သူငယ္ခ်င္း

စကားလံုးေလးက သံုးလံုးတည္းပါပဲ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ့ အနက္ကေတာ့က်ယ္ျပန္႔လြန္းတယ္ထင္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြထဲမွာ ခဏတစ္ျဖဳတ္ ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိသလို ေႏြးေထြးစြာ ဆံုစည္းခဲ့ၾကေပမယ့္ သတင္းေလးေတာင္ အစနမၾကားရေတာ့ေအာင္ အဆက္သြယ္ျပတ္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းအမ်ားၾကီးရယ္ ။ညက က်ေနာ့္ရဲ့ မွတ္စုစာအုပ္ေလး ျပန္ၾကည့္မိတုန္း သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ရဲ့လိပ္စာေတြ ေမြးေန႔ေလးေတြ မွတ္ထားတဲ့ စာရြက္ထဲမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က ဘေလာ့ေပၚကေန ခင္ရတဲ့သူေတြ ထူးဆန္းပါတယ္ အရင္က မျမင္ဖူးပါပဲ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တူတူမထိုင္ဖူးသလို စကားေတြလည္း ေဖာင္ဖြဲ႔မေျပာခဲ့ၾကဖူးဘူး ဒါေပမယ့္ ခင္မင္ခဲ့ၾကတာကေတာ့အမွန္ပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ခင္ခဲ့တဲ့ မွ်ားျပာ ဆိုတဲ့ ဘေလာဂါ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုလည္း က်ေနာ္ အမွတ္ရမိေနတုန္း ။တစ္ခ်ိဳ႕ေတြလည္း အမွတ္တရကေန အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္သြားၾကျပီ စာမလာ သတင္းမၾကားေပါ့ ။

ဒီကိုေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ရွားပါးကုန္ေတြျဖစ္လို႔ အလုပ္နဲ႔ ပက္သက္လို႔ သိၾကတဲ့သူေတြရွိေပမယ့္ ေနာက္ျပန္ေတြ႕ ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ရံုထက္မပိုခဲ့ဘူး ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာကို ဘယ္လို အနက္ဖြင့္နိုင္ပါသလဲ က်ေနာ္ကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ေကာင္းကြက္ ဆိုးကြက္ေတြကို သိရွိျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာင္ ေရွာင္ဖယ္မသြားပဲ ကိုယ့္အနားမွာ ရွိေနေသးတဲ့ သူကို သူငယ္ခ်င္းလို႔ သတ္မွတ္ခ်င္ပါတယ္ ။ က်ေနာ့္ အနားမွာေကာ ခိုတစ္ေကာင္လို ခဏခဏ ျငီးတတ္တဲ့က်ေနာ္ ျပသနာတစ္ခုကို စိတ္ေအးေအးမထားပဲ ပရိတ္ရြတ္သလို တစ္တြတ္တြတ္နဲ႔ ပူေလာင္ေနတတ္တဲ့ က်ေနာ့္အနားမွာ ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ရဲ့ မေကာင္းကြက္ေတြကို အေကာင္းျမင္လို႔ ေပါင္းသင္မယ့္ သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္ရွိနိုင္မတုန္း ။ က်ေနာ္ကလည္း မရွိေနေပါ့ မာနေတြက ခပ္တင္းတင္းနဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔မွ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးမေပါင္းျဖစ္တာ ဒီကိုေရာက္စတည္းက သူ႕အေၾကာင္းလည္း ကိုယ္မသိ ကိုယ့္အေၾကာင္းသူမသိတဲ့ ေခၚေျပာႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ မိတ္ေဆြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ တူတယ္လို႕ကို မခံစားရဘူး ။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္မွာ သူငယ္ခ်င္းလို႔ ဆိုရမယ့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိလာတာ ေက်းဇူးတင္စရာ ။ လူတစ္ေယာက္ကို စျပီး ႏႈတ္ဆက္ရတာေလာက္ က်ေနာ္ ပ်င္းတာမရွိ အထာၾကီးနဲ႔လိုပဲဆိုဆုိ ပ်င္းတာေတာ့ တကယ္ပဲ ။ဒီေကာင့္ကို စသတိထားမိေတာ့ ဗလေတာင့္တာကို သိပ္မနာလိုျဖစ္တာပဲ ငါလည္း အဲ့လို ဗလေတာင့္ေတာင့္ရလို႕ကေတာ့လား ေဖ့ဘြတ္ေပၚမွာ ပဲဆီ ႏွမ္းဆီ စက္ဆီ ျဖစ္ေအာင္ ကို ဓာတ္ပံုရိုက္တင္ျဖစ္လိုက္မယ္ေပါ့ ခုေတာ့လား ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႔သာ။ စကားနည္းတယ္လို႔ထင္ရေပမယ့္ သူက ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ ကိုယ့္ထက္ေတာ္တာ သတိထားမိတယ္ ညီ /ညီမ အရြယ္ေလးေတြနဲ႔လည္း ေခၚေခၚေျပာေျပာ ႏႈတ္ဆက္တာေတြ႕တယ္ က်ေနာ့္ကို စႏႈတ္ဆက္ေခၚေတာ့ “အစ္ကို” တဲ့ သိပ္စိတ္ဆိုးပါတယ္ က်ေနာ္က အစ္ကိုမျဖစ္ခ်င္ဘူး ကိုယ့္အသက္ကိုယ္ေမ့ေနတာေျပာပါတယ္ း) ကိုယ့္မွာ တူ /တူမေတြေတာင္ တစ္ဒါဇင္ေက်ာ္ေနျပီ အစ္ကိုလို႔ေခၚတာေလာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္မတုန္း ။ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ကို ယွဥ္ျပီး က်ေနာ္တို႕ကို အသက္မွန္းလိုက္ရင္ေတာ့ သူ႕ကိုက ၂၇ ေလာက္မွန္းျပီး က်ေနာ့္ကို ၂၃ ပဲမွန္းေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ ဟဟား ကိုယ္အရြယ္တင္တယ္ေပါ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ အေကာင္ကေသးေတာ့ ငယ္ေနသလိုျဖစ္ေနတာ ။

