သက္တံ့ ၄ စင္း

သက္တံ့ ၁၀ စင္းလံုးကို တစ္ခါတည္း ေရးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္  ဖတ္ျပီးရင္ ေမ့တတ္တဲ့ က်ေနာ့္အက်င့္ေၾကာင့္  နည္းနည္းခ်င္းစီေရးလိုက္ပါတယ္ ။

ကုိဏီ ... သူ႕ကို က်ေနာ္ ဘေလာ့မေရးတဲ့ ၂၀၀၉ ေလာက္မွာ စျပီးနာမည္ၾကားဖူးတာ  က်ေနာ္ ဘေလာ့ျပန္ေရးေတာ့ သူက က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ဘေလာ့နားေတာ့ သိပ္မရင္းႏွီးလိုက္ဘူး  က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ဘေလာ့နားတဲ့အေၾကာင္း အသံဖိုင္ေလးတင္ထားတုန္းက သိပ္မ၇င္းႏွၤီးေပမယ့္  စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေသး  သူ႕အသံက  ဂရုဏာသံပါတယ္  (ေကာင္မေလးေတြဆို ေၾကြေလာက္တယ္ ) ။   စာအုပ္ေတာင္းတုန္းက ဖုန္းဆက္ျဖစ္ေတာ့ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြနဲ႕ စကားေတြ ေျပာေပးတဲ့အတြက္  ကိုဏီ့ ...ကိုေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား ။

 

အသံမ်ားႏွင့္မွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ သက္မဲ့ဘူတာရံုေလးအေၾကာင္း  ရိုးရိုးေလးေပမယ့္ ေလာကနိယာမအေၾကာင္းေလးေတြ ပါးပါးကေလး ေျပာျပသြားတာ ၾကိဳက္တယ္ ။  က်ေနာ္လည္း  အဲ့လိုေလးေရးတတ္ခ်င္တာ ဒါေပမယ့္  မေရးတတ္ဘူးရယ္ ။ ဘူတာရံုေလးဟာ ေလာကၾကီးနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ဖို႔အေၾကာင္း ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ ဘယ္လိုအေျခေနမ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ပါေစ  ေနတတ္ ေျဖသိမ့္နိုင္ဖို႕လိုတယ္ဆိုတာ ေကာင္ေလးကိုေျပာျပသြားတာ

ေပါ့။  က်ေနာ္ဖတ္ဖူးတဲ့ ေပၚလီယာနာ ၀တၳဳထဲက ဇတ္ေကာင္ေလးနဲ႕ေတာင္ ခပ္ဆင္ဆင္ ။

ေနာက္တစ္ပုဒ္ နိဂံုမဲ႕ေတးသြား   အဲ့၀တၳဳေလး တကယ္ေကာင္းတယ္   ။ ေကာင္းတယ္ဆိုတာထပ္ ခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့တာ   အဲ့စာေလးဖတ္ရင္း က်ေနာ့္ ဘယ္ဘက္ရင္အံုေလး တစ္ခ်က္ခ်က္ ထ ခုန္တယ္ ။ ဟုတ္တယ္ .. ေမာင္ လို႕ ေခၚသံ ၾကားရင္  သိပ္ရင္ခုန္တာ  တိုက္ဆိုင္မႈရွိတိုင္းေပါ့ ။ ျပီးေတာ့ ဇတ္ေၾကာင္း ကို ျပသြားတာေလး သေဘာက်တယ္  ဇတ္လမ္းထဲက ျမင္ကြင္းေတြကိုယ္တိုင္ျမင္ရသလို  ယင္ေကာင္ပ်ံတာပဲ ၾကားလိုက္ရသလို မိုးေတြပဲ  ကိုယ့္နားရြာေနသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။  ဇတ္လမ္းထဲက ေမာင္ နဲ႕ တူတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး  က်ေနာ္လည္းျဖစ္ဖူးတယ္ စိတ္ဆိုးလို႕ ဆိူုးမွန္းမသိ   အေခ်ာ့ခံခ်င္တယ္ေျပာမလား ကိုယ့္စိတ္ခံစားခ်က္ကို သူမသိတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ  လူက ေနမထိ ထိုင္မသာ ျဖစ္လို႕  တစ္ခုခုကို အရြဲ႕တိုက္ခ်င္ေနတာမ်ိဳး  ျပီးေတာ့  သြယ္ ေမးတဲ့  အေမးကို ေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးနဲ႕ မုန္႕လင္မယား ေတြလို႕  ေျဖတာေလးလည္း ၾကိဳက္တယ္  း) တစ္ျခားမုန္႔ ဘာလို႕ မ၀ယ္ခဲ့တာလဲ ျဖစ္မိေသး  :P   က်ေနာ္ မုန္႔လင္မယား မစားဖူးဘူးဗ် ။

