ထိုင္းနိုင္ငံေန အလြဲမ်ား

ဒီပို႔စ္ကို ေခါင္းစဥ္ဘယ္လိုေပးရမလဲ ထိုင္းနုိင္ငံေရာက္ အလြဲမ်ားဆိုရင္ ကိုယ္က ခ်စ္သူနဲ႔ ပ်ားရည္စမ္း ခရီးထြက္သလိုမ်ိဳး အလည္လာတဲ့အခ်ိန္ လြဲခဲ့တဲ့ အလြဲေတြအေၾကာင္းလိုျဖစ္ေနမယ္ အခုလက္ရွိကုိယ္ကလည္း ဒီမွာပဲေနေနတာဆိုေတာ့ ထိုင္းနိုင္းငံေန အလြဲမ်ားေပါ့ ေနာက္လည္း လြဲေနအံုးမွာမို႕ပါ ။

ထိုင္းကိုေရာက္တာ ၂၀၀၆ မိုးတြင္းၾကီး ဒီလုိမ်ိဳးလည္း ထြက္လာျပီး အလုပ္လုပ္ရမယ္လည္းတစ္ခါမွမေတြးခဲ့ဖူးဘူး အလုပ္လာမထြက္လုပ္ခင္ အစ္ကိုေတြဆီကို အလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ဖူးတုန္းက လုပ္ရကိုင္ရတာေတြေတြ႕ျပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ဒါေၾကာင့္ ငါေတာ့ ဒီနိုင္ငံမွာ ဘယ္ေတာ့မွ လာမလုပ္ဘူးေပါ့ စကားလံုးၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေၾကြးေၾကာ္မိတာ ။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဒီကိုေရာက္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ။

စစခ်င္း အလုပ္မွာ ေဘာ့စ္က ဗမာစကား ထမင္းစားေရေသာက္တတ္တယ္ ။ ကိုယ္ကလည္း အဂၤလိပ္စကားကို Yes or No ေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္တယ္ ။ အဲ့ဒီမွာစေတြ႕တာပဲ ေဘာ္ပင္ယူခိုင္းရင္ ခဲတံယူတယ္ ေရထပ္ျဖည့္ခိုင္းရင္ ရွိေနေသးတဲ့ေရ သြားသြန္ထုတ္တယ္ ေရာက္စ တစ္ပါတ္ေလာက္က ေတာ္ေတာ္ကုိ အေပါက္လမ္းမတည့္တာ ။ က်ေနာ္ကအတြက္ ေကာင္းကြက္လို႕ပဲေျပာရမလား ဗီဇလို႔ပဲေျပာရမလားေတာ့မသိ ကံေကာင္းတာေလလည္းရွိေသးတယ္ အဲ့တာက က်ေနာ္က မွန္းတုတ္ ရမ္းလုပ္ထည့္တာေတြက မွန္မွန္သြားတာပါ း) ။

သူတို႕ေျပာတာေတြ က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းမသိပါဘူး အေနထားၾကည့္ျပီး ဒါပဲျဖစ္မယ္ဆိုျပီး လုပ္လိုက္တာေတြၾကီးပဲ အဲ့တာေတြက အဆင္ေျပေနတာေပါ့ ။ အလုပ္စစတုန္းက အလုပ္မွာ ဗမာစကားတတ္တဲ့ ထိုင္းမေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ေဘာ့စ္က အလုပ္ေပးရင္ သူက ကိုယ့္ကို တဆင့္ျပန္ခိုင္းတာေပါ့ သူခိုင္းတာပဲကိုယ္လုပ္ေနေတာ့ ထိုင္းစကားက သိပ္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး ရွက္တာလည္းပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ သူတို႔စကားက ခြ်ဲပစ္ေနေတာ့ အူထဲအသည္းထဲက ယားက်ိက်ိနဲ႔ မေျပာခ်င္တာနဲ႔မေျပာျဖစ္ဖူး ။သူတို႕အသံက လွ်ာဖ်ားနဲ႔ေျပာတဲ့အသံ ကိုယ္ေတြက ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္းလာတဲ့ အတံုးလိုက္အတစ္လိုက္ေျပာတတ္တဲ့သူ ။ ခပ္ နဲ႔ ခါ က အသံကသိပ္မကြာဘူးေလေနာ့္ အဲ့ေတာ့ ကိုယ္လည္းသူတို႔ ေခၚတဲ့ အခါ ကုိယ္လည္းေမာေနရင္ ေလသံေလးနဲ႔ ခပ္လို႕ ထူးလိုက္တာပဲ အဲ့ ခပ္ က ခပ္မျဖစ္ပဲ ခါ ျဖစ္ျဖစ္သြားေတာ့ ကိုယ္က အလိုလိုေနရင္း ဘ၀ေျပာင္းသြားတာေပါ့ သူတို႕ေတြက ရယ္ၾကပါေလေကာ အဲ့ေတာ့ ရွက္ျပီး ပိုမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။

