စီးဆင္းေနေသာ......ထိုအရာ

စာမေရးျဖစ္တာလည္းၾကာျပီး ေရးဖို႕ကလည္း ဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ စာဖတ္သိပ္မနာ အေတြ႕ၾကံဳေတြနည္းတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ ဒီစာမ်က္ႏွာက စာေတြက ပါစင္နယ္ေတြခပ္မ်ားမ်ား ေနာက္ဆုိရင္ ပါစင္နယ္ေတြမေရးေတာ့ဘူးေလလို႔ေတြးလိုက္မိေတာ့ ေရးစရာေတြကေတာ္ေတာ္ရွားသြားတယ္ ။ အရင္ပို႔စ္ေဟာင္းေတြ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ခုခ်ိန္ျပံဳးစိစိျဖစ္မိတယ္ ခေလးဆန္ျပီးေရးခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြေပါ့ ျပန္မတင္ပဲ သိမ္းထားျဖစ္တယ္ ။ ပါစင္နယ္ေတြေရးဖို႕ေရွာင္မယ္ဆိုမွ ေရးမယ့္အေၾကာင္းေလး ေခါင္းထဲေရာက္လာတယ္ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ဒီေန႕အလုပ္မွာ သန္ရွင္းေရးလုပ္ရင္ အံဆြဲထဲက ပံုေလးတစ္ပံု က်ေနာ္သိမ္းထားျဖစ္တာၾကာပါျပီး တစ္လက္မပတ္လည္ပံုေလး ပါးကြက္ၾကားေလးနဲ႔ ဆံပင္ေလးေဘးသိမ္းျပီး အက်ီၤအနီေရာင္ပန္းပြင့္ေလးေတြပါတာေလး၀တ္ထားတယ္ ။

အခ်စ္ဆိုတာကလည္း ထူးဆန္းလြန္းပါတယ္ အခ်စ္၀တၳဳေတြဖတ္တယ္ အခ်စ္ဇတ္ကားေတြၾကည့္တယ္ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိေတာ့ ကိုယ့္ရင္ထဲ ထိုးထိုးေဖါက္ေဖါက္ေရာက္ရွိလာတဲ့ ခပ္ျပင္းျပင္းအခ်စ္ေတြမၾကံဳဖူးေသးပါဘူး ။ အဲ့ေန႕က ရံုးမွာ အလုပ္ရွဳပ္ေနတုန္း ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြခဏထားျပီး တစ္ျခားအေရးေပၚအလုပ္ေတြသြားကူေပးျဖစ္တယ္ အဲ့တာကက်ေနာ့္အတြက္ ကံေကာင္းမႈလား ဒါမွမဟုတ္ ကံဆိုးမႈလား ေသခ်ာမေျပာတတ္ပါဘူး ။ သူ႕ Form က ကိုယ့္ဆီေရာက္လာေတာ့ျဖည့္ေပးရင္း လိုတာေတြေမးျဖစ္တယ္ လွလိုက္တာလို႕ စိတ္ထဲျဖစ္သြားလိုက္တာ ငန္းမိသြားတယ္ထင္ပါ့ ေရးရင္းတန္းလန္းၾကီး သူ႕ကိုအၾကာၾကီး ေငးၾကည့္မိသြားတယ္ တကယ္ေတာ့ ေတာက္ပစူးရွလြန္းတဲ့ အလွမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး မိတ္ကပ္လည္းလိမ္းမထားဘူး လက္၀တ္လက္စားဆိုလို႕ နာရီေလးတစ္လံုးပဲ၀တ္ထားတယ္ ဆံပင္က က်ေနာ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ ေက်ာလယ္ေက်ာ္တဲ့ဆံပင္အရြယ္စား အသားကခပ္ျဖဴျဖဴ ။

