Monday, March 26, 2012

အျမင့္....

ထိပ္ဆံုးေရာက္ခ်င္ရင္ ခပ္ျမင့္ျမင့္ေတာ့ တက္ရမွာေပါ့ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အျမင့္ေၾကာက္တယ္ ။ အငယ္က ရြာမွာ မာလကာသီး ခူးစားတာ သရက္သီး ခူစားတာမ်ိဳးဆိုရင္ အပင္ေပၚတက္ခူးစားရတာ အဲ့ေတာ့ အပင္ေပၚတက္ရတာ အေမက အဲ့က် အေမက မွာတတ္တယ္ အျမင့္ၾကီးမတက္နဲ႔ေနာ္ ျပဳတ္က်မယ္တဲ့ ျပဳတ္က်ရင္ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ဒဏ္ရာရတာေပါ့ သားရယ္တဲ့ အေမက က်ေနာ္ အျမင့္ၾကီးမွန္းလို႕ အက်နာမွာ သိပ္စိုးရိမ္ပံုရတယ္ ။ ရြာမွာ ကြ်ဲ ႏြားေက်ာင္းရင္း ေခ်ာင္းေဘးက အပင္ျမင့္ျမင့္ေတြကေန အစ္ကိုေတြက ေခ်ာင္းထဲခံုခ်တာ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာပဲ ျပီးေတာ့ ေရေပၚမွာ ေပါေလာေမ်ာလို႕ က်ေနာ္လည္း အဲ့လို မ်ိဳး အျမင့္ၾကီးကေန သိပ္ခုန္ခ်ခ်င္တာပဲ ဒါေပမယ့္ေၾကာက္တယ္ ။ အစ္ကို က က်ေနာ္ အဲ့လို အျမင့္ေပၚကေန ေခ်ာင္းထဲ ခုန္ခ်ခ်င္တဲ့စိတ္ကို သိပံုရေတာ့ အပင္ေပၚ တူတူတက္လို႕ အစ္ကိုပါ လိုက္ေပးတာ တက္တုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္ျပီး ခုန္ခ်ဖို႕လုပ္ေတာ့ လူက ေၾကာက္ေသးေတြပါ ပန္းတယ္ ဟုတ္တယ္ က်ေနာ္က အျမင့္ဆို ေၾကာက္တတ္ပါတယ္ ။


တိုက္ျမင့္ျမင့္ေတြေပၚကေန ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္ရင္ ေျခဖ၀ါးေတြ သိပ္ယားပါတယ္ ရန္ကုန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတူ သင္တန္းတက္တုနး္က ၂ လေလာက္တူတူေနဖူးတယ္ ညေနခင္းက် လသာေဆာင္က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုစကားေျပာၾကရင္ က်ေနာ္က အေပါက္၀နားပဲေနတယ္ ကိုယ့္ကို ဘယ္သူမွလည္း တြန္းခ်မွာမဟုတ္မွန္းသိေပမယ့္ ေၾကာက္တာကေတာ့ေၾကာက္တာပဲ ။ ၾကိဳးနဲ႔ဆြဲျပီး ပစၥည္းယူတင္တာမ်ိဳးဆိုရင္လည္း က်န္တဲ့သူေတြကိုသာ တာ၀န္ေပးပါ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ မေပးပါနဲ႕ အထုတ္ကို ေသခ်ာမၾကည့္ဆြဲပဲ အေပါက္ကေန အသားကုန္သာဆြဲတင္ေနလို႕ ခဏခဏ ျပဳတ္က်တာေပါ့ ။မေန႕ညက အမိုးထပ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္လို႔ အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ႕ပစ္လိုက္တာ ေႏြမွာ ေလေအးေတြတုိက္လို႕ ေအးမွပဲ သတိ၀င္ေတာ့တယ္ ဘ၀က အထီးက်န္ျပန္ေတာ့လည္း သိပ္မေကာင္းျပန္ဘူး ။


