ေကာက္ေကြးမေလး

ဟုတ္တယ္ သူက ေကာက္ေကြးမေလးပါ ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးထဲမွာ အဆိုးဆံုး အမဲဆံုး အေကာက္ဆံုး စိတ္လည္း ေကာက္တာပဲ သူ႕ဆံပင္ေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ေကာက္တာ အဲ့တာ ကေတာ့ အဘဘက္လိုက္လို႕ျဖစ္မယ္ တစ္ျခား ေမာင္ႏွမေတြက ကရင္ေသြးပါတဲ့ အဘ ဘက္ကိုလိုက္လို႕အသားေလးေတြ နည္းနည္းျဖဴၾကေပမယ့္ သူကေတာ့ အေမ့လို ေတာ္ေတာ့္ကိုညိဳသြားတာ ။က်ေနာ့္မွာလည္း ေရးစရာေတြက ဒါေတြပဲရွိေတာ့ က်ေနာ့္ ေမာင္ႏွမေတြဟာလည္း က်ေနာ့္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ကုန္ၾကမ္းေလးေတြျဖစ္ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ သူ႕အေၾကာင္းေတာ့ မေရးဖူးဘူး ။ က်ေနာ့္အစ္မ မွာ ေရးဖူးတဲ့ အစ္မကေတာ့ ကိုယ့္အေပၚ အနစ္နာခံလို႕ သူ႕ကိုပဲ အခ်စ္ပုိမိသလိုလို ဒါေပမယ့္ အငယ္ေလးတုန္းက သူစိမ္းေတြ ေမးတိုင္း က်ေနာ့္အတြက္ ေျဖရခက္တဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြထဲ ဘယ္သူ႕ကို ပိုခ်စ္သလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ ။

သူနဲ႕ က်ေနာ္က အထပ္ေအာက္ အထပ္ေအာက္တို႕ရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း နီးတက်က္က်က္ေပါ့ ရုိက္ခံထိေပါင္းလည္းမ်ားျပီ ဒါလည္း က်ေနာ္တို႕ ေမာင္ႏွမကေတာ့ ကိုက္ျမဲ ကိုက္ေနၾကေတာ့တာ စိတ္အညစ္ရဆံုးကေတာ့ အေမေပါ့ သူနဲ႕ က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ ကိုက္ၾကသလဲဆိုရင္ သူအိမ္ေထာင္က်လို႕ ခေလးမရခင္အထိ နပန္းလံုးၾကတာမ်ိဳး အခု ျပန္စဥ္းစားေတာ့ တကယ့္ကိုရယ္စရာပါ း) ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ ေမာင္ႏွမ နွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေ၀းရင္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေမးၾကသား သတိတရ ရွိတတ္ၾကသား ။ အငယ္တုန္းက သူက စာသိပ္ေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ေပါ့ အဲ့လိုပဲ သူ႕ေမာင္ကိုလည္း စာေတာ္ေစခ်င္လို႕ စာေတြ အတင္းသင္တုိုင္း ငပ်င္းေကာင္က ဂ်ီက်တတ္ေတာ့ သူက တအားကိုေခါက္တာပါ အငယ္တုန္းက ရန္မျဖစ္တဲ့ေန႕မရွိသေလာက္ပဲ တစ္ခါခါ အရြဲ႕တိုက္ျပီး အစ္မငယ္ကို မခ်စ္ဘူး လို႕ေျပာရင္ သူကလည္း အားက်မခံ “ နင့္ကိုလည္း ငါက မခ်စ္ပါဘူး” တဲ့ ။

