နားလည္မႈမ်ား လြဲမွားေသာအခါ၀ယ္

လူဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္းေနဖို႔မသင့္တဲ့ သတၱ၀ါဆိုရင္ က်ေနာ္ဟာလည္း လူေတြထဲက လူသားတစ္ေယာက္ပဲမို႕ အေပါင္းသင္းဖြ႔ဲရတာကို သေဘာက်တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ ။ငယ္ငယ္တုန္းကလို မင္းနဲ႔ ငါမေခၚဘူး ငါေကြ်းထားတဲ့ မုန္႔ျပန္ေလွ်ာ္ေပးလို႔ ေျပာလို႕မရနိုင္ေတာ့တဲ့ အရြယ္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွဳ႕ျမင္ရသေလာက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာကို အျမဲဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ ျငင္းခုန္ရတာကို မုန္းတယ္ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ေအာ္ေျပာရတာကို လက္မခံတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ က်ေနာ့္မွာလည္း မေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုရွိပါတယ္ ။ ကိစၥတိုင္းကို ေခါင္းေအးေအးမေတြးပဲ ပူပူေလာင္ေလာင္အရင္ဆံုးျဖစ္မိတာ ကိုယ္လက္မခံနိုင္တဲ့အခ်က္ဆိုရင္ ေစာင့္မေနတတ္ပဲ ခဏခဏေျဖရွင္းမိလို႔ အထင္လြဲခံရေပါင္းေတြလည္း အမ်ားၾကီး ၾကံဳခဲ့မိပါတယ္။

လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာေတြထဲမွာ က်ေနာ္သိတဲ့သူဆိုလို႕ ေထာင္နဲ႕ခ်ီမရွိိနိုင္ပါဘူး ေကာင္းေသာေတြ႕ဆံုျခင္းေတြနဲ႔သာေတြ႔ဆံုျပီး လွလွပပေလးပဲ အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ခ်င္ပါတယ္ ။ ခ်စ္ခင္၇တဲ့သူတိုင္းကို ဆရာလုပ္သလိုလိုနဲ႔ ခြဲခြာကာနီးတိုင္းေျပာမိတာက ေတြ႕ဆံုခ်ိန္ေလး ခဏကိုတန္ဖိုးထားျပီး အမွတ္တရ ရွိၾကရေအာင္ မၾကာမၾကာေျပာမိတတ္တယ္ ။လူလူခ်င္းဆက္ဆံေရးဆိုေတာ့လည္း တစ္ေန႕မဟုတ္တစ္ေန႕ေတာ့ အမွားဆိုတာ ျဖစ္စျမဲပါပဲ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း ကိုယ္က မရည္ရြယ္ပဲ ျပဳမူေျပာဆုိလိုက္တာေလးဟာ တစ္ပါသူ ခံရခက္သြားတဲ့ အေျခေနမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ အဲ့အခ်ိန္က် ျပန္ေတာင္းပန္ဖို႔၀န္မေလးမိေအာင္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျမဲသတိေပးေနက် ။

နားလည္မႈေတြ လြဲမွားေလေသာအခါ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ကိုေခါင္းကိုက္ပါတယ္ ရင္ဖြင့္လို႕ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို ခဏခဏေျပာေနမိတဲ့စကားက “ ငါက လူဆိုးၾကီးျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ္ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းက အဲ့လိုပဲထင္ေနၾကမွာ” လို႕ ေတြးမိတယ္ ။ ျပီးခဲ့တဲ့ လကုန္ရက္ပိုင္းေလာက္က အလုပ္က ညီေလးတစ္ေယာက္ သူ႕အစ္မနဲ႔အဆင္မေျပလို႔ က်ေနာ့္အခန္းမွာလာေနျဖစ္တယ္ အသက္ကလည္းမတိမ္းမယိမ္း အလုပ္မွာလည္း အဆင္ေျပတဲ့ က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္ သူလာေနေတာ့ ကိုယ့္အတြက္အေဖာ္ရတာေပါ့လို႕ ေပ်ာ္ေနမိတဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းစရာအေျခေနေတြကဆီးၾကိဳးလိုု႔ ။ဘ၀ေပးအေျခေနခ်င္းက ခပ္ဆင္ဆင္မို႕ သူ႕ကို ညီေလးအရင္းလို ပိုခင္မိတယ္ တစ္ခါတေလ စကားကိုခ်ိဳခ်ိဳသာသာမေျပာတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ တစ္ဖက္က ဘယ္လိုျမင္နိုင္လဲဆိုတာေတာ့မသိပါဘူး ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္သိေနတယ္ က်ေနာ္ဟာဒီေန႕အခ်ိန္ထိသူမ်ားဒုကၡေရာက္မယ့္အျဖစ္မ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူးဆိုတာေပါ့ ။

အဲ့ေန႕မနက္က ပိတ္ရက္မွာ အားေနတဲ့ က်ေနာ္တို႕၂ေယာက္ အခန္းသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေနရင္း “*** ေရ ငါတို႔ေရခ်ိဳးခန္းေဆးရေအာင္ ” လို႕ ဘဒက္ေတြ ဆပ္ျပာရည္ေတြကိုင္ျပီး ေျပာလိုက္မိတဲ့ စကားတစ္ခြန္းဟာ သူ႕အတြက္ နားလည္မႈေတြ လြဲမွားေလေသာအခါ ေနာက္က်မွာ သိလိုက္၇တာက က်ေနာ္ဟာ သူ႕ကိုအလုပ္သမားတစ္ေယာက္လိုျပဳမိပါတယ္လို႕သူထင္သြားေလေသာအခါ က်ေနာ့္ကို ႏႈတ္မဆက္ပဲ သူျပန္သြားေလေသာ အခါ က်ေနာ္အံ့ၾသမွင္တက္သြားမိပါတယ္ ။ “ ငါဆိုလိုတာ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး ငါေျပာလိုက္မိတာ အဲ့သေဘာမပါပါဘူး အဲ့လိုၾကီးျဖစ္သြားတယ္လား ဒါဆို ငါကေတာ္ေတာ္မေကာင္းတဲ့သူၾကီးျဖစ္သြားတာေပါ့ အဲ့လိုအေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ က်ေနာ္ဟာ က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္မေက်နပ္ရင္း ေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။

တစ္ရံုးထဲ တူတူလုပ္ေနက်တာမို႕ ရံုးကအစ္ကို အစ္မေတြက စိတ္မဆိုးၾကပါနဲ႔ မေကာင္းဘူး ဘာညာဆံုးမေပမယ့္လည္း စိတ္ထဲမေပ်ာက္တာက သူ႕ကိုျမင္တိုင္း ငါက လူဆိုး ဆိုတဲ့အေတြးး၀င္ရင္း စကားမေျပာခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ျဖစ္မိပါတယ္ ။ အေတြ႕ၾကံဳေတြရလာတာနဲ႕အမွ် ေပးဆပ္ျခင္းခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ သိလာရတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကေတာ့ ရင္ထဲကို ခပ္ျပင္းျပင္းလာလာေဆာင့္လို႕ပါပဲ ။ သူ႕ကုိ အဲ့ေန႕ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့ရျခင္းေတြအတြက္ က်ေနာ့္စိတ္ရင္းအမွန္ကို ဘယ္ေတာ့မွရွင္းျပျဖစ္မယ္မထင္ပါဘူး က်ေနာ္ မွားလား???? နားလည္မႈေတြလြဲမွားေလေသာ အခါ က်ေနာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။