Sunday, June 19, 2011

အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားဘ၀

အေဆာင္ေက်ာင္းသားဘ၀ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ အတိတ္ဘ၀ ေန႕ရက္တစ္ခ်ိဳ႕ပါပဲ ျပန္ေတြးတိုင္း ျပံဳးမိတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ လန္းဆန္းေနတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေက်ာင္းသား ဘ၀ေလးေတြပါ ။ ဘ၀အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြကိုလည္း အဲ့ေနရာေလးမွာပဲ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့တာေပါ့ မိဘရင္ခြင္က စခြဲဖူးတဲ့ အရြယ္ေလး ေလာကၾကီးကို စူးစမ္း စ အရြယ္ တကယ့္ကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလးေတြေပါ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ေတြ႕ရင္ အစ္ကိုပဲ ေခၚရမလား ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပဲ သားလို႕ေျပာရမလား မသိေသးတဲ့ ပံုစံေလးေတြ ။ေဖ့ဘြတ္မွာ အေဆာင္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ျဖစ္တယ္ အခုေတာ့ အားလံုးဟာလည္း ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ္ရုန္းလို႕ လူၾကီးေတြျဖစ္လို႕ပါပဲ ။

က်ေနာ္ ေက်ာင္းတက္ေတာ့ ေမာ္လျမိဳင္ အထြက္ မုဒံုအစပ္ ဖားေအာက္မွာ တက္ရတာပါ အေဆာင္ကေတာ့ ကြင္းစပ္မွာ အေဆာင္ျခံ၀င္းက စိုက္ပ်ိဳးပင္ေတြ အမ်ားၾကီးပါ အိမ္ဆို ၂ အိမ္လားပဲရွိတယ္ က်ေနာ္တို႔ အေဆာင္လမ္းၾကားထဲမွာ ညည ဂစ္တာေတြတီးၾက ေသာက္ၾက စားၾက စာမက်က္ပဲ စကားေတြေျပာၾက အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြက အခုေနျပန္မရနိုင္ေတာ့တဲ့ အေနထားေလးေပါ့ ။ က်ေနာ့္ အခန္းေဖာ္က ၂ ႏွစ္လံုး သူနဲ႔ တူတူက်တယ္ ကံဆိုးတယ္ေျပာရမလား ကံေကာင္းတယ္ေျပာရမလားမသိ သူမ်ားလိုေတာ့ ဂ်ီးမထူဘူး ဒါေပမယ့္ ကပ္ေစးက ေတာ္ေတာ္နဲတယ္ သူ႕ကို တစ္ေဆာင္လံုး ေခၚတဲ့ နာမည္က ေပသီး တဲ့ သူက ေပသီးက်တာ ဒီေရာက္မွမဟုတ္ သူတို႔နယ္မွာလည္း သူ႕ကို ဒီနာမည္ပဲေခၚၾကတယ္ေျပာတယ္ ။ တကယ္ပါ မေတြ႕ဖူးဘူး မုန္႔စားရင္ ျခင္ေထာင္ထဲမွာ တိတ္တိတ္ေလးစားတာ စားပြဲေပၚမွာၾကြတ္ၾကြတ္အိတ္ေတြ႕မွ သူမုန္႔စားတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သိတယ္ သူ႕အစားက် ကိုယ္မစားရေတာ့ ကုိယ့္အလွည့္က် ေကြ်းခ်င္ပါ့မလားဗ်ာ ေနာ့္ေလ အဲ့တာ ဒီေကာင္က က်ေနာ့္ လက္ဖက္သုတ္ေတြ ခိုးစား ျပီးေတာ့ ပန္ကန္းကုိ မေဆးပဲ က်ေနာ့္စားပြဲေပၚ လာျပန္တင္ထားတာ ဘယ္ရမလဲ ပန္းကန္ျပားပ်ံေတြ ေလမွာ ၀ဲသြားေအာင္ ပစ္ထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ေနာက္ေန႕က် လက္ဖက္ထုတ္ေလး ကိုယ့္စားပြဲေပၚျပန္ေရာက္လာတယ္ း) ။ ဒီေကာင္ အခု နိုင္ငံျခားမွာ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပေနတယ္ၾကားတယ္ ။

