ၾကံဳရ ဆံုရ

တကယ္ေတာ့ မဂၤလာရွိတဲ့ ခရစ္စမတ္ အခ်ိန္ခါမ်ိဳးမွာ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တဲ့စာမ်ိဳးပဲ ေရးခ်င္တာ ခုက ေအာင့္မနိုင္လြန္းလို႕ပါ း) ျပီးေတာ့ ႏွစ္ေဟာင္းက အေၾကြးေတြ ႏွစ္သစ္ကိုလည္း ယူမသြားခ်င္ဘူးေလ အဲ့ေတာ့ ေျပာစရာရွိတာေတြ ေျပာလိုက္တာပဲ ေကာင္းတယ္ ။ စာေတြဖတ္ရတာပါတယ္ နုိင္ငံျခားက ျမန္မာေတြ ျပည္တြင္းျပန္လာတိုင္း ေလဆိပ္မွာ ၾကံဳရဆံုရတဲ့ အျဖစ္ေတြေပါ့ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲ့လိုေလးေတြဖတ္ရတုိင္း ျပံဳးမိတယ္ သူတို႔ၾကံဳရတာ ေငြေပးရတာေလာက္ပဲေပါ့ က်ေနာ္တို႔ ၾကံဳရတာေတာ့ ဆဲလည္း ဆဲခံထိတာပဲ ဘယ္သူ႕ကို အဘေခၚရမွန္းလည္းမသိ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ေၾကာက္ေနရတာမ်ိဳးေတြ တကယ္ကိုစိတ္ပ်က္စရာၾကီးေတြပါ ။

က်ေနာ္ ထိုင္းကိုမေ၇ာက္ခင္ အစ္ကိုရွိတဲ့မဲေဆာက္ကို 2004 ေလာက္တုနး္က တစ္ခါေရာက္ဖူးပါတယ္ လူငယ္အရြယ္ေလးေတြ ဂိတ္ေတြမွာ ဖမ္းတယ္ၾကားတာနဲ႔ ဂိတ္မေရာက္ခင္ အငွားဆိုင္ကယ္စီး လယ္ကြင္းေတြျဖတ္ ေခ်ာင္းေတြကူးနဲ႔ တကယ္ဆို ကိုယ့္နိုင္ငံအတြင္း ကို္ယ္သြားလာတာ အဲ့တာေတြလိုလို႕လားဗ်ာ လို႔သာ ေျပာလို္က္ခ်င္ေတာ့တယ္ ။ သူမ်ားေတြေတာ့မသိပါဘူး က်ေနာ္ သိသေလာက္ကေတာ့ 2004 ေလာက္ကတည္းကေန က်ေနာ္ ရင္းႏွီးလာတဲ့ ဒီလမ္းေၾကာင္းေတြဟာ ခုထိလည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳးပါ ။ ျမ၀တီျမိဳ႕အထြက္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္လို႔ နာမည္တပ္ထားတဲ့ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ၾကီးေတြလည္း ဆိုးလိုက္တာဆိုတာ လ၀က ေတြက ဘီလူးစီးနတ္စီးသလိုပဲ ေငြပဲ အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္ေနေတာ့တာ အခန္႕မသင့္လို႔ ဆက္ဆံေရးအဆင္မေျပရင္ ကုန္သည္ေတြစီက ကုန္စည္ကို သိမ္းလိုက္တာမ်ိဴးလည္းေတြ႕ဖူးတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ ကုန္သည္ေတြ ကားသမားေတြက ဒီလမ္းေၾကာမွာေတာ့ ဒီလူေတြနဲ႔ တည့္ေအာင္ ေအာက္က်ိဳ႕ေပါင္းရတာမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။

