ေၾကာင္မ်ိဳး ဘာေၾကာင့္ေခၚ

ေၾကာင္မ်ိဳး ဘာေၾကာင့္ေခၚ ဒီပို႔စ္ေလးက အရင္တုန္းကလည္း ဘေလာ့ကုိလာဖူးတဲ့သူတစ္ေယာက္က ေမးလို႔ ေရးဖူးပါေသးတယ္ ။ ခုတခါေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေန၀သန္ က ဘာလို႕ေၾကာင္မ်ိဳး လို႕ေခၚတာလည္း ေမးလာျပန္တာေၾကာင့္ ဘာေရးရမွန္းမသိျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ ဆားခ်က္ဖို႕ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ရသြားျပန္ျပီေပါ့။

ေၾကာင္မ်ိဳးလို႕ နာမည္တြင္သြားတာကေတာ့ က်ေနာ္ ဘေလာ့မေရးခင္ စာဖတ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ပဲ စာေတြလိုက္ဖတ္ျဖစ္ေနတုန္းကပါ အဲ့တုန္းက ေလာဘၾကီးတာ ကိုယ့္ကို ဆီပံုးမွာ စကားျပန္ေျပာတဲ့သူရဲ့ ဘေလာ့ကိုမွ ေနာက္ေန႔ေတြသြားျပန္လည္ျဖစ္တယ္ ။ အဲ့တုန္းက မွ်ားျပာ ရဲ့ ဘေလာ့မွာ သူစာျပန္ထားတာ က်ေနာ့္တစ္ေယာက္ပဲက်န္ခဲ့တယ္ စိတ္တုိတုိနဲ႔ ေနာက္ေန႕မလာေတာ့ဘူုးလို႔ ေရးျပီးျပန္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သူကလည္း ဘေလာ့ေသြးကၾကြေနတဲ့အခ်ိန္ စိတ္စြဲလို႕ပဲလားေတာ့မသိ ညပိုင္းက်ေတာ့ အဲ့အေၾကာင္း အိပ္မက္ မက္တယ္တဲ့ ။ “ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္အိပ္မက္” ဆိုတဲ့
ပို႔စ္ေလးပဲ အရင္တုန္းက ဘေလာ့ကိုဖတ္ဖို႕ေလာက္ပဲ အာရံုရေနတဲ့က်ေနာ္ အေပ်ာ္ေတြလြန္ျပီၤး ဘေလာ့ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္သြားေတာ့တာပဲ ။ ေနာက္ေတာ့ မေလးမ က လင့္ခ်ိတ္ေတာ့ ေၾကာင္မ်ိဳး လို႔ ခ်ိတ္ထားလိုက္တယ္ ။ အဲ့တုန္းက စခင္တဲ့ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း လာတိုင္း ေၾကာင္မ်ိဳး ၊ ေၾကာင္မ်ိဳး နဲ႕ပဲေခၚေနေတာ့တာနဲ႕ ေၾကာင္မ်ိဳးလို႕ နာမည္တြင္သြားရပါေၾကာင္း :) ။

ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲ့တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ဘေလာ့နားကုန္ၾကတဲ့သူေတြေကာ မအားၾကတဲ့သူေတြေကာနဲ႔ ေၾကာင္မ်ိဳးလို႕ေခၚတဲ့သူ မရွိေတာ့သေလာက္ပါပဲ ။ ေၾကာင္မ်ိဳးလို႕ ေခၚၾကတဲ့သူေတြက မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ ေဒၚေလးပန္(ပန္ဒိုရာ) ၊ မေလးမကေတာ့ ေၾကာင္မ်ိဳး ေခၚလိုက္ ေၾကာင္စုတ္လို႕ ေခၚလိုက္နဲ႕ပါပဲ ။ ေၾကာင္ကေလးလို႕ တစ္ခါတေလ ခ်စ္စနိုးနဲ႕ေခၚၾကတဲ့ အစ္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြက မွ်ားျပာ ၊ ကိုတင့္ ၊ ညိမ္းညိဳ ျပီးေတာ့ မြန္ ။ ဓာတ္ပံုေတြတင္တဲ့ ပို႔စ္ေတြမွာ က်ေနာ့္ရဲ့ လွတပတ မ်က္ႏွာေလးမွာ ခ်စ္ေမႊး ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကားေနတဲ့ ပံုေတြမ်ားတာေၾကာင့္ ေၾကာင္နဲ႕ တူတယ္လို႕ တစ္ခ်ိဳ႕ ( ကိုရြာသားတစ္ေယာက္တည္းပါ ) ကေတာ့ မွတ္ခ်က္ခ်ဖူးတယ္ ကိုလင္းဒီပ တို႔လည္း ေၾကာင္မ်ိဳး လက္သည္းနဲ႕ ကုတ္မွာေၾကာက္လို႕ ဘာညာနဲ႔ေရးဖူးေသးတယ္ထင္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ ေညွာင္မ်ိဳး ေညာင္မ်ိဳးလို႕ နာမည္ဖ်က္တာေတာ္တဲ့ မစန္ဒါၾကီးေတာ့ နာမည္ေတြ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးေလာက္မ်ား ထပ္ေပးအံုးမလဲဆိုေတာ့ ေတြးမိေသး ။ ေနသ၀န္ရဲ့ ေၾကာင္မ်ိဳး ဘာလို႕ေခၚတာလဲ ဆိုတဲ့ ေကာ့မန္႔ေလးေတြ႕မွပဲ အဲ့ပို႔စ္ေလး သြားဖတ္မိေတာ့တယ္ ေပ်ာ္စရာ အတိတ္က ေန႕ရက္မ်ားေပါ့ လြမ္းမိပါရဲ့ အရင္တုန္းက အခ်ိန္မ်ားရယ္ ။ ဒီပို႔စ္ေလးေရးျဖစ္သြားေအာင္ ေမးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေန၀သန္႕ကို ေက်းဇူးအထူး ။

အခ်စ္ဟာ မီးလား

သံသရာ ရွည္သေလာက္
ဘ၀ ဟာတုိလြန္းတယ္

ဘုရားေရွ႕ကသေျပပန္းေလးမညွိဳးခင္
လက္တစ္ပစ္စာ ဘ၀ေလးထဲမွာ
အခ်စ္ အမုန္း
ေခါင္းနဲ႕ ပန္း ဒဂၤါးျပားလို
ပန္းသစ္ကို အိုးသစ္ထဲ ရဲရဲစိုက္
အနာဂါတ္ကို လက္တစ္ဆံုး ႏႈိက္ၾကည့္ေတာ့
ေခတ္ၾကီးထဲ စီးဆင္းေနတဲ့ျမစ္လို
ေဒါင္းတစ္ေကာင္ ပ်ားရည္တစ္အိုးနဲ႕
ငယ္ငယ္တုန္းက ခ်စ္ေရစင္
ေခ်ာင္းစပ္မွာ ေျခရာထင္ခဲ့။

အခုေတာ့ ဘၾကီးေအာင္
ပံုျပင္ထဲကလို
အမုန္းမရွိတဲ့ ကမၻာမွာ
အခ်စ္ဟာ မီးလား....။

မင္းေဆြႏွစ္ (မံုရြာ)

P>S = ဟုတ္ပါ့ အခ်စ္ဟာမီးပဲ ပူတာ လြန္ပါေရာ :)

ေနညိဳခ်ိန္

က်ေနာ့္ဘ၀မွာ ရွက္ရြ႕ံျခင္း ၊ ၀မ္းနည္းျခင္း ၊ သိမ္ငယ္ျခင္းေတြ အားလံုး တစ္ျပိဳင္တည္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခိုက္တန္႕ပါပဲ။သူမ ကိုခ်စ္ခဲ့မိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ ေ၀ဒနာေတြ တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္ ။ သူမ သာ က်ေနာ့္ ကိုခ်စ္တတ္ေအာင္သင္မေပးခဲ့လွ်င္ ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ္သာ ကိုယ့္ဘ၀ကို နားလည္ျပီး ခ်စ္ေရးမဆိုခဲ့လွ်င္ အရာရာ အားလံုးဟာ လွပ အသက္၀င္ေနမယ္ဆိုတာ အေသခ်ာပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ေလ ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့ အခ်စ္ေတြ အတြက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ေမ့မွာမဟုတ္တဲ့ အမွတ္တရ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူမ ခ်န္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ တကယ္ကို ခ်စ္မိခဲ့ၾကပါတယ္။


၁။
အခ်စ္ဆိုတာ
မေခၚပဲလာတဲ့ ဧည့္သည္ပါပဲ
စားခ်င္တာစားသြား
ေျပာခ်င္တာေျပာသြားတဲ့
အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့
ဧည့္သည္ဆိုး.............။

သူမ မေခၚပဲ ၀င္လာခဲ့တယ္ ကဗ်ာေတြမဆန္ခဲ့ပါဘူး ရိုးရိုးေလးနဲ႔ သူမ နဲ႕ က်ေနာ့္ရဲ့ေတြ႔ဆံုမႈေလးတစ္ခု ဒီရပ္ကြက္ေလးမွာ က်ေနာ္ စာအုပ္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္ ။တစ္ခါခါေတာ့ ကိုယ္တိုင္ေရး ကဗ်ာ အတိုစေလးတစ္ခ်ိဳ႕ ဆိုင္ေလးရဲ့ နာမည္က “ ေနညိဳခ်ိန္” တဲ့ ဟာသ အတိုေလးေတြကအစ ခ်စ္ခန္း လြမ္းခန္းေတြ အလယ္ သိုင္းစာအုပ္ေတြအထိ ဒီဆိုင္ေလးမွာ ရနိုင္ပါတယ္။ သူလို ကိုယ္လို ပဲမို႔ စာအုပ္ငွားတဲ့ သူေတြကို ေမးထူးေခၚေျပာကလြဲျပီး မပိုခဲ့ပါဘူး ။အဲ့ဒီစာအုပ္ငွားသူေတြထဲက်ေနာ့္ဘ၀ထဲအမွတ္တရေတြေပးခဲ့မယ့္ သူမလည္းတစ္ေယာက္အပါအ၀င္ေပါ့ ။သူမကို စသတိထားမိတာ မာနအရိပ္ေတြလည္းမေတြ႕ရ ပကတိ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ရုပ္သြင္ေလး မ်က္၀န္းထဲ စြဲက်န္ေစခဲ့တာကေတာ့ သူမ ျပံဳရင္ သိပ္ကိုလွတာပဲ ။ အိုး...က်ေနာ့္ရင္ေတြ မသိမသာ ခုန္ေနပါလား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ အံ့ၾသသြားမိတယ္ ရုန္းကန္စရာေတြမ်ားတဲ့ ဘ၀ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ႔မို႕ ရင္ခုန္စရာဆိုတဲ့ အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေမ့ထားခဲ့တာ (ေမ့ခ်င္ဟန္ေဆာင္ခဲ့တာ) ပါ ။

သူမရဲ့ အားလပ္ရက္တစ္ခ်ိဳ႕ေတြဆိုရင္ေတာ့ ဆုိင္ကေလးမွာ သူမစာျမည္းဖတ္ရင္း စကားေတြေျပာျဖစ္ၾကတယ္။အင္း ...သူမ ပ်င္းေနတယ္တဲ့ က်ေနာ္က သူမအတြက္ စကားေျပာေဖာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခြင့္ရတာကိုေတာ့ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးျဖစ္ေနမိတယ္။ စာေပအေၾကာင္း ကိုယ္စီ ဘ၀အေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္း အေၾကာင္းရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါပဲ ထူးျခားတာ က်ေနာ္ ရယ္စရာေတြေျပာတာမဟုတ္ပဲ သူမ ရယ္ေနတာ ။
“ က်ေနာ္...အဲ့တာ ရယ္စရာေျပာတာမဟုတ္ဘူးေလ ”
“အင္းေလ...သိသားပဲ ဒါေပမယ့္ မင္းဘာေျပာေျပာ ဒို႕ရယ္ေနရတာကိုး ”
သူမ အဲ့လို စကားအဆန္းေလးေျပာျပီး ရယ္ေမာေနရင္ေတာ့ ထူးျခားစြာ စိတ္မဆိုးမိပါ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တည္းက က်ေနာ္သိလိုက္ရတာ သူမ ေပ်ာ္ရင္ က်ေနာ္လည္းေပ်ာ္တယ္ သူမ ေပ်ာ္ဖို႔ အတြက္ဆို က်ေနာ္ ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ ၀န္မေလးတက္ပါ။

၂။
ျဖဴစင္တဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြမွာ
ဂုဏ္ပကာသနေတြမပါ
ပကာသန အသိုင္း၀ိုင္းေတြမရွိ
ဟန္ေဆာင္ေလာက နဲ႔..ဟိုး....အေ၀းဆံုးမွာ