ဇတ္လမ္းေလးက  သံသယေတြၾကားက ေမာင္နဲ႕ သြယ္ ရဲ့ အေၾကာင္းေလးေပမယ့္ စာေရးသူရဲ့ ဖန္တီးမႈေၾကာင့္ ဇတ္ကၾကြလာတာမ်ိဳးပါ  ဖတ္ဖူးတဲ့သူတိုင္း ႏွစ္သက္မယ္လို႕ထင္ပါတယ္  တစ္ခုေလးပဲ  အဲ့ ၀က္ေခါင္းသုတ္ နဲ႕ ၀က္ေျခေထာက္စြပ္ျပဳတ္   အနံ႕ခပ္ျပင္းျပင္းၾကီး ႏွာေခါင္းထဲ ၀င္လာသလိုပဲ  ။ အေတြး၀င္မိတာ စာေရးသူက အဲ့လို မုန္႕လင္မယားေတြ ၀က္ေျခေထာက္ေတြမ်ား ၾကိဳက္ေနေရာ့သလားလို႕   ။ စာေရးသူနဲ႕ဆံုမွ  ၀ယ္ေကြ်းခိုင္းဖို႕ မွတ္ထားလိုက္တယ္ ။

မျမတ္မြန္ ကို အြန္လိုင္း၀တၳဳတို ျပိဳင္ပြဲေတြမွ စသိတာ ။ ေဖ့ဘြတ္မွာျမင္ဖူးလိုက္တာ တရုတ္သိုင္းကားေတြထဲက မင္းသမီးနဲ႔တူတယ္  ။ စကားေတာ့မေျပာဖူးဘူး။ သူ႕ရဲ့ ၀တၳဳ ၂ ပုဒ္လံုးက နုိင္ငံျခားေရာက္သူေတြရဲ့အေတြ႕ၾကံဳေလးေတြ  က်ေနာ္တို႕မသိတဲ့  အေၾကာင္းရာေတြ သိနုိင္တယ္ ။ ေမတၱာျဖင့္ကာ..... ... မွာ  နိုင္ငံျခားမွာ ၾကီးျပင္တဲ့ ခေလးေတြရဲ့ စရိုက္ ျမန္မာမႈမဆန္ေတာ့တာေတြကို စာေရးသူက ေပးသြားတာ  ျမန္မာ့လူေနမႈမဟုတ္တဲ့ေန၇ာမွာ ၾကီးျပင္းတဲ့ ခေလးေတြရဲ့ စရိုက္ ကိုယ့္သားသမီးကို ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအတိုင္းသား ရွိေစခ်င္တဲ့ မိဘရဲ့ ေမတၱာ  ။ က်ေနာ္တ္ို႔ဆီမွာလည္း ျမင္ဖူးပါတယ္  ခေလးေတြမိဘေတြအေပၚဆက္ဆံတာက  ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ မညီေတာ့ ျမင္ရ ၾကားရတာ ဆိုးတယ္    ဇတ္ေကာင္ရဲ့ ျမန္မာျပည္ျပန္ၾကဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္ ေလးစား သေဘာက်တယ္  သူ႕ဆံုးျဖစ္ခ်က္မွန္ပါတယ္ ။ ေငြေနာက္သာ ဆက္လိုက္ေနမိရင္ သားသမီးေတြရဲ႕ေနာင္ေ၇း  ေတြးရင္းနဲ႕ကို ရင္ေလးစရာ ။