၃ လေလာက္ေနေတာ့ ဗမာစကားတတ္တဲ့ထိုင္းေလးက အလုပ္ထြက္သြားေတာ့ က်န္တဲ့ထိုင္းေတြကလည္း ဗမာလို တစ္လံုးမွမတက္ ကိုယ္နဲ႔ဖိုက္ျပီေပါ့ သူတို႕လည္းေျပာခ်င္တာေျပာ ကိုယ္လည္းလုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ ။ ေနာက္ေတာ့ စဥ္းစားတယ္ သူတို႕ဆီမွာ အလုပ္လုပ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ စကားမတက္ရင္ ဘယ္ထိေရာက္ပါ့မလဲေပါ့ အိမ္မွာက ထိုင္းစကားတတ္တဲ့သူေတြၾကီးပါပဲ အိမ္အလုပ္လုပ္တဲ့ အစ္မၾကီးေတြ ထမင္းခ်က္တဲ့ အစ္မၾကီးေတြ သူတို႕ကို က်ေနာ္ေမးတယ္ ။ ဒီေနရာမွာ အလြဲေလးတစ္ခုက စျပန္ေကာ အစ္မတစ္ေယာက္မွာထားတယ္ “ ေမာင္ေလး သိသိ မသိသိ ခပ္သာခပ္ထည့္ သူတို႕ဆီမွာ အဲ့လိုေလးေျပာတာ ယဥ္ေက်းတယ္ ” တဲ့ ခ်ျပီေပါ့ ေခါင္းရင္းဆိုင္မွာ ေစ်း၀ယ္ေတာ့ ေစ်းဆိုင္က အဖြားၾကီး ဘာေျပာေျပာ က်ေနာ္ က ခပ္ထည့္တာပဲ ။ သူေမးတာက “ ငါ့ဆိုင္မွာ ေစ်း၀ယ္ျပီး ပိုက္ဆံေပးဖို႕ေမ့သြားတဲ့သူ နင္တို႕အိမ္ထဲ၀င္သြားလား ” တဲ့ အဲ့တာ က်ေနာ္က ခပ္ထည့္လိုက္ေတာ့ သူက က်ေနာ့္ကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ အိမ္ကိုျပန္လိုက္ပို႕တယ္ ငါ ခပ္ထည့္လိုက္တာ တယ္ဟုတ္ပါလားေပါ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ သူက အိမ္က အလုပ္သမာေတြထဲ ပိုက္ဆံေပးဖို႕ ေမ့ခဲ့သူ လိုက္ရွာတာ အားပါးပါး ရွင္းလိုက္ရတာ ေဘာ့စ္ လာရွင္းေပးမွပဲျပီးေတာ့တယ္ အဲ့ထဲက ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ သိပ္ မခပ္ရဲေတာ့ဘူး။

တစ္ခါက ကိုယ္က အိမ္မွာပဲေနတာဆိုေတာ့ ဆန္းေဒးလို ပိတ္ရက္လည္း အလုပ္ဆင္းလုပ္ခ်င္လုပ္တယ္ ။ အျပင္လည္းမထြက္ရဲ ေနာက္ေတာ့ ပုလိပ္ (ထိုင္းရဲ) ဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္ထဲ သူရဲေတြလိုေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းတယ္ ဗမာျမင္တာနဲ႔ လိုက္ဖမ္းတယ္ေပါ့ ။ ပုလိပ္ ၂ ေယာက္ အိမ္ေရွ႕ကဆိုင္ကယ္နဲ႔ျဖတ္သြားတာေတြ႕ေတာ့ ျမင္ဖူးေအာင္ထြက္ၾကည့္ေတာ သူတို႕ကကိုယ့္ဆီျပန္လွည့္လာပါေလေကာ က်ေနာ့္မွာ အိမ္ေပၚေျပးတတ္လိုက္ရတာ အေမာ ဘယ္ဟုတ္မလဲ သူတို႕က အိမ္ေရွ႕က စာတိုက္မွာ လမ္းေၾကာင္းစစ္ျပီးေၾကာင္း လက္မွတ္လာထိုးတာပဲ ဟူး ေျပးလိုက္ရတာ ေမာခ်က္ ။

