Monday, January 17, 2011

အိမ္ေ၀းသူမ်ား

က်ေနာ္တို႔ဟာ အိမ္ေ၀းသူမ်ားေပါ့ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ ဘယ္လိုဦးတည္ခ်က္ေတြဆိုတာ တိက်ေသခ်ာမႈနည္းေပမယ့္လည္း က်ေနာ္တို႔ေတြ အိမ္နဲ႕ေ၀းခဲ့ၾကသူေတြ ။ အေမက ခ်စ္ျပီး အေမ့ကိုခ်စ္ေသာ အေမ့ရဲ့သားမ်ား အၾကီးဆံုးသားမွစ အငယ္ဆံုး ငေထြးရူး က်ေနာ္ အထိ အေမနဲ႕အိမ္ကိုခြဲခဲ့ၾကတာ ၾကာပါျပီး အေမကေတာ့ စိတ္မာေပမယ့္ တစ္ခါခါေတာ့ “ အေမလည္း ငါ့သားေတြကို ေအာင္းေမ့တယ္ဟယ္ ” တဲ့ ဖုန္းထဲက အေမ့ရဲ့ အဲ့အသံၾကားရင္ က်ေနာ့္အသံေတြက တုန္တုန္သြားတယ္ ။ သစ္ပင္တစ္ပင္တည္းမွာ စုျပဳန္သီးၾကတဲ့ အရြယ္စားစံု သစ္သီးေတြနဲ႔ က်ေနာ္ရဲ့ ၅၂၈ မ်ားဟာလည္း အေနေတြေ၀းၾကေပမယ့္ အေရးၾကီးေတာ့ ေသြးနီးၾကတဲ့သူေတြၾကီးပါပဲ ေငြေပး၀ယ္လို႕မရတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြ ကိုယ့္အတြက္ အျမဲအဆင္သင့္ သူတို႔ရွိေနေပးတာ ၾကည္နူးမိတယ္။

ကိုငယ့္ မိန္းမဆီက ဖုန္းလာတယ္ “ ေမာင္ေလး ...နင့္အစ္ကို အစာအိမ္အူအတက္ေပါက္လို႔ ခြဲရမယ္ အစ္မလည္းတစ္ေယာက္တည္းနဲ ႔ ဘာလုပ္လို႕ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိဘူးဟယ္ ” တဲ့ ။ အရင္က မိသားစုမွာ အဆိုးဆံုး အပင္ပန္းဆံုးလို႔ဆိုနိုင္တဲ့ အစ္ကို ဖ်ားနာခဲတဲ့ အစ္ကို ေဆးရံုးတတ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္း ဘာလုပ္လို႕ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္တယ္ ဘန္ေကာက္လို ေနရာမ်ိဳးမွာ ခြဲစိတ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ေငြကဘယ္ေလာက္ကုန္မွန္းမသိ စက္ရံုအလုပ္သမား အစ္ကိုတို႕ လင္မယား အလုပ္ကို မဲေနၾကတာနဲ႕ က်န္းမာေရးကိုဂရုမစိုက္တာၾကာျပီထင္တယ္ ဗိုက္ေအာင့္တယ္ဆိုတိုင္း ေဆး၀ယ္ေသာက္ျပီး သက္သာတယ္ထင္ခဲ့တာ ။“ နင့္ အစ္ကိုက နင့္ကိုေတာ့ အေၾကာင္းၾကား အေမ့ကိုေတာ့ အသိမေပးနဲ႔တဲ့ အေမစိတ္ပူမွာစိုးတယ္ ေျပာတယ္ ” ။ ဒီလိုပါပဲ က်ေနာ္တို႕ ညီအစ္ကိုေတြ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အေမစိတ္မခ်မ္းသာမွာေတာ့ ေၾကာက္ၾကတယ္ ။