သူက ရန္ျဖစ္ သိပ္ေတာ္တာပါ မိသားစုမွာ အဘကို ဘယ္သူကပဲ မထိတစ္ထိ ေျပာလိုက္တာမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ ရြာထဲက အပ်ိဳမေတြ က်ေနာ့္ အစ္ကိုေတြအေၾကာင္း မေကာင္းေျပာတာမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ အေနေအးတဲ့ တစ္ျခား အစ္မေတြ သူမ်ားေျပာလို႕ မ်က္ရည္က်လာတာမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ ဒီေကာက္ေကြးမေလးကေတာ့ ဒိုင္ခံဖိုက္တာေပါ့ ။တစ္ခါက မွတ္မိေသးတယ္ ေက်ာင္းက ျပန္လာၾကေတာ့ သူ႕ကိုမေစာင့္ပဲ က်ေနာ္က အရင္ျပန္လာတာ လမ္းမွာ ရန္ျဖစ္လို႕ အားမရွိတဲ့ ေၾကာင္ခ်ိက သူမ်ားကိုေတာ့ သိပ္စတာမ်ိဳးပါ ဟိုက မခံနိုင္လို႕ ကိုယ့္ကိုတီးေတာ့ မ်က္ရည္က သၾကၤန္ေရျပြတ္လို႕ တစ္ပလြတ္ ပလြတ္ နဲ႕ေပါ့ ( ျပန္ေတြးၾကည့္တာ က်ေနာ္က ရန္ျဖစ္တိုင္း တစ္ခါမွ နိုင္တာမွမရွိပဲ :P ) အေနာက္က လိုက္လာတဲ့ အစ္မက က်ေနာ့္ကိုလည္းေတြ႕ေကာ အေျပးတပိုင္းနဲ႔ က်ေနာ့္စိတ္ထဲလည္း အဲ့တုန္းက ေမွ်ာ္ေနတာ သူ႕ကိုပဲ ငါ့အစ္မလာလို႕ကေတာ့ မင္းတို႕ေသျပီသာမွတ္ေပါ့ ကိုယ္မွမနိုင္တာ ။ ဘယ္သူလုပ္တာလည္းေမးေတာ့ ေဆြၾကည့္ၾကည့္ေနတဲ့ ဟိုေကာင္ကို လက္ညွိဳးေလးထိုးျပတာေတာင္ မရဲတရဲနဲ႕ အဲ့ေလာက္ကို သတ္တိေကာင္းတာ း) ။တစ္ခ်က္ေတာ့ စိတ္ပူသြားေသ သူတို႕က ေမာင္ႏွမ ၂ေယာက္ အစ္မတစ္ေယာက္တည္းနိုင္ပါ့မလားလို႕ ။


ကိုယ္စိတ္ပူတာနဲ႔ တစ္ျခားစီ ၂ေယာက္တစ္ေယာက္ ခ်ေပမယ့္ က်ေနာ့္ အစ္မက အသာၾကီးရယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ သူပစ္ခ်ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ေလးကို ေကာက္ကိုင္ျပီး “ အစ္မ ခ်ခ် ဆြဲထား ဟင္း အဲ့တာ ငါ့အစ္မကြ အစ္မ ကန္ထည့္ ကန္ထည့္ ” မသိရင္ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္တဲ့သူက အားမလို အားမရနဲ႔ ေဘးနားကေန အားေပးေနသလို ေတာ္ေတာ္လည္းေမာသြားၾကေတာ့ ရန္ပြဲကသိမ္းလို႕ အစ္မကေတာ့ ဂ်က္မလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ “ နင္တို႕ေလာက္ကို ပ်င္းေသးတယ္ လာ ခေလး ျပန္မယ္ ” တဲ့ ေက်ာင္းမွာ အစ္မကို လိုက္ၾကိဳက္ၾကလို႕ အစ္မကို ေစာင့္ေရွာက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ေျပာင္းျပန္ေတြျဖစ္လို႕ ေမာင္ ငခ်ိ ကို အစ္မက ဖိုက္တာၾကီးလုပ္လို႕ေပါ့ ။

