Wednesday, September 14, 2011

အေမ နဲ႔ ရြာ

အေမ့ ကိုလြမ္းတယ္ ျပီးေတာ့ ရြာကိုလည္းလြမ္းတယ္ ။ ခုရက္ပိုင္းပိုလို႕သတိရတယ္ မိုးေတြရြာေတာ့ ပိုဆိုး ။အေမ နဲ႔ ရြာ အျမဲတမ္းတြဲျမင္ေနၾကပါပဲ ။ အေမက ရြာကေန ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းသလို ရြာမွာပဲ ေပ်ာ္တတ္တဲ့သူပါ ဒီလိုပဲ ရြာက လူေတြကလည္း အေမ့ကို ခ်စ္ၾက ရိုေသၾကတယ္ ။ အေမ့အိမ္ေရာက္ဖို႕ဆိုရင္ က်ေနာ္ လွည္းလမ္းေတြျဖတ္ရမယ္ ျပီးေတာ့ ၀ါးအုပ္ၾကီးေတြကိုလည္း ေက်ာ္ရမယ္ ရြာလမ္းရဲ့ ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွာ ေခ်ာင္းေရစီသံေတြ ၾကားၾကားေနရမွာ မနက္မိုးလင္းရင္ေတာ့ မိုးသည္းမယ့္ေန႕ေတြဆိုရင္ သစ္ရိုင္းပင္ေတြ ရိုက္ခတ္သံနဲ႔ ၀ါးပင္ၾကီၤးေတြက ယိမ္းထိုးကေနသလို ျမင္ကြင္းမ်ိဳးေတြကိုလည္း ျမင္ရမွာ ဒါက က်ေနာ့္စိတ္ကူးနဲ႔ ခဏခဏ အလည္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ရြာေလးေပါ့ ။

အေမ ေျပာလို႕ေျပာတာမဟုတ္ က်ေနာ့္ အေမက ရြာမွာ မိန္းမလူၾကီးလို႕ေျပာရမယ္ ရြာလူၾကီးခန္႔ထားတဲ့ အဘက စကားနည္းေတာ့ ျပသနာျဖစ္တိုင္း အေမကပဲ ေျဖရွင္းေပးရတာမ်ိဳး ဒါကလည္း ရြာမွာ သက္ၾကီးပိုင္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကို လူၾကီးေနရာထားတာမ်ိဳးပါ က်ေနာ့္အေဖ က လူၾကီးမို႕ က်ေနာ္ဟာလည္း ဟိုေနရာမွာ စြာတာတာ ဒီေနရာမွာ စြာတာတာနဲ႔ သူၾကီးသားမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ရပါဘူး း)။ ရြာမွာ သားမိန္းမခိုးသြားလို႕ သမီးေယာက္်ားေနာက္လိုက္သြားလို႕ ငိုၾကယိုၾကျပီဆိုရင္ “ အမေလး အစ္မျပံဳးေရ့ က်မသမီးမရွိေတာ့ဘူး ေတာ့္ ” ဒါက မၾကာမၾကာ က်ေနာ္ၾကားေနရတဲ့ အသံေတြ ရြာက ခေလးမေတြကလည္း နည္းနည္းေလး အပ်ိဳျဖန္းေလးမျဖစ္လိုက္နဲ႔ လိုက္သြားၾကျပန္ျပီး အဲ့လို သားသမီးအေရးေတြလည္း အေမက ပါတတ္တာပဲ သူမ်ားမဂၤလာေဆာင္ ခပ္တံုးတံုးခပ္အအ ရြာက သူေတြက မလုပ္တတ္ၾကရင္ “ အစ္မပဲ ၾကည့္စိီစဥ္ေပးပါ ” ဆိုတာမ်ိဳး အေမကေတာ့ မေမာနိုင္ မပန္းနိုင္နဲ႔ ပါတာပါပဲ သားသမီးေတြ တားလည္း တားမွမရတာ ။ဒါက သာေရး။

