Monday, October 31, 2011

အေမ့ခံ တန္ဖိုး

က်ေနာ္က သိပ္လွလွပပေတာ့မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ့္ အရွင္သခင္ရဲ့ ဂရုတစိုက္ရွိမႈကိုလည္း မ်ားမ်ားစားစား ရလွရယ္လို႕လည္းမရွိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အေရးတၾကီး သြားစရာရွိတဲ့ေနရာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ သခင္က က်ေနာ့္ကို ဖုတ္ဖတ္ခါေပးတတ္တယ္ က်ေနာ့္မွာေပက်ံေနတဲ့ ဖုန္ေတြ ျပီးေတာ့ ညစ္ေပေနတဲ့ အစြန္းထင္ေတြကိုေပါ့ ။ က်ေနာ့္ဘ၀ ကနိမ့္ပါးေပမယ့္ က်ေနာ့္သခင္အတြက္ က်ေနာ္က အကာကြယ္ေပးေနနိုင္တဲ့ အျဖစ္ကိုေတာ့ က်ေနာ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ က်ေနာ့္ နာမည္က လူေတြ ပါးစပ္ဖ်ားသိပ္မေျပာေပမယ့္ သခင္ကေတာ့ သူအျပင္သြားတိုင္း က်ေနာ့္ကို ေခၚသြားျဖစ္ပါရဲ့ တစ္ခါတရံ က်ေနာ္ ေပ်ာက္မွာ စိုးလို႕ သခင္က က်ေနာ့္ကို လံုျခံဳတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုမွာ ဖြတ္ထားတတ္တယ္ ေက်းဇူးပါ သခင္ က်ေနာ္ သခင္အပါးမွာပဲ ေနခြင့္ရခ်င္ပါတယ္ ။

သခင့္အပါး က်ေနာ္ေရာက္ခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္နီးပါးေလာက္က က်ေနာ္က ေစ်းေတာ့ နည္းနည္းၾကီးတယ္ သခင္ဟာ က်ေနာ့္ကို လိုခ်င္တဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ၾကည့္လိုက္ က်ေနာ့္ကို တယုတယနဲ႔ကိုင္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ ျပီးေတာ့ ျပန္ခ်ခဲ့လိုက္နဲ႔ ေနာက္ေတာ့ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ပံုနဲ႔က်ေနာ့္ကို အလဲအလွည္လုပ္လို႔ သူ႕အပါး က်ေနာ္ ေနခြင့္ရခဲ့တာေပါ့ သူက က်ေနာ္နဲ႕ အတူတူ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဖြဖြေလး အေဖာ္ျပဳလို႔ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို တစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ က်ေနာ့္ သခင္က ခေလးတစ္ေယာက္လို ျပံဳးေပ်ာ္ေနတတ္ပါတယ္ ။ သူစိတ္ဆိုး စိတ္ၾကီးတဲ့ အခါက်ရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ခပ္ေ၀းေ၀း ကန္ထုတ္ပစ္ျပန္ေကာ သူမသိေပမယ့္ အဲ့အခါတိုင္း နာက်င္ရပါရဲ့ က်ေနာ္ တန္ဖိုးမဲ့သြားေလျပီလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕ေပါ့ သခင္ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပပါေစလို႔ က်ေနာ္ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။

ေခတၱခဏပါပဲ သခၤါရတရားမွာ သန္မာခဲ့ လွပတင့္တယ္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္း အေရာင္မွိန္လို႔ ခ်ိနဲ႔လာရဲ့ ဒါေပမယ့္ တက္စြမ္းသေလာက္ေတာ့ သခင့္ကုိ အကာကြယ္ေပးေနတုန္း ။ က်ေနာ္ ့့ေနမေကာင္းမွန္းသိေတာ့ သူကလည္း က်ေနာ့္ကို ဂရုတစိုက္နဲ႔ သာသာယာယာေလး အေဖာ္ျပဳခဲ့ပါရဲ့ က်ေနာ့္ေနရာမွာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ အစားထုိးဖို႔ သူလည္းအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးထင္တယ္။ သူတစ္ခါတရံ က်ေနာ့္ကိုေရခ်ိဳးေပးတယ္ ျပီးေတာ့ က်န္းမာေရးေကာင္းဖုိ႔ ေနေရာင္ျခည္ထဲ ထုတ္ထားေပးတယ္ ။က်ေနာ့္သက္တမ္းဟာ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဘယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ဇတ္သိမ္းရမွာလည္းဆိုတာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းမသိပါဘူး ေသျခင္းတရားဟာ ေလာကမွာရွိတဲ့ အရာတိုင္းအေပၚမွာ ရွိေနတတ္ပါလားဆိုတာ သိခြင့္ရခဲ့ပါရဲ့ သူခ်စ္ခဲ့သလို က်ေနာ္သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့တယ္ ။ သူမစြန္႔ပစ္ေသးသမွ် က်ေနာ္ သူ႔အပါးကေန အေ၀းထြက္မသြားခဲ့ပါဘူး သခင္နဲ႔ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ အသံတိတ္စကားေတြနဲ႔ပဲ သံေယာဇဥ္ေတြ ခိုင္ျမဲခဲ့ပါတယ္ ။

