Saturday, July 28, 2012

ေျပးလမ္း



သူငယ္ခ်င္းေရ ငါတို႕အရင္လိုမဟုတ္ပဲ ဒီတစ္ခါ စကားလံုးၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ပစ္ေပါက္ၾကစို႕ ။ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး မရိတ္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ဆံပင္ပံုမွန္မညွပ္ျဖစ္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္းေတြေတာ့ ပါခ်င္မွပါေတာ့မယ္ ။ တို႕ေတြ ဘ၀နဲ႕ရင္း အရွံဳးေတြထဲက သင္ခန္းစာေတြအေၾကာင္း အမ်ားဆံုးေျပာျဖစ္မယ္ထင္ပါ့ ။ ဘုရားသခင္ရဲ့ ေက်းဇူးေတာ္အေၾကာင္း ေ၀မွ်မလွယ္ၾကရင္း မင္းနဲ႕ ငါ မေတြ႕ျဖစ္တဲ့အေတာအတြင္း တစ္ေယာက္ ခံစားခ်က္ တစ္ေယာက္ ေဖာက္သည္ခ်ၾကအံုးစို႕ ။

သူငယ္ခ်င္းေရ မင္း သိရဲ့လား တစ္ခါတရံေတာ့ ငါတို႕ရဲ့ ေန႕စဥ္ရပ္တည္ရွင္သန္ဖို႕အတြက္ ငါတို႕ မာနေတြနဲ႔ အလဲအလွယ္ လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ရမွာပဲ ဒါကို ေအာက္က်ိဳ႕တယ္လို႕ ပတ္၀န္းက်င္က ဆိုၾကေလမလား ငါကေတာ့ ခဏခဏကို လဲလွယ္တတ္လာလို႕ အေရာင္း၀ယ္နည္းစနစ္ေတြေတာင္ နည္းနည္းတတ္လာျပီ ျပီးေတာ့ ၀င္ေငြလည္ပတ္စီးဆင္းမႈဆိုတဲ့ ဆယ္တန္းတုန္းက သင္ခဲ့ရတဲ့ အီကိုဘာသာရပ္ကို ခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္လာတာေတာ့ သိပ္ေနာက္က်သြားတာေပါ့ကြာ ဒီကေခ်းထားတဲ့အေၾကြး ဟိုက အတိုးနည္းနည္းနဲ႔ျပန္ယူ ျပီးေတာ့ ဟိုဆပ္ ဒီေခ်း အဲ့တာလည္း ၀င္ေငြလည္ပတ္စီးဆင္းတာေပါ့ကြ ေျပာင္ေျပာတယ္ထင္သလား မဟုတ္ဘူးဆို အဟုတ္တကယ္ၾကီး ခုဆုိ ငါ အဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ ကြ်မ္းလာျပီး ။

အရင္လိုလည္း ဆိုင္မွာ ေခါင္းမေလွ်ာ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ခုဆို ဇိမ္ခံတယ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္ သိပ္မသိေတာ့ဘူးရယ္ ေျခစြပ္ေတြလည္း ေပါက္ျပဲေနပါေပါ့ သြားေတာ့ မွန္မွန္တိုက္ျဖစ္ပါရဲ့ အာရံုနဲ႕ လူနဲ႕မကပ္ေတာ့ ထမင္း၀ါးဖို႕ကို ေမ့ေမ့ေနတာ ျမိဳခ်မိေတာ့နင္တာေပါ့ ေတာ္ပါေသးရဲ့ အေမ ေဘးနားရွိေနေပလို႔ ေရေအးေလးတစ္ခြက္နဲ႔ အေမကေတာ့ ေျပာသား သားရယ္ ေျဖးေျဖးစားစမ္းပါတဲ့ ။ငါ အရင္ေလာက္ မနုညံ့ေတာ့ဘူးဆိုရင္ မင္းယံုမလား ျပီးေတာ့ စိတ္ရိုင္းေတြကိုလည္း ျမိဳခ်ပစ္တဲ့အခါက် ထမင္းမ၀ါးပဲ ျမိဳခ်မိသလို မနင္ေတာ့ဘူးရယ္ ။ မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ ေျပာသား သားရည္ထူတတ္လာျပီတဲ့ ။