အငယ္ေလးတည္းက အေမ့မ်က္ေစ့ရွိတင္ ေမြးၾက အရြယ္ေရာက္ အိမ္ေထာင္ရက္သားက်သြားၾကတဲ့ရြာက လူေတြကလည္း အေမ့ကိုတေလးတစားဆက္ဆံၾကတာေတြ႕ေတာ့ ဘယ္ရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ အေမ့အစား ေစတနာ အက်ိဳးေပးတယ္ဆိုျပီး ၾကည္ႏူးမိပါတယ္ ။ တစ္ခါ ရြာက အစ္မတစ္ေယာက္ဆံုးတယ္ ေတာ္ေတာ္ အဆင္မေျပတဲ့ မိသားစုေလးပါ သမီးေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ရြာထဲမွာ အသံစာစာနဲ႔ အလုပ္အရမ္းလုပ္တတ္တဲ့ အစ္မ သူဆံုးေတာ့ အသုဘခ်စရာေငြေတာင္မရွိ ဆိုးလိုက္တဲ့ဘ၀ ရြာကလည္း အဆင္ေျပတဲ့သူနည္းတယ္ ။ သူ႕ေယာက္်ားက ငိုယိုျပိီး အေမ့ဆီလာလို႕ အကူညီေတာင္း အေမက မာန္သာရွိေတာ့တယ္ အရင္လို စီးပြားေရးက အဆင္မေျပေတာ့ ေခ်းစရာေငြလည္းမရွိဘူးရယ္ အဲ့ေတာ့ အေမ ဘာလုပ္တယ္ထင္ပါသလဲ ရွိေတာ့တန္ဆာ မရွိေတာ့ ၀မ္းစာ တမလြန္သြားတဲ့ ခရီး ကူညီေကာင္းပါတယ္ေလဆိုျပီး နားထဲက နားကပ္ခြ်တ္ေပးေပါင္တဲ့ က်ေနာ့္ အေမပါ ။“ အေမတို႕ကလည္းဗ်ာ သိပ္လူသိတာပဲ အဲ့တာၾကီးေပးေပါင္လိုက္ေတာ့ သူမ်ားေတြက တစ္မ်ိဳးထင္မွာေပါ့ အေမ့မွာလည္း ဒါေလးပဲရွိတာကို ” သားလူပ်ိဳေတြ ရွက္မွန္းသိေတာ့ “တစ္ရက္ႏွစ္ရက္တည္းပါဟယ္ သူမ်ားျပန္ေရြးေပးမွာေပါ့ ” တဲ့ ဒါကက် နာေရး ။

ရြာမွာ က်ေနာ္တို႕ အိမ္ဆိုင္ကေလးတည္ထားပါတယ္ အေၾကြးေတြတင္လို႕ ခဏခဏ အဲ့ေစ်းဆိုင္ေလးကလည္း ျပဳတ္တာေပါ့ ျငဳပ္သီးဆိုလည္း ျမိဳ႕ေပၚမွာလိုမဟုတ္ ေတာထဲဆုိေတာ့ အေမကိုယ္တိုင္ေထာင္းတဲ့ ငရုပ္သီးမႈန္႕ကိုပဲ ဆုိင္မွာေရာင္းတယ္ ျမိဳ႕က ျငဳပ္သီးမႈန္႔က ေရာထားတာေတြ ရြာက လူေတြ ေကာင္းေကာင္းစားေစခ်င္လို႕ပါတဲ့ ။“အေမ ျမိဳ႕မွာေတာင္ အခ်ိဳမႈန္႔ထုတ္ေရာင္းတာ အေမ့ေလာက္မမ်ားဘူး အေမထုတ္တာမ်ားလွၾကီလား” ဆိုေတာ့ မလွဴနိုင္ေသးရင္ေစ်းေရာင္းတဲ့ ဒါလည္း အလွဴပဲဆိုျပီး အေမကေတာ့ အျမတ္နည္းနည္းနဲ႔ ေစ်းေရာင္းတာမ်ိဳး ။ တစ္ခ်ိဳ႕ အေၾကြးမ်ားတဲ့ မေအေတြက မလာရဲေတာ့ ညေနေစာင္း ထမင္းခ်က္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ သူတို႕ခေလးေလးေတြကို လံုခ်ည္ေလးးေပးလိုက္တယ္ “ အေမျပံဳးေရ့ သားတို႕ အေမက ဆန္ေလးဗူးေလာက္ အေၾကြးေရာင္းထားေပးပါတဲ့ အေဖ့ေန႕စားခ ရရင္ ဆပ္ျဖစ္ေအာင္လာဆပ္မယ္လို႕ေျပာတယ္ ” အေမကေတာ့ သက္ျပင္းကိုခ်လို႕ ေပးလိုက္ျပန္ျပီ အဲ့တာေၾကာင့္ အရင္း ခဏခဏ ျပဳတ္တာေပါ့ ။

