Sunday, September 4, 2011

ျမစ္ကမ္းေဘးက ရြာ

ရင္ထဲ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနေသးတဲ့ ခရီးစဥ္ေလးတစ္ခုပါ က်ေနာ္တို႕ ေအာက္ျပည္သားေတြက နည္းနည္းေလး အထက္ပိုင္းေရာက္တဲ့ သူေတြကိုဆို အညာ လို႕ပဲ အလြယ္ေခၚလိုက္ၾကတာပဲ ။ အခုမွ သိလာတာ ဒါက တကယ့္ အညာမွမဟုတ္ေသးတာပဲ တကယ့္အညာစစ္စစ္ကိုေတာ့မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး သိပ္ေရာက္ဖူးခ်င္တာပဲ ဆရာမ ခင္ခင္ထူးရဲ့ စာအုပ္ေတြဖတ္ျပီး တအားေရာက္ဖူးခ်င္ခဲ့တာ ။က်ေနာ့္ေယာက္ဖၾကီးက အဲ့ဒီအထက္သားပါ မၾကၤီးနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ျပီးကတည္းက ကိုယ္ေတြေမြးရပ္ေျမမွာ အေျခခ်ျဖစ္သြားတာ ။

သူ႕ဘက္က အမ်ိဴးေတြ လာလာလည္ရင္ အေနေအးေတြ တူေတြက ဧည့္မခံတတ္ စကားလည္းမေျပာေတာ့ သူတို႔ခမ်ာ အမ်ိဳးေတြသာဆိုတယ္ မေခၚမေျပာၾကေတာ့ ေနရခက္ေနတဲ့ပံုေလးေတြ ။အဲ့ေတာ့ အင္မတန္ အာေပးေကာင္းတဲ့ က်ေနာ္ေမာင္မ်ိဳးက “ ဘယ္ေတာ့ေရာက္ၾကလဲဗ် ထမင္းစားခဲ့ျပီးျပီးလာ လာလာ ၀င္ၾက ေနေကာင္းၾကတယ္ဟုတ္ အားလံုး ” ဘာညာ သာရကာေနၾကာကြာေစ့ေတြလုပ္လို႕ေပါ့ ေစ်းဆိုင္တစ္ဖက္နဲ႔ အလုပ္မ်ားတဲ့ အစ္မတို႕လင္မယားက ဧည့္သည္ေတြ ဂရုမစိုက္အားေတာ့ က်ေနာ္ကပဲ ဧည့္ခံရတာ တစ္ခါတေလေတာ့ ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းသား ကိုယ္ကၾကီးေျပာေနတာ သူတို႕က အူလည္လည္နဲ႔ ကိုယ့္လည္းမၾကည့္ဘူးရယ္ ကိုယ့္မွာ ရယ္စရာေျပာျပီး တစ္ေယာက္တည္းျပန္ရယ္ေနရတဲ့အျဖစ္။

ကိုယ္နဲ႔ စပ္လို႕ေတာင္ အမ်ိဳးေတာ္တာမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ခင္ရွာၾကတယ္ ။သူတို႕ေတြ အိမ္ျပန္ၾကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ပါ အိမ္လည္အပါေခၚၾကတာ ခရီးက ေ၀းတယ္ ျပီးေတာ့ သူတို႕ရြာေတြက ေခါင္တယ္ သြားဖို႕ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းစားေနတယ္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ေတာ့ ခရီးေလးထြက္ခ်င္သား အေမ့ကိုေျပာေတာ့ အေမက လိုက္သြားေလ စိတ္ညစ္ေျပတဲ့အထိေနခဲ့ေပါ့တဲ့ ။အဲ့ေတာ့ အဲ့ အညာမဟုတ္တဲ့ အညာလုိ႕ထင္ရတဲ့ ရြာကို အလည္သြားျဖစ္ပါတယ္ ။ကိုယ့္ပံုက အရမ္းၾကီးလန္းေနလို႕ေတာ့မဟုတ္ သူတို႕ပံုက အရမ္းၾကီးမ်ား တံုးေနလားမသိ ( တံုးေတာ့တံုးေနပါတယ္ ေျပာရမွာ အားနာလို႕ )အစ္ကိုတစ္ေယာက္ဆို ဖိနပ္လည္းမစီးဘူး ကားဂိတ္မွာ လူေတြၾကည့္ေနတာ အားပါး ရွက္ထာဆိုတာ ကိုယ္က မသိမသာေလး ကိုယ့္ပါသာတစ္ေယာက္တည္းလုိလိုနဲ႔ ခြဲထြက္ေနလိုက္တယ္ ။