ဆံပင္ညွပ္ေတာ့တစ္ခါ ဆံပင္ညွပ္တာေစ်းၾကီးေတာ့ သိပ္မညွပ္ျဖစ္ပါဘူး ဒါမယ့္ ဟိုဘက္ကမ္း(ျမ၀တီ)လည္းမကူးျဖစ္ ဆံပင္ကလည္းရွည္ေနေတာ့ ဒီနားကဆိုင္မွာပဲညွပ္ျဖစ္တယ္ ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ေျပာလိုက္တာ ပါးပါး ( ဘန္ဘန္) လို႕ေျပာလိုက္တာပါ အဲ့တာ စကားမတတ္တုန္းက တိုတို(ဆန္႕ဆန္႕) လို႕ေျပာလိုက္မိတယ္ ကိုယ္ထင္တာ ပါးရံုပဲေပါ့ ပန္ကာေလးေတြကေအးေအး ဆံပင္ညွပ္ေပးတဲ့ ထိုင္းအစ္မၾကီးရဲ့ ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကလည္း ေမႊးေမႊး သီခ်င္းေလးကလည္းဖြင့္ထားေပးေသး ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ my love ဆိုတဲ့သီခ်င္း ဇီမ္ပဲ ခဏေလး ေမွးခနဲျဖစ္သြားတာ မ်က္လံုးျပန္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ မ်က္ႏွာေျပာင္နဲ႔ ခပ္ပိန္ပိန္ေကာင္ ကိုယ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ဒီေကာင္ ဒီေန႕၀တ္လာတာ ငါ့အက်ီၤနဲ႕တူလိုက္တာေပါ့ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနတယ္ ေသတာပဲဗ်ာ း( သူ ညွပ္ေပးလိုက္တာ ဗမာျပည္မွာဆို ဗိုလ္ေက ထိုင္းမွာဆို ေက်ာင္းသားေက ေပါ့ စာကေလးေခါင္းလို ေျပာင္ကပ္ေနတာပဲ စိတ္ေတြကို ညစ္သြားတာပဲ ရံုးေရာက္ေတာ့ ရံုးက အစ္ေတြက ရယ္လိုက္တာဆိုတာ ေျပာမေနပါနဲ႕ေတာ့ ။

စားစရာစားေတာ့လည္း အဲ့တိုင္းပဲ ကိုယ္သိတာ ကြတ္တီယို တစ္မ်ိဳးပဲ ေခၚတတ္တာကိုး စားစရာေတြ သိပ္ေပါတဲ့ ထိုင္းမွာ ၃ လေလာက္ ကြတ္တီယိုတစ္မ်ိဳးပဲ စားရတဲ့ ဒုက္ခ က သိပ္ေတာ့မေသးလွဘူးပဲ ။ျပီးေတာ့ ပိုက္ဆံ အေခၚအေ၀ၚ က်ေနာ္က ထိုင္းဂဏန္းကုိ ေရာက္တည္းက အလြတ္က်က္ထားပါတယ္ ။ ဆယ္ ဆိုရင္ ဘယ္လို ရာဂဏန္းဆိုရင္ ဘယ္လို ျပီးရင္ အေနာက္က အေရအတြက္လိုက္ထပ္ျဖည့္ျပီး ေခၚထည့္လိုက္ အဆင္ေျပမယ္ေပါ့ အဲ့မွာ လြဲတာက ၂၀ နဲ႔ပက္သက္တာေတြ ။ ၃၀ ဆို ဆန္ဆစ္ ၊ ၄၀ ဆို ဆီဆစ္ ၊ ၂၀ ဆိုေတာ့ ဆုန္ဆစ္ ေပါ့ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ က်ေနာ္တို႕ ဗမာမွာ အဆိတ္ တို႔ ခြဲတို႕ ေခၚသလို ၂၀ နဲ႔ ပက္သက္တာက် ရစ္ဆစ္ ျဖစ္သြားျပန္ေကာ ရွဳပ္ေနတာပဲ း( ။ ေစ်းဆိုင္သြားျပီး ထိုင္းစကားသိပ္မတတ္ေသးတဲ့ ကရင္ အစ္မနဲ႕တူတူသြားတယ္ လက္သည္းညွပ္ေမးေတာ့ သူက ၂၅ ဘတ္လို႕ေျပာလိုက္တာကို က်ေနာ္က မသိေတာ့ အဲ့အစ္မက လူလည္ၾကီးလုပ္ျပီး “ ၅၀ေတာင္ မယူနဲ႕ ” တဲ့ အိမ္ေရာက္မွ ျပန္ေမးေတာ့ ၂၅ ဘတ္တည္း သူကလည္း ငါလည္းမသိဘူး ရမ္းတုတ္တာတဲ့ ဟဟား ။