သူငယ္ခ်င္းမွန္းရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ပိုက္ဆံေခ်းငွားဖူးရမယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ထင္တယ္ ျပီးေတာ့ အားနာတယ္ဆိုတဲ့ စကား တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မွာမလိုအပ္ဘူး ဒါမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ အားနာတယ္ဆိုတဲ့ စကား ခဏခဏကိုေျပာျဖစ္ေနေတာ့တာ အကူညီ မယူဘူးလားဆိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး အကူညီ လိုခ်င္လို႕ကို ေရွ႕က အားနာတယ္ဆိုတဲ့ စကား ခံထားလိုက္တာ ဘေလာ့ဂါဆိုတဲ့ အမ်ိဳးက အေကြ႕အ၀ိုက္ေတြေတာ္တယ္မွတ္လား ။ အမွန္ေတာ့ သူနဲ႔ က်ေနာ္က ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြမ်ားပါတယ္ သူက တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ အခက္ခဲနဲ႔ ၾကံဳလည္း စိတ္ေအးေအးထားျပီး ေျဖရွင္းတတ္တယ္ ။ က်ေနာ္ စိတ္ညစ္စရာရွိတုိင္း သူအားေပးတဲ့ စကားက “ အဆင္ေျပသြားမွာပါ ” တဲ့ စကားလံုးေလးက တိုေပမယ့္ အားပါတယ္လို႔ထင္ပါတယ္ ။ အနားမွာ လူေတြအမ်ားၾကီးမလိုပါဘူး ကိုယ္ရင္ဖြင့္သမွ်ကို မျငီးမျငဴနားေထာင္ေပးျပီး အၾကံညဏ္ေကာင္းေပးနိုင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ေလာက္ပဲ လိုပါတယ္ အဲ့တာ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းလို႔ဆိုနိုင္တဲ့သူပါပဲ ။


သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အမဲအစ္ေန႔မွာ ငါးဆင့္ခ်ိဳင့္ၾကီးနဲ႔ အသိအိမ္မွာ သြားယူတာလည္း မွတ္မွတ္ရရပါပဲ “ ရွက္လိုက္တာကြာ ငါ့မ်က္ႏွာၾကီးဘယ္နားသြားထားရမွန္းကိုမသိဘူး ” ဆိုေတာ့ ဆိုင္ကယ္အုပ္ထုတ္မွန္ ခ်ထားလိုက္တဲ့ ။ သူက တစ္ခါတေလ က်ေနာ္ မရဲတဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္တတ္တာလည္း အံ့ၾသစရာ ဥပမာ အက်ၤ ီဆိုင္က မ၀ယ္ပဲနဲ႔ ကိုယ္အိတ္ကပ္ထဲလည္း ပိုက္ဆံမပါပဲ ဟိုးေရြးဒီေရြး လုပ္ျပီး ျပန္ထြက္လာရမယ့္ အျဖစ္က ရွက္စရာ သူကေတာ့ မမႈ ဟိုလွန္ ဒီလွန္ န႔ဲ ျပီးရင္ မၾကိဳက္ေသးတဲ့ပံုစံနဲ႔ ျပန္ထြက္လာတတ္တာ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆိုင္ရွင့္မ်က္ႏွာ စူပုတ္ပုတ္ၾကည့္ျပီး ၀ယ္ဖို႔ အစီစဥ္မရွိပါပဲ တစ္ထည္ေလာက္ေတာ့ ၀ယ္လိုက္ရေကာ ျပီးရင္ “ မင္းကေတာ့ ငါ့ကုိ အလိမ္မာနည္းနဲ႔ ငမြဲျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနေတာ့တာပဲ ” လို႔ေျပာတိုင္း “ အဖတ္တင္တာေပါ့ဗ်ာ ” တ့ဲ အဖတ္တင္လား မတင္လားေတာ့မသိ လကုန္ရင္ အေၾကြးတင္တာေတာ့ အမွန္ပဲ ။


တစ္ခါတေလ ႏွစ္ေယာက္သား ေဘာ့စ္ခိုင္းလို႔ ေစ်းသြားတဲ့ အခါ စတိုင္လ္ေတြကေတာ့ လန္းလို႕ မ်က္မွန္ေတြတပ္ အျပင္ခံအက်ၤီေတြ၀တ္လို႔ ၀ယ္ရတဲ့ ပစ္စည္းေတြက ငရုတ္စံု ဒယ္အိုး ဒန္အိုးေတြ ၀ယ္ရတဲ့အလုပ္ မရွက္ဟန္ေဆာင္လို႔ ခပ္တည္တည္ ေစ်းထဲလည္း လိမ့္ၾကတာပဲ ။ ဆရာေနမေကာင္းတုန္းက ေဆးရံုမွာ ညသြားေစာင့္အိပ္ျဖစ္တဲ့က်ေနာ္ “ မင္းကလည္း တပည့္ေကာင္း မပီသလိုက္တာ နည္းနည္းပါးပါး ဆရာ့ကို လာၾကည့္ပါအံုးဟ ” ဆိုေတာ့ သူျပန္ေျပာတာက “ က်ေနာ္က စိတ္အျမဲေရာက္ပါတယ္ဗ်ာ ” တဲ့ ရွင္းေနေကာ လဒ စိတ္နဲ႔ကေတာ့ လူတိုင္းေရာက္တာေပါ့ ။ဒီနိုင္ငံမွာ က်ေနာ့္တို႔ အရြယ္ေတြ အျမီးမေပါက္ေသးရင္ ဟိုေမ်ာက္လို႕မ်ား ထင္တတ္ၾကေလေရာ့သလားမသိပါဘူး စတိတ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမွာကတည္းက ရည္းစားေတြ ရွိေနတတ္ၾကတဲ့သူတို႔ လူေနမႈမွာ အခ်စ္ေရးေတြ စိတ္မ၀င္စားတဲ့ က်ေနာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္က ထူးဆန္းေနသလိုျဖစ္ေနေတာ့တာ အခ်စ္ေရးထက္ ဘ၀အေရးေတြ အေရးၾကီးေနတာ သူတို႔မသိေပမယ့္ ကို္ယ္ေတြကေတာ့ လူမသိ သူမသိ တိတ္တဆိတ္ ရုန္းကန္ေနၾကရတာ ။