ကားစီးေတာ့လည္းဧည့္သည္ကိုဦးစားေပးျပီးေမာင္နုက်ေနာ့္ကို ေခါင္းခန္းမွာ ေပးစီးပါတယ္ တစ္လမ္းလံုး ေညာင္းညာ ကိုက္ခဲေနလိုက္တာ ကားခရီးစဥ္ကုန္ေတာ့ ေျခလွ်င္ ခရီးစဥ္ အားပါးပါး သူတို႕ေတာ့ ေလွ်ာက္ေနၾကမို႕လားမသိ က်ေနာ္လည္းေတာသားပါပဲ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ေခါင္တဲ့ရြာ အေ၀းၾကီးရယ္ ၃ နာရီေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့ ခရီးက နည္းသလားလို႕ ေသခ်င္ေစာ္ပါနံတယ္ ဒီ့ထက္ဆိုးတာ ရြံတတ္တဲ့ က်ေနာ္အတြက္ ျပသနာပါ ကိုယ္ေတြဆီက နံုးက နင္းမိရင္ ေျမေရာင္ကအနီ ျပီးေတာ့ ၀ပ္ေနတဲ့ ဗြက္ဆိုတာ ရွားတယ္ ျပီးေတာ့ ဒီအိုင္မွာ နင္းမိတဲ့ဗြက္ ေနာက္ေရမ်ားတဲ့ အိုင္က် ေျခေလး လႈပ္လွပ္ေဆးလိုက္ရင္ ေျပာင္ေကာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး သူတို႕ဆီက ဗြက္က်ေတာ့ဆိုးလိုက္တာ နင္လိုက္မိတာနဲ႔ “ဇြိ ” ခနဲပဲ ရြံလိုက္တာဆိုတာ ေဆးေတာ့လည္းမေျပာင္ တစ္လမ္းလံုး တစ္“ ဇြိ ဇြိ ” နဲ႔ လည္ေခ်ာင္းေတြဆိုတာ ယားေနတာပါပဲ။

ရြာကိုေရာက္ေတာ့ထမင္း ေတာင္ မစားနုိင္ေတာ့ပဲ တန္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ အိပ္ရင္ ဘာမွမသိေတာ့ပါဘူး မနက္လင္းေတာ့ ကိုယ့္နားလူသံေတြ ၾကားတာနဲ႔ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ လူေတြ အမ်ားၾကီးဗ်ာာ သူတို႔ဆၤီမွာ ဧည့္သည္လာရင္ ဒီလိုၾကီးပဲတဲ့ အိပ္ယာထရင္ အေပါ့အပါးသြားခ်င္တဲ့ကုိယ္ေတာင္ မသြားရဲေတာ့ဘူး ရွက္လို႕ ေခါင္းျမီးၾကီးျခံဳျပီး လွိပ္အိပ္ေနလိုက္တယ္ ။ျပီးေတာ့ ထမင္းစားတဲ့အခါက် ကိုူယ့္ကိုေတာ့ တကယ့္ေကာင္းေကာင္း ဘုန္းၾကီးပြဲလိုေကြ်းျပီး သူတို႕က်ေတာ့ ျဖစ္သလိုေတြ စားတတ္ၾကတာ အားနာလိုက္တာ ။ တကယ္ကို အစားေသာက္ ေခြ်တာၾက အစားဆင္းရဲၾကတဲ့သူေတြပါပဲ တစ္ရြာလံုးမွာမွ ေစ်းဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ထဲ ။ ျပီးေတာ့ တကယ့္ေတာဓေလ့ေတြရွိေနၾကတုန္း ေလ့လာမိသေလာက္ပါ ရြာမွာ အမ်ိဳးမ်ားတဲ့သူ ၊ လယ္ပိုင္ ယာပိုင္မ်ားတဲ့သူ အဆင္ေျပၾကတဲ့သူေတြဆို ရြာမွာ သူ႕အလုိလုိ အရွိန္၀ါ ရွိေနၾကသလိုပါပဲ ။

