လိုတာျဖည့္ေပးေသာ ခ်စ္ျခင္းတရားမ်ား

မိသားစုအေၾကာင္းေလးေတြေတာင္ မေရးျဖစ္တာၾကာျပီ  ထူးထူးျခားျခား  အေျပာင္းလဲေတြမရွိတာေၾကာင့္လည္းပါတယ္ ။ ခုေတာ့ေရးစရာေလးေတြ ေပၚလာျပန္ျပီ ။ ကိုယ္က  အငယ္ဆံုးသာဆိုတယ္  ဆရာၾကီးနည္းနည္းဆန္တယ္  ျပန္မေျပာရဲလည္း တိ္တ္တိတ္ကေလး ေတာ္လွန္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ အေမ့ကို တိုင္တယ္  “ေမ့....ကိုၾကီးက သားေရာက္ေနတာသိသားနဲ႕ နည္းနည္းပါးပါးလာ ျပီး ၾကည့္ရွဳ႕မယ္မရွိဘူး  သူက မအားတာက မ်ားတယ္ ”  စိတ္ေကာက္တ့ဲ ေလသံနဲ႕ အေမ့ကိုတိုင္ေတာ့ အေမဆိုေတာ့လည္း မွ်ေတြးေတြးေပါ့ ။ “သားရယ္ သူမအားတာေနမယ္  အလုပ္ေတြမ်ားေနလားမွမသိတာ  သား သြားလိုက္ေပါ့ ”  လို႕ေျပာတုန္းက ဖုန္းတစ္ဖက္ကေန အေမကေတာ့ လုပ္ျပီ   က်ေနာ္ၾကီးပဲ အရွံဳးဆိုျပီး  အနိုင္အရွံဳးေတြ တြက္တတ္ေသး ။

သူတို႔ကလူေဟာင္းဆိုေတာ့  ေနရာေဟာင္းရဲ့ အထာကိုကြ်မ္းတယ္ ။ကုိယ္ကေတာ့ လူသစ္  ပထမေတာ့  ဘယ္သူ႕မွ အားမကိုးဘူးေပါ့  ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုျပီး ေတြးထားေပမယ့္  ကိုယ္တကယ္ အခက္ၾကံဳတဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုယ့္ေသြးသားအရင္းေလာက္ ဘယ္သူမွ ကိုယ့္အနားမွာ မရွိၾကပါဘူး ။ ကိုၾကီး အိမ္ကို   သြားလည္တဲ့ေန႕က  ဘာမွ ဖုန္းၾကိဳမဆက္ပဲသြားတာ ။ အလုပ္ပိတ္ရက္မွာ နားေနတဲ့ သူက  ကိုယ့္ကိုျမင္ေတာ့ အံ့ၾသသလိုလိုနဲ႕ ။ ပံုမွန္အားျဖင့္ စိတ္ဆိုးစရာ  စိ္တ္ေကာက္စရာရွိျပီဆို ဖုန္းအဆက္သြယ္မလုပ္ပဲ တစ္ေယာက္တည္းေနပစ္လိုက္ေကာ ရန္လည္းမျဖစ္ စကားလည္းမမ်ားပဲ  အၾကာၾကီးအဆက္ျပတ္ေနၾကတာမ်ိဳး  အေမကေတာ့  ခဏခဏကိုေျပာတာ “နင္တို႕ကလည္းဟယ္ သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ကိုမရွိၾကဘူး ” လို႕ ဆူတယ္  ။ ညီအစ္ကိုေတြ  ျပန္ေတြ႕တဲ့အခါက် ေအးေဆးေနတာပဲ ။ အဲ့တာေၾကာင့္ အေမ့ကို ခဏခဏေျပာတာ ကိုၾကီးနဲ႕ အစ္ကိုငယ္ မေတြ႕ၾကတဲ့အခါ  အေမက စိတ္ညစ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာရင္  က်ေနာ္က ျပန္ အားေပးရတယ္ ““ အေမကလည္း သူတို႕ညီအစ္ကိုေတြက  မေတြ႕ခင္သာ ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္နဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါက်  ဘာမွလည္း မဟုတ္ဘူး လိုက္ျပီး စိတ္ညစ္မေနနဲ႕””  လို႕  ေျပာရတယ္ ။ အဲ့လိုပဲ  က်ေနာ္နဲ႕ေတြ႕တဲ့အခါလည္း  ဘာမွလည္းမဟုတ္ျပန္ဘူး စိတ္ဆိုးစရာေတြဆိုတာ ဘယ္နားေရာက္မွန္းမသိ ။

