စမ္းေရၾကည္

သမီးေလး

သမီးေလးေမြးျပီတဲ့………

လက္ထဲမွာေထြးေပြးထားရသည့္ အႏွီးေဖြးေဖြးတြင္ သမီးေလးရွိေနသည္။ ငါ့သမီးေလး ငါ့သမီးေလး လို႕ ႏွုတ္မွတဖြဖြေရရြတ္ရင္း ထပဲခုန္ရမလို လူက ျငိမ္သက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လ်က္ ရင္က တလွပ္လွပ္ျဖစ္လို႕သာေနသည္။ ေဘးပတ္ပတ္လည္ကလူေတြ အားလံုးရဲ့ လက္ကို ကိုင္ဆြဲျပီး ေျပာျပလိုက္ခ်င္သည္မွာ အဲ့ဒါ က်ေနာ့သမီးေလး ဟုပင္ျဖစ္သည္။

သမီးေလး၏ ပါးႏုႏုေထြးမွာ ဆံျခည္မွ်င္ေသြးေၾကာေတြ ျမင္ေနရသည္။ ဖေအတူေအာင္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလး ေမြးေပးမည္ ဟုေျပာစဥ္က ရီေမာေနမိသမွ် အခုေတာ့ တကယ္လုပ္ခ်လုိက္ျပီလို႕ အားရေက်နပ္မိ၏။ ဆံပင္ပါးပါးေလးနဲ႕ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕လို႕ ကန္႕ကြက္မိသည္မွာ သားလား သမီးလား မသိစဥ္ကတည္းကပင္။ သားေလးလိုခ်င္သလား သမီးေလး လိုခ်င္သလားလို႕ ေမးေတာ့ အေျဖ မရွိ။ ေရြးခ်ယ္ရန္မလိုေသာ ေမးခြန္းကို ေမးရန္ေကာလုိ႕ ကန္႕ကြက္ခ်င္သည္။ ဘာေလးျဖစ္ျဖစ္ပါ လုိ႕ေျဖရင္း အခုေတာ့ သမီးေလးျဖစ္ေနျပန္သည္။

သမီးေလးဆုိေတာ့ မိန္းမတို႕ဘုန္း ဆံထံုးဆိုတာနဲ႕ညီေအာင္ ဆံပင္ေထြးေထြးေကြးေကြးေလးေတြ ျမန္ျမန္ရွည္ဖို႕ အခုကတည္းက စီမံခ်က္ဆြဲေနမိျပန္သည္။ ေမြးဆံပင္ေတြ ရိတ္ရဦးမယ္ဆိုေတာ့ ဆံပင္ေတြျပန္မထြက္လာခဲ့ရင္ဆုိတဲ့ အပူတခုကို စီးကူးဖို႕အဆင္သင့္။ နွုတ္ခမ္းႏုနုေထြးကို ရဲရဲေလးနီတ်ာေအာင္ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ပါ့ဆုိတာလည္း ပါသည္။ ဇင္ေယာ္ေတာင္မ်က္ခံုးျဖစ္ဖို႕ လက္ဖက္ရိုးနဲ႕ ဆြဲေပးဦးမွ ဆိုတာလည္းမခ်န္။ ပန္းေတြကိုမေျခြပဲ အကံုးအခက္အျဖစ္ သမီးေခါင္းေပၚမွာ ပန္းေပးခ်င္စိတ္ေတြလည္း တဖြားဖြား။ မိန္းမေကာင္းပန္းပန္ တပြင့္တဲ့ သမီးရယ္လို႕ ေျပာရေအာင္လည္း အျပန္တရာပင္ ေစာလုိ႕ ေနျပန္သည္။ တကယ္က သမီးေလးသည္ ပုခက္တြင္း ပင္ မေရာက္တတ္ေသး မဟုတ္လား။