အေဆာင္မွာ က်ေနာ္က ေအးတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြထဲပါတယ္ (ေၾကာင္ေခ်းပါတီ) က်ေနာ္တို႔ အေဆာင္၀င္းထဲမွာ ကြ်ဲေကာ္ျခံၾကီးရွိပါတယ္ အေဆာင္မွဴးက က်ေနာ္တို႕နဲ႔ေတြ႕တိုင္း သူ႔အသီးေတြ ဘယ္သူ အလစ္သုတ္လည္း ၾကည့္ထားေပးပါတဲ့ အဲ့လူကို အေဆာင္က ထုတ္မယ္ေပါ့ ေတာ္ေတာ္လည္း ေပ်ာက္တာကိုး အေဆာင္သား ၂၀ မွာ တစ္ေယာက္ တစ္လံုးပဲ ခုိးစားအံုး ဒီအပင္ခံနိုင္ရိုးလား ။အဲ့တာ သူက ယံုၾကည္မွပဲ အေဆာင္မွာ အဖြဲ႕ေလးေတြနဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း ၅ ေယာက္ေလာက္က တစ္ခါေလးပဲ ခိုးစားတာပါ က်ေနာ္က ဓာတ္မီးထိုးတယ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ခူးတယ္ေပါ့ အခန္းထဲ ျပန္၀င္ က်က်နန ခြဲေနတုန္းရွိေသး အေဆာင္မွဴးက ညဘက္ ကင္းလွည့္ရင္း တံခါးလာေခါက္တာဗ်ာ အားလံုးက ေတာ္ေတာ္ လန္႕ကုန္ၾကတယ္ က်ေနာ္က လံုခ်ည္တစ္ထည္နဲ႔ ကမန္းကတန္း ဖမ္းအုပ္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ႔ တံခါးဖြင့္ေပးရင္း “ သားတို႕ စာစုတြက္ေနၾကတာ အဘ ဘာလို႕လဲ ” ဆိုေတာ့ “ ခေလးေတြ အဆင္ေျပၾကလား လာ၀င္ၾကည့္တာပါ ” တဲ့ ေနာက္က် သူ႕ ႏွာေခါင္းက အမဲနံ႔ရတဲ့ မုဆိုးလို တစ္ရႊတ္ရႊတ္နဲ႔ အဲ့တာမွ ေသတာပဲ ကြ်ဲေကာ္သီး ခြဲထားေတာ့ အနံ႕ကထြက္ေနတာကိုး ဥယာဥ္မွဴး လုပ္သက္ ၾကာတဲ့သူ႕ကို ဘယ္ညာလို႕ရမလဲ း) အဘက အခန္းထဲက ထြက္ခါနီးေတာ့ ေျပာသြားတာ “ လူရိုးဆိုတာ တကယ္ပဲ သၤခ်ိဳင္းမွာပဲရွိတာကိုး ” တဲ့ အဖိုးၾကီးလား ေတာ္ေတာ္ အသိေနာက္က်ပါ့ း)။