တစ္ခါတေလ ရြာမွ ညသန္းေခၚေက်ာ္ၾကီၤး လင္မယားခ်င္းရန္ျဖစ္ၾကတာမ်ိဳး ေနာက္ေတာ့ အရက္၀ိုင္းေတြမွာ ရန္ျဖစ္ၾကတာမ်ိဳးဆိုရင္ တအားကိုဆူပါတယ္ ရြာမွာ နာမည္ေျပာင္ေပးထားတဲ့ ေလပုတ္ထုတ္ ဆိုတဲ့ ဦးေလးၾကီးရွိတယ္ သိပ္ဆိုးတာ မမူးရင္ စကားတစ္လံုးမွ မဟတဲ့သူက မူးရင္ေတာ့လား ဘာေတြမွန္းကိုမသိ အဲ့တာေတြ အဲ့ေလပုတ္ထုတ္ ဆိုတဲ့ နာမည္ကို ရြာကလူေတြက နာမည္ေျပာင္ေပးလိုက္ၾကတာ ။ဆိုၾက ဆဲၾက ဆူညံေနျပီဆို အေမတစ္ေယာက္ မီးအုပ္ေစာင္းကိုင္လို႕ သြားပါျပီ “ ဟဲ့ ဟဲ့ ဒါက ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနၾကတာလည္း နည္းနည္းပါးပါး အခ်ိန္လည္းၾကည့္အံုး ရြာထဲကိုလည္း အားနာၾကအံုးေလ ” ေလသံမာမာနဲ႔ေျပာလိုက္ရင္ေတာ့ ျငိမ္သြားတတ္တယ္ ။

အစ္မေမာင္က အစ္မစကားနားေထာင္ပါတယ္ဗ်ာ ဆိုျပီး အေမ့ေနာက္ပါလာေကာ ျပီးေတာ့ အက္ေၾကာင္းေတြထပ္ေလာက္ေအာင္ စကားေတြ မ်ားလိုက္တာဆိုတာ တစ္အိမ္လံုးပါနိုးတယ္ အေမကေတာ့ အမူးသမားကို ေကာင္းေကာင္း ကြမ္းေတြခ်ေကြ်း မွာတမ္းေတြေခြ်လို႕ေပါ့ “ ေမ့...အိပ္လို႔လည္းမရေတာ့ဘူး ျပီးေတာ့ သူေလပုတ္ေတြထုတ္တာ သားနံတယ္ဗ် ” အားမနာတတ္ပဲေျပာေတာ့ “ဟဲ့ နင္ကလည္း ဧည့္သည္ကို” တဲ့ ဒီေနရာက် အဘနဲ႔ က်ေနာ္ တူပါတယ္ အဘက အိပ္ေရးပ်က္ရင္ သိပ္စိတ္တိုတာပါ လံုခ်ည္ျခံဳၾကီးနဲ႔ထလာျပီး “ အဖြားၾကီးရယ္ နင္ဟာလည္း အိပ္ပါေတာ့ဟ ဟိုေကာင္ေလပုတ္ထုတ္ မင္းက မျပန္ေသးဘူးလား ” ဆိုရင္ ဟုတ္ကဲ့ကို အေခါက္ေပါင္းထပ္ေအာင္ေျပာျပီး ျပန္သြားေလရဲ့ အေမက လွမ္းမွာေသး ေကာင္းေကာင္းျပန္ ေခ်ာလဲမယ္တဲ့ အေမက အဲ့ေလာက္ထိ ရြာက လူေတြကို သံေယာဇဥ္ၾကီးတာပါ ။


ရြာမွာ ဘာျဖစ္လဲ အေမ သိတယ္ ရြာအေရးဘာေပၚေပၚ ဒါဟာ အေမ့အေရး ရြာက သူ႕သားသမီၤးအရြယ္ေတြအားလံုးဟာ သူ႕သားသမီးေတြလိုနဲ႔ ရြာထဲမွာ ျပသနာေပၚလည္း အေမ့ဆီမေရာက္တ့ဲကိစ္စေတာ္ေတာ္ရွားတယ္ ။ ဒီလို အေမနဲ႔ ရြာရဲ့ ဆက္ဆံေရးမွာ ပကာသနေတြမပါပဲ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ခိုင္ျမဲၾကတာလည္းဆိုရင္ ေစတနာမွန္ျပီး သံေယာဇဥ္စစ္ၾကလို႕ထင္ပါရဲ့ အေမကေတာ့ ရြာမွာ ေပ်ာ္ေနအံုးမွာ ။ က်ေနာ္လည္း ရြာကုိလြမ္းပါရဲ့ ျပီးေတာ့ အေမ့ကိုလည္း လြမ္းတယ္ ။ က်ေနာ္လည္း အိမ္ျပန္လည္နိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားအံုးမွ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတရံ ဘ၀လမ္းက ၾကမ္းလြန္းတယ္ အေမရာ ။အေမက်န္းမာပါေစ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ရြာကေလးလည္း က်န္းမာပါေစ ။






27 comments:

Anonymous said...

