Thursday, February 9, 2012

လသာညအေတြး

ထံုးစံအတိုင္း ကြန္ျပဴတာနဲ႕အလုပ္ရွဳပ္ေနတုန္းမွာ မက္ေဆ့တခုက ဝင္လာခဲ့တယ္။ ဒီေန႕ညလသာသတဲ့။ ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္တစံုကို ဖြင့္ဖို႕ၾကိဳးစားရင္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ လသာညေပါင္းမ်ားစြာကလည္း စိတ္တံခါးေပါက္ကေန အစီအရီထြက္က်လာခဲ့လိုက္တာ။

လသာတဲ့ညေတြတိုင္း ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲလို႕ စိတ္ကုိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပန္စီဖုိ႕ ၾကိဳးစားတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက အေမနဲ႕အတူ လကိုေငးျပီး ကဗ်ာေတြရြတ္ခဲ့ဖူးတာ ကိုစျပီး အမွတ္ရမိ။ အေမ့ရဲ့ ဓမၼစၾကာ ရြတ္ဖတ္သံ ကိုနားထဲက တုိးတိုးေလး ၾကားေယာင္။ ေနာက္ေတာ့ေကာ

သိတတ္စအရြယ္မွာ ေဆာ့ကစားဖူးတဲ့ လသာညေပါင္းမ်ားစြာ။ ထုပ္ဆီးတိုး၊ ဘုတ္ဒီထိုးတမ္း ေျပးတမ္းလိုက္တမ္း၊ေညာင္ပင္တေစ ေဝေလေလ၊ ကုန္းလားေရလား၊ လိပ္ဥေပ်ာက္လုိ႕လိပ္မ,ရွာ၊ ဆီမီးခြက္ၾကီးတေျပာင္ေျပာင္ စသည္ ကစားခဲ့ဖူးတဲ့ ညေတြက မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါ။ ရက္ၾကီးအခါၾကီး လသာညေတြ အထူးသျဖင့္ သီတင္းကြ်တ္ညေတြဆို မီးထြန္းကားထြန္းရင္း လမ္းတကာႏွံ႕ေအာင္လည္ခဲ့တာေတြ။ ဖေယာင္းသားေတြကို စုႏုိင္သမွ်စုျပီး မီးသရဲေဆာ့ခဲ့တာေတြ။ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည သူခိုးၾကီးညမွာ အစ္ကိုေတြနဲ႕အတူတူ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခုိးခဲ့တာေတြ။ ပိုက္ဆံၾကဲပါဗ်ိဳ႕လို႕ ေအာ္ဟစ္ရင္း ေပ်ာ္ပါးခဲ့တဲ့ညေတြနဲ႕အတူ ေမြးရပ္ဌာေနဆိုတဲ့ အရာက ႏွလံုးမွာ ပံုရိပ္ထင္လာတယ္။ ဘုရားၾကီးပြဲရဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြက ရင္ကုိတဖ်တ္ဖ်တ္ လာရိုက္ခတ္ရင္း။ ရုပ္စံုပြဲ၊ ပြဲေစ်းတန္းေတြနဲ႕ လူလွိုင္းေတြရဲ့ ေရႊ႕လ်ားမွုေတြပါ ရုပ္လံုးၾကြ အသက္ဝင္လာသလိုလို။ တိုက္လာတဲ့ ေလျပည္ေအးနဲ႕ အေတြးစေတြက ေနာက္ထပ္..

ကိုယ့္ရပ္ရြာမဟုတ္ေပမယ့္ တာဝန္ဆုိတဲ့အရာေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တြဲျပီး စြန္႕လြႊတ္လိုက္ရတဲ့အရာေတြထဲမွာ လသာညေတာ့မပါဘူးမဟုတ္လား။ ေက်ာင္းတက္စအရြယ္ဆုိေတာ့ ငယ္ေဖာ္ေတြနဲ႕ေပါ့။ ကြင္းျပင္က်ယ္ၾကီးထဲက ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္း လသာညေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖူးခဲ့တယ္။ အရြယ္ေရာက္စ အပ်ံသင္စကားေတြ နားေထာင္ရင္းနဲ႕ လသာညေတြကို ကုန္လြန္ေစမွန္းမသိေလာက္ေအာင္။ ဖိုးလမင္းကို ေအာင္သြယ္ခိုင္းမယ္တို႕ အခ်စ္ကိုဘယ္လိုေျပာရမယ္တုိ႕ သီခ်င္းတို႕ကို ဆိုညည္းတတ္စျပဳလာျပီ။ ဘာမွန္းညာမွန္း ေသခ်ာမသိေပမယ့္ ေမာင့္လျပည့္ဝန္းကိုဆုိရရင္ စိတ္က သီခ်င္းထဲမွာ နစ္ဝင္သြားတတ္တာ မ်ိဳးေတာ့ ခံစားတတ္လာျပီေပါ့။ ျပီးေတာ့..