က်ေနာ္တို႔ေတြ ေမ့ထားၾကတယ္ သူမရဲ့ ကိုယ္ေပၚက အေရာက္လက္လက္ တန္ဖိုးၾကီးပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႕ က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚက ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း အက်ီၤ အနားလန္ေနတဲ့ ဂ်င္းပင္ျပာခပ္ေဟာင္းေဟာင္း ။သူမက ခ်မ္းသာျပီး ပညာတက္မိန္းမ တစ္ေယာက္ဆိုတာ ရယ္ က်ေနာ္က ဘ၀အာမခံခ်က္မွမရွိတဲ့ စာအုပ္ဆုိင္ပိုင္ရွင္ေလး ဆိုတာကိုပါ ရယ္စရာေတာ့ေကာင္းသား။ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့သူမနဲ႕က်ေနာ္ခင္မင္မႈအတိုင္းတာတစ္ခုထိေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ညေနေစာင္းမွာ က်ေနာ့္ရဲ့ စက္ဘးီအိုေလးေနာက္က သူမလိုက္စီး ေခ်ာင္းစပ္ ေလးကို ေလညွင္းခံလိုက္ပို႕ေပးျဖစ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သူမၾကိဳက္တဲ့ ေပါ့စိမ့္တစ္ခြက္ေလာက္ကို ဗန္ဒါရိပ္ေတြက်ေနတဲ့ ခံုပုပု စာပြဲ၀ိုင္းေလးရယ္ ကတ္ဆံက သီခ်င္းသံလြင့္လြင့္ပ်ံ႕ေနတ့ံ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ က်ေနာ္တုိ႔ အတူတူ ေသာက္ၾကတယ္ ။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ရင္ထဲက ကိုယ္မသိလိုက္တဲ့ အခ်စ္ေတြအတြက္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ့ ( မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ )လိုအပ္ခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာ မိေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာစမ္းစစ္ၾကည့္ပါ ခင္ဗ်ား ရင္ထဲ ပုန္းေအာင္းေနတဲ့ အခ်စ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ရလိမ့္မယ္ ။ဟုတ္ကဲ့...က်ေနာ္ဖြင့္ဆိုမိတဲ့ အခ်စ္ဒႆနမွာ ကိုယ္တုိင္လည္း မႈိင္းမိေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ္မၾကာခင္ကပဲ သိလုိက္ရတယ္ ။ ညည ဆိုရင္ သူမရဲ့ ရယ္သံေတြကို က်ေနာ္ၾကားရတယ္ မ်က္၀န္းလွလွေတြကို ျမင္ေနရတယ္ စကားသံ ခ်ိဴခ်ိဳေလးေတြကို တီးတိုးလိုက္ရြတ္ဆိုမိတယ္ ။

က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္မရေအာင္ ခုန္ေနတဲ့ ရင္ခြင္ကို မရဲတရဲ စမ္းၾကည့္ေတာ့....ဘုရားေရ့ က်ေနာ္ သူမ ကိုခ်စ္ေနမိတာမ်ားလား အခ်စ္ဆိုတာကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုခဲ့သလို အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာျပတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကိုလည္း အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်ေနာ္ နားေထာင္ခဲ့ အၾကံေပးခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္...အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္တဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္လို ။ အခုေတာ့.............ဟင္အင္း က်ေနာ္ဆက္မေတြးရဲဘူး ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာကုိ ကိုယ္တိုင္ ၀န္မခံပါရေစနဲ႔ အခ်စ္ဆိုတဲ့ တန္ဖိုးၾကီး အရာတစ္ခုကို ၀ယ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္မခ်မ္းသာခဲ့ဘူး။

၃။
အခ်စ္ဆိုတာ
ခ်စ္ေနရံုနဲ႔ျပီးခဲ့မယ္ဆိုလွ်င္
ေက်နပ္နိုင္တယ္ဆိုရင္
ေသခ်ာတယ္ သင္ဟာအခ်စ္ကိုလွည့္ျဖားသူတစ္ေယာက္ပါ။

အခ်စ္ဆိုတာ ကဗ်ာလွလွေလးေတြကို ေမြးဖြားေစပါတယ္တဲ့ က်ေနာ္လည္း သူမအတြက္ ကဗ်ာလွလွေလးေတြကို သံစဥ္မညီမညာနဲ႔ ေရးစပ္ခဲ့ဖူးတယ္ သိပ္ကုိၾကည္နူးဖို႕ေကာင္းတာေပါ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာ လႈိင္းစီးေနရသလို ၊ အကာသထဲ အေတာင္ပံေတြျဖန္႕ အေ၀းဆံုးကို ခ်စ္သူနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တြဲ လို႕ပ်ံသန္းခဲ့ဖူးပါတယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ဟာ စိတ္ကူးရဲ့ သားေကာင္ပါပဲ ။သူမ အတြက္ေရးစပ္ခဲ့တဲ့ လက္ေရးမညီမညာ ကဗ်ာတုိတိုေလးေတြကို အရဲစြန္႔ျပီး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ရင္ေတာ့ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနတဲ့ သူမ မ်က္၀န္းေတြက တည္ျငိမ္သြားတတ္တယ္ ။ ဒါဆို ...က်ေနာ္ ခ်စ္ေနတာကို သူမလည္းသိတယ္ေပါ့ ။ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အရိပ္ေယာင္မျပတာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ္ အေျဖကိုစဥ္းစားၾကည့္မိတယ္ ..နိုး ေခါင္းေတြပူလာတာက လြဲလို႕ တိက်တဲ့ အေျဖထြက္မလာပါ။



ဒီေန႔ က်ေနာ္ အခ်စ္စစ္ေျမျပင္ကို တုိက္ပြဲထြက္ေတာ့မယ့္ စစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ အသြင္နဲ႔ အေဆာင္ေယာင္ေတြေတာ့ နည္းပါးစြာနဲ႔႔ပါ အိပ္ကပ္ထဲက တစ္ေထာင္တန္ သံုးရြက္ ၊ သူမသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ အ၀ါေရာင္ႏွင္းဆီစည္းေလး ကလြဲျပီး ဘာဆိုဘာမွ မပါခဲ့ပါ ။ ႏွလံုးသား ကုန္တင္ကားၾကီးထဲမွာေတာ့ သူမသာ ဆႏၵရွိရင္ တစ္သက္စားလို႔မကုန္မယ့္ အခ်စ္ေတြကို အျပည့္တင္ေဆာင္ခဲ့တယ္ ။ က်ေနာ္တို႕အတြက္ ေနညိဳခ်ိန္က အခ်စ္ရဲ့ သေကၤတ တစ္ခုလို႕ဆိုရမယ္ သူမ နဲ႔က်ေနာ္ ညေနခင္ ေနျခည္ေတြရႊန္းစိုေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ စကားလံုးေတြ တိတ္ဆိတ္ စြာနဲ႔ ခပ္အိုအို အုတ္ခံုးေလးတစ္ခုမွာ ထိုင္ျဖစ္ၾကတယ္ ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ယူလာတဲ့ ႏွင္းဆီေတြကို သူမ ကိုလက္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္ က်ေနာ္ေျပာမယ့္စကားကုိ သူမၾကိဳသိ္ေနတယ္ဆိုတာကုိ ခန္႔မွန္းမိပါတယ္ ။

ကဗ်ာမဆန္စြာနဲ႔ ခပ္ရိုင္းရိုင္းေတာသားတစ္ေယာက္အသြင္နဲ႔ ခ်စ္ေရးဆိုမိတာက
“က်ေနာ္....ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္တယ္ ”
(ေသစမ္းကြာ) က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ က်ိန္ဆဲပစ္လိုက္တယ္ သူမ စိတ္ဆိုးသြားရင္ေတာ့ ဒုကၡ။ သူမထင္ထားျပီးသား စကားကို ၾကားရတာမို႔ မထူးဆန္းသလို တျဖည္းျဖည္း ျပံဳးရိပ္သန္းလာတယ္ ေနာက္ေတာ့ တစ္ခုခုကို အေလးနက္ေတြးေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သူမ မ်က္၀န္းေတြက ၾကိဳးစားဖတ္ေနမိတယ္။ သူမ သာ ျငင္းလိုက္လွ်င္ က်ေနာ္ မေမွ်ာ္လင့္ရဲဘူး သူမရဲ့ တည္ၾကည္ျပတ္သားတဲ့ စကားသံေလးေတြထြက္လာတယ္ ။
“ ဒို႕ေတြ မခ်စ္သင့္ဘူးဆိုတာ မင္းလည္းသိမွာပါ ဒီလိုပဲေနသြားၾကပါစို႕ ”
“ဟင္းအင္..က်ေနာ္ ဘာကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး ဘ၀မွာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေတြ သိပ္မရွိခဲ့ေပမယ့္ ခင္ဗ်ားဆီက အခ်စ္ကိုေတာ့ က်ေနာ္ ရူးမိုက္စြာေမွ်ာ္လင့္မိတယ္ ”
“ ျဖစ္မွ မျဖစ္နိုင္တာကြာ ”
“ ဘာေၾကာင့္လဲ...ေျပာေလ အေၾကာင္းျပခ်က္ ခိုင္လံုတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္ စကားေတြကိုျပန္ရုတ္သိမ္းေပးပါ့မယ္ ”
“ေတာ္ေတာ့ကြာ ”
စကားသံေတြ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္ သစ္ရြက္ကေလးေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြေနသံတစ္ခ်ိဳ႕သာ ။က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲ အခ်စ္ေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္ေနတယ္ ရူးမတတ္ေပါ့ အဲ့ဒီတုန္းက သိကၡာေတြ ေစာင့္စည္းရမယ့္ ၀တၱရားေတြဆိုတာ ဘာမွမသိလိုက္ပဲ သူမကို ေပ်ာက္သြားေတာ့မယ့္ အရာတစ္ခုလို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ၾကီးက်ေနာ္ ဖက္လိုက္မိတယ္ ။ သူမလည္း က်ေနာ့္ကိုခ်စ္မွာပါ ခ်စ္ေနမယ္ဆိုတာ မေရရာေပမယ့္ အေျဖကို သိေနသလို ။ သူမ ဟန္ေဆာင္တတ္တဲ့ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး ။သူမ ..အသံတိတ္ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာတယ္...မငိုပါနဲ႔ ခ်စ္သူရယ္( ပိုင္စိုးပိုင္နင္းသတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္ ) မင္းမ်က္ရည္ေတြ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ မီးလိုပူေလာင္လြန္းလို႕ပါ ။

က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ကဗ်ာဆရာ

၂၄ ႏွစ္ျပည့္ျပီ
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ကိုင္းမွာနားရမွာလည္း
သဲသဲကြဲကြဲ မသိ
ဘီယာဗူးခြံလြတ္ေတြထဲ က
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတစ္ခ်ိဳ႕ ရခဲ့တယ္
အရက္ပုလင္းခြံေတြထဲက ၀မ္းနည္းျခင္းေတြရခဲ့တယ္

အေကာင္းစား စီးကရက္ဗူးခြံေတြထဲ
မလံုမျခံဳ စိတ္ေလးကို ၀ွက္ထားရင္း
ကၽြန္ေတာ္
ကမၻာေလာကႀကီးကိုစိုးရြံ႔စိတ္နဲ႔ႀကည့္ေနရတုန္းပါပဲ
ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ေဗာ္ဒကာအရက္အျပင္းစားနဲ႔
ေခ်ာကလက္ေတြ ဒီေန႔မွာေတာ့ လြတ္ျငိမ္းခ်င္းသာခြင့္ေပးလိုက္တယ္
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ေမေမ။ ။

က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ကဗ်ာဆရာ အရင္က ေပါေတာေတာေတြလိုက္ေရးေနတဲ့ ငေၾကာင္လို႕ မွတ္ခ်က္ေပးထားမိေပမယ့္ ခု က်ေနာ္ကသူ႕ကုိ ကဗ်ာဆရာလို႕ မွည့္ေခၚလိုက္တယ္ ။ ဘ၀ရဲ့ ခါးသီးျခင္းေတြကို ရင္ဆိုင္ ခဲ့ရတာျခင္း မာေၾကာေယာင္ေဆာင္ထားေပမယ့္ ေပ်ာ့ညံ့သလိုလုိ ျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တဲ့ တူၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္။ သူက က်ေနာ့္ကိုေတြ႕ရင္ လဒ လို႔ အရင္ႏႈတ္ဆက္တယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ လွတပတ သူ႕အသားရည္ကိုတင္စားတဲ့အေနနဲ႔ မီးေသြးခဲလို႔ေခၚတယ္ ။ က်ေနာ့္ထက္ ငယ္ေပမယ့္ မင္းနဲ႔ငါ လို႔ ခပ္တည္တည္ေျပာတတ္ပါတယ္ ေဟ့ေရာင္ ဒီေန႕ မင္းေမြးေန႕ေနာ္ ၂၄ ျပည့္တာဟုတ္ဆိုေတာ့ ဟုတ္လို႕လား ငါထင္တာ အဲ့ထက္ တစ္ႏွစ္ၾကီးေနသလားလို႕တဲ့ ျပီးေတာ့ သူမ်ားေမြးေန႔ဆိုလို႕သာ လို္က္ေမြးေန႕တယ္ ငါ့ဘ၀မွ ေမြးေန႔ဆိုတာ မွတ္မွတ္ရရ မရွိဖူးပါဘူးကြာတဲ့။

