အေမ့ခံ တန္ဖိုး

က်ေနာ္က သိပ္လွလွပပေတာ့မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ့္ အရွင္သခင္ရဲ့ ဂရုတစိုက္ရွိမႈကိုလည္း မ်ားမ်ားစားစား ရလွရယ္လို႕လည္းမရွိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အေရးတၾကီး သြားစရာရွိတဲ့ေနရာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ သခင္က က်ေနာ့္ကို ဖုတ္ဖတ္ခါေပးတတ္တယ္ က်ေနာ့္မွာေပက်ံေနတဲ့ ဖုန္ေတြ ျပီးေတာ့ ညစ္ေပေနတဲ့ အစြန္းထင္ေတြကိုေပါ့ ။ က်ေနာ့္ဘ၀ ကနိမ့္ပါးေပမယ့္ က်ေနာ့္သခင္အတြက္ က်ေနာ္က အကာကြယ္ေပးေနနိုင္တဲ့ အျဖစ္ကိုေတာ့ က်ေနာ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ က်ေနာ့္ နာမည္က လူေတြ ပါးစပ္ဖ်ားသိပ္မေျပာေပမယ့္ သခင္ကေတာ့ သူအျပင္သြားတိုင္း က်ေနာ့္ကို ေခၚသြားျဖစ္ပါရဲ့ တစ္ခါတရံ က်ေနာ္ ေပ်ာက္မွာ စိုးလို႕ သခင္က က်ေနာ့္ကို လံုျခံဳတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုမွာ ဖြတ္ထားတတ္တယ္ ေက်းဇူးပါ သခင္ က်ေနာ္ သခင္အပါးမွာပဲ ေနခြင့္ရခ်င္ပါတယ္ ။

သခင့္အပါး က်ေနာ္ေရာက္ခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္နီးပါးေလာက္က က်ေနာ္က ေစ်းေတာ့ နည္းနည္းၾကီးတယ္ သခင္ဟာ က်ေနာ့္ကို လိုခ်င္တဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ၾကည့္လိုက္ က်ေနာ့္ကို တယုတယနဲ႔ကိုင္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ ျပီးေတာ့ ျပန္ခ်ခဲ့လိုက္နဲ႔ ေနာက္ေတာ့ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ပံုနဲ႔က်ေနာ့္ကို အလဲအလွည္လုပ္လို႔ သူ႕အပါး က်ေနာ္ ေနခြင့္ရခဲ့တာေပါ့ သူက က်ေနာ္နဲ႕ အတူတူ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဖြဖြေလး အေဖာ္ျပဳလို႔ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို တစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ က်ေနာ့္ သခင္က ခေလးတစ္ေယာက္လို ျပံဳးေပ်ာ္ေနတတ္ပါတယ္ ။ သူစိတ္ဆိုး စိတ္ၾကီးတဲ့ အခါက်ရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ခပ္ေ၀းေ၀း ကန္ထုတ္ပစ္ျပန္ေကာ သူမသိေပမယ့္ အဲ့အခါတိုင္း နာက်င္ရပါရဲ့ က်ေနာ္ တန္ဖိုးမဲ့သြားေလျပီလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕ေပါ့ သခင္ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပပါေစလို႔ က်ေနာ္ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။

ေခတၱခဏပါပဲ သခၤါရတရားမွာ သန္မာခဲ့ လွပတင့္တယ္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္း အေရာင္မွိန္လို႔ ခ်ိနဲ႔လာရဲ့ ဒါေပမယ့္ တက္စြမ္းသေလာက္ေတာ့ သခင့္ကုိ အကာကြယ္ေပးေနတုန္း ။ က်ေနာ္ ့့ေနမေကာင္းမွန္းသိေတာ့ သူကလည္း က်ေနာ့္ကို ဂရုတစိုက္နဲ႔ သာသာယာယာေလး အေဖာ္ျပဳခဲ့ပါရဲ့ က်ေနာ့္ေနရာမွာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ အစားထုိးဖို႔ သူလည္းအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးထင္တယ္။ သူတစ္ခါတရံ က်ေနာ့္ကိုေရခ်ိဳးေပးတယ္ ျပီးေတာ့ က်န္းမာေရးေကာင္းဖုိ႔ ေနေရာင္ျခည္ထဲ ထုတ္ထားေပးတယ္ ။က်ေနာ့္သက္တမ္းဟာ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဘယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ဇတ္သိမ္းရမွာလည္းဆိုတာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းမသိပါဘူး ေသျခင္းတရားဟာ ေလာကမွာရွိတဲ့ အရာတိုင္းအေပၚမွာ ရွိေနတတ္ပါလားဆိုတာ သိခြင့္ရခဲ့ပါရဲ့ သူခ်စ္ခဲ့သလို က်ေနာ္သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့တယ္ ။ သူမစြန္႔ပစ္ေသးသမွ် က်ေနာ္ သူ႔အပါးကေန အေ၀းထြက္မသြားခဲ့ပါဘူး သခင္နဲ႔ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ အသံတိတ္စကားေတြနဲ႔ပဲ သံေယာဇဥ္ေတြ ခိုင္ျမဲခဲ့ပါတယ္ ။

က်ေနာ္ ေနမေကာင္းေတာ့ဘူး သခင္ က်ေနာ့္လက္ေတြ ၾကိဳးျပတ္ခါနီးျပီး က်ေနာ့္ ေျခဖ၀ါးေတြ ပါးလွ်ျပီး အထိရွိဳက္မခံေတာ့သလိုလို က်ေနာ့္ေၾကာင့္ သခင္ အရွက္ရမွာလည္းဆိုးတယ္ က်ေနာ့္သခင္က အရွက္ၾကီးတာ က်ေနာ္ သိတာေပါ့ ။ဘ၀ခ်င္းျခားေပမယ့္ ဆံုစည္းခြင့္ရခဲ့ျခင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ စကားမေျပာ ႏႈတ္မဆက္ပဲ ေ၀းကြာၾကစုိ႕သခင္ သံေယာဇဥ္ၾကီးတတ္တဲ့ အေသးဖြဲေလးကအစ တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲတတ္တဲ့ သခင့္အပါးက က်ေနာ္ ထြက္ခြာရေတာ့မယ္ ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ကိုယ္စီသခင္ေတြအတြက္ အကာကြယ္ေပးဖို႔ သခင္တို႔ရဲ့ လမ္းခရီးတိုင္းမွာ ဆူးမထိ ခလုတ္မထိဖို႔ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ေတြေမြးဖြားလာၾကာတာေလ ။ သခင့္အတြက္အသံုးမ၀င္ေတာ့တဲ့တစ္ေန႔ က်ေနာ္တို႔ ခြဲခြာၾကစို႕သခင္ …….. က်ေနာ္ ေသဆံုးခါနီးေတာ့ သခင္က က်ေနာ့္ကို ၀မ္းနည္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ၾကည့္ျပီး ``အယ္…ျပတ္သြားျပီ ´´ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ကမန္းကတမ္း တယုတယကိုင္ ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ၾကည့္လို႔ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ မင္းလည္း ငါ့ကို ခြဲသြားျပန္ျပီေပါ့လို႔ စိတ္ထဲေတြးေနတယ္ထင္ပါ့ ။ေနာက္တစ္ေန႔ ပံုမွန္အတိုင္း က်ေနာ့္ကိုေရခ်ိဳးေပးျမဲ ေနပူဆာလွံဳေပးျမဲ က်ေနာ့္ကိုေသေသခ်ာခ်ာ အ၀တ္နဲ႔သုတ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ထုတ္ပိုးလို႔ သူ႕အခန္းရဲ့ ေခ်ာင္ေလးတစ္ေနရာမွာ ရွိေနေစခဲ့ပါတယ္ ။ႏႈတ္ဆက္ခ့ဲပါတယ္ သခင္ က်ေနာ္ စကားမ်ားေျပာတတ္ရင္ သံေယာဇဥ္ၾကီးတတ္တ့ဲ က်ေနာ့္ရဲ့ သခင္ကို ေျပာခ်င္စမ္းပါဘိ ``ခြဲခြာခ်ိန္တန္ရင္ သံေယာဇဥ္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္ပါ´´လို႔ သခင္ေအးခ်မ္းပါေစ ။ ဒါနဲ႔ မိတ္ဆက္ဖို႔ေမ့ေနလို႔ က်ေနာ့္ နာမည္ ``ဖိနပ္´´ ပါ နာမည္က နိမ့္ပါးေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ သခင္ေတြအတြက္ အကာကြယ္ေပးတတ္ပါတယ္ဆိုတာ သူတို႔ေတြ တစ္ခါတရံ ေမ့ေနၾကပါတယ္။