သူနဲ႕ က်ေနာ္ဖုန္းမေျပာျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီး ရုပ္ခ်င္းဆင္သေလာက္ မရွိသင့္တဲ့ မာနထားတတ္ပံုခ်င္းလည္းတူတယ္ ။“ ဟလို...ကိုၾကီးလား က်ေနာ္ပဲ ၊ ကိုငယ္ ေဆးရံုတက္ေနရတယ္တဲ့ သူ႕မိန္းမနဲ႕ ကီးကိုက္တာမကိုက္တာ အပထား နီးနီးနားနား ကိုၾကီးပဲ ရွိတာ အလုပ္က ခြင့္ယူျပီး သြားလိုက္အံုးေနာ့္ ” ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ညၤီအစ္ကိုက မာနေတြနဲ႔ သံေယာဇဥ္ေတြကို အေမွာင္ဖုန္းထားၾကတာပါ သူလည္း က်ေနာ့္ကိုခ်စ္သလို က်ေနာ္လည္း သူ႕ကိုခ်စ္တာ သူသိပါတယ္ သူကေတာ့ ခပ္ျပတ္ျပတ္နဲ႔ဆိုးတယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ မိသားစုမွာ လိမ္မာမလိုလိုနဲ႔ ေျပာစကားနားမေထာင္လို႕ အစ္ကုိေတြ အစ္မေတြက ခ်စ္စနိုးနဲ႔ လူပံုအလယ္မွာမၾကာမၾကာဖြင့္ခ်တတ္တာက ေပ်ာ့ေပ်ာ့နဲ႔နံတဲ့ ေၾကာင္ေခ်းးတဲ့ ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ ေၾကာင္ေခ်းပါ ။

ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္း မစဥ္းစားတတ္တာနဲ႔ ျမိဳ႕က အစ္မဆီကိုဖုန္းေခၚျပီး တိုင္ပင္ေတာ့ သူလည္း ေၾကာက္ျပီး အသံကတုန္ေနတယ္ “ အစ္မ...အေမ့ကိုမေျပာနဲ႔ေနာ္ အေမစိတ္ပူေနလိမ့္မယ္ ” ။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ အားကိုးရတဲ့ က်ေနာ့္ေယာက္ဖ ဘုန္းၾကီးလူထြက္ ေဗဒင္ေတြတြက္ ယၾတာေတြေခ် ဟုတ္တာမဟုတ္တာ ေပ်ာက္တာမေပ်ာက္တာ အပထား ဒါဟာလည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ စိတ္စြမ္းအားတစ္ခုမို႕ ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႕ ဆုေတာင္းမိတယ္ ။ ေနာက္တစ္ေခါက္ ဓာတ္မွန္ရိုက္ျပီးလို႕ ေသခ်ာရင္ ခြဲစိတ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အစ္ကိုလည္း ယၾတာကပဲ ေကာင္းလို႕လား တိုက္ဆိုင္တာလားေတာ့မသိပါ မခြဲျဖစ္ရဘူးဆိုတဲ့ မရီးဆီကဖုန္းလာမွ က်ေနာ္လည္းစိတ္ေအးရေတာ့တယ္ အစ္မဆီအေၾကာင္းၾကားေတာ့ အစ္မက သူ႕ေယာက္်ား ယၾတာေကာင္းလို႕တဲ့ း) က်ေနာ္ထင္တယ္ အဲ့ေန႔က ကပ္ေစးနဲတဲ့ အစ္မ ၊ ေယာက္ဖကို ဟင္းေကာင္းခ်က္ေကြ်းလိမ့္မယ္ဆိုတာ ။

အစ္က္ို ေဆးရံုကဆင္းျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဖုန္းထပ္ေျပာျဖစ္ေသးတယ္ အစ္ကိုေျပာတဲ့ စကားက က်ေနာ့္ရင္ထဲ အပ္နဲ႔ထုိးလိုက္သလိုပါပဲ “ အစ္ကိုေသရမွာမေၾကာက္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ မိဘနဲ႔ေ၀း ညီကိုေမာင္ႏွမ နဲ႕ေ၀းျပီး အစ္ကို သူမ်ားနိုင္ငံမွာ ဧည့္သည္မသာ အျဖစ္နဲ႕ေတာ့ မေသခ်င္ဘူး ငါ့ညီရာ ” တဲ့ ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ပန္းတိုင္ဟာ ေငြဆိုရင္ ေငြေနာက္လိုက္ရင္း က်ေနာ္တို႔ေတြ အိမ္နဲ႔ ပိုပိုေ၀းသြားသလိုပါပဲ ။ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာ အိမ္နဲ႔ေ၀းသူေတြေပါ့ ဒါဟာ က်ိန္စာတစ္ပုဒ္ေတာ့ မျဖစ္တန္ေကာင္းပါဘူး တစ္ေန႕ေတာ့ အိမ္ျပန္ျပီး မိသားစုထမင္း၀ိုင္းေလးမွာ ငါးပိရည္တစ္ခြက္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ထမင္းျမိန္ခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ ။ တစ္ေန႕ေတာ့ေပါ့ ---- တစ္ေန႕ေန႔ေတာ့ ...............။


17 comments:

rose said...

