အခန္းမ်ား

အိမ္ဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႕အတြက္  ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္  နားခိုရာ  အေမာေျပရာ ေနရာတစ္ခုပဲ  ။ ဒါေပမယ့္  အေ၀းေရာက္သူမ်ား အဖို႕ေတာ့    အိမ္မဟုတ္ေပမယ့္   အခန္းေလးေတြဟာလည္း  အေမာေျပရာ ေနရာတစ္ခုလို႕  က်ေနာ္ေတာ့ ယူဆတယ္ ။  ရြာမွာတုန္းက  တဲအိမ္ကေလးပဲမို႕  အခန္းရယ္  မယ္မယ္ရရမရွိ  အစ္မ  ေတြအတြက္  အိမ္တြင္းခန္းေလး တစ္ခုရယ္သာ က်ေနာ္ကေတာ့ အေမ နဲ႕  အဘၾကား တိုးကပ္အိမ္လို႕ေပါ့   ။ ၂ တန္းေက်ာင္းသားတုန္းက  အစ္မရဲ့  စားေသာက္ဆုိင္ေလးမွာ ေနရင္း ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရေတာ့  ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးရယ္မို႕  ညဘက္က်   ခံုကေလးေတြ  စီ ျပီးအိပ္ရေတာ့  အဲ့တုန္းက  က်ေနာ္  အရမ္းေတာင့္တမိတာ ကိုယ္ပိုင္အခန္းေလးတစ္ခုရယ္  အိပ္ရင္း  ခံုေပၚက မလိမ့္က်ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ ေက်ာျပင္းက်ယ္က်ယ္ခ်လို႕ရတယ္ဆိုရင္   ေက်နပ္ျပီး  ။ ဒါေပမယ့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား အထိ  ဆိုင္က်ဥ္းကေလးထဲမွာ  အဲ့လိုအိပ္ခဲ့ရတာဆိုရင္ေတာ့  ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္လို႕ ဆိုရက္ၾကေလမလား ။

အလုပ္၀င္ေတာ့  အလုပ္ကေနရာေပးတယ္ဆိုေပမယ့္  ေဟာၾကီးျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး  ျပီးေတာ့  ေလွကားအတက္ဆင္းနဲ႕နီးေတာ့   ေနရတာမသင့္ေတာ္တာနဲ႕  ကိုယ့္ပါသာ အခန္းလိုက္ကာေတြ၀ယ္  အခန္းေလးဖြ႕ဲလို႕  အခန္းကေလးျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ရတယ္  စာအုပ္စင္ကေလးရွိမယ္  အ၀တ္တန္းတစ္ခုရွိမယ္  တိုလီမိုလီ ထည့္ဖို႕  ျခင္း ၃ ျခင္းေလာက္ရွိမယ္    အဲ့တုန္းက က်ျပန္ေတာ့ က်ေနာ္လိုခ်င္တာ   အခန္းတံခါးေလးပါတဲ့  အခန္းေလးတစ္ခန္း  လဟာျပင္ၾကီးျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ၾကီးမၾကိဳက္ေတာ့ျပန္   တစ္ခါတေလ  ေဘာ့စ္သားေလးက  ကိုယ့္အခန္းကို၀င္လို႕  ေပါင္တာမႈန္႕ေတြ  ဖ်ဴးတဲ့ အခါဖ်ဴး  စာအုပ္ေတြ ဖြလိုဖြနဲ႕   ေဒါသေတြ  ငယ္ထိပ္တက္ေဆာင့္ေပမယ့္လည္း  သည္းခံရတာ အခါခါ   မရွိမယ့္ ရွိမယ့္ ေငြတုိ ေငြစ ကေလးလည္း ေပ်ာက္လိုေပ်ာက္ေပါ့  အဲ့လိုအခါမ်ားဆို  ေလာကၾကီးကို စိတ္ကုန္ခ်က္  မရွိပါဘူးဆို ေငြက ေပ်ာက္ေတာ့  ခံစားခ်က္က  သူေတာင္းစား ခြက္ေပ်ာက္တဲ့  ခံစားခ်က္နဲ႕ေတာင္  ဆင္ေနမလားမသိ ။