ပို႔စ္ထဲက ဇတ္ေကာင္မ်ား

အရင္က က်ေနာ္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက သူေတြအေၾကာင္း ရြာကသူေတြအေၾကာင္း ရြာ့ပံုရိပ္ေတြအေၾကာင္း ရြာျပန္တုန္းက သတိတရနဲ႔ ရိုက္ခဲ့ျဖစ္တယ္ အခ်ိန္ ၂ႏွစ္ေလာက္အတြင္းမွာ အေျပာင္းလဲေတြကေတာ့မ်ားသြားတာေပါ့ အသက္ေတြ ပိုရင့္သြားၾကတယ္ အရင္က မာန္ပါတဲ့ မ်က္လံုးေတြ ေဒါသၾကီးတဲ့ အရိပ္ေတြ အားမာန္အျပည့္နဲ႔ ပံုေတြကေတာ့ အေရာင္နည္းနည္းေဖ်ာ့သြားေလရဲ့ ။
ဒါက ဦးဆန္ၾကည္ ပါ အရင္က သူ႕အေၾကာင္းေရးထားဖူးတယ္ ဒီမွာပါ က်ေနာ္သြားတဲ့ရက္ကေတာ့ ၀ါမထြက္ေသးတာမို႔ သူမမူးဘူး အိမ္အတြက္၀ယ္သြားတဲ့ ႏြားပြဲ အေခြေတြ လာၾကည့္တုန္း ဓာတ္ပံုေတာင္းရိုက္လုိက္တာ က်ေနာ့္ကိုမၾကည့္ဖူးရယ္ ျပံဳးစိစိၾကီးနဲ႔ သူမူးေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ဆဲခံထိမွာ ေသခ်ာတယ္ း))

ဒါက ရြာက အသည္းေက်ာ္ ၾကီးေတာ္ေပါ့ ၾကီးေတာ္ကေတာ့ သန္တုန္း ျမန္တုန္းပဲ က်ေနာ့္ကိုေတြ႕ေတာ့ ငါ့တူေလးကေတာ့ အရင္တိုင္းပဲေကာဆိုျပီး ေျပးဖက္ေတာ့တာပဲ ၾကီးေတာ္ ဘာေတြလုပ္ေနသလဲဆိုေတာ့ “ အႏွိပ္သည္လုပ္တယ္ ၀မ္းဆြဲ လုပ္တယ္ ျပီးေတာ့ အ၀တ္ေလးလိုက္ေလွ်ာ္တယ္တဲ့ ေသရင္ေတာ့လား ငါ့တူရယ္ သားသမီးလည္းမရွိေတာ့ သူမ်ားေတြလို ျပဳစုမယ့္သူမရွိဘူးေလ အဲ့ေတာ့ ဘုရားမွာဆုေတာင္းတယ္ ေသရင္ တစ္ခ်က္ထဲ ဘာမွမခံစားရပဲ ေသရပါလို၏ တဲ့ ၾကီးေတာ္ကိုဓာတ္ပံုရိုက္သြားဖို႔ဆိုေတာ့ “ အင္တာနက္မွာ တင္ဖို႕လားငါ့တူ မင္းသမီးေတြ ေမာ္ဒယ္ေတြမွ တင္လို႕ရတာမဟုတ္ဘူးလား ” တဲ့ း) က်ေနာ့္အၾကံကိုူ သိမ်ားသိေနသလို ၾကီးေတာ္ပံုလည္းတင္လို႕ရပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒါဆို မ်ားမ်ားသာရိုက္သြားတဲ့ ၾကီးေတာ္အေၾကာင္းေရးဖူးတာက ဒီမွာပါ ။

က်ေနာ္ေရးဖူးတဲ့ စာေကာင္းေလး နည္းနည္းထဲက က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ပ်င္းလို႕ဖတ္မိတိုင္း ၾကိဳက္တယ္လို႔ေျပာရမယ့္ ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ရွိပါတယ္ အရင္း အႏွီး ဆိုတဲ့ ပို႔စ္ေလးပါ ။ ရြာမွာ တူမေလးေတြကို ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးေနတုန္း သူတို႕လည္း လာလာၾကည့္ၾကတယ္ သူတို႔အတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္းေပါ့ သူ႕ညီေလးလည္းပါခဲ့တယ္ ရိုက္မလားဆိုေတာ့ ရိုက္မယ္တဲ့ သနပ္းခါးေတြေတာင္ ေျပးလူးလိုက္ၾကေသး ။ သူတို႔ညီအစ္ကို ၂ေယာက္ရဲ့ပံုပါ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေပၚမ်ား လဲၾကခဲ့သလားမသိပါဘူး ။





ဒါက အစ္ကိုငယ္ ရ့ဲသားပါ တစ္လခြဲသားေလးတည္းက အေမနဲ႔ေနေတာ့ အဖြားကို အေမပဲထင္ေနတာ က်ေနာ္ အေမ့နားကပ္တာနဲ႔ ဆံပင္ေတြဆြဲ ေနာက္ေတာ့ ကိုက္တတ္ပါတယ္ ျပန္ကာနီး အေမ့နားေနခ်င္ အေမနဲ႔ ဓာတ္ပံုရိုက္ေတာ့ အဘက ညာေခၚထုတ္သြားရတယ္ အေမက က်ေနာ့္ကို “ သား” လို႕ေခၚရင္ သူက မနာလိုတဲ့ပံုနဲ႔ “ အေမ့သားက ဒီမွာရွိတာကို ဘာလို႕ သူ႕ကို သား သား လို႕ လိုက္ေခၚေနတာလဲ ” တဲ့ အသည္းယားလို႕ နွာဖူးကို တစ္ခ်က္ေဆာ္ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။

ဒါက က်ေနာ့္ရဲ့ အခ်စ္ဆံုးေလး တအားလည္ေနျပီ စကားလည္းေတာ္ေတာ္ တက္လို႕ က်ေနာ္၀ယ္သြားေပးတဲ့ အက်ီ ၤေတြ ကလစ္ေလးေတြကို ထုတ္လာျပီ “ အေမ့ သမီး ပူလို႔ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ ျပီးရင္ ဒါေတြ ၀တ္မယ္တဲ့ း) ၾကြားခ်င္လြန္းလို႔။ ဓာတ္ပံုရိုက္မယ္ဆိုေတာ့ သူက အကဲဆံုး ။ အခ်စ္ဆံုးနဲ႔ ျပိဳင္ဘက္ မွာ သူတို႔ ေလးေတြ ၂ေယာက္အေၾကာင္းေရးဖူးပါတယ္ ။