လေရာင္ရဲ့ ဖမ္းစားမွုဆုိတဲ့ စကားလံုးကို အနက္ေဖာ္ခ်င္ေနတတ္တာမ်ိဳး။ တကယ္ပဲ လေရာင္ေအာက္မွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ သိပ္ေမြ႕ႏူးညံ့မွုေတြ ျဖစ္တည္ေစတတ္သလားရယ္ ေစာေၾကာမိခ်င္လာတယ္။ အေျဖရဖို႕အတြက္ လံုေလာက္တဲ့အခ်ိန္ မရေသးခင္မွာပဲ လူငယ္တုိ႕ရဲ့သဘာဝ လသာညဆုိတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေမ့ေပ်ာက္ေစႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက ဖံုးလႊမ္းအုပ္စိုးသြားၾကျပန္ေရာ။


ဗုဒၶဘာသာတို႕ အတြက္ လျပည့္ညေတြတိုင္း ဓမၼေတးသံ၊ ပရိတ္ေတာ္ရြတ္ဖတ္သံေတြ ၾကားမွာ ေရာက္လာဖုိ႕။ ဘုရားေစတီပုထိုးတုိ႕မွာ ဆီမီးကိုးေထာင္ စသည္စသည္ ပူေဇာ္ျခင္းေတြမွာ တတပ္တအား ပါဝင္ျဖစ္လာသည္။ ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ လသာညေတြကို ေတာင္ဘက္မုဒ္ ေစာင္းတန္းေတြကေန မမွိတ္မသုန္ ၾကည့္တတ္လာသည္။ ညမို႕ ပတ္ဝန္းက်င္ေလထုေၾကာင့္ ေအးခ်မ္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ စိတ္ထဲက သိသိသာသာၾကီး ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ေစတာကိုပါ ခြဲျခားသိျမင္တတ္လာတာမ်ိဳးပါ။

ေနာက္ပိုင္း အမိေျမနဲ႕ ေဝးတဲ့ေနရာမွာဆုိေတာ့ လျပည့္ညဆိုတဲ့ အေၾကာင္းက ဘယ္လုိမွ ေပၚေပါက္မလာျဖစ္ေတာ့။ ျပတင္းေပါက္ဆိုတဲ့အရာနားမွာ မဟုတ္ပဲ လက္ထဲက ကြန္ျပဴတာ ျပတင္းေပါက္ဆီကေနပဲ သြားခ်ည္လာခ်ည္ စုန္ဆန္ေမ်ာလို႕။ ရုပ္ဝတၳဳေတြ အားလံုးက ကြန္ယက္ေတြထဲမွာပဲ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ၾကတယ္။ ဒီလွိုင္းေတြထဲကေနပဲ လူေတြ ေစ်းဝယ္လားဝယ္ရဲ့၊ စကားေျပာလား ေျပာရဲ့ နဲ႕ေပါ့။ အခ်ိန္ေတြ အကြာအေဝးအတိုင္းအဆ ေတြကို ကန္႕သတ္မဲ့ေစတယ္ မဟုတ္လား။

ျပတင္းေပါက္ဖြင့္လိုက္မွ အေဝးေျပးလမ္းမဆီက ကားမီးတန္းေတြကိုလည္း ျမင္လိုက္ရေတာ့တယ္။ အင္း ျမိဳ႕ျပစရိုက္လကၡဏာေတြကို အားက်မက္ေမာမိတဲ့ ကိုယ့္အျဖစ္ကို ျပန္ျမင္မိသြားျပီ။ ကိုယ့္ရပ္ရြာက လျပည့္ညေတြနဲ႕ေတာ့ တျခားစီပဲေပါ့။ ဘယ္သူမွ မရွိဘဲ ကိုယ္တေယာက္တည္း ရပ္ေနမိတဲ့ အခန္းက်ဥ္းထဲကေန ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႕အတူ တလမ္းလံုးျပည့္ ထုပ္ဆီးတုိးခဲ့တာကို ဆြဲယူလုိ႕မျဖစ္ႏုိင္ဘူး မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီလမ္းေတြက မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ေနရတဲ့ အေဝးေျပးလမ္းမေလာက္ မေကာင္းေပမယ့္ လမ္းမေကာင္းဘူးရယ္လုိ႕ စိတ္ထဲမကြက္မိ ခဲ့ပါဘူးေလ။