မီးဆိုရင္လည္း ညေတာ္ေတာ္ မိုးခ်ဳပ္မွ ဖြင့္ေပးတာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္ အဲ့ေတာ့ မီတာေဘာက္ၾကီးကို အတင္း တုတ္နဲ႔ ကေလာ္ထည့္ျပီး မီတာတင္တာပဲ ။ အေဆာင္မွာ ညစ္ပတ္လို႕ ထမင္းေပးမခ်က္စားပါဘူး မီးပူကလြဲျပီး က်န္တာ ဘာမွေပးမသံုး ။ က်ေနာ္တို႕အေဆာင္က ဆိုင္ေတြနဲ႔ ေ၀းပါတယ္ ဖားေအာက္က ေတာက်တာကိုး အခုေတာ့ စည္ကားေနျပီၾကားတယ္ ။ အဲ့ေတာ့ ညပိုင္းက် ဗိုက္ေတြ ဆာတတ္ေတာ့ မာမားေခါက္ဆြဲျပဳတ္ထုတ္ေတြ ၀ယ္ျပဳတ္ေသာက္ၾကတယ္ အေဆာင္မွဴး မလာရင္ေတာ့ေကာင္းပါရဲ့ သူေတြ႕ရင္ အဲ့ အိုးကိုလည္းသိမ္း ဒဏ္ေငြလည္းရိုက္ေသးတယ္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ အဖိုးၾကီး ။ ျပဳတ္ေနရင္း တန္းလန္း သူေရာက္လာရင္ ဖြက္ရတာနဲ႔ ေကာ္ခြက္တစ္ခြက္ထဲထည့္ ဇြန္း ၂ ေခ်ာင္းေလာက္နဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ၅ ေယာက္ေလာက္ လုေသာက္ခဲ့တဲ့ မာမား ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ တစ္ထုတ္ရဲ့ အရသာကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့နိုင္စရာပါ ။ညေနေစာင္းရင္း ရိုးဂိုးဘုရားကို သူငယ္ခ်င္းေတြ တအုပ္ၾကီး သြားၾက ေရစိမ္မုန္႕တီ နဲ႔ ဗူးသီးေၾကာ္ရဲ့ အရသာကလည္း မြန္ျပည္နယ္ရဲ့ အမွတ္အသားပဲထင္ပါ့ ဒယ္ဘိုင္းၾကီးေတြနဲ႔ ေၾကာ္တာ ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းတယ္ ။ မုန္႕တီဆိုင္က အဖြားၾကီးက သူ႕အိမ္ကို မုန္႕တီဖတ္ မွာတဲ့ အသံကို က်ေနာ္က အလြတ္ရေနေတာ့ မုန္႕မကုန္ခင္ သူ႔အစား က်ေနာ္က ေအာ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ ကိုယ္က ဟာသျဖစ္လို႕ ကိုယ့္အသံက မြန္လိုမွမဟုတ္တာ း) ။


ကြင္းစပ္မွာ အေဆာင္ဆိုေတာ့ လူလည္းျပတ္တယ္ ကိုယ္ေတြအေဆာင္ျပီးရင္လည္း ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး အဲ့ေတာ့ လူက မလာသေလာက္နီးပါးကို နည္းပါတယ္ ေရတြင္းက ျခံစည္းရိုးနားမွာ ေရခ်ိဳးရင္လည္း ေပ်ာ္စရာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေရေတြပက္ သူ႕ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ ကိုယ္လုေလွ်ာ္ ကိုယ့္ဆပ္ျပာ သူသံုးနဲ႔ ဆူညံေနတတ္ပါတယ္ အေဆာင္ထဲကို အမ်ိဳးသမီး ေပးမ၀င္ပါဘူး အဲ့ေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ် ေရခ်ိဳး၇င္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ သိပ္ဂရုမစိုက္တတ္ဘူး ။ တစ္ေန႕ ညေနေစာင္း က်ေနာ္ေရခ်ိဳးဖို႕ထြက္ေတာ့ ေရပံုးထဲ အ၀တ္ေတြထည့္ ကမ္းေျခမွာ ေဘာ္ဒီျပတဲ့ မင္းသားလို ကိုယ္ေပၚမွာ ေဘာင္ဘီေသးေသးေလးတစ္ထည္ထဲေပါ့ဗ်ာ တအားၾကီးေတာ့လည္း မေသးလွပါဘူး ဟိဟိ အရွက္ေျပေျပာတာ ေရးရတာ ရွက္ထွာဗ်ာ ကန္ေတာ့ေနာ္ အားလံုးပဲ အဲ့တာ အမ်ိဳးသမီးေတြ မ၀င္ရဘူးသာ ေျပာတယ္ အေဆာင္မွွဴး မိန္းမက ဘယ္ေတာ့ ျခံထဲေရာက္ေနလဲမသိ က်ေနာ့္မွာ ေရတြင္းလည္းမေရာက္ေသး လမ္းတစ္ပိုင္းမွာ အဖြားၾကီးနဲ႕ဆံုတာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကီးျဖစ္လို႕ ရွက္လည္းရွက္ ဘာေျပာရမွန္းလည္းမသိ ေရပံုးၾကီးကို အေရွ႕ကကြယ္ျပီး “ အယ္...အဖြား ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ ေနာ္ ” တဲ့ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာင္တဲ့ေကာင္ပါ ဘာေျပာရမွန္းလည္းမသိဘူးေလ ။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ “ ေသာက္ရူး မင္းက ဘာလို႕ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ သြားလုပ္ေနတာတုန္း ” တဲ့ ငါလည္းမသိဘူးေလလို႕ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ ရွင္းေကာ ။