မရပ္လိုက္နဲ႕ သူငယ္ခ်င္း မရပ္လိုက္ေလန႕ဲ ဘ၀ဆိုတာ ေျပးလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပါ့ ခုခ်ိန္ဟာ ငါတို႕ေတြ ေျပးလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ အရွိန္နဲ႔ေျပေနတုန္း လမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ဆူးျခံဳေတြ ေပါတဲ့အခါ ေပါမယ္ ၊ ေလေျပတိုက္တဲ့အခါတိုက္မယ္ ၊ ပါးစပ္္ေသနပ္ေတြ မင္းကိုယ္ေပၚကို ထြင္းေဖာက္သြားတဲ့အခါ ေဖာက္မယ္ ၊ ေခြးေတြေဟာင္ခ်င္ေဟာင္မယ္ အဲ့တာေတြ ခံနိုင္ရည္ရွိေအာင္ေတာ့ တို႕ေတြ ေျပးလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ေျပးရင္ သင္ယူသြားရမွာေပါ့ အဲ့ဒီအခါ မင္းခံစားခ်က္ေတြ အိမ္မွာ ခ်ိတ္သိမ္းခဲ့ဖို႕ မေမ့ေလနဲ႔ ။ မရပ္လိုက္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မရပ္လိုက္ေလနဲ႔ အရွိန္မထိန္းပဲ မင္းရပ္လိုက္ရင္ မင္းလဲ က်သြားလိမ့္မယ္ လူတိုင္းကိုယ္စီ ေျပးလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေျပးေနရတာမို႕ မင္းလဲေနရင္ သူတို႕ေတြထူခ်င္မွ ထူၾကလိမ့္မယ္ အဲ့အတြက္ သူတို႕ကို နားလည္ေပးနိုင္ေအာင္လည္း မင္းၾကိဳးစား ။ ေအး.. မင္းလဲက်တဲ့အခ်ိန္ ထူမတ္ေပးတဲ့ လက္ကေလးမ်ားရွိခဲ့ရင္ အဲ့တာေတြဟာ အစစ္မွန္ေတြဆိုတာ တြက္စရာမလိုပဲ မင္းဦးေႏွာက္ထဲ ရိုက္သြင္းထားလိုက္ ေသခ်ာတယ္ အၾကြင္းမရွိတ့ဲ စစ္မွန္မႈပဲ ။

မေမာဘူးလားလို႕ ေမးရက္ေလသလား သူငယ္ခ်င္းရာ ေမာတာေပါ့ကြာ ဒါေပမယ့္ အဲ့အေမာေတြက သက္ျပင္းေတြအျဖစ္ ရွဴသြင္းလိုက္ေတာ့တာပဲ ရင္ဘတ္ေတာ့ နာတာေပါ့ ။ အခ်စ္လား အဲ့တာၾကီးက ဘိတ္ဆံုးမွ ခဏထားအံုးမွထင္တယ္ သူက ပူတယ္ေလဟ အဲ့တာ့ သူ႕ကို ဘိတ္ဆံုးမွာေနရာေပးထားတာ အေကာင္းဆံုးပဲ ငါကအပူေၾကာက္တယ္ ။ ဒိီလိုပဲ ယိမ္းယိုင္မိသြားတဲ့အခါေတာ့ ေဘးနားက ေဖးကူးစရာေလးမ်ား ရွိမလားလို႕ တမ္းတမိတာေပါ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ မိသားစုေတြျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ဒါေပမယ့္ ငါ ယိမ္းလို႕မျဖစ္ဖူးဆိုတာ ငါ့ကိုယ္ငါ အသိ ငါ ယိုင္လဲသြားရင္ ငါ့ကိုမွီတြယ္ေနတဲ့ အရာေတြပါ ယိုင္လဲသြားၾကလိမ့္မယ္ ငါအဲ့လိုမျဖစ္ခ်င္ေသးဘူး ။
အခက္ခဲဆိုတာ ငါတို႕ အသက္တာ ရင့္က်က္ေစဖို႔လို႕ ခံယူထားလိုက္ေတာ့လည္း ေျဖသိမ့္စရာျဖစ္သား ငါတို႕က သားရည္ကြင္းကေလးေတြနဲ႔မ်ားတူေနသလို ငါတို႕မွာ ခံနိုင္ရည္အား တြန္းကန္အားဘယ္ေလာက္ရွိလဲဆိုတာ အခက္ခဲဆိုတဲ့ လူဆိုးၾကီးေတြက အားကုန္းဆြဲၾကည့္ၾကလိမ့္မယ္ ျပတ္ထြက္မသြားပဲ ခံနိုင္ရည္ရွိဖို႔ေတာ့ ၾကိဳးစားဖို႕လိုမယ္ ။

