သူလြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္ထဲမွာ

ဒါဟာ အမ်ားလက္ခုပ္တီးလို႕ လုိက္တီးသလိုမ်ား ျဖစ္သြားေလမလား လွ်ာအရိုးမရွိတိုင္း စကားေတြ ေျပာသလိုမ်ား ျဖစ္သြားေလမလား အေတြးေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာင္လိုက္ေသးတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂါ ဆိုေတာ့လည္း စိတ္ထဲရွိတာ ခံစားရတာေလးကို စာအျဖစ္နဲ႔ ေရးခ်လိုက္ရမွ မဟုတ္ရင္ ရင္ထဲ အၾကိတ္ခဲသလို ျဖစ္ျဖစ္ေနလို႔ပါ ။

က်ေနာ္လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို စာေလးေတာ္ေတာ္ကိုေရးခ်င္ေနတာ ဒါေပမယ့္ သူ႕အေၾကာင္း ဘာသိသလဲ ဆိုျပန္ေတာ့ ဘာမွသိပ္မသိပါဘူး စကားေျပာဖူးသလားဆိုေတာ့ မေျပာဖူးျပန္ဘူး အင္တာနက္ကြန္ယက္ေခတ္ဆိုေတာ့လည္း အျပန္အလွန္ စာေလးေတာ့ ၃ေၾကာင္းေလာက္ရိုက္လို႕ ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုဖူးတယ္ ဒါကို သူကလည္း မွတ္မိခ်င္မွ မွတ္မိမွာပါ က်ေနာ္ကေတာ့ မွတ္မိေနေသးတယ္ ။ဘေလာ့ေခတ္ဦးလို႔ဆိုရမယ့္ 2007/2008 ေလာက္မွာ ကိုယ္က ဘေလာ့ဂါေတြဆို ရုပ္ရွင္ မင္းသမီး မင္းသားေတြကို မွတ္လို႕ ကိုယ့္ကို ေျပာခ်င္လား မေျပာခ်င္လားမသိ ေတြ႕သမွ် အေကာင့္ေတြ အက္စ္လို႕ သြားသြား ႏႈတ္ဆက္တာ အဲ့တုန္းက ကိုယ္လို ဘာမွမသိတဲ့ အသစ္ကေလးတစ္ေယာက္ကို စကားေတြ ေသခ်ာျပန္ေျပာျဖစ္ေပးတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ။

သူဖန္တီးတဲ့ အနုပညာေတြကို အမ်ားၾကီးလည္းမခံစားလိုက္ရပါဘူး ဒါေပမယ့္ စာဖတ္သူတစ္ေယာက္ကေန စာေရးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေအာင္ စကားလံုးျပင္းျပင္း ထိခ်က္ျပင္းျပင္း ေတြနဲ႔ စာေလးတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရတယ္ အဲ့တုန္းက အဲ့ပို႕စ္ေလးသာ မဖတ္ခဲ့ရရင္ က်ေနာ္ ခုလို စာေတြကို ေရးတဲ့သူမဟုတ္ပဲ ဖတ္တဲ့သူပဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနနိုင္မွာ အဲ့ပို႔စ္ေလးကိုလည္း က်ေနာ္ မွတ္မိေနေသးတယ္ ( Chatter and Blogger) ဆိုတဲ့ပို႔စ္ေလးပါ ႏႈိုင္းယွဥ္ခ်က္ေလးနဲ႔ အခ်က္လက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယွဥ္ျပထားတ့ဲ ပို႔စ္ေကာင္းေလးပါ အဲ့တုန္းက နည္းနည္းေလး ခံျပင္းစိတ္ျဖစ္မိခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတာ့ခံတယ္ း) စာေပနယ္ထဲအထိ တိုး၀င္နိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပမယ့္လည္း က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂါ ျဖစ္ရတာေလးနဲ႔တင္ေက်နပ္ပါတယ္ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ့ မွတ္တမ္းမွတ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕ကို စာအျဖစ္နဲ႔ ေရးမွတ္ထားနုိင္တာမို႔ပါ အဲ့ဒီအတြက္ သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ စကားဆိုရင္ အေတာ္ကိုေနာက္က်ေနျပီ ခုမွ အပိုေတြလို႔ ထင္တဲ့သူေတြလည္းရွိေကာင္းရွိမွာပါ ဒါေပမယ့္ ရိုးသားစြာနဲ႔ သူ႕ကို က်ေနာ္ကေတာ့ေက်းဇူးတင္စကာ ဆိုခ်င္မိေသးရဲ့ ။