က်ေနာ္တို႕ ေက်ာင္း၀န္းက်င္မွာေတာ့ နယ္က ေက်ာင္းတတ္တဲ့သူေတြလည္းမ်ားေတာ့ မိန္းခေလး အေဆာင္ ေယာက္်ားေလးေတြ အေဆာင္ေတြက အနီးအနားမွာပါပဲ ။ တစ္ခါက မိန္းခေလးအေဆာင္ တစ္ေဆာင္မွာ လူတက္လို႕တဲ့ ဟုတ္လားမဟုတ္လားလည္းမသိပါဘူး တစ္ခ်ိဳ႕ေတြလည္း အေဆာင္ေျပာင္းၾက မေနရဲလို႕ ငိုတဲ့မိန္းခေလးေတြလည္း ငိုနဲ႕ အေဆာင္မွဴးက အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေယာက္်ားေလးေတြအေဆာင္ကို အကူညီေတာင္းပါတယ္ တစ္ညကို ၂ ေယာက္ေလာက္ ညလာေစာင့္အိပ္ေပးပါတဲ့ ( က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္ထဲေတြးထားတာ ငါ့အလွည့္က်မယ့္ေန႕က် ငါ ၀မ္းႏႈတ္ေဆး ၾကိဳေသာက္ထားမယ္လို႕ ဗိုက္နာလို႔ ေစာင့္မအိပ္နိုင္ဘူးေပါ့ ) ။ အေဆာင္က တစ္ည ၂ ေယာက္ သြားေစာင့္အိပ္ပါတယ္ အေဆာင္က အစ္ကိုၾကီးေတြက ညွိထားတာ မင္းတို႕ မသၤကာတာေတြ႕တာနဲ႕ ေအာ္လိုက္ အေဆာင္က လူေတြ အားလံုးလိုက္ခဲ့မယ္ေပါ့ ဒုတိယ ညက်ေတာ့ သူခိုး သူခိုးဆိုတဲ့ အသံေတြ ၾကားလိုက္တယ္ ည ၁၁ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ရွိမယ္ထင္တယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ အိပ္ေနပါျပီ အိပ္မႈန္စုန္ဖြားနဲ႔ အေဆာင္က လူေတြ ေျပးလိုက္ၾကတာကို က်ေနာ့္မွာ အူလည္လည္နဲ႔ ကိုယ့္လို သတ္တိေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလည္း ကိုယ့္အနားမွာရွိေနေသး ။ လိုက္သြားရင္လည္း အဲ့သူခိုးဆိုတဲ့ လူနဲ႔ ပက္ပင္းၾကီးတိုးရင္ ငါေတာ့ကားျပီး က်န္ခဲ့ျပန္ရင္လည္း အဲ့သူခိုးက ဒီထဲေျပးလာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မတုန္း အုတ္ခဲ တစ္ေယာက္တစ္လံုးကိုင္ အေဆာင္က လူေတြေနာက္ေျပးလိုက္ၾကတာ အေဆာင္ေနာက္မွာ ကြ်ဲေကာ္ပင္စိုက္ဖို႕ တူးထားတဲ့ တြင္းေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္ ပါးစပ္ကသာ “ သူခိုးေဟ့ သူခိုး ” ဆိုျပီးေအာ္ေနတယ္ က်ေနာ္တို႕ ၂ေယာက္ကေတာ့ အဲ့တြင္းေတြထဲ ျပဳတ္က်ေနတာဆိုတာ တစ္တြင္းျပီးတစ္တြင္း ေမာလည္းေမာ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ ကိုယ့္အျဖစ္ ကိုယ္ သေဘာေတြက်လို႕ အူတက္ေအာင္ ရယ္ရတဲ့ သူခိုးဖမ္းပြဲ အမွတ္တရေပါ့ ။