သူက သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကို ကဗ်ာေတြနဲ႔ ေဖာ္က်ဴးတယ္ သူခ်စ္တဲ့ ခင့္ ကို ကဗ်ာေတြနဲ႔ပဲ လြမ္းဆြတ္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ သူခ်စ္တဲ့ အေမကုိ လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ ေရးဖြဲ႕လိုက္တဲ့ သူ႕ရဲ့ အေမ ကဗ်ာေတြက က်ေနာ့္ရင္ထဲကို တည့္တည့္၀င္သြားတဲ့ မွ်ားတစ္စင္းလိုပါပဲ ။

အေမ့ကို ေပးမယ့္ မနက္ျဖန္

ႏိုင္ငံတကာ ႏ်ဴစြမ္းအင္ေတြနဲ႔
လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ေတြကို
ေဖာေဖာသီသီသံုးစြဲေနခ်ိန္
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ အေမ့ရဲ႕အိမ္ေလးက အလင္းေရာင္မွာ
ေလျပင္းျပင္းေလး တိုးေ၀ွ႔တိုက္ခတ္သြားမွာကိုပဲ
စိုးရိမ္ေနရ ပူပန္ေနရ
မုန္႔ေလးတစ္ဖဲ့တစ္ခ်ပ္လို
စိုေျပတယ္ဆိုတဲ့အရသာေလး ဘ၀ရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာရာမွာ
ရွိလိမ့္ႏိုးေလးနဲ႔ အနံ႔ေလးခံခံေနရ
ရာစုႏွစ္မ်ားစြာထဲမွာ တိမ္းျမဳပ္က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီလား
အေမ့ရဲ႕အိမ္ေလး
အေ၀းက ေငးေနရင္းနဲ႔ပဲ လြမ္းရ
အေ၀းက ေမွ်ာ္ႀကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ေငးရ
အေ၀းက ေနရင္းပဲ ေဆြးရ
အေ၀းက ေနရင္းပဲ ဆုေတာင္းေမတၱာေတြပို႔သရ
ေငြ႔ရည္ဖြဲ႕ေနတဲ့ မ်က္၀န္းအိမ္မွာ
ဥတုသံုးလီက မိုးရာသီပါပဲ
မရွိျခင္းေတြ ၿခိဳးျခံေနရတဲ့ အေမ့အိမ္ေလး
ေျခခ်နင္းမိတိုင္း
တကၽြီကၽြီျမည္ေနတဲ့ အေမ့ရဲ႕ၾကမ္းခင္းေလး မနင္းရက္စရာ
ခုဆိုေတာ္ေတာ္ေလး ဇရာေထာင္းေနေရာေပါ့
ျခကေလးေတြ အိမ္ဖြဲ႕လို႔
တြင္းနက္ကေလးေတြလည္း ျဖစ္ေနေရာေပါ့
ဒဏ္ရာအနာတရေလးေတြနဲ႔ ပြန္းပဲ့ေနတဲ့ အေမ့အိမ္ေလး
ဘာေတြနဲ႔ ကုစားေပးရမတဲ့လဲ
အေမက ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ေလးကိုေပးခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ္က အေမ့ကို ဘာျပန္ေပးခဲ့ၿပီးၿပီလဲ
ဘယ္အရာေတြနဲ႔ ျပန္အစားထိုးေပးခဲ့ၿပီလဲ
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ပုစာၦေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္ မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ဓာတ္တိုင္
ေသြးဆံုးေနတဲ့ အိပ္မက္
ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနတဲ့ စိတၱဇ
အေမ့ကိုေပးဖို႔ ရည္စူးထားတဲ့ မနက္ျဖန္က
အငံုအဖူးဘ၀ေလးမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္။ ။

က်ေနာ့္အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္တုန္းကလည္း သူ႕မွာေပးစရာဆိုလို႕ ကဗ်ာေတြပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူကသာ က်ေနာ့္အတြက္ မွတ္မွတ္ရရ ရွိတတ္ေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာေတြမွန္းမသိပဲ ေမ့ေမ့ေနတတ္တယ္ ။ ဒီေန႔ သူ႕ေမြးေန႕ အမွတ္တရ တစ္ခုခုေရးမယ္လို႔ စဥ္းစားထားေပမယ့္ ဘာေရးရမွန္းလည္းမသိဘူး ။ မင္းသာ ငါ့နားတူတူ ရွိရင္ ငါ့ဆီက ဘယ္လိုမ်ိဳး လက္ေဆာင္လိုခ်င္သလဲဆိုေတာ့ ။
““မင္းစိတ္ကူးနဲ႔ပဲေပးေတာ့ငါ့ကို
ျခံေလးတစ္ျခံေလာက္ေပး ၊ စပ်စ္ျခံျဖစ္ျဖစ္
လိမ္ေမာ္ျခံျဖစ္ျဖစ္သစ္ေတာ္ျခံျဖစ္ျဖစ္
ျခံဆိုျပီးေရာကြာ
စိတ္ကူးထဲရွိတဲ့ျခံေလးတစ္ျခံေပးထင္းရႈဳးပင္ေတြပါရမယ္
သစ္လံုးအိမ္ေလးပါရမယ္စမ္းေခ်ာင္းေလးပါရမယ္
သစ္လံုးအိမ္မရရင္လည္းပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးေပါ့အိုေကလားငါလိုခ်င္ဆံုးအရာပဲ အဲ့တာ ””

ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္လည္း သူ႔အတြက္ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့ သစ္လံုးအိမ္ေလး တစ္လံုးေဆာက္ေပးလိုက္ပါရဲ့ ေလထဲကအိမ္မို႕ ခဏေလးျပိဳမွာေတာ့ ျမင္ေယာင္ေသး။ လူၾကီးဆန္ဆန္ေနတတ္ျပီး လူၾကီးဆန္ဆန္ စာေတြေရးတတ္ေပမယ့္ တခါခါက် ငေပါတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေရ့ မင္းေမြးေန႕မွာ ငါက မင္းကဗ်ာေတြနဲ႔ ဆားခ်က္ေနတာ သိပ္ေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးကြေနာ့္ း) ။ ကဲ...ေမြးေန႕မွာ ခ်စ္ရေသာ မီးေသြးခဲတံုးေရ့ ဒီထက္မက ခင္ေလးက ခ်စ္ပါေစလို႔ ျပီးေတာ့ မင္းတမ္းတ တဲ့ အေမ့ရဲ့ ထမင္း၀ိုင္းေလးမွာ မင္းၾကိဳက္တတ္တဲ့ ထမင္းၾကမ္းခဲနဲ႕ ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္းေလး ကိုျမိန္ေရရွက္ရည္ျပန္စားနိုင္ပါေစကြာ ခ်စ္ေသာအမိေျမက မင္းျပန္လာမယ့္ ေန႕ကိုေႏြးေထြးစြာနဲ႔ ၾကိဳဆိုေနမွာပါ Happy Birthday ;) ။

ခ်စ္ေသာ ေဖေဖာ္၀ါရီ

အခ်စ္ေတြ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာဖူးပြင့္ခဲ့
ေရမေလာင္း ေပါင္းမသင္
မ်ိဳးေစ့မမွန္တဲ့ ဥယာဥ္မွဴးစိုက္တဲ့အပင္မို႕
ဒီအခ်စ္သစ္ပင္ေလးက အရြယ္မတိုင္မွီ ညႈိးႏြမ္းခဲ့ရ ။
အခ်စ္ဆိုတာ ထုထည္ၾကီးမာလြန္းလို႔
စကားလံုးေတြနဲ႔ေဖာ္က်ဴးလို႔မရနိုင္ေလာက္ေအာင္ ။
ခ်စ္ေနတာက ခ်စ္ေနရံုနဲ႔မျပီး
အခ်စ္တစ္ခုတည္း နဲ႔ မလံုေလာက္တာကို
ခ်စ္တဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီ က သင္ေပးခ့ဲတယ္ ။
ေဖေဖာ္၀ါရီ ကိုခ်စ္ေရးဆုိခဲ့တယ္
ေဖေဖာ္၀ါရီ ကအခ်စ္ေတြျပန္ေပးခဲ့တယ္
ဒါေပမယ့္ေလ ေပးခဲ့တာနဲ႔ မတန္ေအာင္
သူမ ျပန္ယူသြားတာ
ေၾကကြဲျခင္း ၊ နာက်င္ျခင္း ၊သိမ္ငယ္ျခင္း ၊
မာနရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲနဲ႔ မုန္းလို႕မရတဲ့ နာက်င္ခ်စ္ျခင္းေတြပါ ။
ထားခဲ့ေဖေဖာ္၀ါရီ
တို႔ေတြ ငိုေသာ မ်က္လံုး ျပံဳးေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔
ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္စကားေတြ ျပိဳင္တူ ဆိုမိၾကတယ္
“လြမ္းေနပါ့မယ္ ” တဲ့
မင္းကိုငါ မုန္းေမ့ခ်င္တယ္ “ေဖေဖာ္၀ါရီ ” ။

အရင္တုန္းက - အခု

အရင္တုန္းက ေမာင္မ်ိဳး နဲ႕ အခုေမာင္မ်ိဳး ဘာေတြမ်ား ကြာျခားသလဲ ေတြးၾကည့္မိတယ္ အသက္ေလးက ရသလို အေတြ႕အၾကံဳေတြကလည္း မ်ားလာတယ္ ။ ဘေလာ့ေပၚမွာလည္း တူတူပဲေပါ့ ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ အမွတ္တရေတြ ရွိသလို စိတ္ပ်က္ခဲ့ရတဲ့ ေန႕ေတြလည္း ရွိတာပါပဲ ။ အရင္တုန္းက ဘေလာ့ဂါ ေမာင္မ်ိဳး 2007 ေရႊ၀ါေရာင္မတိုင္ခင္ေလးမွာ ဘေလာ့ဆိုတာကိုသိတယ္ အဲ့တုန္းက နိုင္ငံေရး အေၾကာင္းမေရးရင္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္မရွိသလို ျဖစ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ယဥ္ေက်းမွဳၾကားမွာ ဟိုဘေလာ့ကို၀င္ ဆီပံုးမွာ *** ၾကည့္မရတဲ့ ဘေလာ့ေတြေျပာတာပါ ။ ကိုေမာင္လွ ၊ မနိုင္း ၊ မအိမ့္၊ မေလးမ ၊မွ်ားျပာ ၊ မဂ်စ္တူး တို႔ဘေလာ့ေတြကို ေန႔တိုင္း၀င္ဖတ္ျဖစ္တယ္ ျပီးေတာ့ ဆီပံုးမွာ စကားေတြ၀င္ေျပာ အဲ့တုန္းက ဆီပံုးယဥ္ေက်းမွဳေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္ ေကာ့မန္႕ တစ္ခုခ်င္းဆီကို ရီပလိုင္း ျပန္လုပ္ျပီး ေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စၾက ေနာက္ၾက အခုကေတာ့ ကိုယ္က ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေပမယ့္ ကိုယ့္ကို ေက်ာ္ျပီး ရီပလိုင္းျပန္တတ္ၾကတဲ့ ဆီပံုးယဥ္ေက်းမႈ သူတို႔ပါသာ သူတို႔ ေျပာခ်င္တာေျပာေနၾကတဲ့ အတြက္ ဆီပံုးေတြမွာ စာမေရးျဖစ္တာၾကာပါျပီး။

အရင္တုန္းက ေကာ့မန္႔ေလးတစ္ေၾကာင္း မက္ေဆ့ေလးတစ္ခု ေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ခံစား ျပီး တကယ့္အျပင္မွာပါ စိတ္ညစ္ရတာေတြကို အခုေနျပန္စဥ္းစားေတာ့ ရယ္စရာ ဟာသေလးေတြကို ျဖစ္လို႔ပါပဲ ။ အမွန္ကေတာ့ ဘေလာ့ဂါ လုပ္မယ္ဆိုရင္ အရည္ျပားထူမွုျဖစ္မွာပါ ေ၀ဖန္ခံနိုင္ရမယ္ ၀မ္းစာအတြက္ စာေရးေနတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္ကလည္း ပညာရွင္မဟုူတ္တဲ့အတြက္ ေျပာခ်င္တာေျပာပါေစလို႔ ခုေတာ့ စိတ္ကုိလႊတ္ျပီး သံေယာဇဥ္မျပတ္စြာနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ေပၚကို အေျခေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပန္ေရာက္လာေပါ့ ။ အရင္က ေကာ့မန္႕ရမွ ကိုယ္က နာမည္ၾကီးသလိုလို တကယ့္ဂုရုဘေလာ့ဂါၾကီးလိုလိုေပါ့ အခုေတာ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ အသက္ေတြၾကီးလာရင္ ေအာ္ ..ငါ ဒီအရြယ္တုနး္က ဒီလုိစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့ စာေလးပါလား ဒီေကာ့မန္႕ေပးခဲ့တဲ့သူက ခုေလာက္ဆို အဖိုးၾကီး အဖြားၾကီးျဖစ္ေလာက္ျပီး ေန၀သန္ ၊ ညီျဖိဳး တုိ႔ဆိုရင္ မိန္းမေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္မ်ားရေနမလဲ အဲ့လို အေတြးေလးေတြးေနမိတယ္ း) ။ တကယ္ပါ ဟိုးအရင္ ေမာင္မ်ိဳး ရင္းတြင္းျဖစ္ မွာ ေရးခဲ့တဲ့ ပို႔စ္ ေတြ ၃၀၀ ေက်ာ္ ပ်က္သြားဖူးတယ္ အဲ့အခ်ိန္ အဲ့တုန္းက ေရးခဲ့သလိုမ်ိဳး က်ေနာ္ျပန္မေရးတတ္ေတာ့ပါဘူး။