ခ်စ္တဲ့ သံေခ်ာင္း ။

ခေလာက္ ။

မိုးသံ၊ ခ်ည္တိုင္ နဲ႔ ခေလာက္သံ က်ေနာ္ေရးဖူးသမွ်ထဲမွာ အၾကိဳက္ဆံုးပဲလို႕ မေလးအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ ကေတာ့ေျပာတယ္ ေက်းဇူးပါ ။ ကင္မရာကိုင္ျပီး ႏြားေတြ ခေလာက္ေတြကို လိုက္ရိုက္ေနလို႕ ရြာကသူေတြကေတာင္ ဘာလုိက္လုပ္ေနတာလဲလို႔ေျပာၾကေသးတယ္ ဒီပံုေတြရိုက္ေတာ့ ကိုညီ ၊ မေမ တို႕ကိုလည္း သတိရလိုက္ေသးတယ္ း) မျမင္ဖူးတဲ့သူေတြ ျမင္ဖူးေအာင္ပါ။

ပံုေတြမတင္ပဲ ေရးခဲ့တဲ့စာနဲ႔ ပံုေတြနဲ႔ ေရးဖူးတဲ့စာေတြ ျပန္ညႊန္းတဲ့ အခါ မလိုက္ဖက္ပဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ပါပဲ း) ။ ရြာပံုေလးေတြ အမွတ္တရပါ ။

ေရာဂါ

တိတ္တိတ္ ကေလး ေနေနတာပါပဲ
ဒါေပမယ့္ ရင္ဘတ္ထဲေတာ့ သံစံုတီး၀ိုင္းေတြဖြဲ႔လို႔
ျငီးခ်င္းေတြ ခ်မေနေတာ့ပါဘူး
အားနာစရာလည္းေကာင္းလွျပီ
ဖတ္ဖူးတဲ့ ကဗ်ာ တစ္ေၾကာင္းကို အရြဲ႕တိုက္လို႕
ေသာကနဲ႔ တစ္ခါၾကံဳတုိင္း က်ေနာ္ကေတာ့ ခ်စ္သူပါးကေလး တစ္ခ်က္ေတာ့နမ္းခ်င္မိတယ္။
မျဖဴေတာ့တာလည္း သိပါရဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေရာင္ေတြ ထပ္ ထပ္ ဆိုးမိတာေတာ့
မိုက္မဲရာ က်တာေပါ့ဗ်ာ
လွမ္းျပီးသားေျခလွမ္းေတြကေတာ့ ျပန္ဆုတ္ရ ခက္သားလား
အဲ့တာေၾကာင့္ မထူးဇတ္ေတြ ခင္းခင္းလာတာ ထူးဆန္းတာေတြၾကီးျဖစ္ေနေတာ့တယ္
အခုဆို လိမ္တတ္ ညာတတ္ ေခ်းငွားတတ္ေနျပီ အေၾကြးေတြလည္းတက္ေနျပီ
အေမကေတာ့ ေျပာဖူးတယ္ “ က်ဲျပီးသားဆန္ကို တစ္ေစ့ခ်င္း ျပန္မေကာက္မိေစနဲ႔” တဲ့
က်ေနာ့္ေတာ့ မွားမွန္းသိသားနဲ႔ က်ဲခ်လိုက္တဲ့ အမွားေတြကို တစ္ေစ့ခ်င္း လိုက္ေျခဖ်က္မိေနရဲ့
ညည ဆို က်ေနာ္ အိပ္ေနလွ်က္နဲ႔ နိုးနုိးေနတယ္ အဲ့တာ ေရာဂါပဲ ။

က်ေနာ့္စာအုပ္စင္ေလး

ခုရက္ပိုင္း စာအုပ္ေတြနဲ႔ ဇိမ္ယူေနတယ္ စာေရးဖို႔ စာေတြ လိုက္ဖတ္ဖို႔လည္း ေခ်ာင္ခုိေနတယ္ း) ။ အိမ္ကျပန္လာတုန္းက စာအုပ္ၾကီးတစ္ထုတ္နဲ႔ ပါသြားတဲ့ အ၀တ္စားေတြ စာအုပ္ေတြ ထည့္ျပီးေတာ့ အိတ္က ျပည့္သြားနဲ႔ ျပန္ေတာင္မပါလာေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ လဲတာပဲ စာအုပ္ေတြေတာ့ အပါယူသြားရမယ္ ဒီမွာ စာအုပ္က ရွားလည္းရွား ေစ်းလည္းၾကီးတယ္ ။ စာအုပ္ေတြကို မက္စက္တယ္ ဒီတစ္ေခါက္ျပန္လာေတာ့ စာအုပ္ ၁၁ အုပ္၀ယ္ခဲ့တာ အဲ့တာကို အမွတ္မွားျပီး ၁၃ အုပ္ထင္ေနတာ စာအုပ္ေပ်ာက္တယ္ဆိုျပီး အိမ္မွာ ေသာင္းက်န္းလိုက္ေသးတယ္ တူ ၂ေယာက္က ခဏ ယူဖတ္မိတာမွားတာပဲတဲ့ မ်က္ႏွာၾကီးစူပုတ္ျပီး “ ငါ့စာအုပ္ေတြက လာလာ မကလိပါနဲ႔ဆိုတာကို ” ပါးစပ္က ျဗစ္ေတာက္ ျဗစ္ေတာက္နဲ႔ ေနာက္မွ စာအုပ္ ေဘာက္ခ်ာေလးျပန္ေတြ႕ျပီး ၁၁ အုပ္ထဲပါတာ သိေတာ့တယ္ စပ္ျဖီးျဖီး နဲ႔ ဟဲဟဲ က်ေနာ္ အမွတ္မွားတာဆိုေတာ့ သူ႕သားေတြကို ျပသနာသြားရွာတဲ့ အစ္မက နင္ဟာေတာ့ေလတဲ့ း) ။

ေလေၾကာကရွည္မိျပီ ခုက ၾကြားမလို႔ စာအုပ္ေတြအေၾကာင္း ။ ျပီးခဲ့ လပိုင္းေတြက ေဟာ့စ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဆရာမဂ်ဴး ရဲ့ “ ပိုခ်စ္တဲ့သူ ကုိယ္ျဖစ္ပါရေစ ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလးဖတ္ျပီးသြားတယ္ ေကာင္းပါတယ္ ပညာေပးေလးေတြလည္းရလိုက္တယ္ ဆရာမရဲ့ စာအုပ္ေတြကိုေတာ့ စဖတ္ဖူးကတည္းက စာအုပ္ေတြ ျပန္ရွာ၀ယ္စုျပီး ဖတ္ျဖစ္တယ္ ဒါေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္းစာေတြကေတာ့ အရင္လို ခပ္ျပင္းျပင္း အခ်စ္ေလးေတြ ရင္ထဲလႈိက္ဖိုသြားေလာက္မယ့္ (ဥပမာ- အမွတ္တရ ၊ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ဖြင့္ဟ၀န္ခံခ်က္ ) ခံစားခ်က္မ်ိဳးေတာ့ မရေတာ့ဘူးေပါ့ း) ။ဒါေပမယ့္လည္း ၾကိဳက္ပါတယ္ ။

ဒါ ခုေလာေလာဆယ္ ဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္ပါ သိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္ က်ေနာ္က ဆရာမ ခင္ခင္ထူးရဲ့ စာေတြကိုဆို အေဟာင္းေလးေတြ အတိုေလးေတြကအစ သဲၾကီးမဲၾကီးရွာဖတ္တယ္ အစ္မေရႊစင္ဦး ဆီက ဆရာမရဲ့စာေလးေတြကိုလည္း ပရင့္ထုတ္ျပီး ဖတ္တဲ့ အခါလည္းဖတ္တာပဲ ။ မအိမ္ကံ ကို ေရႊမွာ ဟိုတစ္ပိုင္း ဒီတစ္ပိုင္း ဖတ္ရကတည္းက စိတ္၀င္စားေနတာ ခုေတာ့ ဖတ္ခြင့္ရျပီ မျပီးေသးပါဘူး ၾကြားခ်င္လြန္းလို႔သာတင္လိုက္တယ္ ။ မအိမ္ကံ ကို သိပ္ထက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး လို႕ ေကာက္ခ် ခ်မိပါတယ္ ျပီးေတာ့ ရြာဓေလ့ ေလးေတြက သိပ္ျမန္မာဆန္ျပီး စကားေျပာေလးေတြကို အရမ္းကိုၾကိဳက္ပါတယ္ ။