ဧည့္သည္ေ၇ာက္တယ္ဆိုရင္ သိသိမသိသိ ရြာထဲက အိမ္ေတြက ထမင္းစားဖိတ္ၾကပါတယ္ တကယ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ ဓေလ့ေလးပါ မရွိရွိတာေလးနဲ႔ေပါ့ က်ေနာ္ အစားေရြးမွန္းသိေတာ့ အိမ္ေရွ႕အိမ္က ထမင္းစားဖိတ္ေတာ့ ပထမေတာ့ ျငင္းေသးတယ္ အားနာတာနဲ႔ ခဏခဏ ေခၚေနတာနဲ႔ ေနာက္က် စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႕ လာစားမယ္ေလ ေျပာလိုက္တယ္ ညေနပိုင္းၾကေတာ့ အဲ့ဒီအိမ္က ၾကက္ၾကၤီးကိုလိုက္ပစ္ေနတာ လူအုပ္ၾကီးက ၆ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္ က်ေနာ့္မွာ အံ့ေတြၾသလို႕ ငါအငတ္က်တာနဲ႔ ၾကက္ၾကီးကို လုိက္ပစ္ေနလိုက္ၾကတာ ငါေတာ့ ငရဲေတြၾကီးလိုက္မယ့္ျဖစ္ခ်င္းေပါ့ ဒါကိုကပဲ ရြာဓေလ့ထင္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႕ ရြာမွာလည္း အသားငါး အလြယ္၀ယ္မရလို႔ ဧည့္သည္လာတဲ့အခါက် အိမ္ကၾကက္ေတြပဲေပါ့ ။

ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တည္းတဲ့အိမ္ရဲ့ အေနာက္မွာက စစ္ေတာင္းျမစ္ ရွိပါတယ္ စာေတြထဲ ဖတ္ရသလို သဲေသာင္ျပင္ေဖြးေဖြးမွာ ေမာင္တစ္ေယာက္တည္း ေမ့ကို လြမ္းလို႕ေပါ့ ကဗ်ာေတြ ဘာေတြဆန္လို႕ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ျမစ္ကမ္းစပ္မွာထုိင္ ျမစ္ထဲေမ်ာေနတဲ့ အရာေတြကို မ်က္ေစ့တစ္ဆံုးလိုက္ၾကည့္ ေငးခ်င္ရာေတြေငး ေတြးခ်င္ရာေတြေတြးလို႕ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္ သဲေတြေပၚမွာ စာေတြလိုက္ေရး ျပီးေတာ့ အပီအျပင္ကိုထိုင္ခ်လို႕ သဲအိမ္ေတြေဆာက္ေနလိုက္တာ ခေလးၾကီးလိုလို ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္ ။

ကိုယ္ကသာေပ်ာ္ေနတာ ရြာထဲမွာ က ေခါင္းေတြမီးေတာက္လို႕ သူတို႕ အယူက စစ္ေတာင္းျမစ္ထဲေရးဆင္းကူးရင္ ျမစ္က ဧည့္သည္ကိုစားပါတယ္တဲ့ ရြာရင္းေတြကိုေတာ့ မစားဖူးဆိုပဲ အဲ့ေတာ့ ကိုယ္ေရဆင္းကူးလို႕မ်ား ကိစ္စေရွာသြားေလသလားဆိုျပီး လိုက္ရွာၾကတယ္ဆိုပဲ ျပီးေတာ့ ရြာမွာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ အရူးမတစ္ေယာက္ ရွိတယ္တဲ့ သံၾကိဳးနဲ႔ေတာင္ တုတ္ထားရတယ္ေျပာပါတယ္ အဲ့အရူးမနဲ႔ေတြ႕လို႔ပဲ က်ေနာ္ ေအးခ်မ္းေမလို တစ္စစီက်ိဳးပဲ့ေနျပၤီလားေပါ့ သူတို႕ခမ်ား သနားပါတယ္ ေခါင္းေတြမီးေတာက္လို႕ ရွာလိုက္ၾကတာဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးေန၀င္မွ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္လာတဲ့ ကိုယ့္ကိုေတြ႕ျပီး သက္ျပင္းခ်နို္င္ၾကတယ္ စိတ္ဆိုးတဲ့သူက ဆိုးလို႕ ။