စာေလး လာဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားတယ္။ ပာုတ္ပါတယ္ ကိုမ်ဳိးေရ... တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ ကိုမ်ဳိးတုိ႕ မိသားစုေလး သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ထမင္းလက္ဆုံ စားႏိုင္မွာပါ။ ဆုေတာင္းေပးမယ္ေနာ္။

Anonymous said...

ကိုမ်ိဳးေရ
ဘ၀တူေတြမို႔ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး
ဒီလိုပါပဲ ကိုယ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ လူပီသစြာ ေနထို္င္နိုင္မဲ့
တေန႔ အျမန္ေရာက္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနပါတယ္
အေရးၾကီးမွမဟုတ္ပါဘူး ကိယ္တို႔ေသြးေတြ အျမဲတမ္းနီးေနဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွ ပန္တိုင္ ျမန္ျမန္ေရာက္မွာပါ။ '' စည္းလံုးျခင္းသည္ အင္းအားတဲ့ေလ ''ေနာ့


Baby taster

ကိုေဇာ္ said...

အဲဒီလို ထမင္း လက္ဆံု အတူ မစားျဖစ္ၾကတာ အေတာ္ကို ၾကာျပီ။ ေနာက္လည္း ဘယ္ေလာက္ ၾကာဦးမယ္ မသိႏိုင္ေသးဘူး။ အခုလည္း ထမ္းရ ပိုးရဦးမယ္ ၾကားေတာ႔ . . ဟူးးးး

ေမာင္မ်ိဳး အစ္ကို အႏၱရာယ္ကင္းျပီး အျမန္က်န္းမာလာပါေစ။

ညီလင္းသစ္ said...

က်ေနာ္တို႔ ေမာင္ႏွမေတြလည္း ေဝးေနၾကတာ အေတာ္ၾကာပါၿပီ၊ သံုးေယာက္ကို သံုးႏိုင္ငံျဖစ္ေန ၾကတယ္၊ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ တမိသားစုလံုး ျပန္ဆံုစည္း ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕ လို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနရတယ္...။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

အိမ္နဲ႔ေ၀း.. မိသားစုနဲ႔ေ၀းေနသူေတြရဲ႔ ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ခ်င္းစားပါတယ္.. သူမ်ားဆီမွာေနျပီး အသားဟင္းေကာင္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ စားရပေစ.. ကိုယ္႕အိမ္ ကိုယ္႔မိသားစုနဲ႔စားရတဲ႔ ငပိရည္ေလးတစ္ခြက္ေလာက္ စိတ္အဟာရမျပည္႔၀ေစႏိုင္ပါဘူး။ ေမာင္မ်ိဳးအစ္ကိုနဲ႔တကြ အိမ္ေ၀းေနၾကသူအားလံုး ေနေကာင္းက်န္းမာ အဆင္ေျပၾကပါေစ.. တစ္ေန႔ေန႔ အျမန္ဆံုးေတာ႔ အိမ္ရဲ႕ ေႏြးေထြးလံုျခံဳတဲ႔အရိပ္ေအာက္မွာ ခိုလႈံႏိုင္ဖြင္႕ရပါေစ

မိုးယံ said...

ေအာ္ ေပ်ာ့စိစိနဲ႕ နံတဲ့ ပန္းမင္းသမီးေၾကာင္းမ်ိဳးေရ

တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ျဖစ္လာမွာပါ့ေအ..

နင့္အစ္ကိုကိုလဲ အားေပးစကားေျပာဦး.. ငါလဲ ဆုေတာင္းေပးမယ္

ေမာင္မ်ိဳးအစ္ကို အျမန္ဆံုးက်န္းမာ လာပါေစ။

ေန၀သန္ said...

တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ ျဖစ္၍ လာလိမ့္မည္... အားတင္းထားပါ ေမာင္မ်ဳိးေရ..... (ဘယ္ေနရာေသရေသရ.. ေသျပီးတဲ့ေနာက္ ဒီခႏၶာနဲ႕ ကိုယ္လားလားမွမဆိုင္ေတာ့တာပဲကြာ... )

Than Lae said...

လာဖတ္သြားတယ္ေနာ္ အိမ္နဲ ့ေဝးေနတဲ့ သူမ်ားအားလံုးကုိ က်န္းမာေရး ေကာင္းပါေစလို ့ဆုေတာင္းေပးမိတယ္

လင္းေ၀ said...