ဒီစာအုပ္ေလးကိုလည္း က်ေနာ္ ခဏခဏ ျပန္ဖတ္တယ္ ကိုက်ီးညိဳ ၊ မခင္ေႏွာင္းတို႕နဲ႔ေတာင္ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနျပီ း) ခဏခဏ ျပန္ဖတ္လြန္းလို႔ စာအုပ္ေလးလည္း ေၾကေနျပီ ျမန္မာ့ ေက်းလက္ စာအုပ္ေလးမို႔ ကိုၾကီးေက်ာ္ နတ္ပြဲအေၾကာင္း စံုစံုလင္လင္နဲ႔ ေၾကကြယ္ဖြယ္ ဇတ္သိမ္းေလးေတြ နဲ႔ စာအုပ္ေကာင္းေလးမို႔ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း ရွာဖတ္ေစခ်င္ပါေသးတယ္ ။

ဒါေတြကိုေတာ့ ဟိုစု ဒီစုနဲ႔ အားလံုးက ဖတျ္ပီးသားေတြပါ ။ ၾကာဆစ္ၾကိဳး ထဲက မိုင္ခိုး ဆိုတဲ့ ၀တ္ထုတိုေလးလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္ ။ ဆရာၾကီးဘုန္းနုိင္ရဲ့ စာအုပ္ေလးကိုေတာ့ အေဟာင္းဆိုကေနျပန္၀ယ္ထားတာ ကဗ်ာေလးေတြ သိပ္ေကာင္းတယ္ အဲ့ဒီ စာအုပ္ေလးထဲမွာ ။

က်ေနာ္ အရမ္းၾကိုက္လို႕ ေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုျပီး အပိုင္သိမ္းလိုက္မိတဲ့ ဆရာေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ ) ရဲ့ အလြမ္းလက္တစ္ဆစ္ ဆိုတဲ့ ၀တၳဳထဲက စကားေျပာေလးပါ။“ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူးဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရက ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးစရာေတြအတြက္ပဲေကာင္းတယ္ ။ တစ္ျခား အနိဌာရံုကိစၥမ်ိဳးေတြအတြက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူးဆိုတဲ့ စကားက ဘယ္ေတာ့မွမေကာင္းဘူး ။ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး သူငယ္ခ်င္းရယ္ ဆိုတဲ့ လြမ္းစရာေတြပဲ ေကာင္းတယ္ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူးဆိုတဲ့ နာက်င္စရာမ်ိဳးက ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္သူ႕အတြက္မွမေကာင္းဘူး ”။

နတ္ႏြယ္ ရဲ့ စာအုပ္ကိုေတာ့ ဒီမွာ ေရးဖူးပါတယ္ ေသးတယ္ ။ဆရာေဖးျမင့္ ရဲ့ စာအုပ္ ၂ အုပ္ကေတာ့ ဆရာဦးဟန္ၾကည္ လက္ေဆာင္ေပးထားတာပါ ။



ဒါကေတာ့ ဖတ္ရ လြယ္မယ္ထင္တဲ့ စကားလံုးရိုးရိုး ၀ါက် ရိုးရိုးေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႔ထားတဲ့ ထိုင္းစာအုပ္ေလး၂အုပ္ပါ တစ္ေန႕ကို တစ္ရြက္ရဲ့ ၃ ပံု ၂ ပံုေလာက္ေတာ့ ျပီးတယ္ း) တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ ျပီးမွာေပါ့ေနာ့္ ။ วิธีชนะใจคน ဆိုတာေလး စိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းလို႕ အရင္ဖတ္ျဖစ္တယ္ ။ လူရဲ့စိတ္ကိုဖတ္တတ္ဖို႕ နည္းလမ္း တဲ့ တိုက္ရိုက္ျပန္ရရင္ေတာ့ လူရဲ့စိတ္ကို နိုင္မည့္နည္လမ္း ေပါ့ တစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္ေနသလားလို႕ ။

မေလးအိမ့္ ရဲ့ စာအုပ္ေအာက္က ျမင္းရုပ္ကေလးနဲ႔က မင္းမႈထမ္းစာအုပ္ပါ ။ မင္းမႈထမ္း ေရႊအျမဳေတမွာ အခန္းဆက္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ ျမိဳ႕မွာတုန္းက စာအုပ္ဆိုင္က သူငယ္ခ်င္းဆိုင္မွာ စကားသြားသြားေျပာရင္း အခန္းဆက္ေတြဖတ္ျဖစ္တယ္ တစ္ခ်ိဳ႕လေတြက သူ႕ဆိုင္မွာမရွိေတာ့ မဖတ္ရဘူး ကိုယ္ဖတ္ခဲ့ရတဲ့အပိုင္းေတြက

ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းခန္းေရာက္ေနျပီ ။ ေနာက္ေတာ့ ေရႊအျမဳေတမွာပဲ ေၾကာ္ျငာထားတာေတြ႕တယ္ စာအုပ္ထုတ္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း အဲ့တည္းက သိပ္လိုခ်င္ခဲ့တဲ့စာအုပ္ေလး ။ ရန္ကုန္ေရာက္တုန္းက စာအုပ္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ သြားကိုင္ျဖစ္တာ စာအုပ္ေစ်းၾကည့္ျပီး ဖ်ားသြားတယ္ ၅၅၀၀ ေတာင္ တအားလည္းလိုခ်င္တယ္ ၀ယ္လိုက္ရင္လည္း ကားခအျပင္ လမ္းမွာ ေရေသာက္ဖို႕ေတာင္မရွိေတာ့ဘူး ကိုယ္လိုခ်င္မွန္းသိလို႕ လမ္းစရိတ္အတင္းထိုးထည့္ေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ မိုင္ရာ နဲ႕ ညီေလး ရွင္းသန္႕ကို ေက်းဇူး အမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ း) ။ မေလး ရဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းေလးလည္း ဒီမွာ တင္ဖူးတယ္ စာလံုးေပါင္းေတြကေတာ့ လက္ကုန္မွားတယ္ ဒါေပမယ့္ ျပင္ရမွာ ပ်င္းတယ္ း)

ဒါေတြကေတာ့ မဖတ္ရေသးပါဘူး ။ စိတ္ပင္းပန္းတိုင္း ဒီလို စာမ်ိဳးေလးေတြ ခြန္အားျဖစ္ေစတာ ေက်းဇူးတင္စရာ ။


ဒါေတြလည္းမဖတ္ရေသးဘူး ဖတ္ျပီးလို႕ ၾကိဳက္တာေလးေတြ ေရးဖို႔အဆင္ေျပတာေလးဆို ရီျဗဴးေလး ေရးပါအံုးမယ္ ။



ေအာက္ဆံုးက ဂ်ဴး တစ္အုပ္ပဲဖတ္ရေသးတယ္ က်န္တာေတြမဖတ္ရေသးဘူး ျမန္မာ အက္ေဆး ၁၀၁ မွာေတာ့ ဟိုးတုန္းက စာေရးဆရာၾကီး ဆရာမၾကီး ေတြရဲ့ အက္ေဆးေတြလည္းပါတာ မာတိကာမွာ ေတြ႕လိုက္တယ္ ။