အဲ့ခရီးေလးက ေငြေတြအမ်ားၾကီးကုန္ေအာင္ သြားရတာမဟုတ္ပါပဲ အေတြ႕ၾကံဳသစ္ေတြ မိတ္ေဆြသစ္ေတြ ဓေလ့စရိုက္ အသစ္ဆန္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္စရာ ခရီးစဥ္ေလးတစ္ခုပါပဲ သူတို႕ေတြကေတာ့ ရြာကို ဧည့္သည္ပါလာရင္ မ်က္ႏွာရွိတာမို႕ ကိုယ္နဲ႔ဆံုတိုင္းေတာ့ အလည္ေခၚေနၾကတုန္း ဒါေပမယ့္လည္း ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ ေခါင္းခါလို႕ ေနာက္တစ္ေခါက္ေပါ့လို႕ ေျပာလို္က္ေတာ့တယ္ တကယ္ၾကီး အဲ့ေလာက္ ေခါင္တဲ့ရြာဆိုေတာ့လည္း ေနရတာပ်င္းတယ္ဗ် ။ ေတာသား က်ေနာ္ရဲ့ ေခါင္တဲ့ရြာ အေတြ႔အၾကံဳေလးပါ ။ ရြာကေလးက ေခါင္ေပမယ့္ ေစတနာေတြက လန္းဆန္းလို႕ပါ အခ်ိန္မ်ားရေသးရင္ေတာ့ က်ေနာ္ အဲ့ရြာကေလးကိုတစ္ေခါက္ေလာက္ ထပ္သြားခ်င္ပါေသးရဲ့ဗ်ာ ။







25 comments:

ညီရဲ said...

ကၽြန္ေတာ္လဲ ျမစ္ကမ္ပါးက ရြာေလးမွာ ေနတာပါဗ်ာ...
ျမစ္ကမ္းပါးမွာ ေနရတဲ့ အရသာက ဘာနဲ ့မွ မလဲႏုိင္ဘူးဗ်...
ေနဖူးမွ သိတာ...
ေနာက္မွ တို ့ေမာင္မ်ဳိးကို အလည္ေခၚဦးမယ္...
ပထမဦးဆံုး လာလည္သြားတယ္ဗ်ဳိ ့...

blackroze said...

ေမာင္မ်ိဳးေရ
ေနာက္ေခါက္သြားရင္က်မကိုလည္းေခၚပါ
ေတာဆိုရင္အလည္သြားရတာ
အရမ္းေပ်ာ္လို႕..

ခင္တဲ့အမ Blackroze

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အင္း... သူႀကီးမင္းတုိ႔ တုံးဖလားရြာထက္ ပုိ ေတာက်တဲ့ ပုံဘဲ။ ဒါေပမဲ့ စစ္ေတာင္းျမစ္ႀကီး ရွိလုိ႔ ေတာ္ပါေသးရဲ့။ း))

ခင္မင္လွ်က္

ညီလင္းသစ္ said...

ၾကက္တစ္ေကာင္ကို လူ ၆ ေယာက္ တ႐ုန္း႐ုန္း လိုက္ပစ္ေနတဲ့ပံုကို မ်က္စိထဲ ျမင္သြားတယ္၊ း) ႐ြာေတြ မွာေတာ့ ဧည့္သည္လာရင္ ၾကက္ေတြ၊ ဝက္ေတြ မ်က္ခံုး လႈပ္ၾကတာ ပါပဲ၊ ေခါင္လြန္းတဲ့ ႐ြာေတြ သြားရင္ စိတ္ဝင္ တစားနဲ႔ ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းတာေရာ...၊ အေနအထိုင္ အသားမက်လို႔ စိတ္ညစ္ရတာေရာ အၿမဲပဲ ေရာယွက္ေန မယ္ ထင္တယ္ဗ်...။ ႐ြာသ႐ုပ္ေဖာ္တာ အရမ္း ေကာင္းတယ္..။

လင်းခေတ်ဒီနို said...