သမီးေလးကို ျမန္မာဆန္ဆန္ ဝတ္ဆင္ေစဖို႕ သြန္သင္ရမည္။ သနပ္ခါးျဖင့္ အသားေအးေအာင္၊ ကရမက္ျဖင့္ အသားေမႊးေအာင္ ဘယ္သို႕ဘယ္ပံုရယ္ နားဝင္ေစခ်င္သည္။ ျမန္မာ့ရိုးရာခ်ည္ထည္ အဆင္ဆန္းဆန္းမ်ားျဖင့္ သမီးကို တေခတ္ဆန္းေနေစခ်င္သည္။ ကတၱီပါပံုေတာ္ထူထူ စီးျပီး အိေျႏၵအျပည့္ျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ေသာ သမီးကို စိတ္ထဲက ျမင္ေယာင္သည္။ ေနဦး ပညာတတ္ မိန္းမေကာင္း မိန္းမျမတ္ ျဖစ္ဖို႕ ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုေကာ အဘယ္စုတ္တံနဲ႕ စဆြဲ ရမည္နည္း။ သမီးေလး ဖတ္ဖို႕ စာအုပ္ေတြကို စာအုပ္စင္ ေပၚကေန ခ်ျပီး စီႏွင့္ ေနခ်င္ျပန္သည္။ သမီးေလး ပထမဆံုးစဖတ္ေသာ စာအုပ္သည္ ပါရဂူ၏ စိၾတပိယာ ျဖစ္မလား ဗုဒၶဘာသာေကာင္း တေယာက္ျဖစ္ေစမလား သူကိုယ္တိုင္ပင္ မေဝခြဲတတ္ျပန္။ ေက်ာင္းေတာင္မွ ယဥ္ေက်းလိမၼာေအာင္ သြန္သင္ဆံုးမေသာ ေက်ာင္းမွာထားဖို႕ ေက်ာင္းမ်ား စာရင္းစျပဳစုေနျပီ။ အမွန္က သမီးေလးသည္ စာေရးစာဖတ္ဖို႕ ေဝးလို႕ မ်က္လံုးေလးပင္ ျမင္တတ္မည္ မဟုတ္ေသး။

ဘက္စံုေတာ္ေသာ သမီးေလးျဖစ္ဖို႕ အားကစားကိုလည္း ထက္သန္ေစခ်င္သည္။ သမီးေလး အားကစားကို စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ အိမ္မွာ အားကစားျပိဳင္ပြဲမ်ား ျပေသာ လိုင္းေတြထပ္ထည့္ဖို႕။ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္ေသာ တင္းနစ္မယ္ျဖစ္ျဖစ္ ေဂါက္သီးရိုက္မယ္ျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္္ႏိုင္သည္။ သို႕တည္းမဟုတ္ သူ႕လို အေျပးသန္ေသာ သမီးေလးလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႕ရာတြင္ သမီးေလးသည္ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ဖို႕ထားလို႕ ဟိုဘက္ဒီဘက္ေတာင္ တိတိပပ မယိမ္းတတ္ေသးေသာ ရင္ခြင္ပိုက္။

မိန္းကေလးပီပီသသျဖစ္ဖို႕ သမီးေလး ေမေမကို သြန္သင္ခုိင္းရမည္။ သမီးေလးကို ႏွစ္ေခ်ာင္းထိုး ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ထိုးတတ္ဖို႕ အခုကတည္းက ျပန္ေလ့က်င့္ထားလို႕ မွာခ်င္ေသာ္လည္း ဆႏြင္းထုတ္ကေလး ထုတ္ထုတ္ရွဴေနတာျဖင့္ပင္ လက္မအားေလာက္ေသးပါဘူးဟု ေျဖသိမ့္လိုက္ရျပန္သည္။ ငယ္ေသာ္ကသမီး ဆံုးမနည္းက ၾကီးေသာအခါ မီးပမာသို႕၊ ငယ္ေသာ္က သမီးဆံုးမမ်ားက ၾကီးေသာအခါ ထီးပမာသို႕ ဆိုေသာ ေဆာင္ပုဒ္အားလံုး သူ႕ကိုအလြတ္ရေအာင္ က်က္ခုိင္းရမည္။ ေနာက္ဆံုး မင္းလည္း ေရွ႕ကေန မိန္းမပီပီသသေနျပကြ လို႕ အဆံုးမရွိအစမရွိ သူေျပာခ်လုိက္မိေသာအခါ မီးေနသည္ထံမွ မ်က္ေစာင္းတခုကို ခပ္ျမန္ျမန္ရရွိလိုက္သည္သာ။

