ေမြးရပ္ေျမ

ကိုယ့္ဇာတိ ေျမကို ကိုယ္ခ်စ္ၾကတာကေတာ့ ေျပာေနစရာေတာင္လိုမယ္မထင္ အငယ္ေလးထဲက ကိုယ္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ၀န္းက်င္ရွဳ႕ခင္း ဒီျမိဳ႕က်ဥ္းက်ဥ္းကပဲ အငယ္ေလးတုန္းက ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးေလ ။ နယ္စြဲ ျမိဳ႕စြဲ ရွိတာမဟုတ္ပါပဲ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုယ့္ျမိဳ႕အေၾကာင္း ကိုယ္အျပိဳင္ေကာင္းေၾကာင္း ျငင္းခဲ့ၾကတာေလးကိုလည္းသတိရတယ္ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ျမိဳ႕ကေလးက ပိန္ခ်ံဳးသြားတဲ့ ျမိဳ႕ကေလးလို႕ပဲ ကင္ပြန္းတပ္ခ်င္ေတာ့တယ္ ။ အခု က်ေနာ္ေရာက္ေနတဲ့ျမိဳ႕ကလည္း နယ္စပ္ ေတာျမိဳ႕ကေလးပါပဲ ကိုယ့္မ်က္လံုးထဲ ၾကီးက်ယ္တာေတြဆိုတာလည္း မရွိသေလာက္ပါပဲ ဒါေပမယ့္ ျမိဳ႕ကို တစ္ေခါက္ျပန္တိုင္း တစ္ေခါက္ အားမလို အားမရျဖစ္မိတယ္ အရင္ထပ္ မစည္ကားရင္ေတာင္ အရင္ေလာက္ ဘာလုိ႔မစည္းကားေတာ့တာလည္းလို႔ ျဖစ္မိပါတယ္။

အရင္ကဆို က်ေနာ္တို႕ျမိဳ႕မွာ ပြင့္လင္းရာသီဆို ဇတ္ပြဲေတြ ၀င္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ခေလးေတြအတြက္ကေတာ့ တကယ့္ေပ်ာ္စရာေပါ့ ပြဲေစ်းတန္းမွာ အရုပ္ေတြ လိုက္ေငး စားစရာလိုက္ေငးရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္ ။ က်ိဳက္္ထီးရိုး ဘုရားပြဲေတာ္နီးရင္ အမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေန႕ခ်င္းျပန္ ဘုရားဖူးတက္ၾကတာေတြ ဘုရားလမ္းမွာ ကိုယ့္ျမိဳ႕က အသိေတြေတြ႕တိုင္း မုန္႔ဖုိးလည္းေတာင္းတတ္တာပဲ ။ အခုေတာ့ ျမိဳ႕က သီးပင္စားပင္စိုက္ဖုိ႕ ေျမေနရာေတြကလည္း နည္းပါးသြား ေမြးျမဴေရးအတြက္ဆိုရင္ ပိုဆိုးကုန္တာေပါ့ အဲ့ေတာ့ လုပ္စားကိုင္စားရတာေတြ အဆင္မေျပၾကေတာ့ဘူး ။ စစ္ေတာင္းျမစ္ကို အမွီျပဳလို႕ လယ္လုပ္ၾကတ့ဲ ျမိဳ႕ခံေတြက်ျပန္ေတာ့လည္း ေရတိုက္စားလို႕ လယ္ေတြျပိဳ ရြာလံုးကြ်တ္ ေရလႊမ္းသြားတဲ့ရြာေတြလည္းရွိတယ္တဲ့ ။

အထက္တန္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ အဆင္ေျပသလားေမးတိုင္း သူတို႕က ဒီလိုပါပဲ ေျဖေနၾကတာ အိမ္ေထာင္က်သြားတဲ့သူေတြဆို ပိုဆိုး သူတို႕ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုျပန္ေျပာတာ မင္းကေတာ့ အဆင္ေျပမွာေပါ့ တဲ့ ကိုယ္လည္း ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ္ပါပဲဆိုတာ ျပန္မေျပာေနေတာ့ပါဘူး ။ အရင္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြက ည ၁၀ နာရီေလာက္ထိ ဖြင့္ သီခ်င္းသံေတြအျပိဳင္နဲ႔ စည္ကားေနတဲ့ ျမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္ေတြဟာလည္း ခုဆို ၆ နာရီ ေက်ာ္တာနဲ႔ ဆိုင္တံခါးပိတ္ေနရျပီ လမ္းေပၚမွာဆို လူကရွင္းလို႕ ေခ်ာင္က်တဲ့ ရပ္ကြက္အစြန္က အိမ္ေတြဆို ၇နာရီထိုးတာနဲ႔ မီးခြက္မႈတ္ အိပ္ယာ၀င္ၾကရျပီ ။ဒါေတြဟာ တိုးတက္ေျပာင္းလဲပါတယ္ဆုိတဲ့ နမိတ္ပံုေတြလို႕ က်ေနာ္ေတာ့မထင္ပါဘူး။ က်ေနာ့္ ေမြးရပ္ေျမကေလးက အင္အားခ်ိနဲံ႔ေနေပမယ့္ က်ေနာ့္ ေမြးရပ္ေျမကိုျပန္ေရာက္သြားတိုင္း က်ေနာ္ကေတာ့ ေႏြးေထြးလံုျခံဳတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြရလိုက္ပါတယ္ ။ က်ေနာ့္ျမိဳ႕ကေလးက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အျမဲခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့တာပဲ ။