က်ေနာ္ ေနမေကာင္းေတာ့ဘူး သခင္ က်ေနာ့္လက္ေတြ ၾကိဳးျပတ္ခါနီးျပီး က်ေနာ့္ ေျခဖ၀ါးေတြ ပါးလွ်ျပီး အထိရွိဳက္မခံေတာ့သလိုလို က်ေနာ့္ေၾကာင့္ သခင္ အရွက္ရမွာလည္းဆိုးတယ္ က်ေနာ့္သခင္က အရွက္ၾကီးတာ က်ေနာ္ သိတာေပါ့ ။ဘ၀ခ်င္းျခားေပမယ့္ ဆံုစည္းခြင့္ရခဲ့ျခင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ စကားမေျပာ ႏႈတ္မဆက္ပဲ ေ၀းကြာၾကစုိ႕သခင္ သံေယာဇဥ္ၾကီးတတ္တဲ့ အေသးဖြဲေလးကအစ တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲတတ္တဲ့ သခင့္အပါးက က်ေနာ္ ထြက္ခြာရေတာ့မယ္ ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ကိုယ္စီသခင္ေတြအတြက္ အကာကြယ္ေပးဖို႔ သခင္တို႔ရဲ့ လမ္းခရီးတိုင္းမွာ ဆူးမထိ ခလုတ္မထိဖို႔ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ေတြေမြးဖြားလာၾကာတာေလ ။ သခင့္အတြက္အသံုးမ၀င္ေတာ့တဲ့တစ္ေန႔ က်ေနာ္တို႔ ခြဲခြာၾကစို႕သခင္ …….. က်ေနာ္ ေသဆံုးခါနီးေတာ့ သခင္က က်ေနာ့္ကို ၀မ္းနည္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ၾကည့္ျပီး ``အယ္…ျပတ္သြားျပီ ´´ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ကမန္းကတမ္း တယုတယကိုင္ ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ၾကည့္လို႔ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ မင္းလည္း ငါ့ကို ခြဲသြားျပန္ျပီေပါ့လို႔ စိတ္ထဲေတြးေနတယ္ထင္ပါ့ ။ေနာက္တစ္ေန႔ ပံုမွန္အတိုင္း က်ေနာ့္ကိုေရခ်ိဳးေပးျမဲ ေနပူဆာလွံဳေပးျမဲ က်ေနာ့္ကိုေသေသခ်ာခ်ာ အ၀တ္နဲ႔သုတ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ထုတ္ပိုးလို႔ သူ႕အခန္းရဲ့ ေခ်ာင္ေလးတစ္ေနရာမွာ ရွိေနေစခဲ့ပါတယ္ ။ႏႈတ္ဆက္ခ့ဲပါတယ္ သခင္ က်ေနာ္ စကားမ်ားေျပာတတ္ရင္ သံေယာဇဥ္ၾကီးတတ္တ့ဲ က်ေနာ့္ရဲ့ သခင္ကို ေျပာခ်င္စမ္းပါဘိ ``ခြဲခြာခ်ိန္တန္ရင္ သံေယာဇဥ္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္ပါ´´လို႔ သခင္ေအးခ်မ္းပါေစ ။ ဒါနဲ႔ မိတ္ဆက္ဖို႔ေမ့ေနလို႔ က်ေနာ့္ နာမည္ ``ဖိနပ္´´ ပါ နာမည္က နိမ့္ပါးေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ သခင္ေတြအတြက္ အကာကြယ္ေပးတတ္ပါတယ္ဆိုတာ သူတို႔ေတြ တစ္ခါတရံ ေမ့ေနၾကပါတယ္။




22 comments:

မဒမ္ကိုး said...

ဟား ကိုမ်ိဳးေရ တကယ္ထိတဲ႕ခံစားခ်က္ေလးပဲ ...
အဲလိုေလးေတြ ရႈ႕ေထာင္႕ေလးေတြက ေတြးတတ္တဲ႕သူဟာ သနားၾကင္နာတတ္သူျဖစ္တယ္တဲ႕ .

San San Htun said...

အစကေတာ့ ေခြးမ်ားလား၊ ေၾကာင္မ်ားလားလို ့ ထင္ေနေတာ့..လစသတ္ေတာ့ ...အေတြးေကာင္းသလို အေရးေကာင္းပါေပတယ္...ဖိနပ္မွာလည္း ခံစားခ်က္နဲ ့ပါ... :)

BaNyar Shein said...