မွတ္ပံုတင္ ျပလည္း 500 (ခုေတာ့ 1000 မွရေတာ့တယ္ ) မျပလည္းေပးရတာဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ ပိုက္ဆံပဲေပးလုိက္ၾကေတာ့တယ္ ေအးေကာေပါ့ ။ အေပၚမွာ ေျပာဖို႕က်န္သြားလို႕ အဲ့လို ဂိတ္ၾကီးေတြမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက အဆင္ေျပေအာင္ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ အမ်ိဳးသမီး စကားေျပာေကာင္းတဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြကို လမ္းေၾကာင္းရွင္းတဲ့သေဘာ ငွားၾကတာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္ ''ကုိၾကီးကလည္း ၊ ဆရာကလည္း လုပ္လိုက္၇င္ သြားသြား ညီမေလးဆိုတာမ်ိဳး ရွိၾကတာကိုး ကိုယ္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ..ဟိုေကာင္ မင္းအထုတ္ဖြင့္ ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ ဘာညာနဲ႔ ရိုက္စားဖြင့္ၾကတာမ်ိဳးပါ ။ အိမ္ျပန္ရမယ္ဆိုတိုင္းေပ်ာ္တယ္ အဲ့လို လမ္းမွာ အရာမေရာက္တဲ့ နိုင္ငံ့၀န္ထမ္း မို္က္၇ိုင္းလြန္းလွတဲ့ နုိင္ငံ့၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ ေသခ်င္ေစာ္ပါနံပါတယ္ ။

ျပန္တုန္းက ေႏြရာသီဆိုေတာ့ ပူလို႕ ကုတ္ေလးကတစ္ထည္ အက်ီ ၤခပ္ႏြမ္းႏြမ္း၊ ေဘာင္ဘီကလည္း အေရာင္က်ေနပါျပီ ကိုယ့္ရုပ္က သန္႔ျပန္႔ေနျပီး သူေဌးသားရုပ္လည္းမေပါက္ရပါဘူး အသိေတြကေတာ့ေျပာသား လံုခ်ည္၀တ္ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ပံုျပန္တဲ့ လမ္းမွာ အရစ္မခံထိေအာင္ က်ေနာ္က ခရီးသြား လံုခ်ည္၀တ္ရင္ ခဏခဏ ကြ်တ္လို႔ ၀တ္ရခက္လို႕ မ၀တ္ခ်င္ဘူးဗ် စထြက္တုန္းကေတာ့ ကားေပၚမွာ မ်က္မွန္နဲ႔ အေႏြးထည္နဲ႔ စတိုင္တစ္ခြဲသားနဲ႔ေပါ့ ကားက သိပ္ေကာင္းေနတာမဟုတ္ပါဘူး ေအာက္မွာ ပံုေတြရွိတယ္ ၾကည့္ၾကည့္ပါ ။ စပယ္ရာက ေျပာတယ္ ဂိတ္ေရာက္၇င္ေတာ့ မင္း ဒီပံုစံဆင္းလို႔မရဘူးေနာ္တဲ့ ဟုတ္ကဲ့လို႕ ေျပာလိုက္တယ္ ဟိုး အရင္ေခါက္ေတြျပန္တုန္းကလည္း ေပးေနရတာပဲမို႔ သိပ္ ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး အလွဴေပါ့ ။

ဒါက ေကာ့ကရိတ္နဲ႔ ဘာအံၾကားက ေနရာေတြပါ သိပ္သာယာတယ္လို႔ေျပာလို႔ရတယ္ ။

ကားေပၚကေနပဲ လွမ္းရိုက္လို္က္တာ ။



ကရင္ျပည္နယ္က ေတာင္ေတြ အမ်ားၾကီးး ။



ဒါက ဘာအံျမိဳ႕အ၀င္လမ္းပါ ။
ျမ၀တီကိုတက္လာတဲ့ ကားေတြက ဒါမ်ိဳးေတြၾကီးပါပဲ မရယ္ၾကနဲ႔ေနာ္ ခရီးသည္ေတြဆိုတာ လင္ဗန္းထဲ ထည့္လွိမ့္ထားတဲ့ ဇီးျဖဴသီးေတြလို ပိုးလိုးပက္လက္ လန္လို႕ပါပဲ ။

