိုင္း ယူေနာ္ မလုၾကနဲ႔ လုရင္ ေနာက္မ၀ယ္ေပးေတာ့ဘူး အဲ့တာက သက္ေသခံခ်က္ ခေလးေတြ လုၾကရင္ အစ္မေတြက နင္တို႕ဦးသားေလး ေပးတာပဲယူ မဟုတ္ရင္ လုၾကတယ္လို႕ျပန္တိုင္လိုက္မယ္ အဲ့တာဆို ေနာက္ နင္တို႕ဘာမွမရေတာ့ဘူး အဲ့လိုေျပာလိုက္ရင္ေတာ့ အဲ့ဒီ လူဆိုးအေသးမႊားေလးေတြက ျငိမ္သြားၾကေကာ ။

ကိုယ္ငယ္ငယ္ကထိန္းခဲ့ရတဲ့ တူေတာ္ေမာင္ ႏွစ္ေယာက္က ခုဆို ေတာ္ေတာ္ၾကီး အရြယ္ေရာက္ေနၾကျပီ ရည္းစားေတြလည္း ထားတတ္ေနၾကျပီ မၾကီးကေတာ့ ခဏခဏကို တိုင္ေနလို႕ နားျငီးတယ္ဗ်ာ အဲ့တာေတြၾကီးၾကားရတာ စိတ္ရွဳပ္လို႕ လို႕ေျပာရတာ ။ အိမ္ျပန္တုန္းက အၾကီးေကာင္က ေဆးလိပ္ေတြ ကြမ္းေတြပါ စားတတ္ေနျပီ အစ္ကိုရယ္ က်ေနာ္ရယ္ တူႏွစ္ေယာက္ရယ္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေတာ့ အၾကီးေကာင္ က ေကာင္းေကာင္းေဆးလိပ္ကိုဖြာလို႕ နာရြက္ကဆြဲျပီး ေခါင္းကို ၂ဆင့္ခ်က္တီးထည့္ေပးလိုက္တယ္ * ဦးေလးေတြေရွ႕မွာ မရိုမေသနဲ႕ လူၾကီးၾကီး လုပ္လို႕ကြာ * တကယ္ဆို သူတို႕ေတြ အရြယ္ေရာက္ေနျပီဆိုတာ က်ေနာ္ နားလည္ေပးရမွာ ဒါေပမယ့္လည္း မေကာင္းတာျမင္ရင္ ဆံုးမလိုက္ရမွ ေနတတ္တဲ့ အက်င့္ကလည္းျပင္မရ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဆိုေတာ့ လူကမ်ားတယ္ သူရွက္သြားမွာ စိုးေတာ့ အစ္ကိုက * ငါ့ညီကလည္း သူတို႕လည္း အရြယ္ေရာက္ျပီ လႊတ္ထားေပးလိုက္ တို႕ေတြ ေနရာတိုင္းလိုက္ေျပာဖို႔မသင့္ေတာ့ဘူး * တဲ့ အဲ့လိုၾကီးလား က်ေနာ္ကေတာ့ အဲ့ေန႕က တူေတြကိုေျပာမရလို႔ စိတ္ဆိုးျပီး အိမ္အေစာၾကီး တစ္ေယာက္တည္း ထျပန္ခဲ့တယ္ ။