လသာညနဲ႕အတူ ျဖန္႕က်က္ေနမိတဲ့ အေတြးေတြကို အထပ္ထပ္ျပန္ရုပ္သိမ္းဦးမွ။ ရွားပါးရွားပါး စိတ္လိုလက္ရ ထြက္ၾကည့္မိလုိ႕ ျမင္လိုက္ရတဲ့ လသာညရဲ့ အလွကို စနစ္တက် ထုတ္ပိုးရင္း ေနာက္တခါ လသာည ေရာက္လာဖို႕ကိုသာ…. ။



16 comments:

ျမေသြးနီ said...

ကိုယ့္ေ့ျမကိုယ့္ေရမွာ သာတဲ့ ဖိုးေရႊလ က ပိုလို႔ ရႊန္းျမျမျဖစ္ေနမလားမသိဘူးေနာ္..။

ေန၀သန္ said...

လသာညမွာလမင္းၾကီးကို ေငးေမာလို႕ လြမ္းေမာရတာကို သေဘာက်တယ္.... အိမ္ေဘးက ၀ါးရံုေတာမွာေလတိုးသံ.. ဇီးကြက္ေအာ္သံေတြနဲ႕.... သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္...

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

လေရာင္၏ ျဖားေယာင္းမႈကို လိုလားသူ said...

ေအးျမေသာ လရိပ္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ။

Su Myat Htar said...

လမင္းႀကီးကို ေငးၾကည္႔ရင္း လြမ္းရတဲ႔ညေတြလြန္ပါေစ...။

Aye Kyaw Zan said...

"သိတတ္စအရြယ္မွာ ေဆာ့ကစားဖူးတဲ့ လသာညေပါင္းမ်ားစြာ။ ထုပ္ဆီးတိုး၊ ဘုတ္ဒီထိုးတမ္း ေျပးတမ္းလိုက္တမ္း၊ေညာင္ပင္တေစ ေဝေလေလ၊ ကုန္းလားေရလား၊ လိပ္ဥေပ်ာက္လုိ႕လိပ္မ,ရွာ၊ ဆီမီးခြက္ၾကီးတေျပာင္ေျပာင္ စသည္ ကစားခဲ့ဖူးတဲ့ ညေတြက မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါ။ ရက္ၾကီးအခါၾကီး လသာညေတြ အထူးသျဖင့္ သီတင္းကြ်တ္ညေတြဆို မီးထြန္းကားထြန္းရင္း လမ္းတကာႏွံ႕ေအာင္လည္ခဲ့တာေတြ။ ဖေယာင္းသားေတြကို စုႏုိင္သမွ်စုျပီး မီးသရဲေဆာ့ခဲ့တာေတြ။ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည သူခိုးၾကီးညမွာ အစ္ကိုေတြနဲ႕အတူတူ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခုိးခဲ့တာေတြ။ ပိုက္ဆံၾကဲပါဗ်ိဳ႕လို႕ ေအာ္ဟစ္ရင္း ေပ်ာ္ပါးခဲ့တဲ့ညေတြနဲ႕အတူ ေမြးရပ္ဌာေနဆိုတဲ့ အရာက ႏွလံုးမွာ ပံုရိပ္ထင္လာတယ္။" - Maung Myo ေရ.. ေမာင္ရင့္ ( သူငယ္ခ်င္း ?? ) ေရးျပ ေတာ့မွပဲ ဦးမွာလည္း ေတာသား ကေလးဘဝ တုန္းက အဲသည္လို လသာညေတြ အမ်ားၾကီး ရွိခဲ့ဖူးတာကို သတိထားမိေတာ့တယ္။ မွတ္မွတ္ရရ လသာညေတြမွာ ဦးရဲ႕အဖိုး ( ဗုဒၶဘာသာကို အေျပာနဲ႕ မဟုတ္၊ အလုပ္နဲ႕ အလြန္ ကိုင္းရွိဳင္းသူ၊ သူက ဦးတို႕မွာ ကြ်ဲ ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ ရွိသလဲ ဆိုတာ အတိအက် မသိပါဘူး။ သူ အဲဒါေတြကို သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ထားျပီး ဗိေႏၶာေဆး ကုပါတယ္။ လူနာ ေနေကာင္းသြားမွ သူတို႕ကန္ေတာ့တဲ့ေငြ ၅ိ၊ ၁၀ိ စသည္ျဖင့္ ေဆးျပန္ ဝယ္ႏိုင္ရံုေလာက္ လက္ခံပါတယ္။ ႏြမ္းပါးသူေတြဆီက မယူဘူး။ သူဟာ ေန႕စဥ္ စာၾကည့္ခ်ိန္ ထားျပီး လယ္တီဆရာေတာ္ရဲ႕ ဘဝနာ ဒီပနီ၊ မိုးကုတ္ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ဝိပသနာ တရား စာအုပ္ေတြလို၊ ၅၅၀ နိပါတ္ေတာ္ လို စာအုပ္မ်ိဳးေတြ နဲ႕သာ ေမြ႕ေလ်ာ္ေန သူျဖစ္ပါတယ္ ) က အထူးသျဖင့္ ဇာတ္ၾကီး ဆယ္ဘြဲ႕၊ ၅၅၀ နိပါတ္လာ ပံုျပင္ေတြကို ေျပာျပတတ္ေလ့ ရွိတယ္။ ရြာထဲက ကေလးေတြ၊ အပ်ိဳအရြယ္ေတြကအစ လာနားေထာင္ၾကပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္း ၄ တန္းေလာက္ပဲ ေနဖူးတဲ့ ဦး မရီးက ဘုန္းၾကီးတပါး တရားေဟာေနရင္ ဒီဇာတ္လမ္း ဘယ္လို ဆံုးမယ္ ( ဇာတ္ ေပါင္းခန္း ) ဆိုတာ ကို ဆရာလုပ္ျပီး ၾကိဳေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒီ တရားက ငါတို႕ အဖိုး ေျပာျပီးသား တဲ့.. အဲဒီ ငယ္ဘဝကို သတိရသြားပါတယ္.. း))