အျမင့္ ကိုေၾကာက္ေတာ့ ခပ္ျမင့္ျမင့္ကို ဘယ္ေရာက္မတုန္း တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေလာဘ နည္းတယ္ေျပာတယ္ ဆိုလိုတာက ဘ၀မွာ ရုန္းကန္ လႈပ္ရွားရတာကို ေၾကာက္ရြံ႕တယ္လို႕ ဆိုလိုၾကတာမ်ိဳး ။ နယ္ေျမသစ္ အေတြ႕ၾကံဳသစ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႕ေတြ အျမင့္ေရာက္ဖို႕ၾကိဳးစားၾကရတယ္ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ထုိက္သင့္သေလာက္ နုိုင္ငံျခားမွာ အဆင္ေျပေနၾကေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ နယ္စပ္ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕မွာ လခစားတစ္ေယာက္အဆင့္ကေန မတက္ခဲ့ဘူး က်ေနာ္က အျမင့္ေၾကာက္တာကိုး အျမင့္ၾကီးလည္း မမွန္းျဖစ္သလို အျမင့္ၾကီးလည္း ဘယ္ေတာ့မွမေရာက္လာခဲ့ဘူး ။

လူလတ္ပိုင္းေရာက္လာလို႕ ထုိက္သင့္တဲ့ အခက္အခဲေတြကိုရင္ဆိုင္ ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ၾကိဳးစားသင့္မွန္းသိေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ေနရာေလးတစ္ခုမွာ ျငိမ္ျငိမ္ကေလးေနေနရတာကို ပိုခံုမင္တတ္လာတယ္ ဒါက က်ေနာ့္ရဲ့ ညံ့ဖ်င္းျခင္းလို႕လည္း ဆိုနိုင္တယ္ ။ တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့ တစ္သက္စာ နာက်ဥ္းပံုမ်ိဳးနဲ႕ ' အျမင့္ကို ဆြဲတင္တာ တက္မလာရဲတဲ့ပံုမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မၾကီးပြားဘူး တဲ့ သူ႕က်ိန္စာေတြမ်ား က်ေနာ္ ျငိေလသလားမသိ က်ေနာ္ ခုထိ မၾကီးပြားဘူးရယ္ ျပတ္လပ္လိုက္ ေခ်းငွားလိုက္ ဒီလိုေလးပဲ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းလာလိုက္တာ အခ်ိန္ေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ေႏွာင္းခ့ဲျပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကေမးတယ္ ဒီမွာလုပ္ေနတာလည္း ၾကာျပီဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စုမိျပီလားတဲ့ က်ေနာ္ ျပံဳးရံုပဲ ျပံဳးျဖစ္တယ္ း) ။


အျမင့္ၾကီးေတြ မေတြးျဖစ္လို႕ အျမင့္စားစကားေတြလည္း က်ေနာ္ မဆိုတတ္ဘူးရယ္ ။ အျမင့္ၾကီးေတြေတြးျပီးမၾကိဳးစားခဲ့လို႕လည္း က်ေနာ္ ေအာင္ျမင္တ့ဲသူတစ္ေယာက္လည္းမျဖစ္ခ့ဲျပန္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ဒီဘ၀ေလးကို ေက်နပ္ပါတယ္ဆိုေတာ့ မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕ကေထာပနာျပဳတယ္ ဘုန္းၾကီး တဲ့ ။အျမင့္ၾကီးေရာက္ဖို႕ သက္လံုးေကာင္းဖို႕လိုတယ္ ။ အျမင့္ၾကီးေရာက္ဖို႕ အတြန္းအတိုက္ေတြ ခံနို္င္ရမယ္ ေသခ်ာတာေတာ့ က်ေနာ္ အျမင့္ ကိုမေရာက္ေသးတာပဲ ဒီစာေရးရင္ ဘယ္လိုမ်ား နိဂံုးခ်ဳပ္ရမလဲ ေတြးမိေတာ့ က်ေနာ္ေရးတဲ့ အျမင့္ ဆိုတာကို က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ဘယ္လိုေပတံမ်ိဳးနဲ႔ တိုင္းေနတာလည္းဆိုတာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းမသိဘူး အဲ့တာေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့ အေတြးေတြက သိပ္တိမ္တာ ဘယ္ေတာ့မွ အျမင့္မေရာက္ဖူး ။ တကယ္ေျပာတာပါ က်ေနာ္ အျမင့္ေၾကာက္တယ္ဗ် ။




ေမာင္မ်ိဳး .... ေရးသည္ ။

7 comments:

မွ်စ္ said...