ျပီးခဲ့တဲ့ ဆန္းေဒးပိတ္ရက္တုန္းက ဟုိဘက္ကမ္းမွာ ေနေနတဲ့ အစ္ကိုၾကီးရဲ့ သား ကို ဆံုးမခန္းသြားဖြင့္ရေသးတယ္ စာေမးပြဲက ေျဖရေတာ့မယ္ သူ႕ရည္းစားေကာင္မေလးနဲ႔ ခုိးေျပးမလိုလို ဘာလိုလိုၾကားေနရေတာ့ အစ္ကိုကဖုန္းဆက္ျပီး နည္းနည္းပါးပါး သြားဆံုးမပါအံုးတဲ့ ဟြန္း ငါေတာ့ေနာ္ အသက္တိုမယ္ ဒါေတြနဲ႔ပဲ ။ ဆံုးမရေအာင္ကလည္း က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ေတာင္ ငါလူၾကီးျဖစ္ျပီရဲ့လားဆိုတာ ျပန္ျပန္ေမးေနရတဲ့အျဖစ္ ။သူ႕ကိုေတြ႕ေတာ့ ေပတလူးတုန္း အငယ္တုန္းကလို ဒီ ခေလးရုပ္ပဲရွိေသးတဲ့ ေကာင္ေလးက ရည္းစားေတြရလို႕ ေျခလွမ္းေတြေတာင္ ျပင္ေနျပီဆိုပါလား * မင္းအေဖကေတာ့ ငါ့ကို သြားဆံုးမပါအံုးတဲ့ ငါလည္း စကား အမ်ားၾကီးမေျပာတတ္ဘူး ဆံုးလည္းမဆံုးမတတ္ဘူး မင္းကိုယ္မင္း လူၾကီးျဖစ္ျပီလို႕ထင္ျပီလား ကိုယ့္မုန္႔ဖိုးေတာင္ ကိုယ္ရွာမသံုးတတ္ေသးတ့ဲသူက သူမ်ားသားသမီး ယူျပီး ရွာေကြ်းဖို႔ဆိုတာ ျဖစ္နုိင္ပါ့မလား စဥ္းစားပါအံုး သူမ်ားေတြ တက္စ္စီေမာင္းသလို မင္းေမာင္းနိုင္မလား ပန္းရံလုပ္ရင္ေကာ လုပ္နိုင္ျပီလား ေအး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္စဥ္းစား မင္းတို႕ဦးေလးျဖစ္တဲ့ ငါေတာင္ ဘာမွန္းမသိေသးတဲ့ ကိစ္စ မင္းတိုူ႕ ေခါင္းထဲေရာက္ေနတာ အံ့ၾသစရာပဲ * တူေတာ္ေမာင္က ဦးေလးဆူေတာ့ မ်က္ရည္က စမ္းတမ္းတမ္း အဲ့လိုဆိုေတာ့ သနားလို႕ မေျပာေတာ့ဘူး ခပ္ပိန္ပိန္ ကိုယ့္ပိုက္ဆံအိတ္ကေလးထဲက အသျပာေလးထုတ္လို႕ * ေရာ့...မုန္႕ဖုိး ဆံပင္လည္းသြားညွပ္ ဖိနပ္လည္းတစ္ရံ၀ယ္စီးလိုက္ က်န္တာက မုန္႕ဖိုး * မုန္႔ဖိုးရလို႕ ေပ်ာ္သြားတဲ့ သူ႕ပံုစံက ခေလးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနတုန္း ။

အေမ့မွာ ေမာင္၀မ္းကြဲ တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ လူပ်ိဳၾကီး တူ တူမေတြေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ အငယ္ေလးကတည္းက သူထိန္းခဲ့တဲ့သူေတြၾကီးပဲ သူ႕ညီမ တစ္ေယာက္ဆို ခေလးၾကီး ၁၃ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္ ေမြးထားတာ အဲ့ခေလးေတြက က်ေနာ္တို႕နဲ႔ေတာ့ စိမ္းတယ္ အေနေ၀းတာလည္းပါတယ္ အေမ့ေမာင္၀မ္းကြဲကေတာ့ ရြာမွာ အိမ္ေထာင္က်ျပီး ေနေနတဲ့ သူ႕တူတစ္ေယာက္နဲ႔ တူတူလာေနပါတယ္ တစ္ခါတေလ အိမ္မွာ ထမင္းလာလာစားျဖစ္တယ္ အေမကေတာ့ ေမာင္၀မ္းကြဲဆိုေပမယ့္ သနားလို႕ သူ႕ကိုေမာင္ေလးအရင္းတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ခင္ ဂရုစိုက္တယ္ သူကလည္း အေမ့ကို ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသပါပဲ က်ေနာ္ သူ႕ကို သတိထားမိတာ သူ႕မွာ ဇရာရဲ့ အထုအေထာင္းအျပင္ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းေတြပါ က်က်လာသလိုပဲ အားကုန္ခမ္းေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ ေလာကဟင္းလင္းျပင္ လမ္းမၾကီးမွာ တစ္ေယာက္တည္း အေဖာ္မဲ့စြာေလွ်ာက္လွမ္းရတာနဲ႔ တူေနသလိုပါပဲ ။ မိုးတြင္း ဆို တူ က စပါးေပးနဲ႔ငွားေက်ာင္းထားတဲ့ ကြ်ဲေတြကို သူက ေက်ာင္းေပးတယ္ သူ႔တူကေတာ့ အရက္ေတြမူးလို႔ ေအးေဆးအိပ္ေနတာ သူ႔မွာေတာ့မိုးရြာၾကီးထဲ ပင္ပန္းလိုက္တာ အခ်ိန္တန္ေတာ့ တူေတြက ကြ်ဲေက်ာင္းခ စပါးေပး ေအးေဆးသြားထုတ္သံုးလိုက္တာပဲ ။