အရင္က ေမာင္မ်ိဳးက ေစ်းသြားလို႕ အလြဲေလးျဖစ္ရင္ေတာင္ ပို႔စ္တင္ဖို႔ စိတ္ကူးမိတယ္ အခုေတာ့ အိုးး.......ေတာ္ပါျပီေလ ေပါေတာေတာ အလုူပ္ေတြ ေလွ်ာ့မွလို႔ ျပန္ဆင္ျခင္မိတယ္ ။ ဟိုတုန္းက ဘေလာ့ေပၚက ခင္ခဲ့တဲ့ ၾကြက္မိသားစုေလးမွာ က်ေနာ္ နဲ႔ မီ ပဲ စာေတြ ဆက္ေရးေနျဖစ္ေပမယ့္ မေလးမ ၊ ကုိတင့္ ၊မွ်ားျပာ ၊ ညိမ္းညိဳ ၊ မြန္ တို႕ကေတာ့ အခုေန ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြလုပ္ေနလို႕ အရင္တုန္းက ၾကြက္မိသားစုေလးကို သတိမ်ားရပါေလစလို႔ လူၾကီးမဆန္စြာနဲ႔ စိတ္မေကာင္းျုဖစ္မိတယ္ ။အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ ညီေလးေရ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့တယ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ ကိုတင့္ က ေျပာတယ္ အက္ေဆးေတြအေရးေကာင္းတဲ့ ကိုအိပ္မက္နက္ကေတာ့ ထြက္ခြာခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ့ညီအစ္ကုိေတြထဲ ကိုယ့္ကိုထည့္သြားတာေတြ႕ေတာ့ ဘေလာ့ေပၚမွာလည္း ညီေနာင္သံေယာဇဥ္ေတြရွိေနပါေသးလားလို႔ ။

ဘေလာ့ဆိုတာ စိတ္ရဲ့ ထြက္ေပါက္တစ္ခုဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ အခ်ဥ္ေပါက္ခြင့္ရွိတယ္မွတ္လား ဘေလာ့ဆိုတာ အခ်စ္အတြက္ စာလႊာဆိုရင္ ခ်စ္သူကိုေကာ စာလႊာပါးခြင့္ရွိတယ္ဟုတ္ တစ္ခါခါ ဘေလာ့ဆိုတာ virtual ဆန္ေပမယ့္ တစ္ခါခါေတာ့ Real Feeling ေတြ ျဖစ္ျဖစ္သြားမိတယ္ ။

အာဇာနည္ေန႕ အမွတ္တရ (2008)

လြတ္လပ္ေရးဖခင္ အဲ့ဒီေန ့မွာ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္ ။ ဘယ္ေတာ့ မွေမ့မွာမဟုတ္တဲ့ ေန ့တစ္ေန ့ေပါ့ က်ေနာ္တို ့ဘ၀ေတြ အေမွာင္ထုထဲက်ေရာက္ေစေတာ့မယ္ဆိုတာကုိ ေရွ့ေျပးနမိတ္ ျပခဲ့ေလေရာ့သလားး ျပန္စဥ္းစားတိုင္းရင္နာမိတယ္ ။ တစ္ခါခါ လူပ်င္းအေတြးနဲ ့ သူသာရွိခဲ့လွ်င္ ဒါမွမဟုတ္ အသက္ရွည္ရွည္ေနခဲ့ရလွ်င္ ငါတို ့ေတြ အခုလို မိေ၀း ဖေ၀း သူတစ္ပါးေျမမွာ မ်က္ႏွာငယ္ရမွာမဟုတ္ဘူးလို ့ ေတြးမိတယ္။ အခုမ်ားေတာ့ ဒီလူမ်ိဳးဆိုတာနဲ ့ သူတို့ ေတြ ရဲ့ မ်က္ႏွာေတြက မႏွစ္ျမိဳ ့သလိုလိုနဲ ့ သိပ္ကိုခံရခက္တယ္ ။ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ရဲ့ ရုပ္ပံုကို ျမင္လိုက္ရရင္ပဲ ရင္မွာေႏြးေထြး ငါတို ့မွာ ဒီလို ထက္ျမက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူုူးတယ္ဆိုတာ ဂုဏ္ယူမဆံုးျဖစ္မိတယ္ ။ သူ ့ရဲ့ အေငြ ့သက္ နဲ့ လုပ္ရပ္ေတြက ရာဇ၀င္မွာ စာတင္ေလာက္ပါေပတယ္။



ရန္ကုန္ ( ၂) ရက္ခရီးေလးမွာ အခုလို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္နဲ ့ အျမဲတမ္းေရာက္ဖူးခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ခြင့္ရခဲ့တာ အရမ္းကို ၀မ္းသာမိပါတယ္။ အဲ့ဒီေန ့က လြမ္းေစ နဲ့ က်ေနာ္ အစ္မ ဘာညာတို ့ ရံုးနားက ထမင္းဆိုင္မွာ တူူတူစားၾကတယ္ ခဏၾကာေတာ့ ကိုေဂါက္၊ ကိုဖိုးသူေတာ္ ၊မဘာညာ တို ့ ၃ ေယာက္ ထမင္းဆိုင္ထဲကိုလာျပီး ႏႈတ္ဆက္ၾက ထမင္းတူတူစားၾက ျပီးေတာ့ သူတို ့ အားဇာနည္ကုန္း သြားမယ္ လိုက္မလားတဲ့ က်ေနာ္ထင္တာ အဲ့ေနရာကို သြားလို ့ေကာရရဲ့လားလို ့ ဒီႏွစ္မွ ေပး၀င္တာတဲ့ ပိတ္ထားတာ ၉၀ ခုႏွစ္ထဲကလို ့ေျပာတာပဲ ဒါနဲ ့ စိတ္ကူးထဲမွာ အရမ္းသြားခ်င္ေနတဲ့ ေနရာကို လိုက္သြားတယ္။ ကိုစိုးေဇယ် ပါေ၇ာက္လာျပီး MBS မွ ဘေလာ့ဂါ ၆ ဦး Taxi တစ္စိီးကို ျပြတ္သိပ္ေနေအာင္ စီးျပီး အာဇာနည္ကုန္း သြားၾကတာေပါ့ ။

အင္းးး.....ေျပာခ်င္တာေတြ ျမိဳသိပ္ ေရးခ်င္တာေတြကို စာရြက္ေပၚမွာပဲ ျခစ္ျပီး ေရးပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ :) ပါလာတာေတြ အကုန္ခြ်တ္( အ၀တ္စားမွလြဲ၍ေပါ့ ) နာရီ ၊ ကင္မရာ ဘာဆို ဘာမွ ယူသြားလို ့မရပါ။ သြားတာက ၆ ေယာက္ ေမးခြန္ၾကီး ၄ ခြန္း( အမည္၊မွတ္ပံုတင္၊ ေနရပ္ ၊ အဖအမည္၊ ) ဘာဘာညာညာ အာလူးဖုတ္တာေတြ ေျဖ၊ ဟုိႏႈိက္ ဒီႏႈိက္ အႏႈိက္ခံျပီး သကာလေတာ့ ၀င္ခြင့္ရသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အားရိုးးရိုးး အဂုၤလိမာလ လို ဆြဲၾကိဳးၾကီးေတြနဲ ့ မ်ားလိုက္တာ မီးသတ္ဆိုတာ ေရပိုက္ ေခါင္းပဲ ကိုင္တယ္ထင္ေနတာ အခုေတာ့ ေျပာင္းၾကီးေတြနဲ ့ ၾကက္သီးထစရာ ကားေတြေပၚမွာေကာ လမ္းေဘး၀ဲယာေတြမွာေကာ မ်ားလိုက္တာ ပါေသးတယ္ စြမ္းအားေသေတြ တစ္ေန ့ ဘယ္ေလာက္ရလဲေတာ့မသိ( မေရးပါဘူးဆို ေရးမိျပန္ျပီး) ။ မိုက္ေတာ့မိုက္သား ကိုယ့္အဆင့္နဲ ့ဆို သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ ဘာေတြ ဘယ္ရွိမတုန္း အခုေတာ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြနဲ ့ ၾကိဳပို့ လို ့ပါလားး ။

ဗိမၼာန္ေရွ့လည္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့ ၆ေယာက္ အဖြဲ ့ ( ကိုေဂါက္၊ ကိုဖိုးသူေတာ္ ၊ကိုစိုးေဇယ်၊ မဘာညာ၊ က်ေနာ္ ၊ လြမ္းေစ) ဓာတ္စက္မွ အေလးျပဳဖို့ ေၾကျငာေတာ့ အေလးျပဳၾကပါတယ္ ဟုိဟုိဒီဒီ ေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ လံုျခံဳေရးေတြ အရမ္းမ်ားေတာ့ မၾကည့္ေတာ့ပဲ ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ ။ အေလးျပဳေနတဲ့ ပံုက အထဲကို ကင္မရာ လည္း ယူသြားလို ့မရပဲနဲ ့ ဘယ္လို ထြက္လာတာလဲမသိ ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္ကို ဆက္လက္ခ်ီတက္ လမ္းေဘးမွာ မနက္ ဘယ္အခ်ိန္ထဲကေစာင့္ေနရတာလဲမသိ ျခံစည္းရိုးကို ေခါင္းမွီုျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူလည္းေတြ ့ရပါ့ း) စံုေနတာပါပဲ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အိမ္း၀န္းနားေရာက္တာနဲ ့ “အာဇာနည္ေန ့ကိုျဖင့္ မေမ့အပ္ပါေပ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလည္းၾကာေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲက ဆို ့တက္လာလိုက္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ခံစားခ်က္ကို ေျပာျပလို ့ေတာင္မတက္ဘူးး အိမ္၀မွာ တစ္ခါစစ္ ျပီးေတာ့ အိမ္၀န္းထဲကို ၀င္ၾကည့္ၾကတယ္ လုပ္ၾကံခံရတဲ့ေန ့အထိ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ကားကိုေတာ့ ျခံ၀မွာပဲ ေတြ ့ခဲ့တယ္ ။အိမ္ထဲကို၀င္ေတာ့ ထမင္းစားခန္းဘက္ကိုအရင္ေရာက္တယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ သမိုင္း၀င္ပံုမ်ား ကိုျပသထားတယ္ အဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ့္စိတ္ကုိဆြဲေဆာင္သြားတဲ့ အရာေလး ႏွစ္ခုရွိခဲ့တယ္ ထမင္းစား၀ိုင္းက “ပဲျပဳတ္နဲ ့ နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လက္ေရးနဲ့ စာ ၊ ေနာက္တစ္ခုက ဧည့္ခန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျမဲနားေထာင္ခဲ့တဲ့ ေရဒီယို ပါပဲ ။ အိမ္အေပၚထပ္ကိုေတာ့ ေဆြးေနလို ့ တက္လို ့မရပါဘူးး ပိတ္ထားပါတယ္ ျပီးေတာ့ ေၾကးနဲ ့ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရုပ္တု တစ္ခု ေႏြးေထြးလိုက္တာ သူ ့ရဲ့ ပံုရိပ္ေတြက က်ေနာ္တို ့ရဲ့ ႏွလံုးသားကို ထာ၀ရေႏြးေထြးေစမွာပါပဲ ။

နားေထာင္ခဲ့ရတဲ့ သီခ်င္းလိုေပါ့ “အာဇာနည္ေန ့ကိုျဖင့္ မေမ့အပ္ပါေပ” ဆိုတဲ့ အတိုင္း ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုေတြ ေျပာေျပာ ဘာေတြပဲ ျဖစ္ေနေန က်ေနာ္တို ့ရဲ့စိတ္၀ိညဥ္ထဲမွာေတာ့ အဲ့ဒီေန ့ ဇူလိုင္ (၁၉) က နာက်င္စြာနဲ ့ အမွတ္ရေနမွာပါ ။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ ့ တကြ က်ဆံုးေလျပီးေသာ အာဇာနည္ အေပါင္းအား ထပ္မံအေလးျပဳပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့ေသာ လိုက္ပို ့ေပးခဲ့ၾကေသာ လြမ္းေစ ႏွင့္ ကိုေဂါက္တုိ့ အဖြဲ ့ကို ေက်းဇူးအထူး ။

ေမာင္

ေၾကကြဲပက္လက္
၀မ္းနည္းေမွာက္ခံု
အသဲကို ပါးပါးလွီး
ငရုပ္ဆီနဲ ့တို ့စား ခံရသလို
ခ်စ္သူက မထားခဲ့ပါနဲ ့ “ေမာင္ ” ရယ္တဲ့
မၾကိဳက္ဘူးဆို ႏွဖူးကေလးေတာင္မနမ္းေတာ့ပါဘူးဆိုပဲ
ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့.....?????