ဒါက က်ေနာ္တို႕ စီးခဲ့တဲ့ကား ေျပာရင္ ယံုမွာမဟုတ္ လမ္းမွာ ကားဘီး ၆ ခါေပါက္ပါတယ္ ဘုရားမတယ္ေျပာရမယ္ ေတာင္ေပၚမွာ ကားဘီးမေပါက္လို႕ ေပါက္လိုက္လို႕ကေတာ့ ေမာင္မ်ိဴးတို႕ ခုေန ဒီလို အတင္းတုတ္လို႕မရေတာ့ဘူး နတ္ျပည္မွာ နတ္သမီးေလးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနေလာက္ျပီ ။ မသိေသးသူမ်ား အမွတ္တရေပါ့ အကယ္လို႕မ်ား ျမ၀တီ လာမယ္ဆိုရင္ ကားက အတက္နဲ႔အဆင္းဆိုျပီးခြဲထားပါတယ္ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကားက မ်ားျပီး တစ္စီးနဲ႔တစ္စီးေရွာင္လို႕မရတဲ့အတြက္ အန ၲရာယ္မ်ားလို႔ အတက္ေန႔႔နဲ႔ အဆင္းေန႔ဆိုျပီးခြဲထားပါတယ္ ။ က်ေနာ္မွန္းၾကည့္တာပါ အတိက်ေတာ့မသိ အတက္ အဆင္း ပံုမွန္ေန႔တိုင္းမွာ ကားအစီးေရ 500 အထက္ေတာ့ရွိမယ္ထင္ပါတယ္ အဓိက ကေတာ့ ထုိင္းကုန္စည္ေတြကို သယ္ယူၾကတာပါ က်ေနာ္တို႕က်ိဳက္ထိုနဲ႔ ျမ၀တီထိကုိမွ ကားခက ၇၀၀၀ က်ပ္ပဲ ေပးရပါတယ္ ။ ျမ၀တီ လမ္း လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကုသို္လ္ေတြသိပ္ရတာ း) ဘုရားတေနရတာကိုး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြမွာ ကားေတြ အလုအယက္နဲ႔ ေမာင္းေနလိုက္ၾကတာ ဆက္ကပ္ထဲကလိုပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္လည္း အေမ့အိမ္ေရာက္ဖို႕ က်ေနာ္တို႕ေတြ ပင္ပန္းတာ မမႈခဲ့ရဘူးေပါ့။

ညီအစ္ကို ၂ေယာက္ အေမ့က်န္းမာေရး အပူနဲ႔ စကားေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေျပာျဖစ္ၾက အစ္ကိုက မျပန္တာၾကာျပီ ။ က်ေနာ္တို႕ေတြ အဆိုးဆံုးစစ္ေဆးေရးဂိတ္လို႔ဆိုမလား ဘာအံတံတား (သံလြင္မွာ စစ္ခံထိပါတယ္ ) ကားေပၚမွာ ခရီးသည္ခ်င္းပဲဆိုေတာ့ ပါသြားတဲ့ ေငြနည္းနည္းေလးေပမယ့္ မအပ္ခဲ့ရဲဘူးေလ အဲ့ေတာ့ လြယ္သြားျဖစ္တယ္ အမွန္က က်ေနာ္တို႔ စပယ္ရာကုိ လမ္းေၾကာအတြက္ဆိုျပီး ညီအစ္ကို၂ေယာက္ ၅၀၀၀ ေပးျပီးသားပါ ဒါေပမယ့္ စပယ္ရာက ေနာက္မွာ ဂိတ္ေၾကးရွင္းေနတုန္း က်ေနာ္တို႔ဆီလာဖို႕ေနာက္က်သြားတာနဲ႔ လ၀က က က်ေနာ္တို႔ကို စစ္လို္က္တာပါ စစ္လိုက္တယ္ဆိုတာက တရားမ၀င္ အရာေတြပါလို႔မဟုတ္ပါဘူး အသားနံ႔ရလို႕ အံုလာတဲ့ယင္ေကာင္ေတြလိုပါပဲ က်ေနာ့္ အိတ္ကေလးက အကုန္လံုးသြန္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ ကဒ္ေတြေကာ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ဘတ္ေစ့ေလးတစ္ေစ့ကလည္း ကပ္ပါသြားတာမသိလိုက္ဘူး သူတို႔အတြက္ ခြင္ျဖစ္သြားတာ ကင္မရာေတြလည္းဖြင့္ၾကည့္ စံုလို႕ပါပဲ ေမးလိုက္တာဆိုတာ ။