တစ္ခါတေလ သူလည္း စိတ္ပ်က္တယ္ထင္ပါ့ အရက္ေတြမူးျပီး အေမ့ကိုလာတိုင္လို႕ ငိုယုိေနတတ္တယ္ သူေျပာတဲ့ စကားေလးက က်ေနာ့္ရင္ကိုထိပါတယ္ * အစ္မရာ က်ေနာ့္ တူ တူမေတြက က်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့ရ ေပးဆပ္ခဲ့ရတာေတြနဲ႔မတန္ေအာင္ က်ေနာ့္ကို ဒဏ္ရာေတြ ျပန္ေပးၾကတယ္ဗ်ာ * တဲ့ အဲ့အရက္မူးတဲ့ တူက မူးရင္ ဦးေလးကို အိမ္ေပၚက ႏွင္ခ်တတ္ပါေသးတယ္ ဒီဦးေလးမရွိရင္ ထမင္းငတ္ကိန္းဆိုက္မွာ သူတို႕ေတြ မသိၾကဘူး ။ က်ေနာ္တို႕ေတြက ဦးေလးကို သနားေပမယ့္ သူတို႕က တူအရင္းေတြ အျမင္မေတာ္ေပမယ့္ ရန္မ်ားလို႕ ဘာမွ ၀င္မေျပာၾကဘူး က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ အဲ့ဦးေလးက အလုပ္နဲ႔ လက္ျပတ္တယ္မရွိပဲ ရွာေကြ်းခဲ့တာ သူဆံုးေတာ့ သူရွာေကြ်းခဲ့တဲ့ တူ ေတြ တူမေတြ က ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ နဲ႔ အေမတို႕ ေမာင္ႏွမေတြကပဲ သူတို႕ေမာင္ လူပ်ိဳၾကီးကို ေနာက္ဆံုးခရီး လွေအာင္ စီစဥ္ေပးခဲ့ရတာ က်ေနာ္ အဲ့အျဖစ္ၾကီးကို ၾကားရ ျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ အေမ့ကိုေျပာျဖစ္ေသးတယ္ * ေမ.... သားအလွည့္က်ရင္လည္း အဲ့လိုျဖစ္ ဒုက္ခပဲေနာ္ * ဆိုေတာ့ အေမက ရယ္လို႕ *သားရယ္ နင္ကလည္း လိုက္ေတြးပူေနတယ္ အဲ့လိုမျဖစ္နုိင္ပါဘူးေလ ဒါေၾကာင့္ အေမက နင့္တစ္ေယာက္တည္းကို စိတ္မခ်တာေပါ့ ကိုယ့္မိသားစုေလးနဲ႔ကိုယ္ဆို ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသပန္းေတာ့ လွမွာေပါ့ * တဲ့ က်ေနာ္ ကေကာ ကိုယ္ပိုင္မိသားစုေလး မတည္ေဆာက္နိုင္ရင္ ေသပန္းမလွနိုင္ေတာ့ဘူးလား?