က်ေနာ္ေရာက္ေတာ့   အိပ္ေနတဲ့သူ႕ကို “ေနမေကာင္းလို႕လား” ဆိုျပီး အနားသြားေမးေတာ့  မဟုတ္ဘူးတဲ့ ျပီးေတာ့ ပြပလဲ  ေနတဲ့ အခန္းထဲ  ကမန္းကတန္းလိုက္သိမ္းေနတယ္ ။ က်ေနာ္က ရွဳပ္ပြေနတာ  မၾကိဳက္တတ္မွန္းသိေတာ့ ျပီးေတာ့ သူ႕မိန္းမကို  ဖုန္းဆက္ေနတာၾကားတယ္ ““ နင့္ေမာင္ေရာက္ေနတယ္ ျမန္ျမန္ျပန္လာအံုး စားစရာလည္း ဘာမွမရွိ  အိမ္လည္း ပြ ေနတယ္ ”  တဲ့ ။ သိပ္မၾကာခင္ သူ႕မိန္းမ ေရာက္လာေတာ့  က်ေနာ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းေလးေတြ  ျမန္ျမန္ခ်က္လို႕  ညီအစ္ကိုေတြ ထမင္းလက္ဆံု မစားရတဲ့ ရက္ေတြကို မရီးက သင့္ျမတ္ေစခဲ့တယ္ ။ျပီးေတာ့ မရွိတဲ့ၾကားက မုန္႔ဖိုးကေလး အတင္းထိုးေပးလို႕  ။ ကိုၾကီးနဲ႕ မရီးကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး ျပန္တဲ့ ညေနက  အေမ့ကို သတိရျပီး မ်က္၇ည္၀ဲမိေသး  အေမသိရင္ ၀မ္းသာမွာဆိုတဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႕ေပါ့ ။ ျပီးေတာ့  တစ္ေယာက္တည္းေတြးေနတာ  ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ဆိုတာ ဆိုးဆုိးေကာင္းေကာင္း  ပစ္မေကာင္းတဲ့ အသီးေတြပဲ ဆိုတာကိုေပါ့ ။

အစ္ကိုငယ္ က်ျပန္ေတာ့ မိန္းမ နဲ႕  ေမာင္ႏွမေတြၾကား ၾကားညွပ္လို႕  သူကေတာ့ အားလံုးနဲ႕ အဆင္ေျပေစခ်င္ေတာ့ ။“ မင္း အစ္မနဲ႕သာ အဆင္ေျပေအာင္ေပါင္းစမ္းပါ  ငါ့ညီရာ သူနဲ႕သာအဆင္ေျပလို႕ကေတာ့  င့ါညီတို႕အတြက္ အစ္ကိုက ျဖည့္စည္းေပးျပီးသားေပါ့ အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတဲ့  ဘ၀က  လူလြတ္ေတြလိုေတာ့  ဘယ္ဟုတ္မလဲကြာ  ညီလည္း အိမ္ေထာင္က်မွ  ဒါေတြ နားလည္မွာ ””   တဲ့ ။သူေျပာတာလည္း ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သား ။အခန္းခဏခဏ ေျပာင္းရတာ ရွက္တယ္ဆိုျပီး မ်က္ႏွာပ်က္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို စာနာလို႕ အစ္ကိုက အထုတ္ေတြ ကို သူတစ္ေယာက္တည္း ထမ္းပိုးလို႕ ။ အစ္ကို႕ကိုၾကည့္ျပီး  ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ဆိုးလို႕  ငါဘာလုိ႕မ်ားတစ္လြဲမာနေတြသိပ္ထားခဲ့တာလည္းဆိုျပီးေတာ့ပါ ။