သူ႕သတင္းေတြၾကားတုန္းက မျဖစ္သင့္လိုက္တာဆိုတဲ့အေတြးေတြလည္း ခဏခဏ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္သြားခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပဲ သူ႕အတြက္ ဘာေတြလုပ္ေပးခဲ့နိုင္သလဲဆိုေတာ့ ဘာမွကိုမလုပ္ေပးခဲ့နိုင္ပါဘူး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာက လြဲလို႕ေပါ့ ဘေလာ့ဂါေတြစုလို႕ သူ႕ေမြးေန႕မွာ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္တည္းစုတင္ၾကတာမ်ိဳးမွာ ကိုယ္ပါခဲ့တာက လြဲလို႕ သူ႕အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ပို႔စ္ေတြ သတင္းေတြကို အေလာတၾကီး သြားသြားဖတ္မိတာေလာက္ပဲရွိတယ္ ။ဒီဘက္ႏွစ္ပိုင္း သတင္းေတြဖတ္ရတိုင္း လြတ္ေျမာက္တဲ့သူေတြထဲ သူပါမလားလို႔လည္းရွာမိေသးတယ္ ။ ေဖ့ဘြတ္မွာ အရင္က ဘေလာ့ဂါေတြ FREE NAY PHONE LATT ဆိုတဲ့ပရိုဖိုင္ေလးေတြ လုပ္တုန္းက က်ေနာ္လည္းပါျဖစ္ျပန္ေကာ အဲ့တာက သူတို႕ကလည္း ကိုယ့္ကို လုပ္ပါလို႕ ေျပာတာမ်ိဳးမဟုတ္သလို ကိုယ္ကလည္း သူမ်ားလုပ္လို႕လိုက္ျပီး လုပ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး အိုင္ဒီယာေလးေကာင္းတယ္ ငါလည္းတက္နိုင္တဲ့ အလုပ္ပဲေလ နံရံကို ဘဲဥနဲ႕ေပါက္သလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပါက္ၾကည့္ေသးတာေပါ့ ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ လုပ္တာမ်ိဳးေလးပါပဲ ဒါေပမယ့္ အဲ့ပံုေလးေၾကာင့္ပဲ နည္းနည္းေတာ့ ရိတာတိတာ ခံရေသးသလို / you are brave blogger လို႔လည္း စတာခံရေသး ။အျပင္က သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ဘာလို႔လုိက္လုပ္ေနတာလဲ တဲ့ ။