စာဖတ္ျခင္းဟာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆံုး အပန္းေျဖနည္းတစ္ခုပါပဲ ဒီလိုစာေတြဖတ္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ စာေပနဲ႔ မေ၀းတ့ဲေနရာ မွာ ေနခြင့္ရေနေသးတ့ဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ၀မ္းသာစရာလို႔ေျပာရမယ္ထင္ပါ့ ။စာေပဟာ မာေၾကာေနတဲ့ စိတ္ရိုင္းေတြကို ညင္သာေစတဲ့ ေလေျပေအးေလးနဲ႔ တူပါတယ္ ။ မိတ္ေဆြတို႕လည္း ေလေျပေအးေလးကို ခံစားနုိင္ၾကပါေစဗ်ာ ။

စာေပလုပ္အား

ေခါင္းစဥ္ၾကီးက ၾကီးက်ယ္ေနသလိုမ်ားျဖစ္ေနသလားေတာ့မသိ ဒါေပမယ့္ ဒီပို႔စ္မွာ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးပဲ ေပးခ်င္လို႕ပါ ။ စာေပလုပ္အား က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီလို လုပ္အားေလး ပါခြင့္ရတဲ့အတြက္ တကယ္ပဲ ၀မ္းသာၾကည္နူးမိပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို႕မဲေဆာက္မွာ အမ်ားစုဟာ စာေပနဲ႔ ေ၀းေနၾကတယ္လို႕ထင္ပါတယ္ အင္တာနက္နဲ႔နီးစပ္ စာကို တန္ဖိုးၾကီးေပး၀ယ္ရေပမယ့္လည္း စာမဖတ္ပဲ မေနနိုင္တာမို႔ ၀ယ္ဖတ္တဲ့ သူေတြက အနည္းစုပါ ။ကိုယ္ဖတ္ရ ျမင္ရတဲ့ သတင္းေတြကို သိေစခ်င္လို႕ ေျပာျပခ်င္ေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ကို ေလေပါေကာင္ၾကီးမ်ား ထင္သြားမွာစိုးတာနဲ႔ မေျပာျဖစ္ပါဘူး အဲ့ေတာ့ အေကာင္းဆံုး သက္ေသျပခ်က္က သူတို႕ကို စာအျဖစ္နဲ႔ ခ်ျပလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းပါ ။

မဲေဆာက္မွာ ေနလာတာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္သာ ရွိခဲ့ျပီး ဘယ္လိုအသင္းဖြဲ႕မ်ိဳးမွာမွ ၀င္မပါခဲ့ပါဘူး ေခါင္းရွဳပ္နားရွဳပ္မယ့္ ဒဏ္ေတြကိုလည္းမခံနုိင္ပါဘူး အဲ့တာေၾကာင့္ ကုတ္ကုတ္ကေလးပဲေနတယ္ ။အရင္ပို႔စ္ေတြမွာ ေရးခဲ့ဖူးသလိုပဲ က်ေနာ္က ဘေလာ့ဂါ သာဆိုတယ္ ဘေလာ့ေရးေနတဲ့အေၾကာင္းအျပင္မွာ သိတဲ့သူရွိရင္ ေနရတာ ရွက္တယ္ဆိုတာေလး အဲ့တာေၾကာင့္ ဘယ္သူ႕ကိုမွမေျပာပဲ တိတ္တိတ္ကေလးပဲ ေရးပါတယ္ း) ။ ဒီအဖြဲ႕ေလးမွာ လုပ္အားေပးျဖစ္ဖို႕ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္သြားတာက က်ေနာ့္ကို ထုိင္းစာသင္ေပးတဲ့ဆရာ့ေၾကာင့္ပါ ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့ စာတမ္းအတြက္ေရးေပးျဖစ္တဲ့ ပို႔စ္ေလး Shutter Island
ေရးျပီးေတာ့ အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္ဖို႔ အခက္ခဲရွိတာနဲ႕ ေက်ာင္းမွာ ျပန္အကူညီေတာင္းျဖစ္မွ ဆရာက သိသြားတာ မေျပာပါနဲ႔ဆိုတာကို သြားေျပာလိုက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကရွိေသး း) ဆရာက “ ဟ...ကိုမ်ိဳး က ဒါမ်ိဳးလည္းျဖစ္တယ္လား ” တဲ့ ျပီးေတာ့ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ဆိုျပီး အားေပးတယ္ ခုလည္း ဘေလာ့ကို သူမၾကာမၾကာ ၀င္ဖတ္ျဖစ္တယ္ ေျပာတယ္ ေက်းဇူးပါ က်ေနာ့္ဆရာ ။

ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြကေတာ့ ဒီဂ်ာနယ္ေလးမွာ ပါ၀င္ၾကမယ့္သူမ်ားရဲ့ ပထမဆံုး အစည္းေ၀းပြဲေလးလုပ္ျဖစ္ၾကပါတယ္ က်ေနာ္လည္း သြားတက္ျဖစ္ပါတယ္ ။ တကယ္ေလးစားဖို႕ေကာင္းပါတယ္ အမ်ားအားျဖင့္ လူငယ္ေလးေတြ က်ေနာ့္ထပ္ ငယ္တဲ့ သူေလးေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ဒီအဖြဲ႕ေလးကိုစတင္လႈပ္ရွားတဲ့ ညီေလးဆိုရင္ အသက္ကေလး ၁၉ ႏွစ္တည္းနဲ႔ စာေပအေၾကာင္းေျပာသြားတာ လက္ဖ်ားခါဖို႕ေတာင္ေကာင္းတယ္ သူ႕အိတ္ထဲက မုန္႔ဖိုးေလးစု သူကိုယ္တိုင္ ဒီဇိုင္းဆြဲနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး အပင္ပန္းခံခဲ့ရတာေတြ႕တယ္ ။ ဒီဇိုင္းပိုင္း တာ၀န္ယူတဲ့သူ ဘေလာ့ေဆာက္ဖို႕အတြက္ တာ၀န္ယူတဲ့သူ ျဖန္႔ခ်ီေရးအတြက္ ၊ကိုယ္တိုင္ ကာတြန္းဆြဲမယ့္သူ ၊တာ၀န္ယူသူ စံုလို႕ပါပဲ လူအင္အားနည္းေပမယ့္ တက္တက္ၾကြၾကြ လုပ္ၾကတာေလးေတြ႕ရတယ္ လူၾကီးပိုင္းေတြထဲကလည္း အၾကံေပး အေနနဲ႔ ဆရာေတာ္တစ္ပါး န႔ဲ ဆရာၾကီး ၂ေယာက္လည္းပါပါတယ္ ။

ဒီအဖြဲ႔ေလးက မအားတဲ့ၾကားက ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ ဘာအက်ိဳးမွ မေမွ်ာ္ပဲ ေစတနာသက္သက္နဲ႔ လုပ္ၾကတဲ့ အဖြဲ႕ေလးမို႕ က်ေနာ္လည္း ေရရွည္လုပ္အားေပးျဖစ္မွာပါ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ဘေလာ့ဂါ မိတ္ေဆြမ်ားဆီမွ သင့္ေတာ္တဲ့ပို႔စ္ေလးေတြမ်ားေတြ႕ခဲ့ရင္လည္း ၾကိဳတင္ခြင့္ေတာင္းျပီး စာမူ အလွဴခံခ်င္ပါေသးတယ္ ခြင့္ျပဳမယ္ဆိုရင္ေပါ့ ။ စိတ္အဟာရ စာအဟာရ ျပည့္၀ေစဖို႕ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ေခတ္လူမ်ား၏မွတ္စု ဂ်ာနယ္မွ ၾကိဳးစားပါအံုးမယ္ ။ ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႕အတူ စာေပလုပ္အား ပါ၀င္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာႏွင့့္ ညီေလးစၾကၤာ ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ရြာ့ပံုရိပ္