ငါ ဖိနပ္လို႔ တကယ္မထင္တာ . . ဥပမာ အခ်စ္ေတာ္ ေခြးေလးတစ္ေကာင္လို႔ ထင္ေနတာ . . ဖိနပ္လို႔ တစက္မွကို မေတြးမိဘူး . . တကယ္ေတာ္ပါေပတယ္ ငမ်ိဳးး ။ အေရးအသားမွာ တခ်က္မွာ မတိမ္းေစာင္းသြားဘူး ။

Yadanar Soe said...

က်ေနာ့္သခင္က အရွက္ၾကီးတယ္တဲ႔လား ..

ဖိနပ္ေလး.. စိတ္မေကာင္းစရာ။

ရတနာ said...

ဖိနပ္ေလးဆိုလို႔ေလ.. ရတနာအႀကိဳက္ဆံုး အသံုးေဆာင္ပစၥည္းက ဖိနပ္ေလးေတြပဲ။ သူတို႔ကို က်န္းမာေရးအထူးေကာင္းမြန္ေအာင္ ေသခ်ာဂရုစိုက္ပါတယ္။ း-)

AH said...

ညက္လိုက္တဲ့ အေရးအသားေလးပါလားခင္ဗ်ာ၊ ေနာက္ဆံုးက်မွ ဖိနပ္မွန္းသိေတာ့တယ္။ အားေပးလွ်က္ပါဗ်ိဳ႕

ျမေသြးနီ said...

ဖိနပ္ေလးအေပၚဖြဲ႔ထားတာ ခ်စ္စရာ...။
တန္ဘိုးႀကီးတယ္ဆိုေတာ့ ပထမ နာရီထင္ေနမိေသးတယ္...။ ေရခ်ဳိးေပးတယ္ဆိုေတာ့မွ ဖိနပ္ပဲ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ထင္မိသား..။ အဆံုးမွာ အေျဖမွန္သြားလို႔ ၀မ္းသာမိေၾကာင္းပါ။ :)

ညီလင္းသစ္ said...

အျပင္သြားစရာ ႐ွိရင္ ဖုတ္ဖက္ခါတယ္ ဆိုကတည္းက နည္းနည္း ရိပ္မိေနၿပီဗ်၊ ဒါေပမယ့္ အဆံုးထိကို ၉၅% ေသခ်ာမႈနဲ႔ပဲ ႐ွိေနေအာင္ အေရးအသားက ပိရိပါတယ္၊ ေရခ်ိဳးေပးတယ္ ဆိုေတာ့ ကတၱီပါေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ ေလာက္ဘူး၊ း) ေတာ္ေသးတယ္ဗ်ာ၊ အလွဴအိမ္ေတြမွာ သခင္နဲ႔ ႐ွင္ကြဲ မခြဲခဲ့ရလို႔...။ း)

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ေနာက္ဆံုး ျပတ္သြားတဲ႔အထိ ဖိနပ္ေလးက သူ႕သခင္အတြက္ အကာအကြယ္ေပးသြားတယ္ေနာ္..
သက္ရွိ္လူေတြမွာလည္း ဒီလို သစၥာရွိၾကရင္ေကာင္းမွာ...
ဖိနပ္နဲ႔သူ႕သခင္တို႔ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ကို ျမင္ေနမိတယ္

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ေခြးေလးတစ္ေကာင္လို႕ ထင္ေနခ်ိန္မထင္မွတ္ပဲ ဖိနပ္ေလးရဲ႕ဘဝ ၿဖစ္ေနေတာ့...စာဖတ္ရင္း နွစ္သက္သေဘာက်မိတယ္...အေရးအသားကလည္းစြဲေဆာင္မွဳ ပိုေတာ့.......အားေပးသြားတယ္ကိုမ်ိဳး....

ညီရဲ said...

ေရးထားတာေလး ေကာင္းလုိက္တာ ေမာင္မ်ဳိးေရ...
စိတ္ကူးေလးလဲ ေကာင္းတယ္...
တကယ္ေတာ့ ဖိနပ္ဆိုတာ ေမ့ေကာင္းတဲ့ အရာမဟုတ္ပါဘူး...
ဘဝလမ္းေတြထဲ ကိုယ္နဲ ့ဖဝါးထပ္လ်က္ ထပ္ၾကပ္မကြာ မျငီးမျငဴ လုိက္ေပးႏိုင္တဲ့ အေဖာ္ေလ...
အဲဒီလိုဘဲ ဖဝါးထပ္လ်က္ ထပ္ၾကပ္မကြာ မျငီးမျငဴ လုိက္ေပးႏုိင္မယ့္ ၾကင္ယာေဖာ္ အေၾကာင္းေလးလဲ ေရးဦးေလ ေမာင္မ်ဳိး....

