အေမ့ထမိန္စေလး…..

အေမ့ထမိန္စေလး…..

ျပီးခဲ့တဲ့  လလယ္ေလာက္က  အိမ္မွာတုပ္ေကြးေတြျဖစ္ၾကတယ္   ကိုယ္ခံအားေကာင္းတဲ့  အဘ တစ္ေယာက္ပဲ မဖ်ားတာ   အေမဖ်ားတုန္းက   အေမကလည္း  ေဆးမွ  ၾကိဳမေသာက္တာ ျပီးေတာ့  အဟာရရွိေအာင္ စားပါဆို  ဒီခေလးေတြကိုပဲ ေကြ်းေန  အေမက်မစားဘူးဆိုျပီ   စကားကမ်ားမိေသး ။  ခေလးေတြက  နို႕ဗူးခေလး ေတြဆိုေတာ့ ေသးေတြ  တအားကုိ ေပါက္ၾကတာ  အေမဖ်ားေတာ့ က်ေနာ္ ေလွ်ာ္ရတာေပါ့ လုပ္လည္းလုပ္   စကားလည္းမ်ား ..``ကိုယ့္ပါသာ ေအးေဆးေနခ်င္လို႕အပူမရွာတာ  ခုေတာ့  သူတုိ႕ဒုကၡေတြ  ကိုယ္ပါ ခံရတာ  နံ႔လိုက္တဲ့ေသးကြာ  အရင္က  စတိုင္လ္ၾကီးတစ္ခြဲသားနဲ႔ ေနခ့ဲေလသမွ်  ခုေတာ့  ျဗမ္းျဗမ္းကြဲတာပဲ   ။

က်ေနာ့္အလွည့္ဖ်ားေတာ့   အခြ်ဲက ပိုခ်င္ေသးတယ္  အေမ  အနားရွိေနတာေၾကာင့္လည္းပါတာေနမယ္   ပါးစပ္ပ်က္ေတာ့  ဘာမွမစားခ်င္ဘူး  အေမက ေျပာတယ္   ေနမေကာင္းတဲ့သူက  မစားခ်င္ဘူးဆိုျပီး  အိမ္က သူက  ဘာမွမေကြ်းရင္  ေရာဂါကပိုဆိုးတတ္တယ္   အဲ့ေတာ့ ဖ်ားတဲ့သူ ခံတြင္းေတြ႕ေအာင္  အမယ္စံုလုပ္ေကြ်းရတယ္တဲ့  ထမင္းေလးသုတ္ေပးလိုက္   ၊ ျမင္းခြာရြက္ေလး သုတ္လိုက္  ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္လိုက္နဲ႕  အေမကေတာ့  မေမာနိုင္လုပ္ေပးရွာသား  ။ က်ေနာ္က ပိန္ေတာ့  ကိုယ္ခံအားနည္းတယ္ အဖ်ား၀င္ေတာ့ ပိုဆိုး  ဘာမွမလုပ္ခ်င္း  ဖ်ားတဲ့ ရက္မွ  အလုပ္ေတြမ်ားေတာ့  အဖ်ားက တာရွည္သြားတယ္ ။

အေမ နဲ႕  အဘ  ကို အနားေခၚျပီ  ကိုယ္ဖိရင္ဖိ  ျပဳစုမယ္စိတ္ကူးတာ  ကိုယ့္ၾကီးျပဳစုေနရတယ္   ။ ည ည  ဆို အဘ က ဓာတ္မီးကေလးထိုးျပီး အခန္းထဲ၀င္လာတတ္တယ္  ``ေကာင္ေလး …သက္သာရဲ့လား  မင္းတို႕က အစားသိပ္ဖ်င္းတာပဲ  ေကာင္းေကာင္း ၊ မေကာင္းေကာင္း စားထည့္ေပါ့ကြ  အစားက လူနဲ႕တည့္တာပဲ  ငါနဲ႕မ်ားကြာပါ့ကြာ  ၊ မစားခ်င္ဘူးမလုပ္နဲ႕ ဒါေလးကုန္ေအာင္ေသာင္လိုက္  ´´  မစားခ်င္ဘူးဆိုလည္း အတင္းေကြ်းတတ္ပါတယ္ ။  အေမကေတာ့ က်ေနာ့္  ျငီးသံနားစြင့္ျပီးအိပ္တယ္ ။  ျပီးေတာ့ ခဏခဏ  ကိုယ္ပူလာစမ္းတယ္ ။ကိုယ္လက္ေတြနာေတာ့ အေမက ေဆးလူးေပးရင္း  နင္းႏွိပ္ေပးတယ္  `` အေမ့ပါသာ အိပ္ပါဗ်ာ  က်ေနာ္  ငရဲၾကီးေနပါ့မယ္  သြားသြား  ´´ဆိုလည္း  သားမိခ်င္ေတာင္ အားနာလို႕ ဆိုျပီ က်ေနာ့္ကိုဆူေသး ။