ဒါေပမယ့္ ကိုယ္မလွရင္ေနပါေစ ကိုယ့္အစြယ္အပါးေလးေတြကိုေတာ့ တတ္နိုင္သေလာက္ ျဖည့္စည္းေပးခ်င္ေသးတယ္ သူတို႕ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြ ျဖည့္ေပးခ်င္ေသးတယ္ ။ ရြာက သူတစ္ခ်ိဳ႕က နင္ကေတာ့ ၀ဋ္ပဲ ဒီ တူ တူမေတြနဲ႔တဲ့ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ၀ဋ္လို႔မထင္ပါဘူး က်ေနာ္ ပင္ပန္းေပမယ့္ ေပ်ာ္ပါတယ္ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ အရာေလးေပမယ့္ က်ေနာ့္ တူ တူမေလးေတြ ဒါက ငါတို႕ဦးသားေလး ၀ယ္ေပးတာဆိုတဲ့ အျပံဳးမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ၀ံ့ၾကြားသံေလးေတြက က်ေနာ့္ရဲ့ ေျဖသိမ့္ရာပါပဲ သူတို႔ေလးေတြ ေပ်ာ္ရင္ က်ေနာ္ လည္းေပ်ာ္ပါတယ္ ။ ခု ဆို သၾကၤန္နီးျပီ ေတာက ခေလးေတြ ရက္ၾကီးခါၾကီးမွ အ၀တ္စားသစ္ဆိုတာ ၀တ္ရတာ ရြာမွာဆို တစ္ေယာက္အက် ေနာက္အငယ္တစ္ေယာက္က ထပ္ျပီးေတာ့၀တ္ ဒါပဲ ။ ျမိဳ႕က မၾကီးနဲ႔ဖုန္းေျပာျဖစ္ေတာ့ ရြာေရာက္ေတာ့ ခေလးေတြက မွာတယ္ ဒီႏွစ္လည္း သၾကၤန္က်ရင္ ဦးသားေလး ကို အက်ီ ၤလွလွေလးေတြ ၀ယ္ပို႕လိုက္ဖို႕ မွာလိုက္တယ္တဲ့ တစ္ေယာက္က ဘြတ္ဖိနပ္တဲ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က နားကပ္တြဲေလာင္းေလာင္းေလးတဲ့ တစ္ေယာက္က ေရျပြတ္တဲ့ မွာတာေတြက စံုလို႕ မၾကီးကေတာ့ ရယ္သံစြက္ျပီးေျပာေနေပမယ့္ က်ေနာ္က ေဘာ္ပင္ေလးနဲ႔ မွတ္လို႕ ၀ယ္ပို႕ရမယ့္စာရင္းထဲ ထည့္ထားလိုက္တယ္ ဒါကို ကပဲ ဦးေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းပါ ။

ဦးေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေမတၱာတရားဟာ မိခင္ ဖခင္ေတြေလာက္မၾကီးမားေပမယ့္ ေပးဆပ္ျခင္း ေတြနဲ႔ တည္ျမဲတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ရွိေနတတ္တယ္ဆိုတာ ဦးေလးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေျပာျပခ်င္မိပါရဲ့ မိတ္ေဆြတို႕မွာေကာ ဦးေလးရွိၾကပါသလား ? တစ္ခါတရံမွာ အခြင့္အခါမၾကံဳလို႕ ကိုယ့္ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုမျဖည့္စည္းေပးနိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ အဲ့ဒီ ဦးေလးရဲ့ရင္ထဲမွာ တူ တူမေတြအေပၚ ျဖည့္စည္းေပးခ်င္စိတ္ေလးေတြရွိေနတတ္တယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္လက္ခံေပးပါ ျပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ဂရုစိုက္မႈေတြကို အသိမွတ္ျပဳေပးဖို႕ ေနာက္မက်မိပါေစနဲ႔လို႕ အၾကံျပဳခ်င္မိပါရဲ့ ။ဦးေလး ဆိုတဲ့ နာမ္စားေလးနဲ႔တင္ က်ေနာ္တို႕ေတြ ျဖည့္စည္းေပးရက်ိဳး နပ္ပါတယ္ဗ်ာ ။




11 comments:

Phyo Evergreen said...

ဖတ္ၿပီးေတာ့ ရင္ေမာသြားတယ္ဗ်ာ...။ သံေယာဇဥ္အေႏွာင္အဖြဲ႔ဆိုတာကလည္း ခက္သကိုး...။

Anonymous said...

ဦး
တား ကို မုန္႕ဖိုးေပး

Anonymous said...

လူၾကီးကေစတနာနဲ႕ေျပာဆိုဆံုးမတဲ့အခါ လူငယ္က လက္မခံခ်င္ပဲ ခင္ဗ်ားၾကီးက ခင္ဗ်ားၾကီးကလုိ႕ ျပန္ေျပာတာမ်ိဳးလည္း မၾကံဳပါေစနဲ႕လို႕ :P

ဦးသားေလးေပးလုိက္တဲ့ ဝန္ၾကီးအင္းက်ီပြပြၾကီးႏွစ္ထည္ နဲ႕ဘုတ္အုပ္ႏွစ္အုပ္လည္း ရလို႕ တူေမာင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္လို႕..