မသိကိန္း၏တန္ဖိုး ကေတာ့ က်ေနာ္တို႕နယ္ေတြဘက္ၾကားဖူးေနၾကေလး  ေရွးအယူေခၚမလား မ်ားမ်ားသိေတာ့ မ်ားမ်ားေတြးမိတာမ်ိဳး ကိုယ့္အေတြးကတင္ ကိုယ့္ကို စိတ္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္ေစတာမ်ိဳးေပါ့ ။လွည္းဦးတိုက္ ေလွဦးတိုက္ တို႕ ၾကက္လွ်ာစြန္း တို႕ အဲ့တာေတြက ခိုက္တဲ့အေၾကာင္း  လူၾကီးေတြေျပာတာၾကာဖူးတယ္ ။  ဒီဇတ္လမ္းမွာ  က်ေနာ္အၾကိဳက္ဆံုးက အရင္အိမ္ငွားေျပာသြားတဲ့ စကားေလး  * တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက မသိတာ ပိုတန္ဖိုးရွိတယ္တဲ့  *  ဟုတ္ပါ့ မ်ားမ်ားသိရင္ မ်ားမ်ား ပိုေတြးရတာျဖစ္တတ္တယ္မွတ္လား  ။

အျမဲတမ္း ဦးထုပ္ ေစာင္းေနတတ္တဲ့ လူၾကီးေပါ့ း)  သူ႕အေၾကာင္း မ်ားမ်ားမသိဘူး  သိတာကေတာ့ ကိုယ့္လိုပဲ မန္ယူ ပရိသတ္ဆိုတာေလာက္ပဲသိတယ္  ။ မ်ားမ်ားမသိေတာ့မ်ားမ်ားမေရးတတ္ဘူး အဲ့ေတာ့မေရးရေတာ့ဘူးေပါ့ ။ ဘက္မလိုက္ပဲေျပာမယ္ ဒီစာအုပ္မွာ က်ေနာ္အၾကိဳက္ဆံုးက   ကိုျမစ္က်ိဳးအင္း ရဲ့  ႏွလံုးသားရွိတဲ့အရပ္   ကုိပါ သိပ္ၾကိဳက္တယ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဖတ္ျပီးသားစာအုပ္လည္းျပန္ျပန္ဖတ္တတ္တဲ့ က်ေနာ့္အတြက္  ဒီ၀တၳဳကေတာ့ က်ေနာ္ ခဏခဏကိုျပန္ျပန္ဖတ္မိမယ့္ တစ္ပုဒ္ပဲ ။  အေ၀းေရာက္သူေတြအတြက္ မိသားစုအေပၚ ခံစားခ်က္ေလး ကိုယ္လည္း အေ၀းေရာက္သားတစ္ေယာက္မို႕ တစ္ခ်ိဳ႕ခံစားခ်က္ေတြ တူတယ္ ။ ကိုယ့္အျဖစ္က  သူ႕အျဖစ္ထပ္ေတာင္ဆိုးေသး  အစ္ကိုေတြ က မူးတတ္ေတာ့ ေျပာရမွာပ်င္းလို႕  ဟလို လို႕ အာေလးလွ်ာေလးသံနဲ႕ ထူးသံၾကားတာနဲ႕ကို ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္မိတာ ။

ခုခ်ိန္ထိ မိသားစု န႕ဲစကားေျပာရင္ သားလို႕ ေျပာမိတာခ်င္းလည္းတူတယ္  ။ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာတရားေတြကို က်ေနာ္တို႕ရဲ့ လုပ္အားေတြနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕တစ္ခါတေလ တန္ဖိုးျဖတ္မိတယ္ေလ  ဒီစာကေလးဖတ္ရင္း  အစ္ကိုေတြအေပၚစိတ္ေကာက္ စကားမေျပာမိတာၾကာတဲ့ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ေတာင္ ငါမွားေနပါလားလို႕ အေတြးျဖစ္မိပါတယ္ ။ မွားတာကို မွားတယ္ဆိုတာ ၀န္ခံဖို႕ထပ္ ငါ့လုပ္ရက္မွားေနပါလားဆိုျပီး  ေနာင္တအေတြးေတြ ပိုက္ေထြးထားတဲ့ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ပင္ပန္းလိုက္တာလို႕ေတြးသနားမိပါရဲ့ ။ ဒီထဲက အစ္ကိုၾကီးရဲ့ မူးျပီးအက္ေၾကာင္ထပ္ ေျပာတာေတြ က်ေနာ္လည္းၾကံဳဖူးတယ္ း)  ခုခ်ိန္ထိ အစ္ကိုေတြက ငါ့ညီ ဆိုတဲ့  နာမ္စားေလးသာ သံုးေနတုန္းေပမယ့္  တစ္ခါတေလ ေခၚရင္ ဗ်ာလို႕မထူးပဲ ဟင္း လို႕ သံရွည္စြဲ ထူးတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ကို သူတို႕ဘယ္လိုစိတ္မ်ိဳးနဲ႕ခြင့္လႊတ္တာပါလိမ့္။  က်ေနာ္တို႔အတြက္ စစ္မွန္တဲ့ နားခိုရိပ္ဟာ ႏွလံုးသားရွိတဲ့အရပ္ေပါ့  အဲ့တာေတြဟာ မိသားစု ဆိီမွာပဲ က်ေနာ္တို႕ ရနိုင္လိမ့္မယ္ ။