မႏွစ္က  အေမ နဲ႕ အဘ လာေနေတာ့  ကိုယ့္အိပ္မက္ကေလးေတြ  ျပည့္လို႕ေပါ့  တိုက္ခန္းေလးတစ္ခန္းမွာ  ခ်စ္တဲ့ အဘ နဲ႕ အေမ ရွိတယ္  မနက္မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ထိ မပ်င္းေစရမယ့္  တူဆိုးေလး ၂ေကာင္ရွိမယ္ ။ ဒီ ခံစားခ်က္ကေလးကလည္း  လပိုင္းေလာက္သာ  စားစရိတ္ ေနစရိတ္ၾကီးတဲ့ ေနရာမွာ ၾကာၾကာရပ္တည္နိုင္ဖို႕ဆိုတာကလည္း    အေျခေနကမေပးျပန္  မိဘေတြ ျပန္ေတာ့  တိုက္ခန္းေလးမွာ  တစ္လေလာက္ထပ္ေနလိုက္ေသး ထမင္းအိုး မႈိိတက္ေနတာကိုလည္း ေဆးခ်င္မွေဆးတယ္   အိပ္ယာလည္း ေခါက္ခ်င္မွ ေခါက္တယ္  ထမင္းစာရင္     ခ်က္ရမွာ ပ်င္းလိုက္တာ  ဗုိက္လည္းဆာလိုက္တာဗ်ာလို႕  ေလသံပစ္လိုက္တာနဲ႕ ေျခရင္းခန္းက  သိပ္သေဘာေကာင္း သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အန္တီၾကီီးက  ထမင္းစားဖို႕  အတင္းလာေခၚေကာ တစ္ခါ ႏွစ္္ခါေလာက္ မူေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းက်  အန္တီၾကီး အိမ္မွာ ပဲသြားသြားစားလိုက္ေတာ့တယ္ ဟင္းခ်က္စရာေလး ၀ယ္ထည့္ေပးျပီးေတာ့ေပ့ါ ။

ေနရာသစ္တစ္ခုကို  ေျပာင္းလာျပန္ေတာ့  အလုပ္မရခင္စပ္ၾကား  ညီမ၀မ္းကြဲေလးေတြအခန္းမွာ ေနရျပန္  ညီမ  အပ်ိဳေလးေတြဆိုျပန္ေတာ့  သူတို႕လည္းေနရတာမလြတ္မလပ္   ျပီးတဲ့အခါ  သူတို႕ဘဲဘဲေတြဆီက  ညဘက္ဖုန္းလာတဲ့အခါက်  စကားေျပာရတာ မလြတ္လပ္ဘူးထင္ပါ့ ““  နင္ကလည္း ေျပာရတာသေဘာမေပါက္  ငါတို႕ အစ္ကိုေရာက္ေနလို႕ဆို  စကားေျပာလို႕မလြယ္ဘူး ေနာက္မွဆက္ေတာ့ ဒါပဲ  ””  ညီမေတြက  ကိုယ့္ကို အားနာလို႕ အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႕ စကားမေျပာၾကေပမယ့္  ကိုယ္က  ဘယ္သူခ်စ္ျခင္းမွ ခြဲခ်င္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး း)  ။ အိမ္ရွင္ သူေဌးက အခန္းေတြ  ဖြဲ႕ထားလိုက္တာမ်ား ေနရာလြတ္ေတာင္မရွိ  ဖုန္းေျပာလည္းမလြတ္လပ္  စားျပီးလည္း အခန္းထဲ  ခ်က္ျပဳတ္ေတာ့လည္း အခန္းက်ဥ္ေလးထဲ    ဒီ့ထက္ဆိုးတာက   တိုက္ခန္းတစ္ထပ္မွာ  အိမ္သာ ေရခ်ိဳးခန္း  တစ္ခန္းပဲရွိေတာ့  သံုးရတာ လံုး၀ အဆင္မေျပ  သိပ္စိတ္ညစ္ဖို႕ေကာင္းတာပဲ ေရခ်ိဳးလည္းတန္းစီေစာင့္ရ   အိမ္သာ၀င္ျပီဆိုတာနဲ႕   က်ေနာ္က နည္းနည္း ၾကီးက်ယ္ေတာ့  ေခါင္းျမီးၾကီးျခံဳလို႕ေပါ့  ကိုၾကီီးက်ယ္အတြက္ သင္ခန္းစာေတြပဲထင္ပါ့ဗ်ာ    တစ္ခါတေလ က်ေနာ္တို႕  ဘ၀မေမ့ဖို႕  ရြာမွာတုန္းက  ျခံဳေတာတိုးခဲ့ရတာေတြကို  ျပန္အမွတ္ရဖို႕ လို႕ေအာင့္ေမ့ျပီီး    စိတ္ကိုေျဖေလွ်ာ့ရျပန္ ။