ယူေတာ့ ယူခ်င္သား

ယူေတာ့ ယူခ်င္သား ဒါေပမယ့္ ရန္ေအာင္ သီခ်င္းထဲကလို ဒီငရုပ္သီးေလးစားမိသလို ရင္ထဲပူျပီးတကယ္စပ္မွာလည္း ေၾကာက္တယ္ ။ အေမကေတာ့ ေျပာသား မိဘေတြမရွိေတာ့ရင္ ကိုယ့္ဘ၀နဲ႔ကိုပဲ ေကာင္းတယ္တဲ့ ။ ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္ပါတယ္ တူ /တူမေတြ ဆိုတာကလည္း ကိုယ္ရွာေနတုန္း ေပးနိုင္ေနတုန္းေတာ့ ေကာင္းမွာေပါ့ ကိုယ္က အသက္ေတြၾကီၤးလား ဘာမွမလုပ္နိုင္ပဲ ကဂ်ီကေခ်ာင္မ်ားတဲ့ လူျပိဳၾကီးဆိုရင္ေတာ့ ဒီလူၾကီး ဂန္႔ကို မဂန္႕နိုင္ဘူးလို႕ သူတို႔စိတ္ထဲမ်ားေတြးမိသြားရင္ ငရဲေတြၾကီးကုန္ၾကပါအံုးမယ္ ။ အိမ္ေထာင္ျပဳ ခေလးေမြး ကို္ယ့္ရင္ေသြးေလးေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရင္းနဲ႕ပဲ ဘ၀ရဲ့ ေမာပန္းျခင္းေတြကို ေျဖသိမ့္ဖို႕က အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းပါပဲ ။ ဒီလမ္းကို သိရက္နဲ႔ ဘာေၾကာင့္မေလွ်ာက္ျဖစ္တာပါလိမ့္ အိမ္ေထာင္က်သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျမင္ရေတြ႕ရတာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာပဲ ကြဲတဲ့သူ ခေလး ၂ေယာက္ေလာက္နဲ႔ စီးပြားေရး အဆင္မေျပတဲ့သူေတြ ။ အဲ့တာေၾကာင့္ အဲ့လမ္းကိုမေလွ်ာက္ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူးလို႕ း) ေလွ်ာက္ခ်င္ေပမယ့္ ခု ခ်ိန္ထိ လမ္းမေဖာက္ရေသးလို႕။

လမ္းေဖာက္ဖို႕ကလည္း ေဘာ္လီစာၾကီးလည္းမရွိ လူငွားနဲ႔လည္း အဆင္မေျပ ေတာ္ၾကာ သူ႔ပါသာသူေဖာက္ သူ႕ပါသာသူ ေလွ်ာက္သြားမွ ပလန္လက္ ပက္လန္ေတြ လန္ကုန္အံုးမယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္အေျခေနကလည္း မိန္းမတစ္ေယာက္ ယံုၾကည္ နိုင္ေလာက္တဲ့ အေနထားမရွိေသးတာလည္း အမွန္ပါ ။ ပိန္ေညွာင္ေညွာင္ ေပ်ာ့စိစိ က်ေနာ့္လိုေကာင္မ်ိဳးကို ဘယ္သမီးရွင္ကမွလည္း ဒီေကာင္ ဘာေၾကာမွမတင္းဘူးလို႕ ေတြးမိၾကမွာ အမွန္ပါပဲ ။ မိဘေနာက္ခံကလည္း အငယ္ဆံူုးသားေလးမို႔ သမီးရွင္ေတြ ကိုစိန္တစ္ဆင္စာ ေငြ ၇ အိတ္ ( ၾကြတ္ၾကြတ္အိတ္ ) န႔ဲ တင္ေတာင္းနိုင္မွာမဟုတ္ဘူုး ဆိုေတာ့ အင္း..... ေတာ္ပါျပီ အေမရာ က်ေနာ့္ပါသာ ေအးေဆးေနမယ္လို႕ ခပ္တင္းတင္းေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ း) စိတ္ထဲကေတာ့ အင္း မိန္းမေတာ့ ယူအံုးမွလို႕ ။အသြင္တူ မတူဆိုတာကေတာ့ သိပါဘူး က်ေနာ္ ညစ္ပတ္တိုင္း သူလိုက္ညစ္ပတ္ရင္ေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးေလ အိပ္ေရးၾကီးတိုင္းသာ သူလည္း အိပ္ေရးၾကီးရင္ ဒီလင္းမယား အားတိုင္းအိပ္ေနတယ္ဆိုျပီး ပတ္၀န္းက်င္က 90 ဒီဂရီေလာက္ေစာင္းျပီး ျမင္ၾကမွာကလည္း မလြဲဧကန္ေပါ့ ။

မွ်စ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ သူနဲ႔ ဗိုက္ေအာက္တတ္တဲ့ က်ေနာ္ကလည္းမျဖစ္ေသး ။ ငါးပိၾကိဳက္တတ္တဲ့က်ေနာ္နဲ႔ အနံ႕ဆိုးဆိုးေတြရရင္ ေခါင္းမူးတတ္တဲ့ သူက ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း ။ ပိန္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ ၀ခ်င္လာတဲ့သူ ခင္ဗ်ား ထမင္းေလွ်ာ့စားေတာ့ ၀ရင္ မၾကိဳက္ဘူးလို႔ ေျပာတိုင္း ထမင္းမ်ားမ်ားစားစမ္းပါ 7 ရက္ ထမင္းမစားရတဲ့ ဒီလိုဗလမ်ိဳးနဲ႕ ဘယ္လုိမ်ား အားကိုးရမလဲလို႕ ျပန္ေခ်ပမွာကေတာ့ က်ိန္းေသပါပဲ ။တစ္ေယာက္စိတ္ဆိုးတိုင္း ဘယ္သူက အရင္စေခ်ာ့ရမလဲဆိုတာ မသိတာခ်င္းလည္း တူတယ္ ။ အျဖဴေရာင္ၾကိဳက္တာခ်င္း တူသလို ေကာ္ဖီၾကိဳက္တာခ်င္းလည္းတူတယ္ ခေလးလိုခ်င္တာခ်င္း လည္းတူေပမယ့္ တစ္ေယာက္ပဲ လိုခ်င္တဲ့သူနဲ႔ အမႊာပူး လိုခ်င္တဲ့က်ေနာ္ ဘယ္ဆီေနမွန္းမသိတဲ့ မုန္႔ဆီေၾကာ္ကို ႏႈတ္ခမ္းသပ္ေနတဲ့ ေၾကာင္အိုၾကီးအျဖစ္နဲ႔ တူေနသလိုပဲ း) ။အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႕ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ လမ္းတံတားေတြေဆာက္သလိုမ်ိဳးေပါ့ ေရရွည္စီမံကိန္းပါ ။ တည္ျမဲတယ္ဆိုတာ မတည္ျမဲျခင္းတစ္ခုတည္းရွိတာမို႕ ဘယ္အရာကိုမွ အခ်စ္ေတြ အႏွစ္ေတြဆိုတာကိုလည္း ပံုေသမတြက္ထားေတာ့ပါဘူး အိမ္ေထာင္ေတာ့ျပဳမယ္ တူတာေတြမတူတာေတြ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းေပါ့ ဒီလို ညွိညွိရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ လံုးပါးပါးသြားၾကမွာပါပဲ ။ ေနာက္ဆံုးအေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေတြ တူဖို႕ပါပဲေလ ဟုတ္တယ္မွတ္လား ။

ေျပာမယ့္သာ ေျပာရတာ က်ေနာ့္ရဲ့ ႏွစ္ရွည္စီမံကိန္းက ကိုလင္းဒီပ ရဲ့ ညစာစားပြဲ ကဗ်ာထဲကလို ““သံုးဆယ္ေက်ာ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဘဝကို နည္းနည္း ရိပ္မိလာသလိုပဲ ”” အင္း အဲ့လိုရိပ္မလို႔ အေျခေနမဟန္ဘူး အျမန္ယူမွလုိ႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ၃၀ ေက်ာ္ သူလည္း ေခါင္းေတြျဖဴေလာက္ျပီး ။ ဟဲေလး သီခ်င္းထဲက စာသားအဆိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္ခ်စ္တယ္ ဆံပင္ေတြျဖဴလည္းပဲ ခ်စ္တယ္ ဆံပင္ေတြမရွိလည္းပဲခ်စ္တယ္ ။

တကယ္ေတာ့ဒီပို႔စ္က အိမ္ေထာင္ရွင္ ဘေလာ့ဂါမ်ားအတြက္သာ ေရးဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ပို႔စ္ေလးပါ အစ္မသက္ေ၀ စလိုူက္တဲ့ ဒီပို႔စ္ေလးကို အရမ္း(အရမ္း) ခင္ရတဲ့ အစ္မၾကီးစန္ဒါက ေၾကာင္ကေလး ေရ ေရးေပးပါဆုိလို႕ ၀ မရွိပဲ ၀ိ လုပ္လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား ေက်းဇူးပါ အစ္မၾကီးေရ ၀ိ လုပ္ခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ :P ။

ေသျခင္းတရား နဲ႕ ခ်စ္ျခင္း

ပန္းတစ္ပြင့္ မ်က္ရည္ ငိုသံနဲ႕
အဆိပ္ေတာက္မဲ႔ အမုန္းေတြၾကားမွာ
လူးလိမ့္ရင္း
ဟိုး ခပ္ေ၀းေ၀းကို က်ေနာ္ ေမွ်ာ္ေငးၾကည့္လိုက္တယ္
အဲ့ဒီ က်ေနာ့္ရဲ့ နိဗၺာန္ဘံုေလးမွာ
ေသျခင္းတရား နဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြပဲရွိတယ္
ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေကာင္မေလးေရ
ဒီမွာ မင္းေပးခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာေတြ ေပ်ာက္ခါနီးေတာ့
ငါ့ ႏွလံုးအိမ္ကလည္း ေလသံမာမာနဲ႔ စကားတစ္ခြန္းပါးလိုက္တယ္
“အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ တစ္ဘ၀စာလံုးအတြက္ အေရးမၾကီးပါဘူး” တဲ့
ကဲ ..ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူ မင္းေကာ ဘယ္လိုထင္လဲ ????