( တရားရံုးမွာ ရွင္းမယ္) တဲ့ က်ေနာ္ေလ အံ့ၾသလို႔ဗ် ဥပေဒဆိုတာ အာဏာေသးေသးေလးရွိတဲ့သူလည္း ထုတ္လို႕ရပါလားလို႔ ေဟာက္လိုက္တာမ်ားဆိုတာဗ်ာ း( တကယ္ တစ္ခါမွ အဲ့လိုဆက္ဆံပံုမ်ိဴးမၾကံဳဖူးဘူး မင္းတို႔ တစ္ျခားနုိင္ငံကျပန္လာတာမွတ္လားတဲ့ မဟုတ္ဘူးဆိုလည္းမရ ဟုတ္တယ္ဆို ပိုေပးရတယ္ ။ ဒါက ခရီသည္တိုင္း ၾကံဳရတဲ့ ျပသနေတြပါ ။ သူတို႕မို္က္ရိုင္းလို႕ ျပန္ရိုင္းတဲ့သူကို ထိုးလို္က္တာမ်ိဳးလည္း ၾကံဳဖူးတယ္ နားမခံသာေအာင္ ဆဲလိုက္တာေတြလည္းၾကားဖူးတယ္ ။ ေဖ့ဘြတ္မွာ ဒီအေၾကာင္းတင္ေသးတယ္ စေတးတပ္ေလ အစ္ကိုတစ္ေယာက္က အဲ့တာေၾကာက္စိတ္တဲ့ ေဖ်ာက္ပါလို႔ေျပာသြားတာေလ သြားအမွတ္ရတယ္ ပညာတတ္ အသိစိတ္ဓာတ္ျမင့္တဲ့ ၀န္ထမ္းေကာင္းေတြဟာ သိ္ပ္စကားေျပာလို႕ေကာင္းမွာပါ က်ေနာ္တို႕ ၾကံဳရ ဆံုရတဲ့ သူေတြကေတာ့ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးရယ္ ၾကံဳဖူးေစခ်င္ပါရဲ့ဗ်ာ ။

အစ္ကိုနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ဘာမွန္းေျပာျပလို႔မတတ္တဲ့ ဒဏ္ေၾကးဆိုတာနဲ႔ ေငြ ၄ ေသာင္းေတာင္းလိုက္တာ ဆိုတာ အလကားရသလိုပါပဲ သူတို႕က ပိုက္ဆံျမင္တာကိုး ေတာင္းေတာ့မွာေပါ့ ။ ပထမေတာ့ က်ေနာ္က ေနခဲ့မယ္ ေျပာလိုက္တယ္ တရားရံုး ပို႔ ဘာအမႈနဲ႔ပို႕မလဲေပါ့ အစ္ကိုက စကားလည္းနည္းတယ္ သူက မျပန္တာၾကာေတာ့ ၀တ္စံုေတြ မ်ားျပီး ေဟာက္စားလုပ္တဲ့သူေတြကို စိတ္ပ်က္တာလည္းပါတယ္ ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ညီအစ္ကို ၂ေယာက္လံုးအတြက္ ေနမေကာင္းလို႔ ေဆးရံုပဲတင္ရမလိုလို ျဖစ္ေနတဲ့ အေမ့က်န္းမာေရးကိုပဲ သိခ်င္လွျပီ အေမ့ကိုစိတ္ပူတဲ့စိတ္နဲ႔ က်ေနာ္တိ္ု႕ ေငြ ၄ ေသာင္းမလဲနိုင္ဘူးေလ အစ္ကိုက ေပးလိုက္ပါေတာ့ ညီရာ အစ္ကို အိမ္ေရာက္ခ်င္လွျပီတဲ့ က်ေနာ္လည္း ႏွေျမာစြာနဲ႔ပဲ ေပးလို္က္ရေတာ့တယ္ အဲ့တာ က်ေနာ္တို႕ ေခြ်းနဲ႔ရင္းထားရတာေတြဗ် သူတစ္ပါးနိုင္ငံမွာ က်ေနာ္တို႕ ေအာက္က်ေနာက္က် သည္းခံျခင္းေတြနဲ႔ရင္းျပီး ရထားတဲ့ ေငြေတြပါလို႕ ေျပာခ်င္လိုက္တာ ။ က်ေနာ့္ကိုေျပာေသးတယ္ ညီေလးကိုက သနားလို႕တဲ့ ေအာင္မေလးဗ်ာ ထိုင္ျပီး ရွစ္ခိုးခ်င္စိတ္ပါ ေပါက္သြားတယ္ တကယ္ တကယ္ ။