စကားတတ္ခ်င္ေတာ့ ရွက္ေနလို႕မရဘူး ေျပာထည့္တာပဲ အေရွ႕ေတြေရာက္ အေနာက္ေတြေရာက္ အသံထြက္ကမပီ သူတို႕လည္းျပင္ေပးပါတယ္ အိမ္က အစ္မေတြကုိလည္းေမးတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္ ထုိင္းဇတ္လမ္းတြဲေတြၾကည့္တယ္ အငယ္တုန္းကလည္း စာတမ္းထုိးဇတ္ကားေတြ မထြက္ေသးတုန္းက တရုတ္ကားေတြ နိုင္ငံျခားကားေတြ ဒီတိုင္းပဲ စိတ္မွန္းနဲ႕ၾကည့္ခဲ့ၾကတာပဲ အခုလည္း အဲ့တိုင္းပဲ ကိုယ့္ပါသာၾကည့္ ကုိယ့္ပါသာ နားလည္း ဟုတ္လား မဟုတ္လားလည္းမသိ မင္းသားက မင္းသမီးကို အၾကင္နာမ်က္၀န္း၀န္းေတြနဲ႔ ၾကည့္ျပီး ေျပာလိုက္ရင္ေတာ့ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ခ်စ္တယ္လို႕ေျပာတာပဲျဖစ္ရမယ္ ေကာက္ခ်က္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ ။

၆ လေလာက္ေနေတာ့ က်ေနာ္ စကားေတာ္ေတာ္ေျပာတတ္ေနျပီ ။ မဲေဆာက္က ထိုင္းေတြက ေျမာက္ပိုင္းသားေတြဆိုေတာ့ စကားကို သူတို႕ပါသာထြင္ျပီးေျပာတဲ့ နယ္စကားမ်ိဳးေတြလည္းရွိေသးတယ္ အရင္ကေတာ့ၾကားရ အရမ္းနားဆိုးတာ အခုေတာ့အဆင္ေျပသြားျပီး ကိုယ္လည္း တစ္ခါခါ အဲ့လိုလိုူက္ေျပာျဖစ္တယ္ ။ ခုထိလည္း ပီသလားဆိုေတာ့ မပီေသးပါဘူး သင္ေနတုန္း စကားေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္ ။အသံထြက္ ခပ္ဆင္ဆင္ေတြလည္း လြဲေနတုန္း အလုပ္က သူေတြလည္းျပင္ေပးတုန္း ။ကိုယ္နဲ႔ အျမဲေျပာေနက် သူေတြက ကိုယ္ဘာေျပာေျပာ နားလည္တတ္ၾကေပမယ့္ ဧည့္သည္ေတြက် သိပ္မသိျပန္ဘူး အဲ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ အျပင္လူနဲ႔ ထိုင္းစကားေျပာတာနည္းတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြေရာက္ျဖစ္လလည္း လိုခ်င္တာပဲ လက္ညွိဳးထုိးမွာလိုက္တယ္ မေျပာေနေတာ့ဘူး ။ ထိုင္းအသိေတြနဲ႔ သြားစားၾကတဲ့ အခါလည္း သူတို႕ေျပာတာေတြ အကုန္သိျပီး ကိုယ္၀င္မေျပာျဖစ္ဘူး ။

အခု ထုိင္းစာသြားသင္ျပီးမွ စကားအသံထြက္ နည္းနည္းပိုသိလာသလိုပဲ ဒါေပမယ့္လည္း လြဲတုန္းပါပဲ း) တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ျပည္ ကိုယ့္ေျမက ကိုယ့္မိခင္ ဘာသာစကားေျပာသေလာက္ေတာ့ ပါစပ္ထဲ အရသာ သိပ္မေတြ႕လွဘူးး ဒါေပမယ့္လည္း ဧည့္သည္လာရင္ လက္အုပ္ကေလးခ်ီလို႔ “ေဆာ္၀ါဒီခပ္ ” လုပ္ေနရတုန္းေပါ့ ေန႕တိုင္းေတာ့ ခပ္ေနတာပဲ ေရႊျပည္ၾကီးျပန္တဲ့ အခါက် ဘယ္ေလာက္ပါမလဲမသိ း) ပလိုင္းေပါက္နဲ႔ ဖါးေကါက္သလိုု အိမ္ျပန္လည္း ေဟာင္းေလာင္းၾကီးေပါ့ ။ Everybody ခတ္ပြန္းခပ္ :P