P>S = ကဗ်ာလို႔သာ Label တပ္ထားတာ ကဗ်ာလည္းမဟုတ္တဲ့ စကားလံုးေတြပါ ဒီေနရာမွာေတာ့ ေရးခ်င္တာေတြေရးေနမိတယ္ အျပင္မွာ ေျပာဖို႔ေနပူေနလို႕ း) ။

ေမာင္လြဲ

လြဲတာကေတာ့ ေျပာမေနနဲ ့ သီခ်င္းထဲကလို လြဲလြဲေလးလည္း ေကာင္းပါတယ္ ေကာင္းေကာင္းေလးပဲ လြဲပါကြယ္ ဆိုရင္ေတာ္ေသးတာေပါ့ အခုေတာ့ ရည္းစားလြဲ အလုပ္မွာလြဲ တရားေခြ ျပႆနာ လြဲ ၊ လြဲတာေတြကေတာ့ ေျပာရင္ကုန္မွာကိုမဟုတ္ေတာ့ဘူးး ဒီတစ္ခါအလြဲကဗ်ာ ေျပာက္ိုမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး( ေျပာခ်င္လြန္းလို ့အိုင္တင္ခံတာ အဟမ္း အဟမ္း :P ) လြဲတာကိုမေျပာခင္ေလး က်ေနာ္ ရဲ့ ဆန္းေဒး ပိတ္၇က္ေလးကို အရင္အစီရင္ ခံမွာဇတ္လမ္းကေရလည္မယ္ထင္တယ္ ။


ပိတ္ရက္မတိုင္ခင္ စေနေန ့ညဆိုရင္ ဘေလာ့ေတြအမ်ားၾကီးလိုက္လည္ ျပီးရင္ တီဗြီၾကည့္ အိပ္ယာ၀င္လို ့နာရီကိုၾကည့္လိုက္ရင္ အခ်ိန္က မနက္ ၁ နာရီေက်ာ္ေနျပီး ေပါက္ဆိန္ ၃ ခ်က္ေပါက္( အဲ့ေလာက္ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းတာ) မနက္ေစာေစာ ထစရာမလိုေတာ့ စိတ္ၾကိဳက္ေပါ့ ေအးေဆးပဲ မနက္အိပ္ယာထရင္ ၁၁ ေက်ာ္ေနျပီး ဗိုက္ဆာလိုက္တာ ေရတစ္ခြက္ေသာက္ သြားမတုိက္ဘူး ဟီးး ေရခေတြကုန္မွာစိုးလို ့ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မရိုးတဲ့ ေဂၚဘီနဲ ့ ၀က္သားေၾကာ္ကိုစား ေန ့လည္ ကိုးရီးယားကားၾကည့္ တစ္ခါ သီခ်င္းေလး နားေထာင္လိုက္ စာအုပ္ေလးဖက္လိုက္ ေရ လံုး၀မခ်ဳိဘူး ကိုယ္သင္းရနံ ့ကေတာ့ ေမႊးၾကိဳင္ေနတာပဲ မနက္က မသိမ္းခဲ့တဲ့ အိပ္ယာထဲျပန္၀င္ တစ္ခါ ျပန္အိပ္နဲ ့ နာဂါးမင္း စည္းစိမ္း ခံစာေနတာေပါ့ဗ်ာ ။

စပါျပီး အလြဲ ေစာနကေလးတင္ပဲ တစ္ေန ့လံုးေရမခ်ိဳးထားရေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးေညာင္းခ်ိေနတာပဲ ေရခ်ိဳးခန္းကို အၾကာၾကီး၀င္ပစ္လိုက္တယ္ သူမ်ားေတြ အားလံုးခ်ိဳးုျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွ ခ်ိဳးတာဆုိေတာ့ ည ၁၀ နာရီထိုးေနျပီး ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ က ေအးေအးေဆးေဆး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ပုပ္ေဆာ္နံေနတဲ့ ကိုယ္ၾကီးကို သန္ ့စင္ေနတာ နာရီ၀က္ၾကာတယ္ ခ်ိဳးျပီးေတာ့ တံခါးကုိလည္းဖြင့္ေကာ မရေတာ့ ဘူးး က်ေနာ္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္တာ အရွိန္နဲ ့ တံခါးက ေလာ့ က်သြားတယ္ ေအာင္မငီး ေတပါျပီးဗ်ာ အားလံုးအိပ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ဘီလိုလုပ္မတုန္း ကိုယ့္ပါသာလည္း ၾကိဳးစားျပီးဖြင့္ေနတာပဲ မရ း( ဒုကၡပါပဲေနာ္။

ေအာက္မွာ ထမင္းစားတဲ့ သူေတြ တီဗြီၾကည့္ေနတဲ့ သူေတြ အသံၾကားရေတာ့ ေရကန္ေဘာင္ေပၚတက္ အစ္မတစ္ေယာက္ကိုေအာ္ေခၚ ဟူးး ေမာလိုက္တာေနာ္ ေခၚလိုက္ရတဲ့ “ အဖိ ” ဖိလြန္းလို ့ အရည္ပါ ေတာက္ေတာက္က်ေနျပီး အခြန္း ၅၀ ေလာက္က်မွပဲ ၾကားေတာ့တယ္ ။လူကလည္း ခ်မ္းေနျပီး စိတ္ကလည္းတို ဒီေလာက္ေတာင္လြဲေနတာ သူတို ့ လာဖြင့္ေတာ့လည္း မရ ျခံထဲက ဦးေလးၾကီး တံခါးဂ်က္ကို ထုမွပဲ ပြင့္ေတာ့တယ္ဗ်ာ တံခါးဖြင့္ေနတာ တစ္နာရီနီးပါၾကာတယ္ ေခြ်းပါျပန္သြားတယ္ စိတ္ကုိ ညစ္သြားတာပဲဗ်ာ ဟားဟား ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ဘယ္လို ေတြးေနလည္းသိလား “ ငါဘာပို ့စ္တင္ရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတာ ဒီအေၾကာင္းတင္လိုက္မယ္ ” ဆိုျပီးေတြးေနတာ ကံေကာင္းလို ့ေပါ့ မဟုတ္ရင္ ေရခ်ိဳးခန္္းထဲမွာ ဒီညေတာ့ ၾကြက္စုတ္ျဖစ္ျပီး ။ ၾကည့္လည္း လြဲေပါ့ ေကာင္ေလးရယ္ ဒီပံုတိုင္း နင္ ဆက္လြဲေနရင္ေတာ့ မၾကာေတာ့ဘူးး ေရွာမွာပဲ :) ။

ပုလဲတစ္လံုး ရြဲတစ္လံုး

မ်က္ႏွာက လူေတြကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိတာနဲ႔ သိသိ မသိသိ ျပံဳးျပတတ္တဲ့ အက်င့္က အငယ္ေလးထဲက အက်င့္ပါေနတယ္ ။ တခါတေလ ကိုယ္ကျပံဳးျပလိုက္လို မသိသလိုလုပ္သြားရင္ေတာ့ မ်က္ႏွာၾကီးက မဲ့သြားေကာ။ သတိထားမိပါသလားခင္ဗ်ား လူတိုင္းလူတုိင္း ျပံဳးလိုက္မိျပီဆိုရင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးက အေပၚကိုေကြးညႊန္႕ ပုလဲလံုးေလးေတြ စီထားသလို လွပတဲ့ သြားေလးေတြက ေဖြးေဖြးျဖဴလို႕ေပါ့ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘယ္ဘ၀က ဆုေတာင္းေကာင္းခဲ့ေလသလဲမသိ မလွမပ သြားေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္ သြားတိုက္ေဆးေၾကာျငာထဲက မင္းသားေလးေတြရဲ့ သြားေလးေတြကိုမ်ား အားက်လိုက္ေလျခင္း ဇတ္ကားတစ္ကားၾကည့္လို႔ ဇတ္ေကာင္ေတြ ေခ်ာမေခ်ာထက္ သြား လွ မလွအရင္ၾကည့္မိတာက ရူးသြပ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးထင္ပါ့ ။သြားမလွတာက ရာဇ၀င္နဲ႔ မာတာမိခင္က အခ်စ္ဆံုးသား အေထြးဆံုးသားဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ နို႕မျဖတ္ပါဘူး ကိုယ္ကလည္း အဲ့အခ်ိန္တုန္းက ငမ္းငမ္းတတ္ျပီး ဆို႔မိခဲ့တယ္ထင္ပါ့ အငယ္ေလးထဲက သြားက ပိုးစားလိုက္ သြားကိုက္လိုက္ သြားနာလိုက္နဲ႔ အစာမာမာေတြဆို သတိထားျပီး စားရတ့ဲ အျဖစ္ ။

သြားေတြက ပိုးစား က်ဲ ျပီး မလွရတဲ့အထဲ ကစားမက္တဲ့ က်ေနာ္ အငယ္တုန္းက ရြာမွာ တင္ပူတမ္း ကစားၾကပါတယ္ သိၾကမယ္ထင္တယ္ တင္ပူ ဆိုတာ ခြက္ေတြ နို႕ဆီဗူးေတြကို ဆီျပီး တစ္ဖြဲ႕က ဗူးေတြဆီ တစ္ျခားတစ္ဖြဲ႕က ေဘာလံုနဲ႔ ခြက္ေတြစီလို႔မျပီးေသခင္း လူေတြအားလံုးကိုထိေအာင္ ပစ္ေပါက္ရတာပါ ။ ေတာ္ေတာ္ကိုေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ကစားနည္းတစ္ခုပါ အဲ့တုန္းက ကစားရင္း ခြက္ေတြမေလာက္ေတာ့ ေလးႏွစ္ပိုင္းတစ္ခုကို ေအာက္ကေထာင္ ျပီးမွ အေပၚကခြက္ေလးလံုးနဲ႔ ျဖစ္ေအင္ကစားတာပါ အငယ္ေလးတုန္းက အဲ့ေလာက္ထိ ကစားမက္တာ ။ ကိုယ္က စီရမယ့္ အလွည့္ ေပါက္ရမယ့္သူက ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းေရာက္ေနေတာ့ ကိုယ္လည္း စိတ္ခ် လက္ခ်နဲ႔ စီျပီး တင္ပူလို႔ေအာ္လိုက္တာပဲ အေ၀းက ေဘာလံုးက က်ေနာ့္ေရွ႕က ေလးႏွစ္ပိုင္းကိုထိ ေလးနွစ္ပိုင္းက က်ေနာ့္ရဲ့ မလွမလွမပ သြားကေလးကို ဒက္ခနဲဆို တရုတ္ကားထဲကလို စလိုမိုးရွင္းနဲ႔ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ပါ ေဘာလံုးအရွိန္က ျပင္းေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ သြားေလးထက္ပိုင္းက်ိဳးသြားတာေပါ့ း( ။ အဲ့သူငယ္ခ်င္းကို စိတ္ဆိုးလို႔ ခုခ်ိန္ထိ ရြာမွာ ျပန္ေတြ႕ရင္စကားမေျပာေတာ့ဘူး ။


ညာဘက္အံသြားတစ္ေခ်ာင္းပိုးကိုက္ေနတာၾကာျပီး အစာမာမာေတြဆို အဲ့ဘက္အျခမ္းက ၀ါးမရ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တေန႕က ပီကယ္၀ါးရငး္ အဲ့ဘက္က ၀ါးလိုက္မိတာ မ်က္ရည္ေတြပါက်ေအာင္ နာလိုက္တာဗ်ာ အဲ့တာနဲ႕ပဲ ႏွေျမာလည္းမတတ္နိုင္ မခံစားနိုင္ေတာ့တာနဲ႔ ေဆးခန္းကို ေျပးရေတာ့တာေပါ့ သြားမွာ စိန္ေလးေတြကပ္တဲ့သူ သြားအလွျပင္တဲ့သူေတြ မ်ားေနတ့ဲအခ်ိန္ က်ေနာ္ကေတာ့ သြားႏႈတ္ရေတာ့မယ္ ဆိုးပါ့ ကံ ။ ဆရာ၀န္က အသက္က ငယ္ေနေသးတယ္ ႏႈတ္ဖို႔ကႏွေျမာစရာေကာင္းတယ္ သြားကို ဖာတာ ျပင္တာ အကိုက္သက္သာေအာင္ေတာ့ လုပ္လို႔ရတယ္ ဒါေပမယ့္ ၅-၆ ခါေလာက္လာရမယ္ ျပီးေတာ့ ကုန္မယ့္ေငြက ဘတ္ ၁ေသာင္းေက်ာ္တယ္ တဲ့ အမေလးေလး ေတာ္ပါပီဂ်ာ မရွိရတဲ့အထဲ အေၾကြးတင္မယ့္ အျဖစ္ေတာ့ ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွးပဲ ။ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ႏႈတ္လိုက္တယ္ ကေလာ္လိုက္ ကလက္လိုက္တာမ်ား ထံုေဆးအရွိန္ေၾကာင့္မနာေပမယ့္ သြားဖံုေတြပါ ၾကိမ္းတယ္ ေပးလိုက္တဲ့ေဆးကို ေမ့ျပီး ဘယ္မွာထားလိုက္မွန္းမသိေတာ့ ညက တစ္ညလံုးသြားေတြကိုက္ျပီးအိပ္မရ စားခ်င္တာစားမရ သြားနာလို႔ စားမရမွပဲ မုန္႔လို္က္ေကြ်းမယ့္သူက မ်ားသလားမေမးနဲ႔ တစ္ပါတ္တစ္ခါေလာက္မွ ဟင္းေကာင္းစားရတဲ့ မိဖိုးေခ်ာင္ကလည္း ခုရက္ပိုင္း ၾကက္ ၊ ၀က္ေတြၾကီးပဲ ဆိုလိုက္တဲ့ ကံပါလားေနာ္ အေမေရ အေမ့သား နုိ႕ငမ္းခဲ့ေတာ့ ခု ဒြတ္ခ ေရာက္ျပီၤဗ် ။ ေအာ္ ...ေမ့လို႕ က်ေနာ္က သြားလွတဲ့ ေကာင္မေလးေတြဆို အရမ္းသေဘာက်တာ ေၾကာင္ညာ အယ္ေလ ေၾကာ္ျငာ ၀င္တာ :) ။

MaeSot Overviews (3)