က်ေနာ္လည္း ျပန္ေရာက္ကတည္း က ဒီ့ျပင္ေရးစရာေတြလည္း ဘာမွမရွိတာန႔ဲ ရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုေတြနဲ႔ပဲ ဆားခ်က္ေနေတာ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္သက္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္ က်ေနာ္ ရြာအေၾကာင္းေတြေရးတိုင္း အားေပးၾကတဲ့သူေတြရွိေနတာမို႕ပါ အထူးသျဖင့္ (Gyidaw ) း) ။ တကယ္ေတာ့လည္း က်ေနာ့္ ရြာကေလးက တကယ္ပဲ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားမႈ ဘာမွမရွိပါဘူး အကယ္၍မ်ား ရြာကို အလည္လာၾကရင္မ်ား ဘယ္ေတြမ်ားလိုက္ပို႕ရမွာပါလိမ့္လို႕ေတြးမိတယ္ အိမ္ေျခကလည္း ၃၀ နီးပါးေလာက္ပဲရွိတဲ့ ရြာေသးေသးေလး ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ရြာကေလးနဲ႔ ပက္သက္လို႕ ဘယ္ေတာ့မွ သိမ္ငယ္စိတ္မ၀င္ခဲ့ဖူးပါဘူး ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ လိုက္လည္မယ္ဆိုရင္ ” ၾကိဳေျပာထားတာေနာ္ ငါတို႕ကဆင္းရဲတဲ့ေတာသားေတြ ရြာမွာလည္း ဘာမွမရွိဘူး ” အဲ့လိုကိုၾကိဳေျပာထားတာပါ ။ ရြာကို ျပန္ေရာက္တုန္း ရြာက သူေတြက “ ဘယ္ေတာ့ျပန္ေရာက္လဲ ၊ ထမင္းလာစားအံုးအိမ္မွာ ၊ ငါ့ေမာင္က ျဖဴျပီးေခ်ာလာတယ္ဟဲ့ ၊ မိန္းမ မယူေသးဘူးလား လူပ်ိဳၾကီးရ ” ဒီလို ဒီလို ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ ႏႈတ္ဆက္သံေတြနဲ႔ ဆီးၾကိဳလို႕ပါ ။


မိုးတြင္းဆိုေတာ့ အိမ္ေရွ႕ေတြမွာ ဗူးပင္ ၊ ပဲေတာင့္ရွည္ပင္ေတြလည္းစိုက္ထားၾကတာမ်ားတယ္ ။

အသိ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္ ေမာင္မ်ိဳးက ၾကက္ေတာင္ အလြတ္မေပးပဲ ရိုက္လာပါလားတဲ့ ဘေလာ့ဂါဆိုတာ ဒီလိုပဲ မဲမဲျမင္ရာ ရိုက္ခ်င္ေနေတာ့တာလို႕ေျပာလိုက္တယ္ ဟုတ္တယ္မွတ္လား း)

စိမ္းစိုေနတဲ့ ရြာလမ္းကေလး ဟိုးလမ္းဆံုးမွာ ၀ါးရံုေတာေတြရွိတယ္ ။

ကြမ္းျခံေတြဘက္ သြားတဲ့လမ္း ။

ဗူးစင္ ေတာ္ေတာ္ သန္တယ္ေျပာရမယ္ အကင္းေလးေတြလည္းထြက္ေနတာ အမ်ားၾကီးပဲ အညြန္႔ေတြလည္းသန္တယ္ ။ ေဆးဖ်န္းတာနည္းေတာ့ သဘာ၀ အတိုင္းသီးတဲ့အသီးေတြမို႕ စားရတာေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္ ။

ဆႏြင္းပ်ိဳးခင္း ေတာ္ေတာ္လွတယ္ က်ေနာ္ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္က ညေနခင္းေလးဆိုေတာ့ ေနလည္းေအးေနျပီ ေလကေလးကလည္း ေအးေအး နဲ႔ စိမ္းလန္းတဲ့ ဒီလုိျမင္ကြင္းမ်ိဳးေလးေတြေတြ႕ရတာ စိတ္ထဲၾကည္နူးမိတာေတာ့အမွန္ပဲ ။


ဒါက ရြာမွာ ဧည့္သည္သြားလုပ္တုန္းက စားခဲ့တာေလး ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းတယ္ ဗူးသီးဟင္းကလည္း ခ်ိဳေနတာပဲ ။အားလံုးလည္း စိတ္၀င္စားရင္ ၀င္တီးသြားၾကပါအံုး း) ။

ကြမ္းပင္

ရြာကိုျပန္ေရာက္တုန္း ကင္မရာေလးလည္းပါသြားတာနဲ႔ ဟိုရိုက္ဒီရိုက္ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ျပီးေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမိဳ႕သားဘေလာ့ဂါ ေတြမ်ားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ဗဟုသုတေလးေတြရေစခ်င္တာနဲ႕ က်ေနာ္တို႔ျမိဳ႕ဘက္ ေတာရြာေတြမွာ အမ်ားဆံုးစိုက္ပ်ိဳၾကတဲ့ ကြမ္းပင္ေတြအေၾကာင္းေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ။ ကြမ္းပင္လို႔ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အပင္ျမင့္ျမင့္ ထန္းပင္ အေသးစားနဲ႔တူတဲ့ ကြမ္းသီးပင္လို႕ထင္တတ္ၾကမွာပါ တကယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ျမန္မာေတြအမ်ားဆံုး စားၾကတဲ့ ကြမ္းယာမွာ အသံုးျပဳတဲ့ ကြမ္းရြက္ပင္ပါ။ က်ေနာ္တို႕ျမိဳ႕ ရဲ့ အဓိက စီးပြားေရးထဲမွာ သူက နံပါတ္ ၂ ေလာက္မွာ ပါတယ္ေျပာရမယ္ ေတာမွာေနတဲ့ သူတိုင္း ကြမ္းပင္စိုက္ၾကလို႕ပါ ။ အရင္ကေတာ့ ၾကားဖူးနား၀ရွိတာ က်ေနာ္တို႕ျမိဳ႕ေလးကို ရာဘာျမိဳ႕ေတာ္ ငရုပ္ေကာင္းျမိဳ႕ေတာ္လို႕ တင္းစားၾကတယ္ဆိုလား ဒါေပမယ့္ ရာဘာလိုၾကီးက်ယ္တဲ့လုပ္ငန္းမ်ိဳးေတြက အစိုးရပိုင္းနဲ႔ ျမိဳ႕က သူေဌးပိုင္းေတြပဲ ပိုင္ဆိုင္ၾကတာမ်ားေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ မရင္းႏွီးပါဘူး က်ေနာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးတာက ကြမ္းပင္ ။