တဇြပ္ဇြပ္ ကို သံုးနာရီေလာက္ျပန္နင္းခ်င္ေသးတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား း))))

မဒမ္ကိုး said...

ဇြိ ဇြိ ”အဲလိုၾကီး နဲ႕ ေမွ်ာ႕မတြယ္လာဘူးလား ဟဲဟဲ

ဖတ္လိုက္တာနဲ႕ကို ေတာ္ေတာ္ကဲလာပံုပဲ..
ေနာက္ထပ္မသြားခ်င္ပါနဲ႕ေတာ႕
လူေတြ ကိုမူးေအာင္မလုပ္ေၾကး
ၾကက္ေတြလဲကုန္ေတာ႕မယ္ ဟဲဟဲ
ဒီမွာတင္ရပ္ေတာ႕ း)

ေန၀သန္ said...

ေမာင္မင္း.. ေတာ္ေတာ္သည္းေရာ... ႏႈန္းဘာျဖစ္လဲ.. ဇြပ္ဘာျဖစ္လဲ.. ေရျပန္ေဆးေျပာင္ေရာပဲ.... ငါကေတာ့ ေတာမွာ ဘာမွမရြံဘူး.. ဒါေပမယ့္ အိမ္သာေတာ့ ေၾကာက္တယ္.. မေတာ္ျပဳတ္က်သြားမွာစိုးလို႕... :P

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

မိုးခါး said...

ငါလည္း ေမးမလို႕ .. ေမ်ာ့တို႕ ကၽြတ္တို႕ တြယ္မခံရဘူးလား .. :D ပံုေလးေတြ ၾကည့္ခ်င္တယ္ .. ေနာက္တခါသြားရင္ ရိုက္ခဲ့ေနာ္ မင္းသား :P

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဧည္႔သည္လာရင္ မ်က္ႏွာရတယ္လို႔ ထင္တဲ႔ အဲဒီရြာကေလးကို ဧည္႔သည္သြားလုပ္ခ်င္လိုက္တာေနာ္
လိပ္စာကေလးလည္း ေျပာျပဦးေလ း)
တို႕လည္း ျမစ္ေခ်ာင္းေဘးမွာၾကီးတာဆိုေတာ႔ ေခ်ာင္းထဲကို ဝုန္းခနဲခုန္ခ်ရတဲ႔ အရသာကို သိပ္သေဘာက် ..
ေခ်ာင္းထဲမွာ အခ်ိန္ကုန္တာ မ်ားတယ္
ရြာဓေလ႕ စရိုက္ေတြက ခ်စ္စရာပါေလ

Anonymous said...

ရြာထိပ္က ထန္းေတာထဲမွာ ေလတဟူးဟူးနဲ႕ ထန္းေရသြားေသာက္တာ အျပန္တေယာက္ထဲျပန္လာျပီး ရြာလမ္းမႀကီးေဘးမွာ မူးမူးနဲ႕အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေလေရာ... ေနာက္ေန႕ႀကရွက္လြန္းလို႕ အျပင္ေတာင္မထြက္ရဲဘူး ... နင့္သူငယ္ခ်င္း ရန္ကုန္ကလိုက္လာတဲ႕ေကာင္ေလး မူးျပီး လမ္းေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ သြားေခၚလိုက္ဦးဆိုျပီး လာေခၚလို႕ ထမ္းေခၚခဲ႕ရတယ္တဲ႕...

mstint said...

ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳေလးေတြဖတ္ရင္း ျဖဴစင္တဲ့ရြာသူ ရြာသားေတြကို သတိရမိတယ္။ ရြာတိုင္းမွာ အတူတူပါပဲလား။ ဧည့္သည္ကို ထမင္းစားဖိတ္လို႔ ဧည့္သည္ကမအားရင္ လဘက္ရည္ေသာက္ဆိုၿပီး ဖိတ္ၾကျပန္တယ္ေနာ္။ အန္တီ့တုန္းကေတာ့ ယင္းေခ်ာင္းႀကီးနေဘးမွာ ထိုင္ခဲ့ဘူးတယ္ း))
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ခရီးသြား အေတြ႕အၾကံဳေလး ဖတ္ရင္း...( သူတို႕ပံုက အရမ္းၾကီးမ်ား တံုးေနလားမသိ ( တံုးေတာ့တံုးေနပါတယ္ ေျပာရမွာ အားနာလို႕ ) ) အဲဒီေနရာေလးေရာက္ေတာ့ အားရပါးရ ရယ္မိတယ္ ....အဟီးးးး ..ခရီးသြားရတာ နွစ္သက္ေပမယ့္ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မေရာက္ဘူးေသးေတာ့ ...သြားေတာ့သြားခ်င္သား ကိုမ်ိဳးေရ..ခုမ်ားေတာ့လား.....

ၿဖိဳးေမာင္ေမာင္(CTM) said...

ေမာင္မ်ိဳးေရ ငါသာမင္းလိုေရးတတ္လို ့ကေတာ့
ေတာဓေလ ့ေတြ ရြာဓေလ့ေတြက စံုလို ့
ငါတို ့ၿမိဳ ့က ေက်းရြာေပါင္း၁၆၄ရြာရွိတာ
ငါမေရာက္ဘူးတဲ ့ရြာကခပ္ရွားရွားရယ္။
ဟိုတုန္းကပါ.......ဒီပို စ့္ေလးအတြက္
ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ရြာေတြကို ၿပန္ၿပီၿမင္ေယာင္မိလို ့

ဟန္ၾကည္ said...

ဒီေလာက္ရႊံ႕ေၾကာက္တဲ့ လူကိုေတာ့ အညာစစ္စစ္ႀကီးက အမ်ဳိးေတြဆီျပန္မွ အလည္ေခၚသြားရမယ္...

အဲဒီရႊံ႕ေတြက တနယ္ေျမေစးလို႔ ေခၚတယ္ေမာင္မ်ဳိးေရ...အဲဒီေျမမ်ဳိးေတြကမွ စပါးပင္စိုက္လို႔ သန္သဗ်...

ဧည့္သည္လာရင္ ထမင္းဖိတ္ေကၽြးတာ၊ ဧည့္သည္ကို ရွိသမွ်ခ်ေကၽြးၿပီး ဧည့္သည္စားတာကို အရသာခံၿပီး ေက်နပ္၊ ကိုယ္တိုင္က ငရုတ္သီးဆားေထာင္းေလးကို ဟင္းခ်ဳိေအးစက္စက္ႀကီးနဲ႔ မ်ဳိခ်ၿပီး ပီတိျဖစ္ေနတတ္တာ၊ ဧည့္သည္ကို ရွိစုမဲ့စု ေစာင္ျခင္ေထာင္ အေကာင္းေတြခ်ေပးၿပီး ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ျခင္ကိုက္ထဲမွာ ပုဆိုးေလးၿခံဳေကြးေလ့ရွိတာ၊ ကိုယ့္အိမ္မွာ ၿမဳိ႕က ဧည့္သည္တစ္ေယာက္လာရင္ မ်က္ႏွာေတြပြင့္ၿပီး မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြေပါတဲ့လူလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ေနတတ္ၾကတာ အညာသားေတြေပါ့ ေမာင္မ်ဳိးေရ...အေနကုပ္ၾကေပမယ့္ စိတ္္ရင္းေစတနာရင္းကေတာ့ ေရႊထုပ္တဲ့ ျမပ၀ါေတြမို႔ ဒီပို႔စ္ကိုဖတ္ရင္းက အညာက ေဆြမ်ဳိးေတြဆီကို စိတ္ကူးနဲ႔ အလည္သြားမိေသးတယ္...