က်ေနာ္တို႕ ညီအစ္ကိုထိုင္းမွာ ဘယ္ ပုလိပ္ကိုမွ ေငြ ၁၀၀ မေပးဖုူးပါဘူး သူတစ္ပါနိုင္ငံမွာ ဥပေဒနဲ႔ လြတ္ကင္းေအာင္ေနရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွေၾကာက္စမရာမလိုေပမယ့္ ကိုယ့္နိုင္ငံကိုယ္ျပန္မွ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြၾကံဳရတာ ရင္နာလိုက္တာဆိုတာဗ်ာ။ ကားေပၚက ခရိီးသည္ အဖြားေတြက ေတာင္းရက္လိုက္ၾကတာဟယ္ တဲ့ သားရယ္ အလွဴလို႕သာ သေဘာထားလိုက္ ဒီမွာပဲ အမွ်ေ၀လိုက္တဲ့ း) က်ေနာ့္မွာ ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ေနရမလို ။ဒီအျဖစ္ေတြက ဘယ္ေတာ့ထိ ရွိေနအံုးမွာလဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ ေျပာင္းလဲမွာလည္းဆိုတာ မသိေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ရွိေနအံုူးမယ္လို႔ သိေနေသးတယ္ ဒီလို အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈေတြဟာ ဒီမိုးက ဘယ္လိုပဲ ေရစီးစီး ေမ်ာပါသြားမယ့္ ပံုေတာ့မျမင္ဘူးရယ္။

ညီအစ္ကို ၂ေယာက္ကေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ခါနီးေလး တိုင္ပင္သြားျဖစ္တယ္ ၊ အေမ့ ကိုမေျပာနဲ႔ေနာ္ အေမက နွေျမာတတ္တယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ၊ ဆိုျပီးေတာ့ေပါ့ ေငြ ၄ ေသာင္းထက္ ကိုယ့္နိုင္ငံထဲမွာ အျပစ္သားတစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံခံရတာေတြကေတာ့ ဆိုးလြန္းပါတယ္ ။ က်ေနာ့္အျဖစ္ေလးကလည္း အေသးဖြဲေလးေတြျဖစ္ေနအံုးမွာပါ ဒီပို႔စ္ကိုဖတ္မိသူတစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလလည္း က်ေနာ္တို႔ထက္ ဆိုးတဲ့အျဖစ္လည္းရွိခ်င္ရွိေနအံုးမွာပါ ။ ကဲ....ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာလိုက္ရလို႕ ရင္ထဲေတာ့ေပါ့သြားျပီး ဒါမ်ိဳးေတာ့ ေနာင္မ်ား မၾကံဳခ်င္ေတာ့ပါဘူး။