သမီးေလး မျဖစ္မေန ၾကံဳလာရမည္ျဖစ္ေသာ ေလာကဓံတရားတို႕ကိုလည္း ၾကံ့ၾကံ့ခိုင္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေစခ်င္ျပန္သည္။ လူ႕ေလာကတြင္ ေတြ႕လာရမည့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုတို႕အေၾကာင္းကိုလည္း ေစ့ငုရင့္က်က္ေစလို၏။ တိုေျဖာင့္ ခ်ိဳေကာက္ ထုိႏွစ္ေယာက္ အစရွိေသာ လကၤာတုိ႕ကို သမီးနားယဥ္ေအာင္ ခဏခဏ ေရရြတ္ျပရေပဦးမည္။ ထုိေနရာတြင္ ဦးႏု၏ ကာမတဏွာ စာအုပ္ဖတ္ဖို႕ သမီးေလးကို တိုက္တြန္းရန္ဟု မွတ္ခ်က္တို႕ထားမိသည္။ သမီးေလးကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မသမာသူ လူသူေတာ္ေယာင္မ်ားကို ခြဲျခားတတ္ေအာင္ ဘယ္အရာက စြမ္းေဆာင္ေစမည္နည္း။ အမွန္စင္စစ္ အႏွီးထုတ္တြင္းက သမီးေလးမွာမူ ေခ်ာ့ျမဴကလူက်ီဆယ္သည္ကိုပင္ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ မရီတတ္ႏုိင္ေသး။

သမီးေလး၏ေဖေဖေကာ။ သမီးေလးၾကီးလာရင္ သမီးေလး၏ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႕ညီေအာင္ သမီးေလးအတြက္ဆိုျပီး အခုကတည္းက ျပဳျပင္ေနထိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားရမည္။ ပါးစပ္ထဲမွာ ခဏခဏဝါးေနတတ္ေသာ ကြမ္းကိုလည္းေကာင္း၊ ႏွာေခါင္းနဲ႕ ပါးစပ္တေလွ်ာက္ မနားတမ္း အလုပ္ရွဳပ္ေနတတ္ေသာ ေဆးလိပ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ညေနတုိင္း ေဆးျဖစ္ဝါးျဖစ္ သို႕မဟုတ္ အထက္လူၾကီးမ်ားႏွင့္ပုလံနံပ သင့္ျမတ္ေအာင္ဟု မၾကာမၾကာ ေန႕တိုင္းလိုလို ေသာက္တတ္ေသာ အဝါေရာင္ အရည္တုိ႕အားလည္းေကာင္း ၾကီးသည့္အမွုကို ငယ္ေအာင္၊ ငယ္သည့္အမွုကို ပေပ်ာက္ေအာင္ မည္သို႕ လုပ္ေဆာင္ရမည္နည္းဟု ေတြးေတာရင္း ေခါင္းေျခာက္ေနျပန္သည္။ လက္သည္း၊မုတ္ဆိတ္တို႕ ရွည္လာလွ်င္ မလွီးမျဖတ္ မရိတ္မသင္ ထားတတ္ေသာ သူက သမီးေလးကို ေထြးေပြ႕ ခ်ီမေနခိုက္ သမီးေလးကို မေတာ္တဆ ထိခိုက္စူးရွနာက်င္ေစမလား ဆိုေသာ စိုးရိမ္စိတ္တို႕ျဖင့္ ေန႕တိုင္း လက္သည္းညွပ္ မွုတ္ဆိတ္ရိတ္တတ္လာသည္။ သို႕ေသာ္ ႏုႏုေထြးေထြးသမီးေလးကို ယခုထက္ထိ သူ႕လက္ျဖင့္ ခ်ီမခြင့္ပင္ မရခဲ့ေသး။

ဗဟုသုတႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သမီးေလးျဖစ္ေစဖို႕ သမီးေလးကို ေန႕စဥ္ေျပာျပရမည့္ အေၾကာင္းအရာသည္ ဘယ္အရာ ျဖစ္သင့္သလဲ သူမသိတတ္ျပန္။ ကမာၻ႕ေရးရာ အျဖာျဖာမ်ားလား၊ မင္းသုဝဏ္၏ ပံုျပင္မ်ား ဒါမွမဟုတ္ လူထုဦးလွ ပံုျပင္မ်ားလား ဒြိဟေတြျဖစ္လို႕။ သို႕ျဖစ္ရာ သူလက္လွမ္းမွီရာ ဖတ္ဖို႕မွတ္ဖို႕ မွတ္တမ္း စာအုပ္တအုပ္ပင္ ထုတ္လို႕ေနသည္။ သမီးေလး ေနာင္တခ်ိန္ဖတ္ျဖစ္ေကာင္း ဖတ္ျဖစ္လိမ့္မည္။ နည္းပညာအရာတြင္လည္း သူ႕သမီးေလးကို သူတကာတုိ႕ထက္ မနိမ့္က်ေစလို။ ထို႕အတြက္ သူမစြမ္းတတ္ႏိုင္ေသာ ကြန္ျပဴတာနည္းပညာ အစရွိသည္မ်ားကိုလည္း တေန႕ထက္တေန႕ ဆထက္ပိုး ေလ့လာျခင္းျဖင့္ သမီးေလးအတြက္ ျပည့္စံုလံုေလာက္ေသာ ေရႊအိုးတခု ဖန္ဆင္းရန္ျဖစ္သည္။

ထိုအရာေတြ ထက္ ေစာစြာ ၾကံဳရေသာအရာမွာ သမီးေလးအတြက္ နာမည္ေရြးခ်ယ္ျခင္းပင္။ ႏွစ္ဖက္ေသာ ဘိုးဘြားမ်ားကလည္း သူတုိ႕၏ နာမည္မ်ား အသီးသီးအသက ပါလိုၾကသည္။ ဘုိဆန္ဆန္နာမည္ေပးဖုိ႕လည္း ေျပာသူရွိသည္။ ေဗဒင္သုခဆိုေသာ အရာတုိ႕သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ မယံုၾကည္ေသာ သူ႕ကို ေျပာင္းလဲဖုိ႕ အခ်ိန္ဟု လက္ခေမာင္းထခတ္ ၾကေလျပီ။ ဟိုကေျပာလာ ဒီကေျပာလာ ေသာ စကား အားလံုးထက္ သူ႕စိတ္ထဲက စီးဆင္းလာေသာ အမည္နာမ တခုကို သူပဲ အတင္းသြင္းယူလာလုိက္သည္။ ဟုတ္သည္ ဟုတ္ပါသည္ ……သမီးေလးနာမည္က စမ္းေရၾကည္………………

တကယ္က သူအိပ္မက္ မက္ခဲသည္။ မေန႕က အိမ္ေထာင္ျပဳေရးမျပဳေရး အေၾကာင္းလာေရာက္ေဆြးေႏြးသြားေသာ သူငယ္ခ်င္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူ႕တကၠသိုလ္စာတမ္းတစ္ခုအတြက္ အိမ္ေထာင္မျပဳခင္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္း အမွုကိစၥကို လက္ခံဖုိ႕ ျငင္းဆိုႏိုင္ရန္ အခ်က္အလက္မ်ား ရွာေပးခုိင္းေသာ ညီငယ္တေယာက္ေၾကာင့္လည ္းေကာင္း၊

သူ႕တြင္ မေန႕ညက သမီးေလးတေယာက္ ေမြးဖြားသြားခဲ့သည္။ ေၾသာ္ သမီးေလး အေဖ့သမီးေလး…………။

မွတ္ခ်က္ = စာဖတ္သူတစ္ေယာက္ရဲ့ ၀တၳဳေလးပါ ။