ကြမ္းပင္ တစ္ပင္က တကယ္ပဲ အၾကမ္းခံတယ္လို႕ထင္ရေပမယ့္ ပိုးေမြးသလိုေမြးရပါတယ္။ သူ႕ကို စိုက္ခ်င္ရင္လည္း အရင္းႏွီးကမ်ားတယ္ ျပီးေတာ့ထီထိုးတာနဲံ႔လည္းဆင္ေနျပန္ေကာ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ သူကပိုးက်ရင္လည္း ရွံဳးမယ္ တက္နိုင္တ့ဲသူေတြကေတာ့ အပင္ရည္ ေထာင္နဲ႔ခ်ီျပီးစိုက္ၾကတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ကိုယ္စိုက္တဲ့ႏွစ္ ေစ်းမရရင္လည္းရွံဳးမွာပဲ ။ကြမ္းစိုက္မယ္ဆိုရင္ စိုက္မယ့္ ေျမကြက္ကို ေပါက္ရ ေျမဆြရတယ္ ျပီးရင္ အကြက္ကေလးေတြ ေျမာင္းကေလးေတြ ေဖၚရတယ္ ။ကြမ္းညြန္႔ ( ကြမ္းညြန္႔ဆိုတာက အရင္ႏွစ္ေတြမွာ အပင္ေဟာင္းေတြဆီက ျပန္ျပီး မ်ိဳးယူရတာမ်ိဳးပါ သူကလည္းေစ်းေကာင္းတယ္ ကြမ္းမ်ိဳးေကာင္းရင္ ေစ်းပိုရတယ္ ခု ကာလေပါက္ေစ်းနဲ႔ တစ္ညြန္႔ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ က်ေနာ္လည္းမသိေတာ့ဘူး ေ၀းေနတာလည္းၾကာျပီမို႕ပါ) ။ ကြမ္းညြန္႔စိုက္မယ့္ေနရာေလးမွာ ေျမကြက္ကေလးတူးတယ္ ျပီးေတာ့ ေျမၾသဇာ ေျမခ်က္ ( ေျမၾကီးကိုမီးဖုတ္ျပီး ျပာ အျဖစ္လုပ္ယူထားတဲ့အရာ ) နဲ႔ ႏြားေခ်းကို ေရာႏွယ္ျပီး အဲ့ေျမကြက္ေလးထဲမွာ ကြမ္ပင္ေလးကို ပ်ိဳပါတယ္ ျပီးေတာ့ တိုက္စိုက္တယ္ ၀ါးတိုင္ပါ ။

ဒါက မေသေတာ့ဘူးလို႕ေျပာရမယ့္ ရွင္သန္တဲ့ ကြမ္းပင္ပါ ကြမ္းပင္တစ္ပင္မွာ ညွာတံေလးက အေရးၾကီးဆံုးပါ သူ႕ကို ယုယုယယ ထားရပါတယ္ သူနာသြားမ်ိဳး က်ိဳးသြားတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ဒီအပင္မရွင္နိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ ျခံရွင္ေတြက သူခိုးရန္ ျပီးေတာ့ ပိုးက်မယ့္ရန္ ေတြကိုလည္း ေၾကာက္ရတာမို႕ ကြမ္းျခံတြကို ျခံစည္းရိုးနဲ႔ခပ္ ေသခ်ာစိုက္ပ်ိဳး ဂရုစိုက္ရတာပါ တစ္ခ်ိဳ႕ ယုတ္မာတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ ျခံထဲ၀င္ျပီး အဲ့အညြန္႔ေလးေတြၾကီးပဲ ခ်ိဳးသြားတတ္ၾကတာပါ အဲ့တာဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္ အဲ့ျခံရွင္ ေအာ္ငိုေတာ့မွာ ။


ဒါကေတာ့ ေနာက္ထပ္ လပိုင္းေလာက္ဆို ခူးလို႕ရျပီျဖစ္တဲ့ ကြမ္းရြက္ေလးပါ ။






အထက္ပံုေတြကေတာ့ ကြမ္းျခံကြက္ေတြပါ ။ ဒီမွာေတာ့ ေျမာင္းပဲေဖၚရေသးတယ္ အကြက္မေဖၚရေသးပါဘူး ။ က်ေနာ္တို႕ဘက္က အေခၚကေတာ့ ဒီႏွစ္မွစိုက္တဲ့အပင္ ကြမ္းသစ္ေပါ့ သူ႔ရဲ့ စစခ်င္းခူးတဲ့ အရြက္ေတြက သိပ္ေတာ့ ေစ်းမရေသးဘူး ပြဲေတြမွာသြင္းရင္လည္း ကြမ္းသစ္ ကြမ္းေဟာင္းခြဲျပီး ေစ်းက ၂ မ်ိဳးရွိပါတယ္ ။ အဓိကတင္ပို႔တာက ပဲခူး ရန္ကုန္ဘက္ကိုပါ ။ ဒီကြမ္းပင္ေတြ သန္မာလာျပီဆိုရင္ေတာ့ ျငမ္းစင္ရပါတယ္ (စာလံုးေပါင္းမသိဘူး မွားမယ္ထင္တယ္ ) ။ အဲ့အခါက် ျခံဳေတြကို ၀ယ္ရပါတယ္ အေပၚက အမိုးလိုမ်ိဳးနဲ႔ ေနပူဒဏ္ခံနိုင္ေအာင္လုပ္ေပး ျပီးေတာ့ ေနထိုးမယ့္ဘက္ကို အကာလိုမ်ိဳး လုပ္ေပးရတယ္ ။ စိုက္ပ်ိဳးတာက မိုးရာသီမွာစိုက္တယ္ ကြမ္းေစ်းအေကာင္းဆံုးအခ်ိန္က ေႏြရာသီ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ေနပူဒဏ္ေၾကာင့္ ကြမ္းအေသမ်ားတတ္တယ္ အဲ့ေတာ့ ကြမ္းရွာရင္ ေစ်းပိုရတာေပါ့ ။အဲ့ေတာ့ ေႏြရာသီေရာက္ရင္ ကြမ္းေရေပးရတာမ်ိဳးလည္း ၂ ပါတ္တစ္ခါေလာက္လုပ္ေပးရပါတယ္ ၾကားမွာ ကြမ္းစာ ( ၀ဲ ) ေကြ်းရတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ရတာ ဒါေၾကာင့္ ကြမ္းက အရင္းႏွီးမ်ားလို႕ ေတာ္ရံု ေငြမနိုင္တဲ့သူေတြလည္း ကြမ္းမစိုက္နိုင္ၾကပါဘူး ။ကြမ္းျခံေဟာင္းေတြကိုေတာ့ မေရာက္ျဖစ္လို႕ မရိုက္ခဲ့ရဘူး ။


ဒါကေတာ့ ေရာင္းတန္း၀င္ျပီေျပာရမယ့္ ကြမ္းလိပ္ေတြပါ ၅၀ သားအလိပ္ ။ ဒီအဆင့္ကိုေရာက္ဖုိ႔ ဆိုရင္ ကြမ္းခူးသမား ငွားရမယ္ အပင္ျမင့္ေတြကို ေလွခါးေထာင္ျပီးတက္ခူးရတယ္ သူတို႕ ခူးလာတဲ့ အရြက္ေတြကို ေရေျပာင္ေအာင္ေဆး ျပီးရင္ စီတဲ့သူက စီ ဒီလိုအလိပ္ေလးေတြျဖစ္ဖို႕ လိပ္တဲ့သူကလိပ္ရပါတယ္ သူကလည္း ပညာေတာ့လိုတယ္ ပယ္ကြမ္း ( အရြက္ေသးေလးေတြ ၀ါေနတဲ့ အရြက္ေလးေတြ ေဘးမွာ သပ္သပ္ဖယ္ထုတ္ရတယ္ ) ကိုသပ္သပ္ဖယ္ အရြက္သန္႕ အရြက္ရြယ္တူးေလးေတြကို ေရြးစီရတာမ်ိဳး ရြာဘက္က ကြမ္းစီ ကြမ္းခူး တဲ့ အေဒၚၾကီးေတြကေတာ့ လုပ္သက္ေတြရင့္လို႔ သူတို႕ ကြမ္းစီတာ သိပ္ျမန္ပါတယ္ စက္ကေလးက်ေနတာပဲ စီသြားတာ ။ လိပ္တဲ့သူကလည္း လိပ္တတ္မွ မဟုတ္ရင္ ကြမ္းလိပ္က ျပဲျပဲၾကီးျဖစ္သြားတတ္တယ္ ကြမ္းရြက္ေကာင္းေပမယ့္ မလိပ္တတ္ရင္ ကြမ္းလိပ္က မလွေတာ့ ေစ်းေလွ်ာ့ခံရတာမ်ိဳးလည္းရွိပါတယ္ ။ ကြမ္းကို ေရမ်ားမ်ားစြတ္ရတယ္ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ေရေတြ တအားစြတ္ျပီး ၅၀ သားအလိပ္မွာ ကြမ္းသားက ၃၀ သားေလာက္ပဲ ပါတာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္ ။ ဒီအလိပ္ေလးေတြကို ေရဖ်န္းျပီးရင္ ျခင္းထဲကို ငွက္ေပ်ာ္ရြက္ေတြ ခံျပီး ကြမ္းရြက္မနာဖို႔ထည့္ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေရာင္းတန္း၀င္တဲ့ ကြမ္းရြက္ေတြရပါျပီ ။