အစ္ကုိေတာ္ေရ အားတင္းထားဗ် တစ္ေန႔ေန႔ ေတာ့ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္လာမွာပါ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ
အဲ့ဒီေန႔ က်ရင္ ကံပါရင္ အစ္ကုိ႔နဲ႔ တူတူ ထမင္း၀ုိင္းတစ္၀ုိင္း တည္းထုိင္ၿပီး ေလြးခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ

nYi tHu eAiN said...

ဧည့္သည္မသာတဲ့လား
တစ္ခါတစ္ခါ အကုိ႔ဆီက ဒီလုိေ၀ါဟာရေလးေတြ ထြက္က်လာတာ ေတာစကားနဲ႔ ေျပာရရင္
လႊတ္လွတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ဒါက အနုပညာဆုိင္ရာ.။
လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ေငြေနာက္လိုက္ရင္း ေ၀းေ၀းသြားၾကတဲ့ အျဖစ္ေတြနဲ႔ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းကင္တံခါးမွာ ျပန္ဆုံၾကမယ္ပါေလ..။

မိုးခါး said...

ငိုခ်င္ရဲ႕ လက္တို႕ပါလား ... း(

ေမဓာ၀ီ said...

အဟုတ္ပဲ ေမာင္မ်ဳိးေရ ...
ေငြေနာက္လိုက္ရင္း အိမ္နဲ႔ ပိုပိုေ၀းသြားၾကတာ ... ။
လူ႔ဘ၀ရဲ႕ အဓိလိုအပ္ခ်က္က ေငြလား၊ ဂုဏ္လား၊ ပညာလား၊ ရာထူးလား ... အမလဲ ခဏခဏ စဥ္းစားမိတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတြ လိုက္ေနရင္ လိုက္လို႔ဆံုးမွာကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
တေန႔ေန႔ေတာ့ အိမ္ျပန္ၿပီး မိသားစုနဲ႔ ထမင္းလက္ဆံု စားခြင့္ရခ်င္ပါေသးတယ္။

ညိမ္းႏိုင္ said...

ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ့ေရးထားတာေလး ဖတ္ရတာ....ရင္ထဲ
နင့္နင့္နဲနဲခံစားရတယ္...။ျပန္ခ်င္ရက္ ကို လက္လာတို့
သလိုပဲ....။ဟုတ္တယ္...အကို လည္း ဒီမွာေတာ့ေသခ်င္
ဘူး...။ညီ့အကို ေနေကာင္းပါေစေျကာင္းဆုေတာင္းေပးေန
မယ္....။အိမ္ေဝးသူတို့အားလံုး မိသားစုေတြ ျပန္ဆံုမယ့္
့တစ္ေန့ေတာ့ ေရာက္လာဦးမွာပါညီရာ...။

Anonymous said...

Wishing ur bro in good health.Today i received a box full of burmese food n snack from my sisters.I like to cry while i open the small bags.Various kinds of 56kyaw,5pikaung,pegyihlaw......etc show me their love me to my family:(
One of eainwaithu
Gyidaw

Phyo Evergreen said...

ဖတ္ရတာတထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေတာ္ေသးလို႔....။
ကၽြန္ေတာ့္လည္း ဘ၀ကိုကိုယ္ခ်စ္တဲ့ေၿမမွာဘဲအဆံုးသတ္ခ်င္တယ္...။

ဘာေန ... said...

အစ္ကိုေရ ေနေကာင္းက်န္းမာပါေစဗ်ာ အကုန္လံဳးပဲ ကြန္႔မန္႔ေပးထားတ႔႔ဲသူေတြကလည္း အိမ္ေဝးသူေတြမ်ားေတာ႔ ဖတ္လိုက္ရတာ ရင္ထဲ နင္႔သြားတယ္ ............. အားလံုးရ႔ဲအေတြးမွာ အမိေျမ ျမန္မာျပည္ဟာ အရမ္းကို ခ်စ္စရာ တြယ္တာစရာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ .. ဘယ္ေနရာ ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ေရာက္ေရာက္ဗ်ာ ကိုယ္႔ရဲ႔ လုပ္ေဆာင္မွဳေတြအားလံဳး အလကားေတာ႔ မျဖစ္ပါေစနဲဗ်ာ.. . ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ဗ်ာ..

သက္ေဝ said...

အိမ္ေဝးသူေတြ အားလံုး တေန႔ေန႔ေတာ့... တေန႔ေန႔ေတာ့... ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...