Wednesday, December 8, 2010

လမ္းျပၾကယ္

ေမ...
ျပာလဲ့လဲ့ေကာင္းကင္ေတြကို
ေမာ့ၾကည့္ၿပီး
ရူးခဲ့တဲ့ေကာင္တစ္ေယာက္
ဒဏ္ရာေတြကိုငံု႔မၾကည့္ရဲဘူး။ ။

ရူးမိုက္စြာ ေရွ႕ဆက္တိုးမိတယ္
ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ လမ္းျပၾကယ္ေပါ့
အထင္နဲ႔အျမင္ မွားေနမွန္း
အဆင့္တန္းက ခြဲလာမွ သိလိုက္ရတယ္။ ။

ငိုေတာ့ေလ... မထူးဆန္းတဲ့ျပဇာတ္လို႔
လူေတြပါးစပ္ဖ်ားမွာ ဘယ္လိုရြက္ဆိုပါေစ
ငါငိုေနတာ ငါပဲသိတယ္ ။
at

7 comments:

  1. ေမပယ္လ္December 8, 2010 at 10:53 PM

    ငါငုိေနတာ ငါလဲသိပါတယ္ေနာ္
    ဟင္း..ဟင္း..
    ကဗ်ာက ဖတ္ရတာ မ၀ဘူး

    ReplyDelete
  2. ႏွင္းနဲ႔မာယာDecember 9, 2010 at 1:27 AM

    ဝုိင္းျပီး ငိုေပးရအံုးမလား....

    ႏွင္းနဲ႔မာယာ

    ReplyDelete
  3. AnonymousDecember 9, 2010 at 6:23 AM

    ငိုေနတုန္းလား ေမာင္မ်ိဳးေရ..............
    တိတ္ေတာ့ ဟ ။
    မ်က္ရည္ကို သုတ္လိုက္ေတာ့.....
    ကိုယ့္ဒဏ္ရာေတြကိုယ္ျပန္ငံု ့ၾကည့္လိုက္..ၿပီးေတာ့
    အားရေအာင္ ၿပံဳးလိုက္စမ္းပါ။
    ဆင္တူ ဒဏ္ရာေတြ ထပ္မရဖို ့သူတို ့က
    မင္းကို Remind လုပ္ေနၿပီေလ....
    ႏွစ္သစ္ကို အၿပံဳးအျပည့္နဲ ့ႀကိဳဆိုဖို ့
    အသင္ျပင္ထားစမ္းပါ။ :) CHEER!!
    ေသခ်ာတယ္...မင္းအၿပံဳးကို မင္းေမေမ
    အိပ္မက္ မက္ေနပါလိမ့္မယ္။ :)
    ...ခင္မင္လွ်က္..ခင္မာလာေအာင္..:)

    ReplyDelete
  4. ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)December 9, 2010 at 11:36 AM

    တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း ငိုခ်လိုက္တာေကာင္းပါတယ္..
    ရင္ေတြေပါ႕ပါးသြားတာေပါ႕.. ေယာက်္ားေလး မငိုရဘူးလို႕ ဘယ္သူေျပာသလဲေနာ္..
    မ်က္ရည္ေတြေတာ႕ ေအာက္ကေနခြက္ကေလးနဲ႕ ခံထားေပါ႕
    ေယာက်္ားမ်က္ရည္ဆိုျပီးေရာင္းစားလို႔ရေအာင္ း)

    ReplyDelete
  5. BravoDecember 9, 2010 at 9:59 PM

    ဒဏ္ရာက ဘယ္ေလာက္ နက္ေနျပီလည္း
    တစ္ခ်က္ ျပန္ငံဳ႕ၾကည္႔ပါဦး

    ReplyDelete
  6. အုပ္ႀကီးDecember 9, 2010 at 10:14 PM

    အဆင့္အတန္းေတြကသာ လမ္းျပရင္
    ကိုယ္က်င့္တရားကို လက္ကိုင္ထားမယ္
    ရူးတယ္လို ့ေျပာၾကပါေစ ........
    ငါငိုတာငါသိတဲ့ေနာက္
    ေမ ထြက္သြားတဲ့ေနာက္ ဘဝႀကီး ဒိုးယိုးေပါက္ ..

    ReplyDelete
  7. မိုးခါးDecember 10, 2010 at 12:14 PM

    တရက္ေတာ့ ငိုပါ း)

    ReplyDelete