တူေတာ္ေမာင္ က  ေျပာမရ ဆိုမရ  ဒီဦးေလး ေဘးကေန တြတ္ထိုး ( စကားအစပ္မျပတ္ ဆံုးမ)  ေနနိုိင္မွ ေတာ္ကာက်တာ  အဲ့ေတာ့ သူ႕နဲ႕ နီးနီးနားနားေနရေအာင္ဆိုျပီး  အခန္းထပ္ေျပာင္းရျပန္   တကယ္ေတာ့  က်ေနာ္က  အခန္းေျပာင္း  ပစၥည္းေတြ ေရႊ႕ရတာေလာက္ စိတ္ရွဳပ္တာမရွိဘူး     ဒါေပမယ့္လည္း  ဘ၀ က  ဘာမွအတည္မက်ေသးေတာ့ ေျပာင္းရျပန္ပါေပါ့   ကိုင္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ အခန္းေတြမဟုတ္ေပမယ့္  အေ၀းက ျပန္လာတိုင္း  ကိုယ့္အခန္းေလးထဲေရာက္လိုက္ရရင္ကိုပဲ  စိတ္ခ်မ္းသာလို႕ ။နီွးနီးနားနား အလုပ္ရွာ  အလုပ္ကရျပန္ေတာ့ ကိုယ္နဲ႕မကိုက္ျပန္   ေရၾကည္ရာ ျမက္နုရာေတြကိုထပ္ရွာရျပန္တာေပါ့  အလုပ္ကေလးရတဲ့ဆီီ  ေရႊ႕ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့  သူတို႕က တစ္ေနရာ ကိုယ္ကတစ္ေနရာ   တစ္ေယာက္တည္း ေနရတဲ့ ဘ၀ကလည္း   ျငီးေငြ႕စရာေကာင္းခ်က္ ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ဘူး  အေဖာ္ရွာဖို႕ဆိုတာကလည္း အစြမ္းအစ ကမရွိ   အဲ့ေတာ့  ႏွစ္ေယာက္တည္းကမၻာမဟုတ္ပဲ တစ္ေယာက္တည္း ကမၻာကို  ျဖတ္သန္းဖို႕ က်ေနာ္  အခန္းရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ရအံုးမယ္ ။

အခန္းထဲက ေႏြးေထြး လံုျခံဳမႈမ်ိဳးကို က်ေနာ္ႏွစ္သက္တယ္    အေ၀းေရာက္သူမ်ားအဖို႕  အခန္းေလးတစ္ခန္းဟာ မိမိအိမ္ရဲ့  လံုျခံဳမႈမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္  ခပ္ဆင္ဆင္  ေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးကို ေပးနိုင္တယ္လို႕  ခံစားရတယ္ ။ က်ေနာ္တို႕ေတြ အခန္းေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားအထိ  ေျပာင္းေနရအံုးမွာပါလိမ့္ ၾကင္နာသူမရွိတဲ့  အခန္း  အေဖာ္မရွိတဲ့ အခန္းမွာ တစ္ကိုယ္တည္းသမားတစ္ေယာက္  အခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္သန္းေတာ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့  ေသခ်ာတယ္  အဲ့အခန္းက  က်ေနာ့္ကို ခံစားမႈအသစ္ေတြ ျပီးေတာ့ ညည က်ေနာ္မပ်င္းဖို႕ ေရစက္က်သံပဲျဖစ္ျဖစ္  ပတ္၀န္းက်င္က  အသံတစ္ခုခုျဖစ္ျဖစ္  ေဘးအခန္းေတြက  စူးစမ္းအၾကည့္ေတြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္  ခံစားမႈ အသစ္ေတြ ရေစနုိင္မွာပါ ။ ျပီးေတာ့ စားေရးပ်င္းေနတဲ့ က်ေနာ့္အာရံုေတြကို က်ေနာ့္အခန္းသစ္ေလးက  စားေရးခ်င္စိတ္ေတြ ေပးနိုင္ပါေစလို႕  ဆုေတာင္းမိပါရဲ့ ။ အခန္းသစ္ကေလးကို ေရာက္တဲ့အခါ  ခံစားမႈ အသစ္ေလးေတြ ေဖာက္သည္ခ်ပါအံုးမယ္ ။