ဘာေန said...

ဟီး .. ဖိနပ္လို႔ ထင္မထားမိဘူး
ဖတ္တာ ျပီးတာ .. ေနာက္ဆံုးမွ ဖိနပ္ ဆိုတာ သိတာ
ေျပာျပလို႔ေလ .. အစက ေခြးထင္တာ .. ေၾသာ္ သံေယာဇဥ္ေတြ ဘာေတြ ျဖစ္လို႔ ေပါ႔ .. ။
ေျပာပါ႔လားေႏွာ အစကတိုင္ ဖိနပ္ပါလို႔ .. း)
ဖတ္လို႔ ေကာင္းပါတယ္ ဗ်ာ စိတ္ဝင္တစားရွိေအာင္ ေဖာ္ျပသြားတာပါ ။

mstint said...

အစမွအဆံုးတိုင္ ကိုယ့္ရဲ႕အႏြံအတာကို အနစ္နာခံသြားတဲ့ ဖိနပ္တစ္ရံရဲ႕တန္ဘိုးကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး တန္ဘိုးထားသင့္တဲ့ ဇာတ္အိမ္ေလးဖြဲ႔ထားတာ ဖတ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Arkar Kyaw said...

စာမေရးတာၾကာေနလို႕ေၿပာမလို႕ပဲ...ဖတ္လိုက္ရင္ပဲစိတ္ေၾကနွပ္မွုု႕ကိုရေစပါတယ္...က်ြန္ေတာ္လဲအခုပဲဖိနပ္၀ယ္မလို႕စဥ္းစားေနတာ..:p

Than Lae said...

စဖတ္ကတည္းက ေၾကာင္ေလးလား ေခြးေလးလားလို ့ထင္ေနတာ .. အဆံုးမွပဲ ဖိနပ္ေလးျဖစ္ေနတယ္ .. ဘယ္လို မွ မထင္မိဘူး ... သိပ္ေတာ္တာပဲ .. "ခြဲခြာခ်ိန္တန္ရင္ သံေယာဇဥ္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္ပါ" တဲ့ ..မွတ္သားသြားပါတယ္ ... :)

သူ စင္ ၾကယ္ said...

စဖတ္ကတည္းက ဖိနပ္မွန္းသိလိုုက္ေပမယ္႕ ဖိနပ္ကိုုယ္စား ေျပာေပးတဲ႕ စကားလံုုးေတြက ဟတ္ထိတယ္ ညီ.... အကိုု႕ဖိနပ္ေလးလဲ ခြဲရေတာ႕မယ္႕ေန႕ရက္ေတြကိုု ေစာင္႕စားရင္းးးး....anyway great job...:))

May Yarhu said...

သတိရလိုက္တာ .. ဟိုတစ္ေန႕က ပဲ ဖိနပ္တစ္ရံ ျပတ္သြားတယ္ ..ဒါေပမယ့္ ဖိနပ္အျပတ္ကို ကုန္းေကာက္ရင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ျပန္ေကာက္ေတြ႕ခဲ့တယ္ ....

blackroze said...

ေမာင္မ်ိဳးရယ္
ေရးထားတာေလးဖတ္ျပီး
စိတ္မေကာင္းလိုက္တာဟယ္..

``ခြဲခြာခ်ိန္တန္ရင္ သံေယာဇဥ္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္ပါ´´

အဲစကားေလးကိုေတာ္ေတာ္ေလး
ခံစားလိုက္ရတယ္..

ဟန္ၾကည္ said...

ေရးသားပံု ၀ါက်ဖြဲ႕စည္းပံု စကားလံုးအသံုးအႏႈန္း အားလံုး ျပည့္စံုတဲ့ ပို႔စ္ပါပဲ...ဒီထက္ပိုၿပီး ေရးႏိုင္ေသးတယ္လို႔ ယူဆမိတယ္...

8Yar said...

ဝတၳဳေလးဖတ္ျပီး ရင္ထဲမွာတစ္ခုခုက်န္ခဲ့တယ္ဗ်ာ။ ဖိနပ္ေလးအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ အစ္ကိုေမာင္မ်ိဳးေရ။

သတုိး said...

စိတ္ကူးေလး ေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ။ လွပတဲ့ အက္ေဆးေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေျပာရရင္ `ကၽြန္ေတာ္က ဖိနပ္ကေလးတစ္ရံပါလုိ႔' ဖြင့္မေျပာျပရင္ ပုိမုိက္မယ္။
ဖတ္တဲ့သူေတြးၾကည့္ပါေစေလ...။

yanmaneee said...

longchamp
yeezy boost 350
moncler
kd 11 shoes
calvin klein underwear
kyrie 6
michael kors
balenciaga
vapormax
curry 7

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...