ၾကံဳမ်ားၾကံဳခဲ့ရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကြမ္းျခံထဲအလည္ေခၚလို႕ မသိတသိနဲ႔ လံုးတုတ္ ပတ္တုတ္ျပီး ဆရာၾကီးေလသံနဲ႔ ရွင္းျပခ်င္ပါေသးတယ္ က်ေနာ္ကလည္း ခပ္ညံ့ညံ့ေတာသားဗ် း) ။ ဗဟုသုတ ရေစလိုတဲ့အတြက္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ မသိတာရွိ မရွင္းတာရွိ ေမးပါ ေကာ့မန္႕မွာ ျပန္ေျဖေပးပါမယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။

အေမ့အိမ္သို႕အျပန္

အေမ့အိမ္ကို အစီအစဥ္မရွိပါပဲ ျဗဳန္းစားၾကီး ျပန္သြားခဲ့တယ္ အေမေနမေကာင္းဘူးတဲ့ တကယ္ပဲစိတ္ပူပါတယ္ အေမက အိုျပီလို႕ေျပာရမလား ဘ၀ရဲ့ ၾကမ္းတမ္းမႈေတြကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာေတြမ်ားေတာ့ ဒီႏွစ္ေတြအတြင္း မၾကာမၾကာ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕ပါတယ္ ။ အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အျမဲတမ္း အေမ့ကိုစိတ္ပူေနရတာေပါ့ ။ လူၾကံဳက သတင္းေျပာတည္းက လူက ေနမရေတာ့ဘူး အေမ့ဆီကို ခ်က္ခ်င္းပဲ ေျပးသြားခ်င္စိတ္ေပါက္မိပါတယ္ ျပီးေတာ့ အေမတစ္ခုခုျဖစ္မွာ သိပ္စိုးရိမ္ပါတယ္ က်ေနာ့္ကိုေတြ႕ရင္ အေမမ်ား အားတက္သြားမလားလို႕ အေတြးလည္း၀င္မိတယ္ ဘာေၾကာင့္ဆို အေမက အနီးမွာရွိေနတဲ့ သမီးေတြထပ္ အေ၀းက သားေတြကို ပိုခ်စ္တတ္တာ က်ေနာ္သိလို႕ပါ ။ အေမေနမေကာင္းေၾကာင္း အစ္ကို႕ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ အစ္ကိုကလည္းျပန္မယ္ဆိုတာနဲ႔ ညီကိုႏွစ္ေယာက္ အေမ့အိမ္ အေရာက္ျပန္ခဲ့ၾကတာေပါ့ ။
အာရံုေၾကာ ေယာင္တဲ့ေရာဂါ တဲ့ က်ေနာ္လည္းေရာက္တုန္းေလး ျမိဳ႕မွာ ေဆးခန္းၾကီးၾကီးလည္းမရွိတာနဲ႔ က်ေနာ္ အေမ့ကို ပဲခူးက ေဆးခန္းၾကီးကို သြားပို႔ေပးျဖစ္တယ္ ဒါက အေမ့ရဲ့ ေဆးစာအုပ္ေလးပါ ။


ေရာက္တုန္းေလး ၀ါ၀င္တုန္းကလည္း အဆင္မေျပေတာ့ အေမ့အတြက္ ၀ါဆိုသကၤန္ေလးလည္း မကပ္ေပးလိုက္ရဘူး အခုေတာ့ အေမက အကုန္က်ေတြမ်ားပါတယ္ မလုပ္ပါနဲ႔တားေပမယ့္ ေရာက္တုန္းေလးဆိုေတာ့ အေမ့ကို အလွဴကေလးလည္းေပးလုပ္ေစခ်င္တယ္ အၾကီးက်ယ္ၾကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ရြာမွာပဲ ၀ါဆိုသကၤန္ကပ္ျပီး ရြာထဲကသူေတြနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတြ နည္းနည္းပါးပါး ပါ ။ ဒီပံုကေတာ့ အဘ ၊ အေမ ၊ အစ္ကိုငယ္နဲ႔ က်ေနာ္ ဆရာေတာ္ကို မုန္႔ဟင္းခါးဆြမ္းကပ္တာပါ ။




က်ေနာ္တို႕ရဲ့ အဖိုးေလး နဲ႔ ရြာကလူၾကီးပိုင္းေတြပါ ။
ဖြားေလး နဲ႔ အၾကီးေတြ အေဒၚေလးေတြ ။



ရြာက ဧည့္သည္ေတြ ။

ရြာက ကာလသားေပါက္စေလးေတြ အိမ္က က်ဥ္းေတာ့ အေပၚမွာ မဆန္႕လို႕ ေအာက္မွာ ဒီလိုပဲစားၾကရတယ္ ဒါကေတာ့ ရြာဓေလ့ေလးပါပဲ ။

ခေလးေတြလည္း တူတူပဲ ေပတလူးေလးေတြ ငန္တယ္လည္းမေျပာဘူး ေပါ့တယ္လည္းမေျပာဘူး စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ေကာင္းတယ္ လွဴရတာ း)




အေမ့ နားေရာက္တုန္း အေမ့ေျမး လူဆိုးေလးတစ္ေကာင္ရဲ့ အကိုက္ခံရ ဆံပင္ဆြဲခံရေပမယ့္လည္း က်ေနာ္ကေတာ့ အေမးနား ပူးပူးကပ္ကပ္နဲ႔ အနာခံျပီးေနခဲ့တာပဲ က်ေနာ့္ပံုေတြအားနာလို႕ မတင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးထားေပမယ့္လည္း က်ေနာ့္ရဲ့ ပို႔စ္ေတြထဲမွာ ရင္းႏွီးေနၾကတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ့ အေမ နဲ႔ အမွတ္တရ ပံုေလးပဲ အားလံုးရင္းႏွီးေနၾကတဲ့ အေမျပံဳး နဲ႔ သူ႔ရဲ့ သား က်ေနာ္ပါ း)

အေမ ေနေကာင္းသက္သာျပီမိို႕ က်ေနာ္ မေန႕က ျပန္ေရာက္ပါတယ္ အေမ့ကို အထပ္ထပ္မွာ အေမက အထပ္ထပ္မွာနဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ့ အိမ္ျပန္ခရီးေလး ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာကို ၾကည္နူးမိပါတယ္ ။ ေျပာျပစရာေတြ အမ်ားၾကီးပါလာခဲ့တယ္ ေျပာခ်င္တာေတြ မ်ားလြန္းလို႕ ဘယ္က စေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး အေမ့သတင္းေမးၾက ဆုေတာင္ေပးၾကတဲ့ ေဖ့ဘြတ္က သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူး အမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။ရြာက ပံုေတြတင္ပါအံုးမယ္ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္လွ်က္ လွဴခဲ့ရတဲ့အလွဴအတြက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကိုလည္း ကုသုိလ္ေတြ ေ၀မွ်ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။