ေက်ာင္း ၅ တန္းေလာက္နဲ႔ထြက္ ျခံထဲဆင္း တစ္ခါခါ ကြ်ဲေက်ာင္းႏြားေက်ာင္း အေဖာ္ ပါပါသြားရတဲ့ အစ္မ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္းေစာ ခေလးေတြလည္း အမ်ားၾကီးနဲ႔ သူ႕အိမ္သြားရင္ တူ /တူမေတြက ဆူညံလို႕ အသက္ကေလး ငယ္ငယ္နဲ႕ ပင္ပန္းတဲ့ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းရေတာ့ တကယ့္ အေဒၚၾကီးလို မႏွစ္က အိမ္ျပန္တုန္း ဘာမွန္းမသိ စိတ္ညစ္ေနတာနဲ႕ အစ္မအိမ္သြားလည္ရင္း ေယာက္ဖရဲ့ အရက္၀ိုင္းမွာ ခြက္ခေလးဆြဲလို႕ အျမီးကလည္းေကာင္တာနဲ႔ တစ္ခြက္ ႏွစ္ခြက္ သြားကစ္ထည့္လိုက္တာ ဟင္းခ်က္ေနရင္း ေတြ႕တဲ့ အစ္မက မ်က္ရည္ေတြ ထြက္လို႕ ကိုယ္စိတ္ညစ္ေနမွန္းသိလို႕ မဆူရက္ေလေတာ့ နိုင္တဲ့သူ႕ေယာက္်ားကိုပဲ ျပသနာရွာ “ ဒီအရည္ေတြကို နင္ပဲေသာက္ ငါ့ေမာင္ကို မတိုက္နဲ႕ ” တဲ့ ေလသံက ခပ္ျပင္းျပင္း ငိုသံၾကီးနဲ႔ ဆုိေတာ့ ကို္ယ္ပါ မူးတာေတြ ေျပခ်င္သြားတယ္ ။ ေယာက္ဖကလည္း “ ငါ့ညီ ေတာ္ေတာ့ဟ မင္းအစ္မ မင္းဆက္ေသာက္ေနတာေတြ႕ရင္ အစ္ကို႕ကို ျပသနာရွာလုိ႕ေတာ့ သြားျပီ မိုးလင္းေပါက္ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေတာ့မွာ ” ဟုတ္သား ရန္ျဖစ္ေတာ္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ သူက အငယ္ေလးတုန္းကအတိုင္းပဲ ။

ကိုယ္သြားတဲ့ အခါက် ပလဲကစဲျဖစ္ေနတာေတြ အျမန္ေျပးသိမ္း ထမင္းစားျပီးျပီလား ဟင္းခ်က္မယ္ တကဲကဲလုပ္ေနတဲ့ အစ္မကလည္း အငယ္ေလးတုန္းက ရန္ခဏခဏ ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြလို႕ ထင္စရာမရွိေအာင္ကိုပါပဲ ။ မိသားစုမွာ သူက ဗဟုသုတ အနည္းဆံုး မာမလိုလိုနဲ႔ ခဏခဏ မ်က္ရည္က်တတ္တဲ့သူ စီးပြားေရးအဆင္မေျပလို႕ အလုပ္ေပါင္းစံုလုပ္ဖူးသူ သူအဆင္မေျပလို႕ ေမာင္ႏွမေတြ သူ႕ဆီ ဘယ္လာခ်င္မလဲလို႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၾကားၾကားတတ္ရလြန္းလို႕ ရြာကိုေရာက္တိုင္းေတာ့ သူ႕ဆီ မျဖစ္မေနသြားေနရတာေပါ့ ။ ေသြးဆိုတာ ေရေလာက္ဘယ္က်ဲမလဲဆိုတဲ့ စကားေလးအတိုင္း အေနေ၀းၾကမွ ၅၂၈ ရဲ့ တန္ဖိုးေတြဟာလည္း ပိုပိုသိသာလာတာမ်ိဳးပါပဲ ။


သူ႕အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ “ ခေလး နင္ ထမင္းစားခဲ့ျပီးျပီလား” လို႕ ေမးေမးတတ္လြန္းတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ေကာက္ေကြးမေလးကို က်ေနာ္ ထမင္းစားမေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာခ်င္လိုက္တာ ။