အဲ့ ပရုိဖိုင္ပံုေလး နဲ႔ပဲ ေပ်ာ္စရာ တိုက္ဆိုင္မႈေလး တစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္ း) မဲေဆာက္မွာ အသိ နာမည္ၾကီး ဓာတ္ပံုဆရာ Frederick Gaghauna ဆိုတာရွိတယ္ သူ႕ကို Free Nay Phone Latt ဆုိတဲ့ ဓာတ္ပံုေလး တစ္ပံုေလာက္ ရိုက္ေပးဖို႔ အကူညီေတာင္းတုန္းက သူက လိုလိုလားလားပဲ ကူညီမယ္လို႕ေျပာတယ္ ဆန္းေဒး အားရက္ တစ္ရက္မွာ ခ်ိန္းလိုက္ၾကျပီး မေတြ႕ျဖစ္လိုက္ၾကဘူး 13/12/012 ရက္ေန႔ သူက ေမးလ္ပို႕တယ္ ဘယ္ေန႕ အဆင္ေျပမလဲတဲ့ ထပ္ေမးတာ သတင္းေတြဖတ္ျပီး ကိုေနဘုန္းလတ္ ပါလြတ္သြားေတာ့ က်ေနာ္မွွ ဓာတ္ပံုရိုက္စရာမလိုေတာ့တာ း) အေပ်ာ္ေတြ ကူးျပီး သူ႕ဆီ ခ်က္ခ်င္းဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ (က်ေနာ္ ဓာတ္ပံုရို္က္ဖို႔မလိုေတာ့ဘူးဗ် သူလြတ္သြားျပီး ေက်းဇူး အမ်ားၾကီးတင္တယ္ ) သူက လည္း ၀မ္းသာေၾကာင္း ေျပာသြားေသးတယ္ ။ ဟုတ္တယ္ အဲ့ေန႔တုန္းက ကိုယ္နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တူတူထိုင္လို႔ စကားတူတူေျပာဖူးတဲ့သူလည္းမဟုတ္ပါဘူး တကယ့္မိတ္ေဆြရင္းေတြလည္းမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ဒါေပမယ့္ သူလြတ္ေျမာက္လာတာကို ကိုယ့္ ညီအစ္ကိုရင္းတစ္ေယာက္ လြတ္ေျမာက္လာသလို ခံစားမိတယ္ဆိုရင္ နည္းနည္းေတာ့ ပိုရာက်ေလမလား ။

သူကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွာလည္း ထက္ျမက္တဲ့ ဘေလာ့ေရးသူေတြရွိတယ္ဆိုတာ နုိင္ငံတကာကို သိေအာင္ အလုပ္ေတြနဲ႔ သက္ေသျပလိုက္တဲ့သူပါပဲ ရဲရင့္တဲ့အေတြး အနုပညာေျမာက္တဲ့ ဖန္တီခ်က္ေတြနဲ႔ လြတ္လပ္ျခင္းကို ျမတ္နိုးစြာ ပံုေဖာ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါပဲ ။ သူ႕အင္တာဗ်ဴးေတြဖတ္ လြတ္ေျမာက္တုန္းက ပံုေတြၾကည့္ျပီး စိတ္ဓာတ္ေတြကေတာ့ ေလးစားစရာပဲ နည္းနည္းေတာ့ ပိန္သြားသလားလို႔ စိတ္ထဲျဖစ္မိေသး ဒါေပမယ့္ အရင္ကထက္ တည္ျငိမ္ရင့္က်က္သြားတယ္လို႕ ထင္မိတဲ့သူ႔ရဲ့ ပံုစံကေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ေတာင္ ေလးစားစရာေကာင္းေနေသး ။အစ္မ ျမေသြးနီရဲ့ လြတ္လပ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အႏုပညာ စာေပေဆြးေႏြးပြဲ ပို႔စ္ဖတ္ျပီး ကိုေနဘုန္းလတ္ ရဲ့ ေဆြးေႏြးခ်က္ေလးေတြကို သေဘာက်ျပီး သူ႕အေၾကာင္းေလးေတြ ကိုယ္ခံစားမိသေလာက္ ေရးခ်င္စိတ္ျဖစ္မိလို႕ ဒီပို႔စ္ေလးကို ေရးျဖစ္ပါတယ္။

သူလြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္ထဲမွာ ဘယ္လို အေၾကာင္းရာမ်ိဳးေတြ ရွိအံုးမလဲဆိုတာ က်ေနာ္တို႕ ခုတစ္ခါ ျပန္ခံစားရအံုးမွာပါ မယုိင္မလဲ တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္တစ္ခု က်ေနာ္တို႔ရပ္၀န္းမွာ မားမားမတ္မတ္ရွိေနအံုးမယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္လွ်က္ သူမသိေပမယ့္ ဘေလာ့ဂါေတြရဲ့ ရင္ထဲမွာ သူ႔ရဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ တည္ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ သူသိေစခ်င္ပါေသးတယ္ ။