အခုအခန္းမဟုတ္ပဲ  အခန္းေဟာင္းေလးမွာတုန္းက  ေနရတာ အဆင္မေျပ  ညည အရက္သမားေတြဆူျပီး အိမ္က  လမ္းၾကမ္းၾကမ္းေလွ်ာက္ၾကရင္ လႈပ္တယ္  ။ အဲ့အခန္းေျပာင္းတဲ့ေန႕က အစ္ကိုငယ္ လို္က္ေျပာင္းေပးမယ္ ။ညက်ေတာ့  သူဖုန္းဆက္လာတယ္  “ညီ...မင္း အခန္းတံခါးေသခ်ာပိတ္ေနာ္  သူမ်ားတံခါးလာေခါက္၇င္   ရမ္းမဖြင့္နဲ႔ၾကားလား ””   က်ေနာ္မေနရဲတာ သူသိေတာ့ ေနာက္ေန႕က်  ဖုန္းဆက္လာျပန္ေကာ   ပိုက္ဆံ မႏွေျမာေနပါနဲ႕ေတာ့ေလ  သင့္ေတာ္တဲ့အခန္းထပ္ရွာျပီး ေျပာင္းၾကတာေပါ့ တဲ့ ။အခန္းသစ္ေလး  ေျပာင္းေတာ့  အစ္ကို႕ကုိ သနားတာနဲ႕  အသိတစ္ေယာက္ကို အကူညီေတာင္းျပီးေျပာင္းျဖစ္ၾကတယ္ ။ အခန္းသစ္ေလးရေတာ့ ၀မ္းသာအားရ ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့  က်ေနာ္ေပ်ာ္ေနသလို  သူလည္းစိတ္ခ်သြားတဲ့ အသံနဲ႕။

ပိတ္ရက္မွာ  သူ႕အခန္းသြားလည္ေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ အေၾကာ္အေလွာ္ေလးေတြ လုပ္ထည့္ေပးလိုက္ေသးတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ကားဂိတ္ကို စက္ဘီးကေလးနင္းျပီး လိုက္ပို႕တုန္းက အငယ္တုန္းက ခေလးဘ၀ေတာင္ျပန္သတိရမိပါရဲ့  အငယ္တုန္းကလည္း အစ္ကို က်ေနာ့္ကို အဲ့လို စက္ဘီးေပၚတင္ျပီး ခဏခဏ တင္နင္းခဲ့ဖူးတယ္ ။မုန္႕ဖိုးေပးဖုိ႕က်  ကပ္ေစးနည္းတယ္ဆိုျပီး  စကားနာထိုးခံရတဲ့ အစ္ကိုက ျမိဳ႕ၾကီးမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္း ဖိနပ္ တစ္ရံကို ၂ ႏွစ္ေလာက္စီးတာေတြ႕ေတာ့   လွတာျမင္ရင္ ေရွ႕ေနာက္မၾကည့္ပဲ  ၀ယ္မိတဲ့ က်ေနာ့္ကို က်ေနာ္ေတာင္ ရွက္မိပါရဲ့ ။ တက္စ္စီ  စီးဖို႕ ေ၀လာေ၀း  ဖရီးကားေစာင့္စီးတဲ့ အစ္ကိုတို႕လင္မယားၾကည့္ျပီ  သူတို႕  ေခြ်တာျခင္းကို နားလည္စာနာမိေတာ့တယ္ ။ “တစ္ခ်ိန္က် ကိုယ့္မိဘနားျပန္ေနနိုင္ဖို႕  ေငြကေတာ့စုရမွာေပါ့ေလ  ရတုန္းေလး  မင္းအစ္မဆိုလည္း  အလုပ္လႊတ္ခ်ိန္ေလး စက္ရံုမွာ ေကာ္ဖိီေလးေဖ်ာ္ေရာင္းေသးတာပဲ ပိတ္ရက္ဆိုလည္း  ဘယ္မွမသြားပဲ အိမ္မွာပဲ နားေနလိုက္တယ္ အျပင္မထြက္ရေတာ့  ဘာမွမကုန္ေတာ့ဘူးေပါ့ကြ ”  သူ႕တြက္ကိန္းနဲ႕သူေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲ ။