သူ႕အသံေလးၾကားခ်င္မိလို႕ ၾကားလွ်က္သားနဲ႔ “ ခင္ဗ်ား ဘာေျပာာတာလဲမသိ မၾကားရဘူးဗ် ” ဆိုတဲ့ အေျပာကို ခဏခဏေျပာမိတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ အံ့ၾသမိပါရဲ့ ငါေတာ့မလြယ္ေတာ့ဘူးဆိုတာလည္းသိလ္ိုက္တယ္ ။ ကိုယ္ကသာ မူေတြပ်က္ေနတာ သူကေတာ့ ေအးေဆးေလးရယ္ တကယ့္ ကမ္ေရျပင္ေလးပါ ေအးေဆးတည္ျငိမ္လိုက္တာ ရင္ထဲက ေအးဆင္းသြားတာပဲ တကယ္ပါ ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲစမ္းေခ်ာင္းေလး စီးဆင္းသြားသလို ။ သူ ဒီျမိဳ႕ကဘယ္ေနရာမွာေနတာလဲ ဘယ္မွာလုပ္လည္းဆိုတာဟာလည္း လူေတြေထာင္ခ်ိီေနတဲ့ အလုပ္မွာသိရဖို႕ဆိုတာလည္းမလြယ္ပါဘူး အဲ့တာနဲ႔ပဲက်ေနာ့္ရဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ ၾကာလွေပါ့ ။အလုပ္က သူငယ္ခ်င္းေတြက က်ေနာ္ျဖည့္ေပးတဲ့ သူ႕ရဲ့ Form ေလးကိုေတြ႕တိုင္း လွမ္းလွမ္းစတတ္တယ္ ။တကယ္ပါ အဲ့လိုခ်စ္ျခင္းမ်ိဳး ကိုယ့္မွာရွိလိမ့္မယ္လို႕မထင္ခဲ့မိဘူး တက္မက္မႈကင္းတယ္ မရမက စံုစမ္းမယ္ဆိုျပီး အသည္းသန္ျဖစ္ေနတာလည္းမဟုတ္ပဲ တိတ္တိတ္ေလးနဲ႔ ျငိမ့္ျငိမ့္ေလးရင္ခြင္ထဲ စီးဆင္းေနတာ ။

သူကေကာ သိပါေလစ နာမည္ေလးတစ္လံုးက လြဲျပီး က်န္တာဘာမွမသိတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ သူလည္းပဲ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ျဖစ္ေနမယ္ထင္ပါရဲ့ ။ သိမ္းထားမိတဲ့ ဓာတ္ပံုေလးကိုပဲ ေငးေမာရင္ က်ေနာ္ ဒီစာေလးေရးေနမိတဲ့အေၾကာင္းသူသိရင္ ဘယ္လိုမ်ား မွတ္ခ်က္ခ်မွာပါလိမ့္ ။အခ်စ္ဆုိတာ ခ်စ္ၾကည့္ဖို႕ၾကိဳးစားလို႕ရေပမယ့္ တကယ္ခ်စ္မိဖို႔ဆိုတာကေတာ့ လြယ္မယ္မထင္ပါဘူး က်ေနာ့္ အတြက္ ဒါဟာ အခ်စ္စစ္တစ္ခုကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိျခင္းဆုိရင္ တိတ္တိတ္ေလး ေငးေမာၾကည့္ေနရတဲ့ ပိုင္ရွင္မသိတဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးပါ တကယ္ပါ ေသခ်ာတယ္ သူ႕ကို ခ်စ္မိသြားတယ္ဆိုတာ ကဲ...ဇတ္ဆရာ ခင္ဗ်ားနဲ႕ က်ေနာ္ နဲ႕ေတာ့ေတြ႕ျပီး ။

( ဒီေရးဖူးတ့ဲစာစုေလးကို ေနာက္ 4-5 ႏွစ္ေလာက္ေနလို႔ ျပန္ဖတ္မိတဲ့အခါက် က်ေနာ့္အတြက္ ျပံဳးစရာအမွတ္တရေလးျဖစ္အံုးမွာပါ )