Than Lae said...

ေရးထားတာ မိုက္တယ္ ေမာင္မ်ိဳး။ တကယ့္ကို တမ္းတလြမ္းေမာျပီး ျပန္မရနုိင္ေသးတဲ့အတိတ္တစ္ခ်ိဳ ့က ေရးတဲ့ထဲမွာ အေတာ္ပီျပင္ေနတယ္ ... တို ့ေတြလည္း အတူတူပါပဲေလ ... လသာညတုိင္း ဆို ့နင့္တဲ့အလြမ္းေတြနဲ ့အတူ အေတြးေတြကလည္း အိမ္ကို ျပန္ေရာက္သြားစျမဲပါပဲ .................

ေမဓာ၀ီ said...

အမကေတာ့ ဒီမွာလဲ လျပည့္ညတိုင္းလိုလို ေကာင္းကင္ႀကီးကို သတိတရ ေမာ့ၾကည့္မိတယ္။ မိုးသားေတြရွိေနရင္ ရာသီဥတု မသာယာရင္ လမင္းကို မျမင္ရဘူး။ တခါတေလ ေရြ႕ေနတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြၾကားမွာ လမင္းက ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္နဲ႔။ တခါတေလေတာ့လဲ မနက္ခင္း အလုပ္သြား ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ထိ လမင္းက သာေနတတ္ေသးတယ္။
လမင္းမသာတဲ့ လျပည့္ညပဲျဖစ္ျဖစ္ လမင္းသာတဲ့ လျပည့္ညပဲျဖစ္ျဖစ္ လျပည့္ည ဆိုတဲ့ အသိက စိတ္ကို ၾကည္လင္ညြတ္ႏူး ေစတာပါပဲ ေမာင္မ်ဳိးေရ ... ။

Cameron said...

ဘ၀မွာလသညမ်ားစြာကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔ဖူးတယ္...။ ရသေပါင္းစံုနဲ႔ခံစားမႈေပါင္းစံုကိုရရွိခဲ႔ဖူးတယ္..။ တေန႔ကသာတဲ႔ စႏိုးမြန္းကေတာ့ အလွဆံုးထင္ရဲ႔..။

ညီရဲ said...

တို ့ရြာသားေတြအတြက္ကေတာ့ လသာညတိုင္းဟာ လြမ္းေမာစရာေတြ ခ်ည္းဘဲေပါ့ ညီေရ...

AH said...