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ခ်စ္တာေတာ့လည္း ခ်စ္တာေပါ့.. ေတြ႕ရၿမင္ရသမွ်ေတြ ထဲမွာ ကိုမ်ိဳးလို ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြ အမ်ားၾကီးပါ ..သူတို႕ ခ်စ္သေလာက္ ၿပန္မရပဲ ၿမင္ရတယ္ ကိုမ်ိဳးေရ.. :(

San San Htun said...

မ်က္ႏွာၾကီး ခပ္တည္တည္ထားကာ တူေတာ္ေမာင္ကို ဆံုးမေနတဲ့ ေမာင္မ်ိဳးပံုစံကို ၿပံ ုးမိေသးတယ္..ဦးသားေလးေရ ဦးေလးေတြ၊ အေဒၚေတြ ေမတၱာကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ..သိတတ္တဲ့ တူ၊တူမဆိုတာ ရွားသား..

ေမဓာ၀ီ said...

ေမာင္မ်ဳိးေရ ...
ဒီပို႔စ္ေလးကို အလုပ္ကအျပန္ ရထားေပၚမွာ ဖုန္းထဲကေန ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ဖတ္ၿပီးေတာ့လဲ အမ်ားႀကီး ေတြးျဖစ္တယ္။ စိတ္မေကာင္းလဲ ျဖစ္ရတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ တူ၊ တူမ (အရင္း) ေတြ မရွိေပမဲ့ ဦးေလး (လူပ်ဳိႀကီး) နဲ႔ အတူေနေနရတာမို႔ ဦးေလးေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။

အမဦးေလးဆိုရင္ အခု ေက်ာင္းတက္ေနသမွ် စရိတ္စက အ၀၀ ေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့အျပင္ အမစာေမးပြဲေအာင္တာ သူက ကိုယ့္ထက္ေတာင္ ပို၀မ္းသာေနတယ္။ စာေမးပြဲက်ရင္လဲ စိတ္ဓာတ္က်မွာစိုးလို႔ မဆူဘူး။ အဂၤလိပ္စာ တိုးတက္ေအာင္ သင္ေပးတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာမို႔ အေနအထိုင္ အျပဳအမူ အစားအေသာက္က အစ အဖက္ဖက္က လမ္းညႊန္ သင္ၾကားေပးတယ္။

ဒါကို အမက အေကာင္းသိပ္မျမင္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ကို ဆံုးမတာကို အျပစ္ေျပာတယ္ ထင္ခဲ့တယ္၊ ေစတနာနဲ႔ တားျမစ္ရင္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္ ထင္ခဲ့တယ္။ အစစ အရာရာ သင္ေပးတာကို စိတ္ညစ္စရာလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ ဦးေလးရဲ႕ ေက်းဇူးေတြက မကုန္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွပါတယ္။

ေမာင္မ်ဳိးပို႔စ္ေလး ဖတ္ၿပီး ဦးေလးေနရာက ခံစားၾကည့္မိလို႔ ၀မ္းနည္းရတယ္။ သူတို႔က အေပးသမား သက္သက္ပါပဲ။ ျပန္ရခ်င္တာဆိုလို႔ ကိုယ့္တူ/တူမ ေတြရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို ျမင္ၿပီး ပီတိ ျဖစ္ခ်င္တာ တခုထဲပါ။ တကယ္တမ္း တူ/တူမေတြ ႀကီးပြါးခ်မ္းသာေတာ့ ဦးေလးတေယာက္က ဦးစားေပးအဆင့္ေနရာမွာ ရွိဖို႔ဆိုတာ ခဲယဥ္းလွပါတယ္။

ဒီပို႔စ္ေလးအတြက္ ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ ေမာင္မ်ဳိးေရ ... ။

ေန၀သန္ said...

း).. ဒီဦးေလးရဲ႕ ပူပန္မႈေတြကို တကယ္နားလည္ပါျပီဗ်ာ... ဒါေၾကာင့္ ဦးေလးကိုေျပာတာေပါ့.. ကိုယ့္မိသားစုထမင္း၀ိုင္း ကိုယ့္ဘာသာကို ၾကိဳးစားပါလို႕.. :P.. တူေတြက ဦးေလးကို ေၾကာက္ၾကပါတယ္... ဦးေလးကလည္း တူေတြေၾကာက္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေဆာ္ထားလဲမသိဘူး.. ဟီးဟီး.. ကဲကဲ.. မေနာက္ေတာ့ဘူး.. ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္...စိတ္ထဲေတာင္ ေဆြးသြားတယ္.. ေတာ္ေသး.. ကိုယ္တို႕က တူေတြဘာေတြမရွိလို႕..