ငါအရင္လိုပဲ ဟန္လုပ္ျပီးလည္း ျပံဳးတတ္တုန္းပဲ ၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးလည္း စိတ္လိုလက္ရ မသုတ္စားျဖစ္ေတာ့ပါဘူး စိတ္ပါတဲ့ေန႔ေတြေတာ့ လက္ဖက္သုတ္ကေလး သုတ္စားျဖစ္တယ္ ။ ကဲ... ေပါ့ဆိမ့္တစ္ခြက္ေလာက္ ထပ္မွာေပးစမ္းပါကြာ ငါ့အေၾကာင္းေတြၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေျပာ ဒသနေတြဖြင့္လို႔ ပြားရတာလည္း မ်ားသြားျပီး ။ မင္းအေၾကာင္းေတာ့ ေနာက္မွ သိခ်င္တာေတြထပ္ေမးအံုးမယ္ ။ မရပ္လိုက္နဲ႔ေနာ္ သူငယ္ခ်င္း မရပ္လိုက္နဲ႔ မွန္မွန္သာ ဆက္ေျပးၾကအံုးဆို ငါလည္း ေျပးတုန္း လမ္းေတြမေျဖာင့္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း အခ်ိန္ကုန္ခံလို႕ ေတြးမေနေတာ့ဘူး ေျပးရမွာက ကိုယ့္တာ၀န္ ...တစ္ေန႕ေတာ့ ငါတို႕ပန္းတိုင္ေရာက္မွာပါ ကဲ.... သူငယ္ခ်င္းေရ ေျပးၾကအံုးစို႕လားကြာ ။







11 comments:

သိဂၤါေက်ာ္ said...

ဒီလုုိပါပဲ.. ကိုုယ့္လမ္းနဲ႕ကိုုယ္ ေျပးေနၾကတုုန္းေပါ့..

mstint said...

ရင္တြင္းပြင့္အံခ်က္ေလးေတြ ဖတ္သြားတယ္ ေမာင္မ်ိဳးေရ။ ဘဝရပ္တည္မႈအတြက္ မရပ္မနားေျပးေနရအံုးမွာေပါ့ေနာ္။ သြားေတာ့မွန္မွန္တိုက္ျဖစ္တယ္ဆိုလို႔ ေတာ္ေသးတယ္ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ေမာင္သီဟ said...

ေျခကုန္လက္ပန္းက်ရင္ ခဏနား ေနာက္မနားတမ္း ဆက္ေျပးၾကတာေပါ႔ဗ်ာ

ညိမ္းႏိုင္ said...

ကိုယ္ဝါသနာပါရာေအးရိပ္သာေလးမွာ ခဏေတာ့နားပါဦး
ငါ့ညီရယ္....။

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ခုထိလည္းေၿပးေနတုန္း မနားေသးဘူးကိုမ်ိဳးေရ..:)

ေန၀သန္ said...

ေျဖးေျဖးမွန္မွန္နဲ႕ တစိုက္မွတ္မွတ္ေျပး.. တေန႕ထိပ္ေရာက္ကိုေရာက္လိမ့္မယ္။ ဒါနဲ႕ အသုပ္ဆိုတာကို​ `သုပ္` နဲ႕ေရးတယ္။ `သုတ္`ဆိုတာ လက္သုတ္ပု၀ါလိုမ်ဳိးမွာသံုးတာပါ။ :P.. မေျပာရမေနႏိုင္..



ခင္မင္လ်က္

ေန၀သန္

Unknown said...

ကုိမ်ဳိး အေရးအသား ေတြၾကဳိက္တယ္...
အဲလုိေရးတတ္ဖုိ႕ရာ လည္း စာမ်ားမ်ားဖတ္မွ ရမယ္ထင္တယ္..
ဘ၀ေတြက မရပ္မနားေၿပးေနရေတာ႕ စာဖတ္ခ်ိန္ကုိ
မနည္း လုယူေနရတယ္

Unknown said...

ဆႏၵခ်ဳိခ်ဳိေတြကုိ စိတ္ကူးယဥ္ ေသာက္သုံးရင္း ဘ၀အေမာေတြ ေၿဖေၿဖာက္ေနရတာပါပဲ အကုိ ရာ...

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
Gnome said...

ငါ့ညီေၾကာင္မ်ိဳးေလး ေရးတုန္း ေျပးတုန္းကိုး
အေတာ္ေလးရင့္က်က္လာသေယာင္ရွိတယ္
သိပ္ေတာ့မခ်ီးမြန္းရဲေသးဘူး ;)

San San Htun said...

ဟုတ္ပါ့ ေမာင္မ်ိဳးေရ..မေၿပးဘဲ ရပ္ေနရင္ ေနာက္က်က်န္ခဲ့မွာေပါ့..

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...