ဟုတ္ပအစ္ကိုေရ... ဒီမွာေတာ့ လသာသာ ၊ မသာသာ မသိလိုက္ မသိဘာပါ ဘ၀ကို ျဖစ္ေနျပီ။ ငယ္ဘ၀တုန္းက လသာညေတြ ထြက္ေဆာ့တာ မွတ္မိတယ္။ မီးကလည္း မမွန္ေလေတာ့၊ လသာတဲ့ ညေတြဆို ပိုျပီး ေဆာ့လို႕ ေကာင္းတယ္ :)

သက္ေဝ said...

ေမာင္မ်ိဳးေရ... အမ မေရာက္တာ ၾကာသြားလို႔ စာအေၾကြးေတြ ေပါင္းဖတ္သြားတယ္...

လကေတာ့ သူ႔အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း မပ်က္မကြက္ ျပည့္ေနျမဲပါ... အမိေျမနဲ႔ ေဝးတဲ့ေနရာမွာလည္း လျပည့္ညက သဘာဝအတိုင္း လွေနျမဲပါ...

ျမိဳ႕ျပရဲ႕ လျပည့္ညနဲ႔ ေက်းလက္ရဲ႕ လျပည့္ညေတြမတူဘူးဆိုတာလည္း လေရာင္ကို ခံစားတဲ့သူရဲ႕ စိတ္အေျခေပၚမွာ မူတည္တယ္လို႔ ေတြးမိတာပါပဲ...

ပိုစ့္ေတြဖတ္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... း))

San San Htun said...

ညဖက္ ေက်ာင္းကေန အေဆာင္ၿပန္ရင္ ေကာင္းကင္ၾကီးကိုေမာ့ၿပီး လနဲ့ ၾကယ္ကို ရွာရတာ အေမာ..လၿပည့္ညေတြမွာ ပြဲေတာ္ေတြနဲ ့ စည္ကားသက္ဝင္ေနတဲ့ ၿမန္မာၿပည္က လသာညေတြကို လြမ္းတယ္...

mstint said...

'လသာညအေတြး'ေဆာင္းပါးေလးဖတ္ရင္း မီးမရွိတဲ့
ရြာေလးကိုေရာက္ခဲ့စဥ္က လမင္းရဲ႕တန္ဘိုးရွိတဲ့
အလင္းေရာင္အေၾကာင္းအေတြးေလးေရာက္သြားတယ္
တီတင့္ အိမ္ဦးသခင္ရဲ႕ရြာေလးအေၾကာင္းေပါ့ း)
အခုအသက္အရြယ္မွာေတာ့ေမာင္မ်ိဳးေျပာသလို
ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ႏိုင္စြမ္းေပးႏိုင္တဲ့ တရားဓမၼေတြမွာ
ေမြ႔ေလ်ာ္တာကိုပိုႏွစ္သက္သေဘာက်ေနၿပီ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ေမာင္မ်ိဳးပိုစ္႕ေလးဖတ္ျပီး လေရာင္ရဲ႕ ေအးျမမႈနဲ႕အတူ အိမ္ကို သတိရတဲ႕စိတ္ေတြ မ်ားသြားရတယ္။
လေရာင္ဆုိတာ ျမင္သူတိုင္းကို ေအးျမေစႏိုင္တဲ႕ အစြမ္းရွိတယ္ေနာ္..
စိတ္ညစ္ေနခ်ိန္ လမင္းၾကီးကို ၾကည္႕မိရင္ေတာင္ ရင္ထဲက အပူတစ္ဝက္ သက္သာသြားသလို ခံစားမိတယ္။
အေမ႕အိမ္ရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ လေရာင္ရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို အျမန္ဆုံး ခံစားႏိုင္ပါေစလို႔ေနာ္

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

လသာညကို ေငးေမာၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႕တဲ႕ ညနက္ေတြက္ု လြမ္းတယ္ ကိုမ်ိဳးေရ... ခုေတာ့ လသာညကို ဂရုတစိုက္ေစာင့္ၾကည့္ဖို႕ အခ်ိန္မေပးနိုင္ခဲ႕တာ ၾကာၿပီေလ....

THS said...

လျပည့္ည အေၾကာင္း စီစီရီရီ ခ်ျပသြားတာေလး သိပ္လွတယ္ ၊ ေမာင့္လျပည့္ဝန္း သီခ်င္းနားေထာင္မိတိုင္း ရင္ထဲမွာ စူးကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တယ္ ..။

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...