က်ေနာ္လဲ အျမင့္ေၾကာက္တယ္ အကို..

အဲဒါေၾကာင့္ အခုထိ အနိ္မ့္မွာပဲရွိေနတာလားသိဝူး...

ညီလင္းသစ္ said...

ခပ္နိမ့္နိမ့္မွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနတာလည္း ေကာင္းတာပါပဲ ညီရာ..၊ က်စရာ မ႐ွိဘူး၊ ႐ွိခဲ့ရင္ေတာင္ မနာဘူး၊ ေလတုိက္ခံရတာ နည္းတယ္၊ တကယ္ေတာ့ ဘယ္လို ဘဝမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ၊ ကိုယ္ျပဌာန္းထားတဲ့ ကိုယ့္အေျခအေနကို ကုိယ္ေက်နပ္ႏွစ္သက္ေနရင္ ၿပီးတာပဲ မဟုတ္လား...၊

(ဒီ ရင္တြင္းျဖစ္ ပို႔စ္ေလးနဲ႔အတူ က်ေနာ္သိတဲ့ ညီငယ္ ေမာင္မ်ိဳးကို ျပန္ေတြ႔လိုက္တယ္...) =))

ဟန္ၾကည္ said...

ေျပာဖူးတဲ့စကားပဲ ထပ္ေျပာရမွာပဲ ေမာင္မ်ဳိးေရ...

ဘ၀မွာ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ လိုခ်င္တာကိုရတာတဲ့...ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ရတာကို ေက်နပ္တာတဲ့...

အႏွီေတာ့ နိမ့္တာျမင့္တာေတြ ေဘးဖယ္ထားစမ္းပါဦး...ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ပိုအေရးႀကီးသပ...

တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္...ကိုယ္ဘာလိုခ်င္သလဲဆိုတာကို တိတိက်က် သိဖို႔...ဟုတ္လား

ေမာင္သီဟ said...

အရွိအရွိတုိင္းေနတာေကာင္းတယ္
အျမင္႔ေၾကာက္တတ္လို႔ ခ်ားရဟတ္ေတာင္စီးရဲဖူးေလ
း)
ဒီပုိ႔စ္ေလးဖတ္ၿပီး သတိထားဆင္ျခင္ရအုံးမယ္
အျမင္႔ေရာက္ေနလို႔ေတာ႔ဟုတ္ပါဝူး
ကိုယ္႔ကုိယ္ကုိ သတိေပးဆုံးမမလို႔ း)

ေန၀သန္ said...

အျမင့္ရယ္လို႕ေတြးစရာမလိုပါဘူး... ဘ၀မွာ ကိုယ့္အတြက္၊ ကိုယ့္မိသားစုအတြက္၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္ တစ္ခုခုအက်ဳိးေက်းဇူးျပဳႏိုင္တဲ့ဘ၀ေရာက္ရင္ ဒါဟာ ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့ဘ၀ပါ.. အဲဒါဟာ ေတြးထားစရာမလိုတဲ့ ျမင့္မားေနတဲ့ဘ၀တစ္ခုပါပဲ.. း))

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

Phyo Evergreen said...

ဘ၀မွာေရာင့္ရဲေက်နပ္တတ္ရင္ေတာ့ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္ကိုမ်ိဳး...။ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ၿဖစ္ခ်င္တာေလးေတြ ၿဖစ္လာေအာင္ နည္းနည္းစီၾကိဳးစားၾကည့္ေပါ့... တေန႔က် အၿမင့္ကိုေၾကာက္ခ်င္မွေၾကာက္ေတာ့မွာ...။

San San Htun said...

နိမ့္တာ၊ ၿမင့္တာေတြထက္ ဘဝကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေက်ေက်နပ္နပ္ ၿဖတ္သန္းႏိုင္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ..

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...