တစ္ေယာက္ တစ္ေနရာစီ နဲ႔ ဖုန္းေတာင္ သိပ္မေျပာျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ သတင္းေတြ နားစြင့္လို႔ အဆင္ေျပပါ့မလားလို႔ စိတ္ထင့္မိတာေတာ့ အမွန္ လူဆိုတာ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ကုိယ္က်ရာ ဇာတ္ကြက္မွာ အေကာင္းဆံုး ကျပ အသံုးေတာ္ခံၾကရတဲ့သူေတြမဟုတ္လား ။ကိုယ္စိတ္ပ်က္ အားငယ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း အားေပး ႏွစ္သိမ့္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ သူ႕အားငယ္တဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္ကေကာ ဘယ္လို စကားေတြနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ရမွာပါလိမ့္ ။က်ေနာ့္ထက္ ငယ္ေပမယ့္ ဆရာၾကီးပံုစံနဲ႔ ဆံုးမစကားေတြ မဆုိပါပဲ သူ႕အျပဳမူေတြက က်ေနာ့္ကို ဆံုးမစကားေျပာေနသလိုပါပဲ ။လက္ေဆာင္ရဖုူးတဲ့ ကဗ်ာထဲကလို ..

ေျမလႊာေအာက္က ထိုးထြက္လာတာျခင္းတူေတာ႔
ရင္ဘတ္မွာက ဖုတ္ေျမေတြ အလိမ္႔လိမ္႔တတ္
ကိုယ္႔မ်ိဳးေစ႔ကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္
အသီးအပြင္႔ေတြရွင္သန္ခဲ႔ၾကတယ္...။

ဟုတ္တာေပါ့ သူနဲ႔က်ေနာ္ဟာ ျဖတ္သန္းခ့ဲရတဲ့ ေလာကဓံလမ္းၾကမ္းခ်င္းက တူေလေတာ့ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္နားလည္စြာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ေနၾကတာထင္ပါရဲ့ ။

ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း ကမၻာမွာ
ေနရာတစ္ေနရာအတြက္
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ စနစ္ထဲ
အနာဂါတ္ေတြနဲ႔ ထိုးႏွက္ရိုက္ထည္႔


ကဲ... သူငယ္ခ်င္းေရ... ညီေလးေရ...
ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ႔ ကိုယ္႔ဗီဇကိုယ္ဖိေသြး
ငါတို႔ကိုယ္ငါတို႔
အနာဂါတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ၾကစို႔....။

သူငယ္ခ်င္းေရ့ ဒီတစ္ၾကိမ္လည္း အနာဂါတ္ကိုေမွ်ာ္ေတြးလို႔ တို႔ေတြ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ၾကေသးတာေပါ့ ။ က်ေနာ္ သူ႕ကိုေျပာဖူးပါေသးတယ္ “ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ေတြ႕တုန္းသာ ခင္ခင္မင္မင္ရွိၾကျပီး ေနာင္ျပန္ေတြ႕တဲ့အခါ ျပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္ရံုနဲ႔ ခင္မင္မႈေတြက အဆံုးသတ္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါတို႕ ခင္မင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြက အလကားျဖစ္သြားမွာေပါ့ အဲ့တာကို သူငယ္ခ်င္းလို႔ မေခၚဘူး ” ဒီလိုေျပာေပမယ့္ စိတ္ထဲကေတာ့ သိေနပါေသးတယ္ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ေတြ႕တဲ့ အခါ ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ရံုနဲ႔ ျပီးသြားမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ အနည္းဆံုးေတာ့ ဖန္ခြက္ခ်င္းတိုက္လို႕ ခ်ီးယားစ္ လုပ္ျဖစ္ၾကအံုးမွာပါ “ အဆင္ေျပပါေစ သူငယ္ခ်င္းေရ့ ” ။