ျပီးခဲ့တဲ့ လက ေဘာ့စ္ေမြးေန႕ပါတီကို ရံုးကလူေတြ အိမ္ကလူတခ်ိဳ႕နဲ႔ သြားျဖစ္တယ္ မဲေဆာက္ျမိဳ႕လယ္ေလာက္က နိုင္ငံျခားသားေတြအလာမ်ားတဲ့ ဆိုင္တဆိုင္ အစားေသာက္စံုစံုလင္လင္နဲ႔ ဆိုင္အျပင္အဆင္ခပ္မိုက္မိုက္ပါပဲ အဲ့ဆိုင္မွာ က်ေနာ့္အရြယ္ ေကာင္ေလး၂ေယာက္ ပထမေတာ့ ထိုင္းလို႕ထင္ေနတာ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း လက္မလည္ေအာင္ စားပြဲထိုးေနရင္းနဲ႔ လွမ္းေျပာေနတဲ့ စကားကိုၾကားမိရင္း ျမန္မာမွန္းသိလုိက္တာ ျပန္ကာနီးေတာ့ စကားခဏေျပာျဖစ္တယ္ ။ က်ေနာ့္ထက္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ငယ္ပံုရတဲ့ ေကာင္ေလးက မိုးကုတ္သား အသားက မျဖဴမညိဳ အျမဲတမ္းခပ္ျပံဳးျပံဴးနဲ႕ စတိုင္လ္က်က်ေလးေနတတ္ေတာ့ ထိုင္းမေတြကေတာင္ ျပံဳးစိစိနဲ႔ စၾကတဲ့ လူသန္႕ေလးတစ္ေယာက္ပါ ။အရင္ကေက်ာက္အေရာင္း၀ယ္လုပ္ရင္း ကေနအဆင္မေျပေတာ့ ဒီဆိုင္ကိုေရာက္လာျဖစ္တာ ။တခါခါေတာ့ အေျခေနေတြက ထင္မွတ္မထားေလာက္ေအာင္ကိုူ ဒီလိုေနရာေတြမွာ ၾကံဳရတတ္ပါတယ္ မနက္ ၈ နာရီကေန အလုပ္စဆင္း ည ၁၁ နာရီထိ လုပ္ရတာေတာင္ ရတဲ့လခက တလကို ဘတ္ ၁၅၀၀ တဲ့ ေအာ္ ငါ့ထက္ဆိုးတဲ့သူေတြလည္း ရွိေသးပါလားလို႕ ေတြးလိုက္မိတယ္ ။ “ က်ေနာ္ လစာမရတာ ၃ လ ရွိျပီ အစ္ကို အလုပ္ေျပာင္းဖို႔ စဥ္းစားေနတာ တိုင္ပင္စရာသူငယ္ခ်င္းလည္းမရွိဘူး က်ေနာ္ဖုန္းဆက္လို႕ရမလား ” တဲ့ ျမန္မာ့စိတ္ရင္း ကူညီျခင္းတဲ့ ေအး ဆက္လိုက္ေလ ေပါ့ ။

ပထမ သူ၀င္မယ့္ အလုပ္က အေရာင္စံုေတြမ်ားတဲ့ အဖြ႕ဲစည္းတခုပါ လစာကမ်ားသလို အေျခေနေတြကလည္း အရာရာေျပာင္းလဲသြားနိုင္တယ္ ။ “ က်ေနာ္လုပ္လည္း လုပ္ခ်င္တယ္ စိတ္ကလည္းထင့္ေနတယ္ နိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႕ လုပ္ရမွာ က်ေနာ့္အတြက္ ပညာရမွန္း ျပီးေတာ့ အခု အေျခေနထက္ အမ်ားၾကီး ေကာင္းမွန္းသိတယ္ အစ္ကို ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္ကိုေတာ့ မျပန္ပဲမေနနိုင္ဘူး ဒီမွာအလုပ္၀င္တယ္ဆိုရင္ ျပန္ဖို႔က မလြယ္တဲ့ အေျခေနဆိုေတာ့ ” ဟုတ္ပါတယ္ သူေျပာသလိုပဲ က်ေနာ္လည္းေတြးလိုက္မိတယ္ ငါလည္း အားမေပးဘူးဆိုတဲ့ စကားက လြဲျပီး က်ေနာ္လည္း ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိ ကူလည္း ကူညီခ်င္တယ္ ေတာင္မင္း ကို ေျမာက္မင္းမကယ္နိုင္ဆိုသလိုေပါ့ ။

ေနာက္ထပ္ အလုပ္တစ္ခုေတာ့ နာမည္ကေတာ့လန္းပါ့ Bodygurad ဘာရဲ့ Bodygurad လည္းဆိုေတာ့ ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ဘာေတြေပါသလဲ သိပါသလားခင္ဗ်ား :) အေျခာက္ၾကီးတေယာက္ရဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ေပါ့ ကဗ်ာမဆန္လိုက္ေလျခင္းေနာ့္ ။ ကာစီနိုသြားရင္ လိုက္သြားေပး ျပီးရင္ အၾကိဳအပို႕လုပ္ေပးရမယ္ တလကို စရိတ္ျငိမ္း ( စရိတ္ျငိမ္းတဲ့ေနာ္ ) ဘတ္ ၄၀၀၀ ။ ေအး မိုက္သားဟ မင္းအဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ၾကည့္ေလ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုအေျခေနထက္ သာတာပဲလို႕ အားေပးလိုက္မိတယ္ သူဆိုင္က ထြက္တဲ့ေန႕ကကားနဲ႔လာၾကိဳတယ္ ျပီးေတာ့ ေနာက္တေန႕ ဆံပင္ရွည္ရွည္အလယ္ခြဲထားရတာ ၾကိဳက္တယ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး သူ႕ေဘာ့စ္က သူ႕ကို အလွျပင္ဆိုင္ကုိပုိ႔ ဆံပင္ေတြညွပ္ ေဆးေတြဆိုး ျပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေတြေပါင္းတင္း အ၀တ္စားသစ္ေတြ၀ယ္ေပး သူလည္း ခပ္လန္႔လန္႔နဲ႔ အဆင္ေျပရဲ့လားစိတ္ပူျပီး ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ “ ဘယ္လိုလဲ ညီ အုိေကရဲ့လား ” ဆိုေတာ့ “ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ တမ်ိဳးၾကီး အစ္ကို ” တဲ့ စိတ္မပူပါနဲ႔ အဆင္ေျပသြားမွာပါလို႔ ထပ္ျပီး အားေပးလိုက္ျပန္ေပမယ့္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲလည္း တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ ။

ေနာက္ေန႕မနက္အေစာၾကီၤးဖုန္းဆက္လာတယ္ မနက္ ၆ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ “ ေအး ေျပာညီ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ” ဒီေကာင့္ေလသံက စိတ္ဓာတ္က်ေနသလိုလို ၀မ္းနည္းေနသလိုလိုနဲ႔ “ ညက အဲ့ဟာၾကီး က်ေနာ့္ကို ၀င္လံုးတယ္ အစ္ကို ” တဲ့ တခ်က္ေၾကာင္သြားတယ္ အိပ္မႈန္စုန္ဖြားနဲ႔မို႕ နားၾကားမ်ားလြယ္သလားေပါ့ “ဘယ္လိုၾကီး ၀င္လံုးတယ္ဟုတ္လား မင္းကလည္း အလုပ္၀င္တာေတာင္မၾကာေသး ဘာအမွားေတြသြားလုပ္လုိ႕ ဟိုက၀င္လံုးရတာလည္း မင္းေကာ ဘယ္ေနရာ ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိုင္းနဲ႔ ရန္ျဖစ္တယ္ဆိုတည္းက ကိုူယ္က ရွံဳးေနျပီေလ ” ကိုယ္လည္းထင္တာေတြ စြတ္ေျပာလိုက္တာ “ အဲ့လိုလံုးတာမဟုတ္ဘူး ဟုိလုိလံုးတာ” တဲ့ ေအာက္မေလး ဒြတ္ေခါ း( ျပီးေတာ့ သူဆက္ေျပာတဲ့ စကားက စိတ္ပူေပမယ့္ ျပံဳးစိစိျဖစ္သြားတယ္ “ ဘယ္ရမလဲ က်ေနာ္လည္း ေသာက္ကန္ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ အျပင္တြန္းထုတ္ျပၤီး တံခါးခ်က္ထိုးျပီး အိပ္လုိက္တာပဲ ”ဟုတ္ပါ့ ဟုတ္ပါ့ တို႔မ်ား မိန္းခေလးဘ၀ ဒီလိုပဲေနာ့္ :P ။

ေနာက္တေန႕ သူအလုပ္ထြက္ေတာ့ အခ်စ္ဆံုးၾကီးက ေျပာတယ္တဲ့ သူပတ္၀န္းက်င္မွာ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရမွာလဲဆိုပဲ ဘာလို႕တုန္းဆိုေတာ့ သူက ယူထားတာလို႕လိုက္ေျပာထားတာတဲ့ က်ေနာ္လည္း အားနာလွ်က္နဲ႔ပဲရယ္လိုက္ရတာ အူေတြပါနာတယ္ “ စိတ္ညစ္ေနပါတယ္ဆိုဗ်ာ အစ္ကိုက ရယ္ေနတယ္” ဟုတ္သားပဲ ဟိဟိ မရယ္ေတာ့ဘူး ။ အသိ္တေယာက္ဆၤိမွာ ခဏေနေနျပီး အလုပ္ထပ္ရွာေနတယ္ သံုးစရာရွိရဲ့လားဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္ဖြင့္ျပေတာ့ ဘတ္ ၂၀ “ ငါ့မွာေတာ့ အမ်ားၾကီး မရွိဘူးဟ ဒါမယ့္ မင္း ၃၀၀ ေလာက္ေတာ့ ယူသြား ေနာက္ထပ္လိုရင္ လကုန္ရက္ ငါလခရခါနီးေလာက္ ဖုန္းဆက္လိုက္ အလုပ္ရမွာပါ စိတ္မပူနဲ႕ အားတင္းထား ” ဒီလို အားေပးလိုက္ရေပမယ့္ စိတ္ေတာ့မေကာင္း ဒီလိုပါပဲ ဒီလိုေနရမွာ ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးေတြ ဒီထက့္အေျခေနဆိုးတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ ဒီလိုူပဲ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာလည္း မီးေတာက္ၾကီးထဲက ပိုးဖလံေလးေတြလိုေပါ့ အေတာင္ေလးေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႔ ဘ၀ဆိုတဲ့ ေလနီၾကမ္းၾကီးကို ရင္ဆိုင္လွ်က္ပါပဲ ။

တခ်ိန္တုန္းကဒုကၡ အခုေတာ့ဟာသ

တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ဒုကၡေရာက္ခဲ့တာေပါ့ အရႈိးရာပါ ထင္တယ္ ။ တစ္ခါမွ မရိုက္ဖူးတဲ့ အဘက ေတာ္ေတာ္ရွက္သြားလို႔ပါ က်ေနာ္ကလည္း က်ေနာ္ပဲ မဟုတ္ပါဘူး အစ္မေၾကာင့္ ရြာမွာက မိုးခ်ဳပ္ရင္ အဘက အစ္မေတြကို အျပင္ေပးမထြက္ပါ ဗီဒီယိုသြားၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း တစ္ေယာက္ေယာက္ အေဖာ္ပါမွ လႊတ္တယ္ ။ အစ္မငယ္က သူ႕ဘဲဘဲနဲ႕ခ်ိန္ထားတာေလ အဲ့တာ :P “ခေလး အစ္မ နဲ႔လိုက္ေပး နင့္ကို က်ိဳက္ထီးရိုး ေခၚသြားမယ္ေလ ” လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ဒို႕ၾကည္ျဖဴ သိပ္မျငင္းရွာဘူးရယ္ “ တကယ္ေနာ္ ” ဆိုျပီး ခ်က္ခ်င္းကိုထလိုက္သြားတယ္ ။ အဘကလည္း က်ေနာ္ပါေတာ့ ခဏပဲဆိုျပီး လႊတ္ပါတယ္ အစ္မက သူ႕သူငယ္ခ်င္းအိမ္ သြားမယ္ဆိုလို႔ ။ သူ႕ကိုမွာထားသား “အစ္မ ငါေၾကာက္တယ္ေနာ္ ျမန္၂ေျပာျပီး ျပန္လာခဲ့ အဘ သိရင္သတ္မွာ ” သူလည္း ခဏေလးပါပဲ က်ေနာ္က သရက္ပင္ ေအာက္မွာ ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေစာင့္ ျခင္ကကိုက္ စိတ္ကုန္ပါ့ ( ဒီေလာက္တန္ဖိုးရွိတဲ့ ေမာင္ ဘယ္မွာသြားရွာမတုန္း ) ။ ေတာရြာေပမယ့္ သတင္းက ျမန္တယ္ အိမ္က ဘယ္လိုသိသြားလဲမသိ “ဟုိ ေမာင္ႏွမ ဘယ္မွာလဲ ” ဆိုတဲ့ အဘရဲ့ ေဒါသသံက အိပ္ငိုက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို လန္႕နိုးေအာင္ပဲ ။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ မွင္ေသေသနဲ႔ တုတ္ၾကီးကိုင္ျပီး ေလွခါး၀မွ ေစာင့္ေနတဲ့ အဘက “ဘယ္က ျပန္လာတာလဲ ” ၊ “ ဟား...အဘကလည္းေျပာထားသားကို ဦးဘယ္သူတို႕အိမ္ကိုသြားတာေလ ” မင္းတို႕ကို ငါေမြးထားတာကြ ဆိုျပီး ေဆာ္ပေလာ္တီးလိုက္တာ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္လည္း အရႈိးရာေတြနဲ႕ေပါ့ ဘယ္သူမွလည္း မဆြဲရဲပါ အဘရဲ့ အခ်စ္ေတာ္ စိန္ျပံဳးလည္း မ်က္လံုးေလး ေပကလည္ ေပကလည္ နဲ႕ စႏြန္းပဲ လိမ္းေပးတယ္ ပါးစပ္ကေတာ့ ခေလးေတြကို ဒီေလာက္ရိုက္ရမလားလို႔ ပတြတ္ ပတြတ္နဲ႔ေပါ့ ေတာ္ျပီးေနာက္မ်ား ဘယ္သူ႕အတြဲမွ မလိုက္ေပးေတာ့ဘူး က်္ိဳက္ထီးရိုးလည္းမသြားရပါဘူး။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ အစ္မလည္း ေယာက္်ားေနာက္လိုက္သြားပါေလေကာ ဟုတ္သား သူလည္း ခ်ိန္းေတြ႕တိုင္းသာ ရိုက္ခံထိရင္ အသက္ပါေပ်ာက္မယ္ ေတာ္တယ္ အစ္မ :) ။ အဲ့တုန္းကသာ ငိုခဲ့ရတာ ခုေတာ့ “ အစ္မ ငါ့ကို က်ိဳက္ထီးရိုး လိုက္ပို႔မယ္ဆို ” အဲ့လို ခနဲ႔လိုက္ရင္ အစ္မ က“ အဘ ...ဒီမွာက်ိဳက္ထၤီးရိုးလိုက္ပို႕ခိုင္းေနတယ္ ” လို႕ေျပာရင္ေတာ့ ဒီႏွစ္ေကာင္ေတာ့ေသေတာ့မယ္ ဆိုျပီး ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီးနဲ႔ ဟဟား သိပ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္း ။