အင္း

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

ေအာ္...တကယ္ေတာ္တဲ့ ေမာင္မ်ဳိးတုိ႔အေမပါလား။ ေကာင္းက်ဳိးေတြ ေပးဦးမွာပါေလ။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ေမာင္မ်ဳိးေရ။

blackroze said...

ဘဝ လမ္းကၾကမ္းေပမဲ့အားမေလွ်ာ့ပါနဲ႕
ေမာင္မ်ိဳးရယ္..
ကိုယ့္လိုဘဲလမ္းၾကမ္းၾကမ္းကိုေလွ်ာက္ေနတဲ့
သူေတြႀကီးပါဘဲ..
အေမ့စီအျမန္ဆံုး ျပန္သြားလည္နိုင္ပါေစကြယ္..

ခင္တဲ့အမ blackroze

ညီလင္းသစ္ said...

မေျပလည္ၾကတဲ့ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြ အၾကားမွာ ညီ့ရဲ႕ အေမက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ မာသာထရီဇာ ပါပဲ၊ သူနဲ႔ ႐ြာ ဟာ ခြဲမရေအာင္ အၿမဲတသားတည္း ႐ွိေနမွာပဲ..၊ ဒီအေမနဲ႔ ဒီ႐ြာကို လြမ္းတဲ့ ဒီအလြမ္းေတြ.. ဒီပို႔စ္မွာ ေဖြးေနေအာင္ ေတြ႔ရတယ္...။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ေမာင္မ်ဳိးေရ ဖတ္ျပီးစိတ္မေကာင္းဘူး
လူတိုင္းမွာ ဘဝရဲ႕အခက္အခဲကိုယ္စီရွိတတ္ၾကပါတယ္.
အေရးၾကီးတာ စိတ္ဓာတ္မက်ဖို႔ေပါ႔။ ဒုကၡေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတဲ႔အခါ လူတိုင္းဟာ တဒဂၤေတြ စိတ္ညစ္တတ္ၾကတာၾကီးပါဘဲ။ ဒါေပမဲ႔ စိတ္ကို အျမန္ဆံုးျပန္အားတင္းၾကရတာဘဲေလ။ ေမာင္မ်ိဳးလဲ အေမနဲ႔ မိသားစုနဲ႔ ရြာကေလးနဲ႔ ျပန္ဆံုခ်ိန္ကို ေရာက္လာဦးမွာပါ။ စိတ္ဆႏၵျပင္းျပရင္ မျဖစ္လာစရာမရွိပါဘူး
အျမန္ဆံုး ျပန္ခြင္႕ရပါေစေနာ္

ေမဓာ၀ီ said...

ေမာင္မ်ဳိးအေမက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။
ေမာင္မ်ဳိးေရးတဲ့ ပို႔စ္ေတြထဲမွာ အဘတို႔ အေမတို႔ အေၾကာင္းေလးေတြက ဖတ္လို႔သိပ္ေကာင္းလို႔ ဖတ္ရင္းနဲ႔ မ်က္စိထဲေတာင္ ျမင္ေယာင္လာမိတယ္။

လွည္းလမ္းေတြျဖတ္ ၀ါးအုပ္ႀကီးေတြေက်ာ္ၿပီး သြားရမယ့္ ခရီးပဲကြယ္ ... ဓားေတာင္ကိုေက်ာ္၍ မီးပင္လယ္ကို ျဖတ္ရမွာမွ မဟုတ္ဘဲေနာ္ ... အေမခ်စ္တဲ့ ရြာေလးနဲ႔ ေမာင္မ်ဳိးခ်စ္တဲ့ အေမ့ဆီ မၾကာခင္ အေရာက္ျပန္ႏိုင္မွာပါ ... ။ အားတင္းထား ... ။

အေမရာ ရြာကေလးေရာ က်န္းမာပါေစလို႔ အမတို႔လဲ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္ ... ေမာင္မ်ဳိးလဲ က်န္းမာပါေစ ...