ဘေလာ့ဘိုေအၾကီး ကိုရန္ေအာင္....   စာအုပ္ထဲမွာေတာ့ ေရခဲငွက္ တဲ့ ေအးစက္စက္ေတာ့နိုင္မယ္ထင္တယ္ ။ဘေလာ့ေခတ္ဦးမွာ  နည္းပညာအေၾကာင္းေတြ ေရးျပီး ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြရွိတတ္တဲ့ သူေပါ့  ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႕ေတာ့မရင္းႏွိီးဘူး က်ေနာ့္စာေတြလည္း သူလာဖတ္တာမေတြ႕ဘူး  သူ႕ဆီမွာလည္း က်ေနာ္ ေကာ့မန္႕မေပးဖူးဘူး  ေရခဲငွက္ ရဲ့ ကဗ်ာေတြပဲ ဖတ္ဖူးတာ   ရန္ေအာင္ ဆိုတာၾကီးက  က်ေနာ္နဲ႔ေတာ့စိမ္းတယ္ (ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ မစိမ္းေတာ့ပါဘူး :P  )အမွာစာမွာ ေရးထားတာေလ  အေ၀းက မိခင္ၾကီးကို ပထမဆံုး စာအုပ္ကေလးနဲ႕ ဂါ၀ရ ျပဳအပ္ပါတယ္ဆိုတာေလး ဖတ္မိေတာ့  ကိုယ္ပါ ၀င္ေရာက္ခံစားမိတယ္  ။ ျမင္းရိုင္း ရဲ့ ဇတ္ရုပ္ကေလးကို   ဒီအမွာစာ မွာ ေတြ႕လိုက္ရသလိုပဲ ။   က်ေနာ္မရွင္းတာေလးက  စာမူမ်ားကို မိတ္ေဆြစိတ္  ၊စာေပေမာင္ႏွမစိတ္ အျပည့္၀ထားျပီး  ေရးသားေပးပို႕ၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါလူငယ္မ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ဆိုတဲံ့ေနရာေလး.....  ဂုဏ္ျပဳေျပာၾကားလိုပါတယ္ ဆိုေတာ့  အင္း  ဂုဏ္လည္းျပဳတယ္ ေက်းဇူးစကားလည္းဆိုေတာ့ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းျပန္ေကာ ။

ျမင္းရိုင္းဟာ ထက္ျမက္တဲ့ သားတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ၊ အေ၀းေရာက္ရုန္ကန္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း  ကိုယ္မသိတဲ့ စာေရးသူရဲ့  ဘ၀တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ကို  လွမ္းေတြ႕လိုက္ရတယ္ ဖခင္ၾကီးကြယ္လြန္ခါနီး အခ်ိန္မွာ   မိသားစုရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက  တကယ္ပဲေၾကကြဲစရာ ။  ဒီဇတ္လမ္းထဲက အစ္မေတြလို က်ေနာ့္အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ ေနာက္က်မွာ သိပ္ေၾကာက္မိတယ္ ။ျမင္ရိုင္းမွာ က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ့ စာေၾကာင္းေလးက * အေဖ့ကိုၾကည့္ရတာ  မၾကာခင္မွာ စိမ္းကားသြားေတာ့မယ့္  အရင္းႏွီးဆံုးလူတစ္ေယာက္နဲ႕  လမ္းခြဲစကားဆိုေနရသလိုပါပဲ *  ဆိုတာေလး   သရုပ္ေဖာ္ စကားလံုးက  အဲ့ေနရာမွာ သိပ္လိုက္ဖက္တယ္ထင္လို႕ထင္ပါတယ္ ။ျမင္းရိုင္းဟာ မိခင္အတြက္  အေမွာင္ကို ခြင္းမယ့္ အလင္းတန္းေလးတစ္ခုပါပဲ   က်ေနာ္တို႕မသိတဲ့ စာေရးသူရဲ့ ပံုရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ျမင္းရိုင္းမွာ  ၀ိုး၀၀ါး ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

ဆက္ပါအံုးမယ္ ။။။