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

မိုးခါး said...

ခက္ေတာ့လဲ ခက္သားလား ..
ကိုယ္ေတြက မ်က္စိထဲ ကေလးထင္ေနေပမယ့္ ကေလးေတြက သူတို႕ကိုယ္ သူတို႕ အရြယ္ေရာက္ပီထင္ေနတာ ခက္တယ္ .. ကိုယ္ေတြကိုယ္တုိင္ေတာ့ ရင့္က်က္ျပီလို႕ မထင္ေသးေတာ့ကာ .....
တကယ္ေတာ့ မိသားစုေတြကိုယ္စီျဖစ္သြားတဲ့အခါ ဦးေလး အေဒၚဆိုတာ ေဘးေရာက္သြားတတ္တာခ်ည္းပဲဟ .. ေသြးေတာ့ ေသြးပဲ ဒါေပမယ့္ ယွဥ္လုိက္ရင္ ေ၀းသြားပါေရာလား ..
အေကာင္းဆံုးကေတာ့ နင္လည္း ဦးေလးဘ၀နဲ႕ တသက္လံုးမေနနဲ႕ .. ျပီးေတာ့ တာ၀န္ၾကီးလို ေတြးမထားနဲ႕ .. ဒါစိတ္ပင္ပန္းေစတယ္ .. အေကာင္းဆံုးက နင္လုပ္ေပးႏုိင္တာေတြ လုပ္ေပးလုိက္ မလုပ္ေပးႏုိင္တာအတြက္လည္း ပူပန္မေနနဲ႕ ..
အမေလး နင့္အစားေတြးမိျပီး ပင္ပန္းလုိက္တာ .. :D
မိန္းမျမန္ျမန္ယူေတာ့ေဟ့

ဟန္ၾကည္ said...

ေမာင္မ်ဳိးေရးေတာ့မွပဲ ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့တယ္...ဟုတ္ပါရဲ႕ တူေတြ၊ တူမေတြဆိုတာ သူရို႕ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြရဲ႕ ေစတနာ၊ ေမတၱာေတြကို နားလည္တဲ့လူ အေတာ္ရွားတာကလား...ဆရာတို႔ ခပ္ငယ္ငယ္ကလည္း ဒီလိုပဲေတြးခဲ့မိာတာေပါ့ေလ...လူေတြ႔တိုင္း ဆံုးမတတ္လြန္းတဲ့ အေဒၚလာရင္ အိမ္ခန္းထဲကကို မထြက္ဘဲ ေနခဲ့တာ...ေမာင္မ်ဳိးစာဖတ္ရင္း ျပန္စဥ္းစားမိမွပဲ ကိုယ့္အျပစ္ေတြ ျပန္ျမင္လာတယ္...

ေမာင္မ်ုဳိးရဲ႕ တူေတြကို တစ္ေယာက္တည္းဆံုးမရတာ မႏိုင္ရင္ ဆရာလည္း ၀ိုင္းၿပီးဆံုးမေပးပါဦးမယ္...ေနာက္တစ္ခါလာရင္ေပါ့ေလ...ကဲ ကိုယ့္က်န္းမာေရးလည္း ဂရုစိုက္စမ္းပါဦးဗ်ား...ဖိုးသူေတာ္လဲရင္ ထူမယ့္ေတာင္ေ၀ွး တစ္ေခ်ာင္းမွ ရွိတာမဟုတ္ဘူး...

...အလင္းစက္မ်ား said...

က်ေနာ္လည္း ဦးေလးပဲ တူ ၂ ေကာင္ေတာင္ ရွိတယ္။ တစ္ေကာင္က ဂ်ီတီစီေတာင္ ၿပီးသြားၿပီ။ ငယ္ငယ္က သိပ္ခ်စ္တယ္။ ၾကီးလာေတာ့ ခပ္တန္းတန္းပဲ။ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ဒါပါပဲ။

ျမေသြးနီ said...

ဦးေလး၊ အေဒၚမ်ား၏ တူ တူမမ်ားအေပၚထားေသာ ေမတၱာသည္ မိဘမ်ားထက္မသာေတာင္ မေလ်ာ့ပါးပါ။ ကိုယ္တိုင္ အေဒၚတစ္ေယာက္ ေနရာ ေရာက္လာ၍ သိျခင္းျဖစ္ပါသည္။

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...