ဒါက ေမာ္လျမိဳင္ -ရန္ကုန္လမ္းမၾကီးေပါ့ လမ္းေတြေတာ့ အရင္ထပ္စာရင္ နည္းနည္းေကာင္းလာတယ္ ။

ျပည္သူ႕ေဆးရံုၾကီး တဲ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္လုပ္ထားပံုရတယ္ ခ်ိဳင့္ေတြပါထတယ္ ျပီးေတာ့ ေဆးရံု၀န္ထမ္းေတြရဲ့ စီးပြားေရးဆန္တဲ့ အျပဳမူေတြေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္တို႕ျမိဳ႕ခံေတြကေတာ့ မႏွစ္သက္ၾကပါဘူး ။

လမ္းမၾကီးေပၚကေန က်ေနာ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲ သြားတဲ့လမ္းေပၚမွာ ပဲ အထက္ေက်ာင္းရွိပါတယ္ ဒါကေက်ာင္းေရွ႕ျမင္ကြင္းပံုပါ ။

၁၀ တန္း အေဆာင္ ။

လူသူရွင္းလင္းေနေသာ ျမိဳ႕က လမ္းမမ်ား ။

ေစ်းပါ အဲ့ေန႕က ေစ်းသြားေတာ့ ဆိုက္ကားၾကိဳက္တဲ့က်ေနာ္ကေတာ့ ဆိုက္ကားပဲ စီးတာေပါ့ ျပီးေတာ့ ဘေလာ့ဂါဆိုတဲ့အတိုင္း ပို႔စ္အတြက္ ကုန္ၾကမ္းကလည္းရွာရေသးတယ္မွတ္လား ေတြ႕သမွ် ကိုရိုက္ခ်င္ေနေတာ့တာ တူတူပါသြားတဲ့ တူအငယ္ေကာင္က ေစ်းထဲမွာ ဓာတ္ပံုလိုက္ရိုက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို “ လူေတြၾကည့္ေနတယ္ ဦးသားေလးကလည္း ဘာလို႕လိုက္ရိုက္ေနတာလဲ ရွက္စရာၾကီး ” တဲ့ သူေျပာမွ သတိထားမိလို႔ ေ၀့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္သား ဆိုင္ကသူေတြက အမ်ားၾကီးၾကည့္ေနတာပဲ ကိုယ့္စိတ္ကုိ တင္းလို႔ “ တို႕ေတြ ေခ်ာလို႕ၾကည့္တာေနမွာေပါ့ကြ ” လို႕ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ရက္တဲ့ လိပ္ လုပ္ပစ္လိုက္တယ္ း)

ျမိဳ႕နယ္ အားကစားကြင္း မိုးရာသီ ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲလုပ္တုိင္း ရန္ပြဲ ရိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္တတ္လြန္းလို႔ ပိတ္ထားတာ ၃ ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ ။ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္းတို႕လာတုန္းကလည္း ခဲနဲ႕ေပါက္ၾကလို႕တဲ့ ရွိဳးပြဲေတြလည္း မသြင္းျဖစ္တာ ၾကာလွျပီ

လူရွင္းေနတဲ့ ျမိဳ႕က ဆိုင္တန္းတစ္ခ်ိဳ႕ ။

တစ္ေခါက္ျပန္သြားတိုင္း အျပင္ထြက္ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္ အိမ္ေထာင္က်လို႕ ခေလးတစ္ေယာက္ကေန ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားမ်ားလာတယ္ ။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းတဲ့သူ ႏွစ္လံုးထီ ထိုးတဲ့သူနဲ႔ ေန႔ျပန္တိုးေပးစားတဲ့သူေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္ ။ဒါေတြက တိုးတက္ျခင္းေတြဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ျမိဳ႕ကေလးရဲ့ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းေတြအေၾကာင္း စာမဖြဲ႕ခ်င္ေတာ့ပါဘူး ။