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ေမာင္မ်ိဳးအေမလုိမ်ိဳး အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီးရွိရင္ အီစကုိတို႔ ေရႊႏုိင္ငံ တကယ့္ေရႊျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။

ခင္မင္လွ်က္

ေန၀သန္ said...

ခ်စ္ေသာ မိခင္နဲ႕ အျမန္ဆံုးျပန္ဆံုႏိုင္ပါေစ.. ေမာင္မ်ဳိးေရ... ေလးေလးနက္နက္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္... ဒီလိုစာေတြ ခဏခဏပြင့္အံလာတာဟာ မင္းရင္ထဲက ျဖစ္ေနတာေတြကို ထြင္းထြင္းေဖာက္ေဖာက္ ျမင္ေနရလို႕ပါ...

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

ျမေသြးနီ said...

အေမနဲ႔ ရြာကို လြမ္းေနတဲ့ သားတစ္ေယာက္ရဲ႔ ရင္ထဲက ဆႏၵနဲ႔အတူ အေမကို ခ်စ္တဲ့သားကို ဒီပို႔စ္ေလးမွာ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္..။ အေမနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ အျမန္ေနခြင့္ရပါေစရွင္..။

May Zin Aye said...

ကုိေမာင္မ်ိဳး...ေရးခ်က္ထိတယ္။ တကယ့္ ရြာ ကို ျပန္ေရာက္သြားရသလုိပါပဲ။ ရြာမွာလဲ အေဖ့ ကုိ ရြာလူၾကီးခန္႕တာ... အေဖ က စစ္တပ္က လူေတြနဲ႕ မပါတ္သတ္ ခ်င္ဘူး ဆုိတာနဲ႕ ဒါဆုိ ရပ္မိ ရပ္ဖ တဲ့ ၊ အေမ့ ကိုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေရးရာ ဥကၠဌ တဲ့၊ အမ ကိုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေခါင္းေဆာင္တဲ့ မိသားစုေလး 3 ေယာက္ရွိတာကို .. မလုိခ်င္ပါပဲ ရြာသားေတြ အတင္းေပးထားတဲ့ ရာထူးေတြ။ တစ္ခါ တစ္ခါ ဖုန္းဆက္ရင္ ရြာထဲက လူေတြအေၾကာင္းၾကားရတာ ဖုန္းကဒ္ေတာင္ မေလာက္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါေလးေတြပဲ ၾကားေနရရင္ပဲ စိတ္ခ်မ္းသာလုိ႕ တစ္ပါတ္ 1 ခါ ေတာ့ အနဲဆုံး ဖုန္းဆက္ျဖစ္တယ္။ း))

Su Myat Htar said...

အေမနဲ႔ရြာကို လြမ္းေနတဲ႔ေမာင္ေလး အေပ်ာ္ေတြ တေပြ႕တပိုက္...လက္ေဆာင္ေတြ တေပြ႕တပိုက္ႀကီးနဲ႔ ရြာအျပန္ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ....။

ေစာ(အဝါရောင်မြေ) said...

အေမနဲ ့ေရာ အဘနဲ ့ေရာ၊ ရြားကလူေတြ အားလုံးနဲ ့ေရာ အျမန္ဆုံး ျပန္စုံနိုင္ပါေစ လို ့ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္။

မဒမ္ကိုး said...

အေမနဲ႕ရြာပဲသီးသန္႕လြမ္းပါ ကိုေမာင္မ်ိဴး
စာဥကိုထည္႕မလြမ္းေၾကးေနာ္ ဟဲဟဲ း)
...............
အေမနဲ႕အျမန္ဆံုးျပန္လည္ဆံုေတြ႕ႏိုင္ၾကပါေစေနာ္

ခင္တဲ႕

မဒိုးကန္

ညီရဲ said...

ေမာင္မ်ဳိး အေမအေၾကာင္းေလး ဖတ္သြားပါတယ္။ ေမာင္မ်ဳိးအေမက ေလးစားစရာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ပါ။ ရြာေတြမွာက ဒီလို ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသ ေလးစားရတဲ့သူ ရွားတယ္။ ရပ္က်ဳိးရြာက်ဳိးကို ဒီလို စြမ္းစြမ္းတမံ ထမ္းေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးက ပိုရွားတယ္။ တကယ္ ေလးစားမိပါတယ္ဗ်ာ...