ဦးဟန္ၾကည္လည္း ေရတစ္စက္မွ မေရာတဲ့ အညာသားစစ္စစ္ႀကီးပါတဲ့ဗ်ား...

ညိမ္းႏိုင္ said...

အဲ့ရြာသြားရင္ေခၚစမ္းပါဟာ....လိုက္လည္ခ်င္တယ္...။ရြာ
စဥ္ေလွ်ာက္သြားရတာသိပ္သေဘာက်ဖို့ေကာင္းတာရယ္...

...အလင္းစက္မ်ား said...

ေနရာေတာ့ထည့္ေရးမထားဘူးေနာ္...။ အဲ့လိုေခါင္ေသးတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ရန္ကုန္နဲ ့ အလွမ္းမေ၀းလွတဲ့ ျမစ္ဟိုဖက္ကမ္းေတြမွာေတာင္ ဒီလို ခက္ခဲတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

ရြာအေၾကာငး္တစ္ပုဒ္ေရးထားတာ ရွိေပမယ့္ ခုထိ လက္စ မသတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ အဲ ေမာင္မ်ဳိးလို ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း မေရးတတ္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ပဲထင္ပါရဲ့ စာေတြေရးရတာ သိပ္မေပါ့ပါးလွဘူး။

Anonymous said...

အဲ့ဒီ့ ဇိြ ဇိြ ထဲ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း
ေတာ္ေတာ္ ေမာမွာပဲေနာ္ ..
(( ေမးတတ္လိုက္တာ လား )) .. :D

ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

အသံက ဇြိခနဲပဲ ဟုတ္လား။ အဲဒီလုိ ေရးတတ္တာကို သေဘာက်တာ ေမာင္မ်ဳိးရဲ႕။ ဘုန္းဘုန္းရြာျပန္တုန္းက ဘုန္းဘုန္းအတြက္ ႀကက္သတ္ႀကတာကို ျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိပါရဲ႕။ ေတာဓေလ့ေလးက တစ္မ်ဳိးေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ရြာေတြသြားလည္ရင္ မရိွရိွတာ ဖန္တီးေကြ်းေမြးတတ္တဲ့ ဓေလ့ေလးက တအားခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။
ကိုယ္ေတြက အိမ္ေပၚမွာ စကားေျပာေနတုန္း ကြစ္ခနဲ အသံေလး အမွတ္မထင္ၾကားလိုက္ရတယ္။ ထမင္းစားေတာ့ ၾကက္သားဟင္းနဲ႔။ ဧည့္သည္လာရင္ အိမ္ေအာက္ဝင္ၿပီး ၾကက္ကို ေလးခြနဲ႔ ပစ္ေတာ့တာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ အေၾကာင္းသိသြားတာနဲ႔ အိမ္အလည္ေရာက္တာနဲ႔ ထမင္းမစားေတာ့ဘူးဆိုတာကို အရင္ဆံုး အတန္တန္ ေျပာရေတာ့တယ္။ ျမိဳလို႔မွ မက်ဘဲေလ။

An Asian Tour Operator said...

ဘယ္နားကရြာလဲ ေျပာ။ တုံးဖလား ကိုလည္ၿပီးရင္ အဲဒီရြာ၀င္မယ္ ဆိုၿပီး ခရီးစဥ္ အသစ္ဆြဲ လိုက္မယ္။

ေမသိမ့္သိမ့္ေက်ာ္ said...

သြားလည္ခ်င္တယ္ဗ်ိဳးးးး။ ဇြိဇြိနဲ႔ရႊ႔ံေတြနင္းရလည္း သြားမွာပဲ။ း)


ခင္တဲ့
ေမသိမ့္

San San Htun said...

ရြာဓေလ့ေတြက ရိုးသားပြင့္လင္းၿပီး ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းတယ္..

Unknown said...

Up :P

yanmaneee said...

converse outlet store
nike air force
supreme clothing
jordan sneakers
kyrie spongebob
westbrook shoes
timberland outlet
golden gooses
nike foamposite
jordan 11

deso said...

s9i20x6y41 t7a17r2a98 n6h51q2h80 c2c35q7o83 g4p22i4x93 g9v89n1y94

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...