““ ငါ့ညီလည္း ေငြကေလးေခြ်တာစု ၾကားလား ခု  အေျခတက်ေလးျဖစ္ျပီဆိုေတာ့  ေနာက္ႏွစ္သၾကၤန္ေလာက္  မိသားစုေတြ  စံုစံုလင္လင္ ရြာျပန္ျပီး  အလွဴအတန္းေလး  လုပ္ၾကတာေပါ့ ”   တဲ့   က်ေနာ္လည္း ဟုတ္ကဲ့လို႕သာ ေျဖလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့  က်ေနာ္တို႕ေတြ ဒီ့ထက္ပိုျပီး အိမ္မေ၀းပါရေစနဲ႕လို႕  အခါခါစိတ္ထဲ ဆုေတာင္းမိပါရဲ့ဗ်ာ ။ ေသြးဟာ ေရေလာက္မက်ဲပါဘူး  အေရးၾကီးေသြးနီး ဆိုတ့ဲ စကားပံုေတြဟာလည္း   အလြယ္တင္မွတ္လာတာလို႕ က်ေနာ္ေတာ့မယူဆဘူး  ။ ကိုယ္ကသာ  စိတ္ဆိုးမယ္ စိတ္ေကာက္မယ္  ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြေတြ႕  အစ္ကိုေတြအေၾကာင္းတိုင္တတ္တယ္  အစ္ကိုေတြကေတာ့ က်ေနာ့္အေၾကာင္း  တုိင္တာမရွိ ။ ခုထိ အစ္ကိုေတြက  က်ေနာ့္ကို  မင္းနဲ႕ ငါ ေတာင္စကားမဆိုၾကပါပဲ က်ေနာ္က ဘာလို႕ သူတို႕အေပၚဆိုးေနပါလိမ့္ေနာ္ ။

အစ္ကိုၾကီးကုိ သူ႕အေပါင္းသင္းေတြက  “ ကိုၾကီးညီ အငယ္ေကာင္က  အေသာက္စားလည္းကင္းတယ္္ကြ၊  ပညာခံေလးကလည္းရွိေတာ့  အဆင္ကိုေျပလို႕ ”  အရက္၀ိုင္းမွာ ေျမွာက္ေျပာတာလား  ဘာလားမသိေပမယ့္ သူကေတာ့  ျပံဳးျဖီးလို႕ဆိုလား  မရီးက တစ္ဆင့္္ျပန္ေျပာျပတာ ။ အစ္ကိုငယ္က်ျပန္ေတာ့ သူ႕မိန္းမကို  စကားနဲ႕ေလေျပထိုးတာက အရွိန္ကေလး ခပ္ရရေပါ့  “ ငါ့ညီေလးရွိေတာ့  ငါ့မိဘ စားရတာေပါ့ကြ  တို႕ေတြ ခေလးၾကီးတစ္ေကာင္လံုး  အေမတို႕ဆီ ပို႕ထားတာ ဟုတ္တိပတ္တိလည္း မေထာက္ပံ့ျဖစ္  အခု ငါ့ညိီ  လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာ ငါကေတာ့ ကူညီရမွာပဲ  ေအး   မင္း မေက်နပ္ရင္ေျပာ ငါ အိမ္ေဖာ္က ဆင္းရမလား ”  တဲ့ သူက မူးရင္ အဲ့လို ဂ်စ္တြန္းတြန္းတာေတြ  ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တယ္ ။

အရင္ပို႔စ္ေတြ ေရးဖူးတုန္းကလိုပဲ   ျပန္သတိိရမိတယ္  သူတို႕ေတြဟာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့  အဆင္သင့္ရွိေနၾကတဲ့သူေတြပါပဲ   သူတို႕ေတြ မူးမူး ဆိုးဆိုး  ေပါ့ သူတို႕ညီေလး က်ေနာ္ ေၾကာင္ေခ်း ကိုေတာ့  သူတို႕ အၾကြင္းမဲ့ ခ်စ္ၾကေလရဲ့  က်ေနာ္တို႔ညီအစ္ကိုေတြဟာ ခြဲျခားမရတဲ့  အေမက ေမြးတဲ့ အေမခ်စ္သားေတြဆိုတဲ့  ခ်စ္ျခင္းတရားေတြနဲ႕  ညီေနာင္သံေယာဇဥ္ေတြ  ခိုင္ျမဲေနၾကတုန္းပါပဲ ။