အေဆာင္ေနေက်ာင္းသား ဘ၀က တကယ္ကို အမွတ္တရေတြမ်ားခဲ့တာပါ အခုသတင္းေတြ ျပန္ၾကားတာ တစ္ခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ေက်ာင္းမွာ ဆရာ/မ ျပန္လုပ္တဲ့သူေတြ ။ နိုင္ငံျခားထြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြ အေဆာင္နားက လေပးစားတဲ့ ထမင္းဆိုင္က အစ္မၾကီးနဲ႔ ညားလို႕ ေက်ာင္းျပီးတာနဲ႔ ဆိုင္ျပန္ဖြင့္ထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ တစ္ေနရာမွာ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးဆီနဲ႕ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေနၾကေလရဲ့ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္ သူတို႕အေတြးထဲ အေဆာင္ေက်ာင္းသား ဘ၀ကိုျပန္ေတြးတိုင္း က်ေနာ့္လိုပဲ ျပံဳးမိၾကလိမ့္မယ္ဆိုတာ း) ။


P>S = စာလည္းေတာ္ေတာ္ ရွည္သြားျပီ ေနာက္မ်ားၾကံဳရင္ဆက္ေသးတာေပါ့ အားလံုးေက်းဇူးပါ ခင္ဗ်ာ ။

13 comments:

ဟန္ၾကည္ said...

အင္း...တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ကလဲ အိမ္ကေနပဲ ေက်ာင္းတက္ရေတာ့ အေဆာင္ေက်ာင္းသားဘ၀ကို က်က်နနမခံစားခဲ့ရျပန္ဘူး ကိုေမာင္မ်ဳိးေရ...ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အေဆာင္မွာ ညသြားအိပ္ၿပီး အေဆာင္ေက်ာင္းသားဘ၀ကို အငွားခံစား ျဖစ္ခဲ့တာေလးေတြ ျပန္သတိရမိေသးတယ္...ေက်ာင္းသားဘ၀ အေတြ႕အႀကံဳေလးေတြ ထပ္ေရးစမ္းပါဦး...မစားရေညွာ္ခံ ဖတ္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ...

ေမဓာ၀ီ said...

ဗလက ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ဆိုေတာ့လဲ ေဘာ္ဒီျပခ်င္ရွာမွာေပါ့ေလ ... အင္း ....

သူခိုးဖမ္းတာလား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ က်င္းစိမ္တမ္း ေဆာ့ေနတာလား ေမာင္မ်ဳိးရယ္ ... ေရးထားတာကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ျပီး ရယ္ေနရတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ သူခိုးက ျပန္ဖမ္းမသြားလို႔ ... :))

Anonymous said...

I got the smell of fruit you are cutting:P......Students life at hostel is ever sweet memory whatever happened there.Keep calling back.
Gyidaw

မအိမ္သူ said...