*************************************************

ေနာက္တစ္ခု


ေက်ာင္းတုန္းကပါ သူငယ္ခ်င္းက သူတို႔ မြန္အမ်ိဳးသားေန႕ေတြ႕စံုပြဲရွိေတာ့ လိုက္သြားပါတယ္ ဗမာေတြေတာ့ပါမယ္ထင္တာေလ တစ္ေယာက္မွကို မပါ ပါ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း အရူးၾကီးလို သူမ်ားေတြ ဘာေျပာေျပာ နားမလည္ပါ ဒီ့ထက္ဆိုးတာက ေရာက္လာတဲ့သူေတြက မိတ္ဆက္ရတဲ့ အစီစဥ္ေပါ့ အေကြ်းေမြး အစီစဥ္ျပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ မိတ္ဆက္ က်ေနာ္ကေတာ့ ေျပးမယ္ တကဲကဲ သူငယ္ခ်င္းက မြန္လိုမရလည္း ဗမာလိုပဲေျပာေလ ရပါတယ္ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္နဲ႕ အားလံုးက မြန္လိုေျပာတာတစ္လံုးမွ နားမလည္ပါ ။ ကိုယ့္အလွည့္မေရာက္ခင္တည္းက ေခြ်းေစးေတြျပန္ေနျပီး ဒုကၡပါပဲ ဘယ္ေတာ့မွ လူေတာတိုးတဲ့ ေကာင္မဟုတ္ပါဘူး ။ စပါျပီး က်ေနာ့္နာမည္ ဆိုတည္းက စကားက ထစ္ေနတယ္ ေနရပ္ အသက္ေတာင္ေျပာရေသးတယ္ ေက်ာင္းႏွစ္ကိုေျပာေတာ့ “ က်ေနာ္ကေတာ့ First Year ပါ အယ္....မဟုတ္ဘူး B.tech Second Year ပါ မွားလို႕မွားလို႕ ” တစ္ခုမွ မမွန္ပါ လူေတြကလည္း ထူး၂ဆန္း၂ၾကည့္ေနျပီး သူငယ္ခ်င္းကို “ ဟေကာင္...ငါ ဘာ Year လဲ ” ျပန္ေမးရတယ္ အဲ့တာနဲ႔ပဲ သူလည္း ကိုယ့္ကို သနားလို႔ မြန္လိုကိုယ္စားမိတ္ဆက္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္ ပြဲကိုက်ေကာေပါ့ ။

အေဆာင္ေရာက္ေတာ့ “မင္းက ခုမွ Second Year ဘယ္လုိျဖစ္လို႕ B.tech ကိုခုန္တက္သြားတာလဲ” စိတ္တုိေနပါတယ္ လာမစနဲ႔ အဲ့တုန္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုရွက္ျပီး ဒုကၡေရာက္ခဲ့တာ ေတြ႕စံုပြဲက မြန္မေလးေတြက ေက်ာင္းမွာေတြ႕ရင္ ျပံဳးစိစိ ကိုယ္၀င္တဲ့ အတန္းက တစ္ျခား မွားျပီးေျပာမိတဲ့ အတန္းက တစ္ျခားဆုိေတာ့ ဒါေၾကာင့္ေနာက္ဆို အဲ့လိုပြဲမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ လိုက္မသြားပါ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း စၾကေသးတယ္ “ ေ၀း B.tech အစ္ကိုၾကီး စာေတြရျပီလား ” က်မ္းေၾကသြားလို႕ျဖစ္မယ္ က်ေနာ္ B.tech ကိုဆက္တက္ခြင့္မရခဲ့ပါ း) ။

ၾကီးေတာ္

ၾကီးေတာ္ အသက္က ခုဆို ၇၀ နားနီးျပီး မုဆိုးမ ၅ခုလပ္ သားသမီးကတေယာက္မွမရွိ ဒါေပမယ့္ လူခ်စ္လူခင္ကေတာ့ေပါပါ့ အပ်ိဳျဖန္းမေလးတစ္ေယာက္လို သြက္လက္ဖ်က္လတ္ေနတာပဲ ထင္းေခြသြားမလား လူငယ္ေတြနဲ႔အျပိဳင္ ရြာထဲက ခေလးေတြ ရည္းစားစာေရးရင္သူက အခ်စ္စာေရးဆရာမၾကီး လူငယ္ေတြၾကားလည္းသူပါသလို လူၾကီးေတြရန္ျဖစ္ ခြဲဟယ္ ဆြဲဟယ္ဆိုရင္လည္း သူကေရွ႕ဆံုးကပါပဲ ။ သူ႕ကိုက်ေနာ္ မွတ္မိတာ ၃ ႏွစ္သားေက်ာ္ေက်ာ္မွတ္မိစအရြယ္ေလးပါ ၾကီးေတာ္အိမ္မွာ ဆိတ္ကေလးေတြ အမ်ားၾကီးေမြးထားတယ္ က်ေနာ္ကပိန္ေတာ့ ဆိတ္နိဳ႕လာေသာက္ဖို႔ အျမဲလာလာေခၚတတ္တယ္ က်ေနာ္တို႔ ၾကီးေတာ္အိမ္သြားရင္ အေမက ျခံထြက္ ငွက္ေပ်ာ္သီး သေဘၤာသီးေတြ ေပးေပးလိုက္တယ္ ။ ၾကီးေတာ္ရဲ့ ေယာက္်ား ေပၚတာ ထဲ ဆံုးသြားေတာ့ အျမဲတမ္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ၾကီးေတာ္ ရွဳိက္ၾကီးတငင္ငိုေနတာကိုၾကည့္ျပီး ကုိယ္ပါမ်က္ရည္က်မိတယ္ ။ ခေလးအေတြးနဲ႕ “အေမ ၾကီးေတာ္ကို ေမြးစားလိုက္ပါလား” လို႔ ေျပာဖူးေသးတာကို မွတ္မိေသး။

သားသမီးတစ္ေယာက္မွမရွိ ေဆြမ်ိဳးတစ္ေယာက္မွမရွိေပမယ့္ ရြာထဲက လူအားလံုးကေတာ့ ၾကီးေတာ္ရဲ့ သားသမီးေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြၾကီးပါပဲ တခ်ိဳ႕ဆို သူကိုယ္တိုင္ေမြးထားေပးတဲ့သူေတာင္ရွိ္ေသးတယ္ ။ ရြာမွာ သၾကၤန္ရက္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲဆိုရင္ အပ်ိဳမေလးတစ္ေယာက္လို စကပ္ေတြ ေဘာင္ဘီေတြ၀တ္ျပီၤး က တတ္ပါတယ္ ။ ဗြီဒီယိုဆို အေသၾကိဳက္ ဘယ္မင္းသား ဘယ္မင္းသမီးက ဘယ္လိုူ သရဳပ္ေဆာင္သြားတယ္ဆိုတာ အလြတ္ရေနတတ္ျပီး အိုက္တင္ အသံေန အသံထားနဲ႔လုပ္လုပ္ျပတတ္လြန္းလို႕ ကိုယ္မၾကည့္ဖူးတဲ့ဇတ္ကားက သူေျပာျပတာနဲ႔တင္ ၾကည့္ျပီးသြားသလိုူ ခံစားရပါတယ္ ။ ခု ၾကီးေတာ္ မုန္႕လက္ေကာက္ေရာင္းေနတယ္ ျမတ္လား မျမတ္လားေတာ့မသိ ငိုေနတဲ့ ခေလးေတြ႕ရင္ “ ဟဲ့...ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ ေရာ့ေရာ့ ဟိုမသာေကာင္ေတြ ခေလးကိုပစ္ထားျပီၤး ဘယ္သြားေသေနၾကလဲဟဲ့ ” အဲ့တာကေတာ့ ရြာထဲက ၾကီးေတာ္ရဲ့ နံနက္ခင္းေတးပေဒသာပါ ။

ရြာကိုေရာက္ရင္ ေန႔ခင္းပိုင္းစာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ ၾကီးေတာ္အိမ္မွာ သြားသြားအိပ္တယ္ စိတ္ပူတတ္တဲ့ အစ္မက “ ခေလး နင္သြား မအိပ္နဲ႕ ေတာ္ၾကာ ကိုယ့္ကိုယ္ပါ ေအာင္သြယ္ေပးေနအံုးမယ္ ” တဲ့ ဟုတ္ပါ့ ရြာထဲမွာေတာ့ ၾကီးေတာ္က ျမွ်ားနတ္ေမာင္ပဲ အရက္ေသာက္တတ္တဲ့ ဖိုးေသးကို ေျမွာက္ေျပာေပးလိုက္တာမ်ား ပါတ္ိတ္ထမိန္ေလးရဲ့ ေက်းဇူးက ေနာက္တစ္ေန႔ ကြမ္းခူးသြားရင္ ၾကီးေတာ္ရဲ့ အာေဘာ္ေၾကာင့္ ရြာကေကာင္မေလးတေယာက္ ဖိုးေသးရဲ့ အခ်စ္ေရယာဥ္မွာ ေျမာပါသြားပါေလေကာ း) ။တစ္ေယာက္တည္းပဲ ဒါေပမယ့္ အထီးမက်န္ဘူး မနက္ဖန္အတြက္ ဒီေန႕မွာ သူ႔ရဲ့လုပ္အားေတြရွိတယ္ ဘာကိုမွေတြးမပူဘူး အတိတ္မွာလည္း သူမက်န္ခဲ့ အနာဂတ္အတြက္ ေတးြပူမေနပါဘူး ။

ဘ၀ရဲ့ ဆည္းဆာေန၀င္ခ်ိန္ကို ေရာက္လုျပီလို႔ဆိုနိုင္တဲ့ မနက္ဖန္အတြက္ အာမခံခ်က္ဘာမွမရွိတဲ့ ၾကီးေတာ္က ဘ၀ကိုအရွံဳးမေပးပဲ ၾကံၾကံခံရင္ဆိုင္ေနေပမယ့္ မနက္ဖန္အတြက္ အိပ္မက္ေပါင္းမ်ားစြာကို မက္ခြင့္ရွိေနပါလွ်က္နဲ႔ ခြန္အားေတြရွိေနပါလွ်က္နဲ႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနမိတ့ဲ က်ေနာ့္ကို ၾကီးေတာ္ရဲ့ အင္အားစကားတစ္ခြန္းက “ ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ငါ့တူ ျဖစ္လာတာကိုရင္ဆိုင္ရဲဖို႔လိုတယ္ ေနာင္တကို ေၾကာက္ရြံေနဖို႔ထက္ ေနာင္တ ရစရာေတြကို မလုပ္မိဖို႕ၾကိဳးစားပါ ” တဲ့ ေက်းဇူးပါ ၾကီးေတာ္ အဲ့ဒီအားေပးစကားတစ္ခြန္က ငယ္ငယ္တုန္းက အားနည္းလို႕ ေသာက္ဖို႕အျမဲလာလာေခၚတတ္တဲ့ ဆိတ္နို႕စိမ္းတစ္ခြက္လိုပါပဲ က်ေနာ့္အတြက္ အားေတြျဖစ္သြားတယ္ ။