တစ္ည  ေျခသလံုးက  ပုေလြရုိးေလးေပမယ့္  တအားကိုေတာင့္ျပီး အိပ္မရေအာင္ျဖစ္တာ ေဆးလည္း  လူးမေပ်ာက္  အေမ့ကိုလည္းမေခၚခ်င္  အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႕  ။ အဘက က်ေနာ့္  ျငီးသံၾကားျပီး  ``အဖြားၾကီး  ထထ   နင့္သားဘာျဖစ္လဲ မသိဘူး´´ ဆိုျပီး အခန္းထဲေရာက္လာတယ္  ျပီးေတာ့ အဘက  ဇက္ေတြ  ေၾကာေတြ ႏွိပ္ေပးတာ  အေမက ေျခေတြ ႏွိပ္ေပး   သူမ်ားေတြ႕ရင္ေတာ့  ကဲ့ရဲ့စရာေတြျဖစ္ေတာ့မွာပဲ း)     က်ေနာ္ နာလို မ်က္၇ည္ေတြပါ  က်ေတာ့  အဘက တအားကို  ႏွိပ္တာ  အဘ လက္ၾကီးေတြက သန္ေတာ့  ``အားး  အား   နာတယ္ ေတာ္ျပီ  အဘ ´´   လို႔ေျပာရတယ္  တကယ္  က်ေနာ့္ အဘက  ဟဲဗီးၾကီးဆိုေတာ့   အသက္သာၾကီးတယ္  အားကေတာ့  သန္တုန္း။ အေမကေတာ့   ေဆးလူးေပးေနလည္း မသက္သာေတာ့  အေမ့ထပ္ဆင့္စ ကိုျဖဲျပီး  က်ေနာ့္ ေျခသလံုးေလးမွာ  စီးေပးတယ္  ။   အေမတို႕က  လူၾကီးေတြဆိုေတာ့  အဲ့အယူေတြရွိၾကတယ္   မေအ့ထမိန္စ ဆိုတာ  ေရာဂါကင္းတယ္တဲ့   အစ္ကိုေတြလာလည္သြားတုန္းက  မွတ္မိေသး  `` အေမ့…  ထမိန္စ နည္းနည္းခ်ည္ေပးအံုး  က်ေနာ္လည္း တစ္ခါတေလ  အိပ္မက္ေတြမေကာင္းဘူး´ တဲ့    အစ္ကိုေတြက  လက္ေမာင္း ႏွစ္ဖက္လံုး စီးသြားတတ္တယ္  ေဘးကင္းတယ္ ဆိုျပီး ။

စိတ္အားျမွင့္တင္မႈတစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္   တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမ့ရဲ့  ေမတၱာတရားေၾကာင္းပဲထင္တယ္   က်ေနာ့္ ခံစားမႈေတြ  သက္သာရာရခဲ့တယ္  ။ အေမ  က်ေနာ္တို႕ အနား  ဘယ္ေလာက္ထိ  ရွိေနမွာလဲဆိုတာ  အတိက်မသိေပမယ့္  အေမရွိရင္  က်ေနာ္  ခေလးဆုိးၾကီးလို ေနခ်င္တုန္း  အေမ့ကို စိတ္ေကာက္ခ်င္တုန္း  သားသမီးမ်က္ႏွာ   သိပ္ဖတ္တတ္တဲ့  အေမ့ကို   ခဏခဏ မ်က္ႏွာရိပ္ေတြေျပာင္းမိေနတုန္း ။မနက္ပိုင္း  ရံုးလာရင္ အေမ့ကို  ႏႈတ္မဆက္မိခဲ့ရင္ ေနရတာ တစ္မ်ိဳးၾကီး   အဲ့က် ေန႕လည္ပိုင္း ဖုန္းတစ္ေခါက္ဆက္ျပီး  အိမ္မွာ ဘာခ်က္လဲေမးလိုက္တယ္  ။  အေမ ျပန္ရင္  က်ေနာ္ေတာ့ ေနတတ္ပါေတာ့မလားေတာင္မသိ  း(  ။  အေမ့  ထမိန္စကေလးရဲ့ အစြမ္းေၾကာင့္ ေနေကာင္းသြားတဲ့ က်ေနာ္    ေရခ်ိဳးခန္းထဲ  အေမ  ထမိန္ေရစိုေလး ပံုထားတုန္း    ခိုးျပီး ေလွ်ာ္လိုက္တယ္   အေမက  ေပးမေလွ်ာ္လို႕ပါ  ထမိန္ေအာက္က  ထြက္ခဲ့သူက   ဒီတန္ဖိုးကိုေတာ့ သိတန္ေကာင္းရဲ့ေပါ့  ။

က်ေနာ္ ေနေကာင္းလာေပမယ့္  အေမ့ထမိန္စေလး  ခ်ည္ထားတုန္း  အေမ့ေမတၱာတရားေတြ  က်ေနာ့္ကိုယ္မွာ  စည္းေႏွာင္းထားတယ္လို႔ခံစားရတယ္ ္  အရာ အားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ  အေမ  ။

(  က်ေနာ္လည္း  မိသားစုေရာက္လာကတည္းက  ဒီထဲမွာတင္ရုန္းကန္ေနရတာနဲ႕  အျပင္အေၾကာင္းရာေတြလည္း  မလုပ္ျဖစ္သေလာက္နည္းသြားတယ္  အဲ့ေတာ့ တစ္ျခားအေၾကာင္းရာေရးဖို႕လည္း  မရွိသေလာက္ျဖစ္သြားတယ္ ။   မိသားစု အနားရွိတုန္းေတာ့ က်ေနာ္  ဒါေတြပဲေရးျဖစ္ေနမယ္ထင္ပါ့  အေၾကာင္းရာေတြထပ္ျပီး  ဒါၾကီးပဲ ျဖစ္ေနရင္  မိတ္ေဆြေတြနားလည္ေပးပါလို႕   စာဖတ္သြားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္   း)  )