အေဆာင္ေနဘ၀ေလးကို ၾကည္ႏူးစြာဖတ္သြားပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္တံုးက ေဒးဘဲတက္ခဲ့ရတာဆိုေတာ့ အေဆာင္ေနဘ၀ကို မခံစားခဲ့ဖူးေပမဲ့ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတဲ့ဘ၀ေလးကိုေတာ့ ျပန္လြမ္းမိတာ အမွန္ဘဲ။

SHWE ZIN U said...

ဟားဟားးးးးးးး

ဖတ္လိုက္ရတာ ေပ်ာ္စရာႀကီး ကိုမ်ဳိးေရ

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဖတ္ရင္းနဲ႔ ေပ်ာ္လာတယ္ ေဟးေဟး
တို႔လဲ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသူဘဝကို သတိရမိသား

ညီလင္းသစ္ said...

အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားဘဝကိုေတာ့ တခါမွ မခံစား လိုက္ရဘူးဗ်၊ နယ္ကေန ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေဆာင္မွာပဲ ရေသ့စိတ္ေျဖ သြား,သြား လည္ျဖစ္တယ္၊ အခုေမာင္မ်ိဳး ေရးထားတာ ဖတ္ရတာကိုက ေပ်ာ္စရာႀကီး...။

ညိမ္းႏိုင္ said...

ဆယ္တန္းေအာင္ကတည္းက အေဆာင္ေနေက်ာင္းသား
ဘဝကိုရခ်င္တာ နန့္ေနတာပဲ....:)။ကံဆိုးတာက တတ္ခဲ့
ရတဲ့ ၂ေက်ာင္းလံုးက အနီးအနားကေက်ာင္းေတြ...:(
ညီ့ပို့စ္ေလးဖတ္ျပီး မရခဲ့တဲ့ အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားဘဝ
ကို လြမ္းထွာကြယ္...:))) ဖတ္ရတာနဲ့တင္ ေပ်ာ္စရာျကီး..။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ဖတ္ရတာေတာင္ ရယ္မိတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔တုန္းကဆို ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္မလဲ။ ဆက္ေရးပါအံုး။

မိုးခါး said...

ေပ်ာ္စရာၾကီး
ျမင္ေယာင္ျပီးဖတ္သြားတယ္ .. နင္ဘရုပ္က်ေနပံုေတြ း))

Anonymous said...

ေမာင္မ်ိဳးေရ ..
စိတ္ေတြေလးေနတဲ့အခါမွာ ..
ေမာင္မ်ိဳးဆီစာလာဖတ္ရတာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ ့..အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ဗ်ာ ..

အုပ္ႀကီး

Than Lae said...

ဟုတ္တယ္ ... ေမာင္မ်ိဳးစာေလးေတြ ဖတ္ရတာ ရယ္ရ ျပံဳးရလို ့ သိပ္ေက်းဇူးတင္တာပဲ။ ဒီအတိုင္းေလးပဲ ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ဆက္လက္ေဝမွ် နုိင္ပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးတယ္ေနာ္ ... :)

Unknown said...

ကိုေမာင္မ်ိဳး အရမ္းေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ ဖက္ရတာေတာ္ေတာ္ရယ္ရတယ္ အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္ ဒီလိုပာာသအၿဖစ္ပ်က္မ်ိဴးေလးေတြေရးေပးတာ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ ေနာင္လည္း အမ်ားႀကီးေရးေပးပါအံုးေနာ္ က်ြန္ေတာ္ က အခုမွဖက္ရတာ ဗ်ာ ပံုေတြႀကည့္ရင္းနဲ႕ ကိုေမာင္မ်ိဳး ရဲ႕ စာေလးေတြေတြ႕ လို၀င္ဖက္တာ က်ြန္ေတာ္က ရန္ကုန္ကပါ ....အရမ္းပဲဖက္လို႕ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ.....ေနာင္လည္း ေရးေပးပါအံုး..ေနာ္ ..:)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...