Anonymous said...

ရြာကိုလိုက္ခဲ႕မယ္ ေခၚမွာလား....

ဘာေန ... said...

ခု ရရွိေနတဲ႔ဘဝက ရသေျမာက္ပါတယ္ဗ်ာ..
ရြာကိုအလည္ျပန္နုိင္ပါေစ
ျပီးေတာ႔ ရြာကို အျမဲတေစ အလည္ေရာက္ပါေစဗ်ာ ...

ခႏြဲ said...

ကိုမ်ိဳး...အလုပ္အားတာနဲ႔ စာ၀င္ဖတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ...အေမနဲ႔ရြာကိုေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းလြမ္းသြားပါတယ္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ခႏြဲ

ၾကယ္စင္အလင္း said...

ရြာအေၾကာင္းဖတ္ရေတာ့ သြားလည္ခ်င္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲ ရြာစရုိက္ေလးေတြကုိ ခ်စ္ျမဲပါပဲ။ တခါတေလ စိတ္ညစ္လာရင္ ရြာေလးေတြထဲမွာ ခဏေလာက္ ေနခြင့္ရခ်င္တယ္။ အခြင့္ၾကံဳ၇င္ ကုိမ်ိဳးအေမ့ကုိလဲ ျမင္ဖူးခ်င္တယ္။ း)

8Yar said...

တကယ္ကိုလြမ္းစရာပါပဲခင္ဗ်ာ။ အစ္ကိုေမာင္မ်ိဳး မိဘေတြက်န္းမာၾကပါေစလို႕ ကြၽန္ေတာ္ဆုမြန္ေျခြပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ဟန္ၾကည္ said...

ဖတ္၇င္းနဲ႔ပဲ အေမ့ကို လြမ္းတယ္ ေမာင္မ်ုဳိးေရ...ဒီေန႔စားေနတဲ့ ထမင္းလုပ္တိုင္းမွာ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးတရားေတြ ပါေနတာ ေတြးမိတိုင္း ကိုယ္လုပ္ရမွာေတြ တပံုတေခါင္းႀကီး က်န္ေသးပါလားဆိုတာ အၿမဲသတိရမိတယ္...

မအိမ္သူ said...

ေမာင္မ်ဳိးေလးအေမက အားက်စရာေကာင္းတဲ့ စံျပအမ်ဳိးသမီးႀကီးပဲ။ ဒီလုိအေမမ်ဳိးရဲ႕ သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူစရာ။ အဲဒီလိုလူႀကီးမ်ဳိးေတြ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ နည္းနည္းရွားသြားၿပီ။ ေမာင္မ်ဳိးအေမ ကိုယ္က်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ အသက္ရွည္ရွည္ေနႏိုင္ၿပီး ရပ္အက်ိဳး ရြာအက်ဳိးေတြကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္ပါေစ။ လြမ္းတာေတာ့လဲလြမ္းတာေပါ့ကြယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့လဲ ရြာျပန္ရအံုးမွာပါ။ အေမနဲ႔ အျမန္ဆံုးေတြ႔ႏိုင္ေအာင္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

AH said...

အားေပးသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ....

ေမသိမ့္သိမ့္ ေက်ာ္ said...

ကိုမ်ိဳးအေမက စိတ္သေဘာထား အရမ္းကိုေကာင္းတာပဲေနာ္။ သူမ်ားကို ကူညီတဲ့လူဟာ အျမဲစိတ္ခ်မ္းသာရမွာပါ။


ခင္တဲ့
ေမသိမ့္

အလင္းသစ္ said...

အေမကေတာ့ မရွိရွာေတာ့ပါဘူး။။ဒါမယ့္လြမ္းတယ္။။ ရြာကေတာ့ ရွိေသးတယ္။။ ဒါေၾကာင့္လည္း လြမ္းတယ္။။။။။။။။။။။။။

San San Htun said...

ဖတ္ရင္းနဲ ့ ေမနဲ ့ ရြာကို လြမ္းတယ္...

Anonymous said...

ဝမ္းတြင္းၿမိဳ႕ေလးရယ္..
ေမြးေမေမရယ္ကို လြမ္းသြားသည္။

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ရတနာ

Anonymous said...

supreme
chrome hearts online store
kobe byrant shoes
off white clothing outlet
supreme
kobe byrant shoes
supreme clothing
yeezy

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...